1.

نانک دُکھیآ سبھ سںسار

مَےں جے دُکھی هاں تاں ساری دُنیآ جِںمےوار هَے, اجِها هی من منّن نُوں کردا هَے, لےکِن جد مےرے دُّکھ وِّچ ساری دُنیآ جِںمےوار هَے تاں ِاه کِوےں هو سکدا هَے کِ ساری دُنیآ دے دُّکھ وِّچ مَےں جِںمےوار نا رهاں ? ِاه تاں ِاک هی سِّکے دے دو پهِلُو هن۔ جے ِاس کمرے وِّچ بَےٹھے هواے سارے لوک مےرے دُّکھ وِّچ جِںمےوار هن تاں ِاه کِوےں سںبھو هَے کِ مَےں اُهناں دے دُّکھ وِّچ جِںمےور نا هو جاواں ? کِاُںکِ, جد تُسیں سوچوگے, تُسیں جِس کمرے دی بابت سوچوگے, اُس وِچ مَےں وی هاں۔ مَےں جِس دُنیآ دے سںبںدھ وِّچ سوچاںگا, تُسیں وی اُس دُنیآ وِّچ هو۔آم تَور 'تے ساڈا من ِاه منّن نُوں کردا هَے کِ مَےں جے دُکھی هاں تاں ساری دُنیآ جِںمےوار هَے۔ لےکِن ِاس دا دُوجا پهِلُو ِاه هَے کِ تد دُنیآ دے دُّکھ وِّچ مَےں وی جِںمےوار هاں, کِاُںک ِاتھے ساڈا جو جیون هَے, اُه الّگ-الّگ نهیں هَے۔

جیون ِاکّٹھا هَے اتے ِانّا ِاکّٹھا هَے کِ سِرپھ ساڈی سمجھ دی کمی هَے کِ سانُوں اُس دا ِاکّٹھاپن پُورا دِکھاای نهیں پَےںدا۔ ِاس کمرے وِّچ اسیں ِانّے لوک بَےٹھے هاں۔ ِاس کمرے وِّچ جے ِاک وی آدمی دُکھی هَے تاں ِاس کمرے دی هوا, ِاس کمرے دا واتاورن اُه دُّکھ دیآں ترںگاں نال بھر دےوےگا اتے ِاس کمرے وِّچ آن والے وِاکتی نُوں پتا وی نهیں لّگےگا کِ اُه دُّکھ دے ماهَول وِچ داکھل هو گِآ هَے۔ اسیں سارے ِاک-دُوجے نُوں چھوه رهے هاں۔ چھوه رهے هاں, ِاه کهِنا وی گلت هَے, اسیں سارے ِاک-دُوجے نال جُڑے هی هواے هاں اسیں ِانّے جِآدا جُڑے هواے هاں جِس دا هِساب لااُنا مُسکل هَے۔ ساڈی هالت اجےهی هَے جِوےں ِاک بِرچھ دے پّتے نُوں هوس آ جاوے تے اُه سوچے تاں اُس نُوں اجِها سمجھ وِّچ آوے کِ اُه جو گُآںڈھ دا پّتا هَے اُه الّگ هَے, مَےں الّگ هاں, جدک اُه ِاک هی ٹهِنی ’تے لّگے دو پّتے هن اتے اُهناں 'چوں ِاک وی پتا بیمار نهیں هو سکدا-سارے پّتِآں نُوں بِناں بیمار کیتِآں۔ سبھ جُڑے هن۔

ِاک دیآں لهِراں دُوجے تک پهُںچدیآں رهِنگیآں۔ اسیں کهِ سکدے هاں کِ ِاک بِرچھ دے سارے پّتے جُڑے هن, پر لاگلا بِرچھ تاں الّگ هَے۔ لےکِن, هےٹھاں جمین نے دوناں نُوں جوڑِآ هويا هَے اتے جِس جمین نال ِاک