ਰਹੇ ਮੁਹੱਬਤ ਜ਼ਿੰਦਾ
ਰਹੇ ਮੁਹੱਬਤ ਜ਼ਿੰਦਾ, ਲਿਖਵਾਉਂਦੀ ਰਹੇ,
ਇਸ ਕਮਲੇ ਦੀ ਰੋਟੀ, ਪਕਵਾਉਂਦੀ ਰਹੇ।
ਮਰ ਜਾਣੇ ਜਜ਼ਬਾਤ ਬਿੰਨ ਇਹਦੇ,
ਹੱਸਦੀ ਰਹੇ, ਰਵਾਉਂਦੀ ਰਹੇ।
ਜੇ ਬਹਿਜਾਂ ਸਭ ਕੁਝ ਹਾਰ ਕੇ ਮੈਂ,
ਜਿੰਦ ਮੇਰੀ ਢਾਉਂਦੀ ਰਹੇ।
ਬਹੁਤ ਕੁਝ ਦੱਸ ਮੈਂ ਕੀ ਮੰਗਾਂ?
ਬੱਸ ਉਹ ਹਰ ਰੋਜ਼ ਨਜ਼ਰੀ ਆਉਂਦੀ ਰਹੇ।