ਇਕ ਚੇਲਾ ਜਿਸਦਾ ਨਾਂ ਸਾਰਕਿਸ ਸੀ, ਆਪਣੀ ਸ਼ੰਕਾ ਨਵਿਰਤੀ ਲਈ ਪੁੱਛਣ ਲੱਗਾ, “ਹੁਣ ਬਸੰਤ ਰੁੱਤ ਆਏਗੀ ਤੇ ਸਾਡੇ ਸੁਪਨਿਆਂ ਅਤੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਰੂਪੀ ਬਰਫ਼ ਨੂੰ ਪਿਘਲਾ ਦੇਵੇਗੀ, ਬਾਕੀ ਕੁਝ ਵੀ ਨਹੀਂ ਰਹੇਗਾ।”
ਉਸ ਨੇ ਸਹਿਜ ਸੁਭਾਅ ਉੱਤਰ ਦੇਂਦਿਆਂ ਦੱਸਿਆ, “ਜਦੋਂ ਬਸੰਤ ਬਹਾਰ ਸੁੱਖ ਦੀ ਨੀਂਦ ਸੁੱਤੇ ਦਰਖ਼ਤਾਂ ਦੇ ਝੁੰਡ ਤੇ ਅੰਗੂਰਾਂ ਦੇ ਬਾਗ਼ਾਂ ਵਿਚ ਆਪਣੇ ਦੈਵੀ ਪ੍ਰੀਤਮ ਦੀ ਭਾਲ ਵਿਚ ਆਉਂਦੀ ਹੈ, ਬਰਫ਼ਾਂ ਉਦੋਂ ਵੀ ਪਿਘਲਣਗੀਆਂ ਅਤੇ ਘਾਟੀ ਵਿਚ ਵਹਿੰਦੇ ਦਰਿਆ ਵਿਚ ਜਾ ਰਲਣ ਲਈ ਨਾਲਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਵਹਿਣਗੀਆਂ ਤਾ ਕਿ ਮਹਿੰਦੀ ਦੇ ਦਰਖ਼ਤਾਂ ਤੇ ਸਦਾ ਬਹਾਰ ਬੂਟਿਆਂ ਦੀ ਪਿਆਸ ਬੁਝਾ ਸਕਣ।
"ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਜਦੋਂ ਤੁਹਾਡੇ 'ਤੇ ਬਸੰਤ ਬਹਾਰ ਆਏਗੀ ਤਾਂ ਤੁਹਾਡੇ ਦਿਲ ਰੂਪੀ ਬਰਫ਼ ਪਿਘਲ ਜਾਏਗੀ ਅਤੇ ਘਾਟੀ ਵਿਚ ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਰੂਪੀ ਦਰਿਆ ਦੀ ਤਲਾਸ਼ ਵਿਚ ਤੁਹਾਡੇ ਭੇਦ ਨਦੀ ਨਾਲਿਆਂ ਦੇ ਰੂਪ ਵਿਚ ਵਹਿ ਤੁਰਨਗੇ। ਦਰਿਆ ਤੁਹਾਡੇ ਇਹ ਭੇਦ ਸੰਭਾਲ ਕੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਮੁੰਦਰ ਵਿਚ ਜਾ ਰਲੇਗਾ।
“ਬਸੰਤ ਬਹਾਰ ਦੇ ਆਉਣ 'ਤੇ ਸਾਰੀਆਂ ਵਸਤਾਂ ਪਿਘਲ ਕੇ ਗੀਤਾਂ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਲੈਣਗੀਆਂ। ਇਥੋਂ ਤਕ ਕਿ ਤਾਰੇ ਤੇ ਵੱਡੇ ਵੱਡੇ ਬਰਫ਼ ਦੇ ਗੋਹੜੇ ਜੋ ਧੀਮੇ-ਧੀਮੇ ਵਿਸ਼ਾਲ ਖੇਤਾਂ ਵਿਚ ਡਿੱਗਦੇ ਹਨ ਉਹ ਪਿਘਲ ਕੇ ਸੰਗੀਤਕ ਨਦੀਆਂ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰ ਲੈਣਗੇ। ਜਦੋਂ ਦੈਵੀ ਸ਼ਕਤੀ (ਖ਼ੁਦਾ) ਦੇ ਚਿਹਰੇ ਦਾ ਤੇਜ ਦੂਰ ਦੁਮੇਲ ਤੋਂ ਉਭਰੇਗਾ, ਤਾਂ ਕਿਹੜੀ ਜੰਮੀ ਹੋਈ ਸਤਹ (ਸਮਰੂਪਤਾ) ਤਰਲ ਤਰਾਨੇ ਦਾ ਰੂਪ ਧਾਰਨ ਨਹੀਂ ਕਰੇਗੀ ? ਅਤੇ ਤੁਹਾਡੇ ਵਿੱਚੋਂ ਕੋਣ ਅਜਿਹਾ ਮਨੁੱਖ ਹੋਵੇਗਾ ਜੋ ਮਹਿੰਦੀ ਜਾਂ ਸਦਾ ਬਹਾਰ ਦਰੱਖ਼ਤ ਵਾਂਗ ਆਪਣੀ ਪਿਆਸ ਨਹੀਂ ਬੁਝਾਉਣਾ ਚਾਹੇਗਾ ?
"ਇਹ ਬੀਤੇ ਹੋਏ ਕੱਲ੍ਹ ਦੀ ਗੱਲ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਸਮੁੰਦਰ ਨਾਲ ਗਤੀਸ਼ੀਲ ਸੀ ਬਿਨਾ ਕਿਨਾਰੇ ਤੇ ਬਿਨਾ ਸ੍ਵੈ ਦੀ ਹੋਂਦ ਤੋਂ । ਫਿਰ, ਹਵਾ ਜੋ ਜੀਵਨ ਦਾ ਮੂਲ ਹੈ ਨੇ ਆਪਣੇ ਚਿਹਰੇ ਦੀ ਰੌਸ਼ਨੀ ਦੇ ਪਰਦੇ ਦਾ ਜਾਲ ਤੁਹਾਡੇ ਆਲੇ-ਦੁਆਲੇ ਬੁਣ ਦਿੱਤਾ, ਫਿਰ ਉਸ ਦੇ ਦੈਵੀ ਹੱਥਾਂ ਨੇ ਤੁਹਾਨੂੰ -ਇਕ ਸੂਤਰ ਵਿਚ ਬੰਨ੍ਹ ਕੇ ਆਕਾਰ ਬਖ਼ਸ਼ਿਆ ਅਤੇ ਉਸ ਦੀ ਬਦੌਲਤ ਤੁਸੀ ਸਿਰ ਉੱਚਾ ਕਰਕੇ ਸਿਖ਼ਰਾਂ ਨੂੰ ਮਾਨਣ ਦੇ ਕਾਬਲ ਹੋ ਸਕੇ। ਵਿਸ਼ਾਲ ਸਮੁੰਦਰ
