ਹਾਂ, ਓਹ ਬੈਠੇ ਰਹੇ, ਰੋਟੀ ਵੇਲਾ ਲੰਘ ਗਿਆ,
ਦੁਪਹਿਰਾਂ ਹੋ ਆਈਆਂ ਓਹ ਆਏ,
ਓਹ ਗਏ ਓਹ ਗਏ ਓਹ ਆਏ।
ਪਰ ਹਾਂ ਦੁਪਹਿਰਾਂ ਢਲ ਗਈਆਂ,ਸਾਂਈਆਂ
ਓਹ ਆਏ, ਓਹ ਗਏ, ਓਹ ਆਏ।
ਸ਼ਾਮਾਂ ਪੁੱਜ ਪਈਆਂ।
ਮੈਂ ਤੁਸਾਂ ਨਾਲ ਅਜ ਇਕ ਕੰਨ ਵਿਚ ਗਲ ਕਰਨੀ ਸੀ।
ਓਹ ਆ ਗਏ, ਫਿਰ ਮੈਂ ਕਿੰਝ ਕਰਦਾ।
ਓਹ ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਂ ਜੁ ਲੈਂਦੇ ਸਨ, ਕਹਿੰਦੇ ਸਨ ਤੁਹਾਡੇ ਹਾਂ।
ਰਾਤ ਪੈ ਗਈ।
ਓਹ ਅਜੇ ਆਉਂਦੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਂ ਲੈਂਦੇ ਹਨ।
ਮੈਂ ਹੁਣ ਕਿੰਞ ਕਰਾਂ?
ਅੱਧੀ ਰਾਤ ਹੋ ਗਈ, ਥਕਾਨ ਨੇ ਆ ਡੇਰੇ ਲਾਏ ਹਨ
ਨੀਂਦ ਅੱਖੀਂ ਮੱਲੋ ਮੱਲੀ ਵੜਦੀ ਹੈ।
ਹਾਇ, ਸਾਈਆਂ!
ਮੈਂ ਤੁਸਾਂ ਦੇ ਕੰਨ ਵਿਚ ਇਕ ਗਲ ਕਰਨੀ ਸੀ।
ਪਰ ਓਹ ਅਜੇ ਬੈਠੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡਾ ਨਾਂ ਲੈਂਦੇ ਹਨ,
ਸੋਆਂ ਪੁਛਦੇ ਹਨ, ਤੁਹਾਡਾ ਵਾਸਤਾ ਪਾਂਦੇ ਹਨ।
ਮੈਂ ਕਿੰਞ ਆਦਰ ਨਾ ਕਰਾਂ, ਕਿੰਝ ਕਹਾਂ ਜਾਓ!
ਮੈਂ ਤੁਹਾਨੂੰ ਤੜਕੇ ਤੋਂ ਵਾਜਾਂ ਤਾਂ ਮਾਰੀਆਂ ਹਨ
ਪਰ ਹੌਲੇ ਹੌਲੇ। ਮਨ ਹੀ ਮਨ ਵਿਚ! ਤੁਸੀਂ ਸੁਣਦੇ ਰਹੇ ਹੋ,
ਪਰ ਮੈਨੂੰ ਇਕੱਲ ਨਹੀਂ ਮਿਲੀ ਤੁਸਾਂ ਨਾਲ!
ਹਾਂ, ਉਫ਼, ਹਾਂ, ਵਾਹ ਵਾਹ, ਧੰਨ ਤੂੰ।
ਮੇਰੇ ਸਾਈਆਂ!
ਓਹ ਗਏ ਹਨ, ਹੁਣ ਉਠੇ ਹਨ।
