اُس کولوں پرےم روکِآ نا گِآ۔ اُس کِها:

پںکج پھاتھے پںک مها مد گُںپھِآ ۔۔

اںگ سںگ اُرجھاِا بِسرتے سُںپھِآ ۔۔

هَے کواُو اَےسا میت جِ تورَے بِکھم گاںٹھ ۔۔

-پھُنهے م: ۵, پنّا ۱۳۶۲

گُرُو هرِگوبِںد جی وی اّگوں پرےم نال بولے :

نانک ِاک سری دھر ناتھُ, جِ ٹُوٹے لےِا ساںٹھِ۔۔

-پھُنهے م: ۵, پنّا ۱۳۶۳

ِاس ترھاں کاپھی دےر وارتالاپ هُںدا رِها ۔ ساری سںگت 'تے بڑا پرےم-بھاو چھايا رِها ۔ گُرُو ارجن دےو جی نے جد دےکھِآ تے کِها:

هر گوبِںد سُورا گُرُو,

ساایں داس رامو پُورے سِّکھ

ڈلے دی سِّکھی دھنّ ۔

تِنّ دِن گُرُو جی اُتھے هی رهے ۔ ناراِان داس نے بڑی سےوا کیتی ۔ رامو جی دی کھُسی برداستوں باهر هوای جاپدی سی ۔ برات واپس جان لّگی تاں گُرُو جی نے کِها, 'ناراِان داس۔ تےرا نِّج سرُوپ وِچ واسا۔'

رامو جی تے ساایں داس وی هّتھ جوڑی کھڑے سن ۔ اُنھاں ِاه سبد اُچارے :

هم پاتھر, گُرُو ناو بِکھ بھوجل تاریاَے رام ۔۔

-تُکھاری چھںت م: ۴, پنّا ۱۱۱۴

ِاس ترھاں ساری سںگت نُوں دھیرج دا اُپدےس دے گُرُو ارجن جی اںمرِتسر آ گاے۔

گُرُو هرِگوبِںد جی جد گّدی 'تے بِراجمان هو گاے تاں ساایں داس تے رامو جی دا گُرُو گھر نال پِآر پهِلاں نالوں چوکھا هو گِآ ۔