vaddee deh vaalaa bhaaloo ik nanhe kharagosh naal binaan vajhaa dhakesaahee karadaa see| ik din uhane kharagos noo farriaa ate uhade kan te ik mukaa jarr ditaa, kharagosh daa kan murriaa hee reh giaa|
vichaaraa kharagosh lagaataar rondaa rihaa| akheer usadaa kan dukhanon hatt giaa ate uhade hanjhoo vee suk ge, par fir vee uh dukhee mahisoos kar rihaa see| aakhar uhadaa kee kasoor see bhaaloo naal uh kade fir sijh lavegaa| kaash uhadaa kan zakhamee naa hoeaa hundaa| par uh madad lee kis kol jaaegaa bhaaloo jangal daa sabh ton taakatavar jaanavar see | bherreea ate loonbarree uhade bahut change dosat san, auh hameshaa bhaaloo daa hee saath denage|
kauan meree madad kar sakadaa e kharagosh ne haunkaa bharade hoe kihaa|
main kar sakadaa haan | kise ne cheek ke kihaa| kharagosh ne aapanee khabee akh chukee ate uhanoo ik machhar disiaa|
toon kiven madad kar sakadaa en ausane kihaa| toon bhaaloo daa kee vigaarr sakadaa en auh bahut vaddaa ate toon bahut chhottaa| toon inaan taakatavar vee naheen en
bas dekhade jaao machhar ne kihaa|
bhaaloo pooraa din garam jangal vich thakiaahaariaa firadaa rihaa| uh bahut thakiaa te susat hoeaa piaa see ate uh rasabharee de rukh hetth araam karan baitth giaa| par jiven hee uhane aapaneean akhaan band keeteean usanoo aapane kan vich koee bhinabhinaahatt sunaaee ditee bheenbheenbheenbheenbheen
bhaaloo samajh giaa ki machhar gaa rihaa hai| usane aapanaa saah rok liaa ate intazaar karan lagaa ki kadon machhar uhade nak te baitthe| machhar uhade chaare paase manddaraaundaa rihaa ate
akheer bhaaloo de nak de bilakul sire te baitth giaa| bhaaloo aapane khabe panje te kudiaa ate aapane nak te ik thaparr maariaa, hun jaroor machhar noo ik sabak milegaa|
bhaaloo aapane saje paase jhukiaa, akhaan band keeteean ate bas ubaasee lai hee rihaa see ki uhanoo fir bhinabhinaahatt sunaaee ditee bheenbheenbheenbheen
machhar us samen door jaa chukaa hoegaa bhaaloo ne aapanaa saah rokiaa ate sauan daa naattak karadaa hoeaa uthe hee piaa rihaa, jadak uh pooraa samaan dhiaan laaee baitthaa see ate dekh rihaa see ki machhar hun kiharree naveen jaghaa baitthadaa e| machhar bhinabhinaaundaa rihaa, bhinabhinaaundaa rihaa fir achaanak ruk giaa|
kee gal e bhaaloo ne khud noo kihaa ate angarraaee lee| par machhar ikadam haualee haualee bhaaloo de kan vich baitth giaa ate reenghadaa andar chalaa giaa| uh usanoo kiven maare bhaaloo kudiaa| usane aapane saje panje te uchhal ke aapane hee kan te ine zor naal thaparr maariaa ki uhanoo dinen taare najr aaun lage hun machhar ton hameshaan lee chhuttakaaraa ho giaa|
bhaaloo ne aapanaa kan ragarriaa ate araam naal baitth giaa| hun uh sauan sakegaa, par
jiven hee uhane aapaneean akhaan band keeteean, auhanoo fir uhee puraanee bhinabhinaahatt sunaaee ditee bheenbheenbheenbheen
hun hor naheen kehaa dushatt keerraa e
bhaaloo barrabarraaundaa hoeaa utthiaa ate us jaghaa ton bhaj giaa jithe uh machhar de shikanje vich see| uh larrakharraaundaa hoeaa jhaarreean paar karadaa jaa rihaa see ate ine zor naal ubaasee lai rihaa see ki uhade jabaarre vajan lag painde| lagabhag sauandaa hoeaa uh bhajiaa jaa rihaa see, par machhar usade ttheek pichhe see bheenbheenbheenbheen
bhaaloo dauarran lagaa| uh udon tak dauarradaa rihaa jadon tak ki buree tarhaan thak ke jhaarreean thale naheen ddig piaa| uthe lett ke uh zorajor naal saah lain lag piaa ate aapane kan machhar havaale chhadd dite|
jangal ikadam shaat see, sanghanaa haneraa see| saare jaanavar ate panchhee maze naal ghuraarre maar rahe san| siraf bhaaloo jaag rihaa see| thakaavatt naal uh lagabhag behoshee dee haalat tak pahunch giaa see|
kee museebat e bhaaloo ne khud noo kihaa, eis bevakoof machhar ne mainoo inaa ulajhaa ditaa ki main aapanaa naam vee bhul giaa haan| main khush haan ki khud noo bachaa liaa| ant hun main thorraa sauan sakadaa haan|
bhaaloo ik lamee bhooree jhaarree andar varr giaa| uhane aapaneean akhaan band keeteean ate aoonghan lagaa| uhane supanaa dekhiaa ki uh jangal vich hai| achaanak uhadee nazar
madhoomakheean de chhate te pee, jo pooree tarhaan shahid naal bhariaa hoeaa see| uh haale madhoomakheean de chhate noo aapane panje naal farran hee lagaa see ki uhanoo fir uhee bhinabhinaahatt sunaaee ditee bheenbheenbheenbheen
machhar ne uhanoo labh liaa ate aakharakaar usanoo jagaa ditaa|
bhaaloo baitth giaa ate guraaun lagaa| is dauaraan machhar uhade sir duaale golagol ghunmadaa rihaa| kade ikadam nerre aa jaandaa, kade door chalaa jaandaa, kade bahut zor naal bheenbheen karadaa, kade bilakul haualeehaualee| achaanak uh ikadam ruk giaa| kee machhar gaaeib ho giaa
bhaaloo ne thorree der intazaar keetaa, fir uh ghisarr ke jhaarree de hor andar chalaa giaa ate aapaneean akhaan band kar leean| uh haale jhapakee lai hee rihaa see ki machhar ne fir hamalaa bol ditaa
bhaaloo rurradaa heaa jhaarreeon baahar nikaliaa ate ron lagiaa|
toon kee chaahunaa en, budte machhar mainoo lagadaa hai ki teree mauat nishachit hai| tthahir jaa
bachoo | hun main chaahe ik jhapakee naa lai sakaan, par teree khair naheen|
jadon tak sooraj naheen nikaliaa machhar bhaaloo noo idharaudhar dauarraaundaa rihaa| usane bhaaloo dee haalat bilakul patalee kar ditee| us raat bhaaloo ik pal vee araam naa kar sakiaa| usane machhar noo farran lee addeechottee daa zor laa ditaa ate khud noo maaradaa rihaa|
sooraj nikal aaeaa| pashoopanchhee mitthee neend ton jaage| uh gaa rahe san ate khusee naal kud rahe san| siraf bhaaloo vich hee naven din dee surooaat dee taazagee naheen see|
aus saver kharagosh jangal kinaare bhaaloo noo miliaa| jatal bhaaloo larrakharraa rihaa see, ausadaa aapane pairaan te kaaboo naheen see | barree mushakil naal uh aapaneean akhaan khuleean rakh rihaa see| uh barraa uneendaa see| kharagos khoob hasiaa, ate hasadeehasade lottapott ho giaa|
bahut khoob machhar bahut khooba par toon ih kiven keetaa
main ikalaa naheen saan, machhar ne javaab ditaa, authe aseen bahut saare saan ate aseen kahinde haan ki sabh ik te bhaaroo ate ik sabh te bhaaroo | saanoo koee haraa naheen sakadaa|
ate uh udd giaa bheebheebheebhee|
ddoonghee satt
kise samen ik baghiaarr see jo aapanee gufaa vich ikalaa hee rahindaa see| jeevan bhar uhane isadee safaaee naheen see keetee jaan muramat naheen see keetee| ih inee hee gandee te puraanee disadee see ki injh lagadaa see jiven ih kise vee pal dteh sakadee hai|
eik din ik haathee us baghiaarr dee gufaa agion langh rihaa see ki uhadee chhat noo halakaa jihaa dhakaa lag giaa| bas, einaa hee bahut see| pooree gufaa ttedtee ho gee|
oeh piaare kirapaa karake mainoo maaf karade, mere dosat| haathee ne baghiaarr noo kihaa, meraa iraadaa ih naheen see, main hune ihadee muramat kar dindaa haan|
haathee har kam kar laindaa see ate kam karan vich sharamaaundaa naheen see| haathee ne hathauarree
te chhainee lee ate ihane chhat noo ttheek kar ditaa| hun uh pahilaan ton bihatar dis rahee see |
oho, baghiaarr ne sochiaa, einjh lagadaa hai ki haathee mere kolon ddar giaa e| pahilaan uhane maithon maafee mangee ate fir meree chhat dee muramat kar ditee| chalo, ausaton navaan ghar banavaande haan| je uh maithon ddar giaa e, taan jaroor meree gal manegaa|
ruk ruk |, auhane haathee noo bulaa ke kihaa, eih kee gal hoee toon kee sochadaa en ki tainoo inee asaanee naal chhuttakaaraa mil jaaegaa toon pahilaan mere ghar dee chhat ddeg ditee fir kil lagaa ke puraanee moree vich tthok ditee ate hun bhaj rihaa en chhetee kar mere lee navaan ghar banaa ate hun uthe kharrhaa naa rahi, naheen taan main tainoo ajihaa sabak sikhaavaangaa ki zindagee
bhar yaad rakhengaa|
haathee kujh naheen boliaa usane chupachaap aapanee sundt baghiaarr de lak duaale lapettee ate chuk ke badaboodaar paanee vich sutt ditaa, fir uh baghiaarr dee gufaa te baitth giaa|
eih hai teraa navaan ghar haathee ne baghiaarr noo kihaa ate chaliaa giaa|
main kujh vee naheen samajh rihaa haualeehaualee hosh vich aaun te hairaan hoe baghiaarr ne kihaa, haathee pahilaan maithon ddariaa, maafee mangee, fir giaa ate ih kar ditaa| naheen, naheen, sacheen hee main haale vee kujh naheen samajhiaa|
oeh moorakhaa budtaa kaalaa kaan cheekiaa jo ih sabh kujh dekh rihaa see| toon ddaroopoone ate bhalemaanasee ch farak naheen samajhadaa|
sheeshaa
bahut pahilaan ik buree aadat vaalaa dariaaee ghorraa rahindaa see, lokaan noo khijhaaunaa uhanoo changaa lagadaa see|
o kube aootth noo dekhake uh cheekadaa|
kauan kubaa main aootth guse ch kahindaa|
vaah, je mere tin kub hunde taan main hor vee ziaadaa sohanaa disadaa|
o mottoo uh haathee noo avaaz maaradaa, teraa agaa kidhar hai ate pichhaa kidhar doven iko jihe disade ne
change subhaa vaalaa haathee khud noo kahindaa, main hairaan aan ki uh mainoo tang kiaun karee jaandaa e main aapanee sundt noo pasand karadaa haan ate ih meree poonchh varagee naheen lagadee|
sem dee ddanddee keh ke uh jiraaf te hasadaa|
ajeeb rangaroop vaalaa taan toon en, ziraaf dariaaee ghorre noo hetthon upar tak dekhade
hoe kahindaa, khud noo dekhiaa hai kade
saare jaanavaraan noo ik sheesaa mil giaa ate uh dariaaee ghorre noo labhan tur pe| use samen uh staramurag noo khijhaaunde hoe keh rihaa see
o sukeean nangeean lataan vaale jeev| tainoo panchhee maniaa jaa sakadaa hai par toon udd naheen sakadaa|
shutaramurag inaa dukhee hoeaa ki uhane aapanaa sir rete vich gadd ditaa|
o, suna, aootth uhade kol aa ke boliaa, toon kee sochadaa en ki toon bahut sohanaa e
bilakula dariaaee ghorre ne javaab ditaa, eihade vich koee shak e
ttheek e, toon khud noo dekh lai| ate haathee ne uhade hath vich sheesaa farraa ditaa|
dariaaee ghorre ne sheese vich dekhiaa te hasanaa suroo kar ditaa|
haahaahaa hohoho kauan e ih badasoorat jeev
jivenjiven uh sheese vich khud noo dekhadaa jaa rihaa see, ate hasade hoe gal noo ttaal rihaa see, haathee, ziraaf, aootth ate shutaramurag samajh ge ki asal vich dariaaee ghorraa hakaa bakaa reh giaa hai|
aus din ton uhanaan ne usade mazaakaan upar dhiaan denaa chhadd ditaa|
jihaa karoge tihaa bharoge
kharagosh ate usadee patanee ne jangal vich aapane lee ik chhottaa jihaa ghar banaaeaa| uhanaan ne jhaarroo fer ke maidaan noo saaf keetaa| hun uhanaan de karan lee ik vaddaa kam baakee bachiaa see rasate ch pe vadde pathar noo paase karanaa|
chalo aapaan ralake dhakaa lagaaunde haan ate isanoo rasate chon paase kar dinde haan, kharagosh dee patanee ne kihaa|
kiaun preshaan hunee en kharagosh ne kihaa, auhanoo uthe hee piaa rahin de, je kise ne langhanaa hoeaa taan uhade paasion dee langh sakadaa hai|
ate is tarhaan pathar uhanaan de bilakul saahamane kujh dooree te piaa rihaa|
eik din kharagosh bageechion uchhaladaakadadaa ghar aa rihaa see ate bhul giaa ki
rasate ch pathar piaa hai| uh buree tarhaan larrakharraa ke ddig piaa ate usadaa nak ttutt giaa|
chalo pathar paase karee, ausadee patanee ne fir kihaa, dekh toon khud noo zakhameen kar liaa e|
taan kee hoeaa| kharagosh ne kihaa, mainoo koee bahutee satt naheen vajee|
thorree der baad kharagosh dee patanee ik bhaandde vich garam soop lai ke aaee ate uhanoo baahar mez te rakh ditaa| kharagosh bechainee naal mez te chamachaa kharrakaa rihaa see, auh kharagosh noo dekhan lagee ate saahamane pe pathar noo bhul gee ate
aus naal ttakaraa gee jis naal saaraa soop ddul giaa ate uh mach gee| pathar uhanaan lee ik ajihee museebat ban giaa see jisadaa koee ant naheen see|
chal is pathar noo paase kar deeee| kharagosh dee patanee ne taralaa keetaa, anajaane vich kise daa vee sir is naal zakhameen ho sakadaa hai|
auhanoo uthe hee piaa rahin de, jithe uh hai arreeal kharagosh ne javaab ditaa|
eik din kharagosh ate usadee patanee ne aapane ik puraane dosat meesaa bhaaloo noo raat de khaane te bulaaeaa|
haan mainoo khushee hovegee, bhaaloo ne kihaa, jadon usanoo sadaa ditaa giaa, toon kek banaa laveen te main shahid lai aavaangaa|
jadon kharagosh jorre ne aapane mahimaan noo aaunde dekhiaa taan uh usanoo milan lee daravaaze te aa ge| meeshaa shid de peepe noo aapanee chhaatee ate dovaan panjiaan naal laaee jaladeejaladee turiaa aa rihaa see| uh saahamane naheen see dekh rihaa|
kharagosh jorraa hath hilaaunde hoe cheekiaa, pathar odhar dekho pathar
bhaaloo samajh naheen see rihaa ki uh kee ishaaraa kar rahe ne ate kee keh rahe ne| isaton pahilaan ki uh kujh samajh sakadaa uh pathar naal ttakaraa giaa ate buree tarhaan gote khaandaa hoeaa dharram karake kharagos de ghar saahamane ddig piaa|
peepaa ttutt giaa see ate bhaaloo de ddigan naal kharagosh daa ghar vee dharram karake ddig piaa|
eih sabh dekh ke bhaaloo dahaarr utthiaa| doven kharagosh ro rahe san|
par hun ron daa kee matalab see eih uhanaan dee hee galatee see |
museebat daa saathee
seregee mikhaalakov
panjaabee anuvaad gurapreet
museebat daa saathee