piaare daa piaaraa
eih prasang aiaun likhiaa giaa hai ki maanon ik musaafar aapanee jubaanee eik ho beete haal daa nakashaa aapane supane vich vekhadaa hai te us supane noo varanan kar rihaa hai|
.
barakhaa mohale dhaar leh pee, aujaarr chaar chufere. vasadee naa giraan, kaparre bhij ge, kharreea bee sij giaa, hun paalaa bee aa giaa| hetthon pair tilakan, auton kaneean vajan, chuferion pauan sareer dee garamee urraaee jaave| ho vaahiguroo is vele keeh hove dil ne batheraa taanghiaa, akhaan ne aapaa paarrake thee chufere door tak nazar durraaee, par koee naahar nazar naa aaee| tthaahar binaan tthahiranaa afal see te tture jaanaa kadam kadam te khechal noo vadhaaee jaandaa see| haan, tture jaan vich tthahiran naalon ik subihataa see ki sareer dee nigh jinee ku uddadee see unee ku andaron hor paidaa hundee jaandee see te kuchh zindagee dee ddor tturee rahin dee aas ho sakadee see| parantoo hun haddaan vich bakaan prateet den lag piaa je tturane noo bee bhaaroo karee jaandaa see|
eis tarhaan de kashatt bhaagadiaan ik burajee jehee nazar pee| dil ne chaahiaa ki ih kite nigar burajee naa hove, saaneen karo jo koee mandar, samaadh jaan makabaraa hove je mainoo is aauakh ton chhuttakaaraa mile| akhaan ne
| eih prasang samat 442 gu naa saa 1911 ee de gurapurab punam par ttraikatt dee soorat vich prakaashiaa see|
sedh badhee, pairaan ne heelaa keetaa, man ne sukhaan sukheean| uh gunbad aa giaa, bhaag change san, auh nigar burajee naa nikalee, eik boohaa see jis noo choothee takhataa naheen see| par andar khulhe baitthan te godde jorrake lettan jogee thaan see| pahile taan kadam dharadiaan kise beet chuke samen de kise bhale purakh dee vibhootee de aaraam asathaan hon de adab ne manhe keetaa ki kadam sanbhaalake rakh, par fer us bhaliaaee de khiaal ne aakhiaa ki jeeaundiaan jiharre sukh deke bhale akhaae aeh marake aapane duaare aae atithee de dukh door karanon kad paro hattanaan pasind karanage eih veechaarake main vadhaven chhaje hetth aa kharrotaa, jutee laaree, kaparre utaarake rakhe kharreea kholhiaa| baaharalaa hisaa bhij chukaa see, par andaron ik chaadar, kachhahiraa, kurrataa te dupattaa kuchh suke nikal aae| pinddaa poonrrake eeh ttalo laa le ton us nike jihe andar jaa dderaa laaeaa| nigh aa gee sareer noo kuchh sukh ho giaa| paale te paindde valon jaan taan murriaa taan aapane sukh val aa giaa, sukh valon sukh de kaaran val jaa piaa| aaha jo ih thaaun naa lajhadaa taan rab jaane meraa kee haal hundaa kis subhaago hathaan ne ih thaaun banaayaa hoaoo keeh jaanee meree hee jaan rakhiaa karan lee kise ne kise beet ge samen ih masaalaa kanaa karaaeaa hoaoo hun soch furee ki eih guraduaaraa bee naheen, mandar bee naheen, samaadh bee naheen jaapadee hai taan keeh hai fer man ne kihaa bootte ginan naal kee kam hai anb chhakane chaahee| sukh mil giaa te saaeen ne ditaa hai, shukar kar te jinee ku thaan aayaa deve unaa ku nisal ho jaa| jaan nisal hoeaa taan thorre hee chir vich choone gach kandhaan te ddaatt vaalee chhat dee safedee ute firadee firadee nazar bharoree hoke akhaan vich murree te putaleean thaanee thale lahike mainoo neend vich suaal gee|
jad main sauan giaa taan us thaaun vich chaananaa ho giaa ate us chaanane vich kuchh soorat daa bhulaavaa pain lag piaa| par magaron ik changee nuhaar, chitte rang dee suddaual jheel dee isatree nazar pee, jis de chihare te sukh dee chamak te saantee dee damak see, akhaan saaf, aucheean te payaar
main kihaajee sach hai, meraa prem aisaa hee hai, prem naheen lab hai, par hun maalak noo birad dee laaj hai jis de sadaaunde haan, je kuchh aas ho sakadee hai, taan ese vich| ih kahindiaan mainoo pachhutaave te viraag ne khich liaa ar apane sachee muchee nikaare hon daa nakashaa akhaan age aa kharrotaa| main ese haal vich jaan ki akaas vichon dhun utthee ar sodar dee chauankee lag pee maloom hoee| kaahanoo kade aisee sureelee, mitthee, pajaaree te ras bharee sur vich ih chauankee sunee see| chauankee daa bhog paike ause tarhaan dee piaaree sur vich rahiraas daa paatth te aaratee daa uchaar suniaan| kauan karade san te uh kithe baitthe san. eih naheen disadaa see, aiaun hee lagadaa see ki pauan noo jeebh lag gee hai|
pal magaron uh chaanane vaalee soorat fer nazar aaee| main aakhiaa kee main puchh sakadaa haan ki ih ujaarr vich mandar kaisaa hai tad us bhaag bharee ne kihaabhale purakha ih budh mat de saadhooaan de samen daa ik matth hai; jithe unhaan de mat daa ik tatakharoo saadhoo baitth ke tap kariaa karadaa see; tang ise vaasate hai ki uh kade gaafal hoke sauan naa sake| sadeean badhee is nike jihe thaan vich kee vaddeean jindaan apane sarakash manaan noo sodhan lee nivaas kar geean han| samen palatt ge uh budh dee safaa valattee gee| jis desh ne us noo janam ditaa see us ne us
main kihaasach taan iho hai ki hun meraa jeeo ih chaahundaa hai ki ih bee jaanaa ki is ddig pe noo kis muraad naal kise sansaaree hath ne fer utthaayaa ar us vich aap daa keeh hisaa hai
hasake, par piaar naal us paree ton bee piaaree soorat ne kihaa ho raahee aadamee jaanan lee taan bahut utaavalaa hai, par kaasha kade jinaan ku jaan laindaa hai onee ku kamaaee bee kare| haan, har gal noo jaan jaanake akal de mandar kotthe saare bhar ghatadaa hai, par us jaanan naal ih kam naheen karadaa ki jo kuchh jaaniaa hai so kuchh karo bee, taan jo soeeo kuchh ho jaave| fer andaralaa jaananahaar jaan jaave ki aapane jaanan ar jaanee hoee te jaanan gocharee daa main taan jaanan vaalaa haan ar aiaun asang haan te asang hoke sutantar haan te sutantar hon karake khush haan|
he raahee, he paraahune tere aadar paatar main tainoo vithiaa sanaaundee haan, suneen te samajhee| ih raam kahaanee lameen hai te rataa ddoonghee hai, je hariaanee naal sunegaa taan kuchh naa jaanengaa, par je preet naal dhayaan jorrake sunongaa taan samajhengaa ki is ttikaane keeh beetee see te toon us ton keeh laabh lai sakadaa hai| is naal meree vithiaa jurree hai, so main apane haal
ton mudt karadee haan
meraa sareer raajasee ghar vich jamiaan| meraa pitaa is tape daa maalak see ate apane zer te bal naal udaale de saare tape te hukam karadaa
eik din main shikaar noo gee| bahut dooron je main dditthaa, taan mainoo tulaavaa piaa ki ik chintaa baitthaa hai| sakheean noo main kihaa tak khaan keeh hai kineean ne kihaa ditaa hai| kineean ne kihaa aiven pathar piaa hai| ik ne kihaa paarrhaa naame haran hai, eik ne kihaa zaraa age ho chale te hor pachhaan kar lavo| par mere sareer vich jo jindagee de daa malhaaraan te khusheean de auchhaaliaan naal bhare hulaare ajhalaven utthade san oeh inhaan galaan dee keeh paravaah karade san, main nishaanaan jamaa ke teer sandhiaa| jad main chalaaun lagee taan aj pahilaa din see ki mere jee vich kuchh hoeaa, jis noo main udon taan naheen jaanadee saan par pichhon pataa lagaa ki uh ddar see| teer chal giaa te ain nishaane vich benaa| uh jeev utthiaa naheen. natthaa naheen, authe hee do ku kuaattarreean laike behil ho giaa| jaan aseen bhajake uthe pahuncheean taan haae rabaa main kee dditthaa ki uh ban pashoo naheen see, auh taan ik aadamee see| aadamee bee uh see ki jis jebee soorat main age kade naheen see dditthee| uh juaan taan changaa see, juaan change ton change saadde dal vich bee san, par uh kuchh hor vee see te pataa naheen ki uh hor keeh see auh kuchh aisaa changaa changaa see ki mainoo aiaun jaape jo teer taan main maariaa hai is noo, par vinhee main aap gee haan| kade pitaa te maan aidde change naheen san lago, kade kheddaan te shikaar aidde change naheen san
1. raatth yaa tape de maalak de rahin daa us samen daa mehal |
mereean ttahilanaan palosiaa karadeean san| kinaan chir aiaun langh giaa| lahoo dee dhaar vaalee naarr mere hath ne napee hoee see, meraa doosaraa hath us de pairaan noo ghutt rihaa see ki bevase fer meraa sir uhanaa pairaan te jaa piaa ar mere jhanaan vaangoo auchhal rahe nainaan ne uhanaan noo changee tarhaan dhotaa, eis vele us ne lamaa saah leetaa, main sir chukake dekhiaa taan us ne akhaan kholheean san| akhaan noo jad mereean akhaan ne dditthaa, mere saare sareer vich baranaatt chhirr gee kaahanoo kade main aiho jeheean akhaan vekheean san main chaahundee saan ki aakhaan he sabh ton uche manakh| main anajaane tainoo vinh baitthee haan, par aapanaa desh aap manadee haan| ih meraa kamaan hai te ih teer hai jis naal tainoo main vinhiaan hai, autth ar meree chhaatee ise naal vinh ghat| te je jaan bakhashee karen taan mere kan cheer ke vaalee paa ar mainoo gulaam banaake naal lai chal| main saaree umar dee teree baandee hoee| par haae meraa sangh ruk giaa, main bol naa sakee, mereean akhaan ne je kuchh aakhiaa so aakhiaa ar us deean akhaan ne jo vaachiaa so vaachiaa| main aje rajake akheean dekheean bee naheen san ki chhapar dteh pe ar oeh akhaan fer band ho geean| meraa pair ghuttan vaalaa hath hun us de chihare te pahunchaa, mittee saaf keetee, jhiaa, jiau maan ddaadte chaavaan vele mere chihare te hath feradee see, kuchh us tarhaan te kuchh sang jehee vich main chihare te hath feraan te chaahaan ki ih ik ver fer akhaan khohal deve| meree aas pooree ho gee, akhaan khulh geean ar khulhake mereean akhaan vich gadd geean, mere nain chamakanaa bhul ge| uh suaad is rang vich aayaa ki main kade age naheen dditthaa see, mainoo ik tarhaan dee besudhee ho gee| kuchh chir langhiaa taan mainoo maloom hoeaa ki bulh khulhan lage han ar aakhan lage han ki toon meree golee hain| bulh khule ar bolo, par main naheen samajhee keeh bole| haan mainoo jo bolo, auh chete ho giaa, sireevaahogaroo| einee gal see jo us ne aakhee, par main us valon naheen samajhadee saan ki ih kee aakhadaa hai|
eine noo mere pitaa, maataa te hakeem vaid te kee daas aa ge| aj pahilaa din see ki mere chihare val vekhake mere maataa pitaa hase naheen udaas ho ge te main bee ro pee| dauarrake meree maan ne mainoo god vich lai liaa, aus dee kaahalee dee khich ne meraa hath chhuttakaa ditaa te ruke hoe lahoo dee dhaar fuhaare dee tarhaan mere chehare te vajee| haae aj pahilaa din see ki main aapane aap noo maan dee piaaree kalaaee ton chhuddaa ke us noo dhakaa ditaa ar chhetee naal us lahoo dee naarr noo fer napiaa, jis vich main chaahundee saan ki meraa saaraa lahoo chaliaa jaave ar vag chuke lahoo daa ghaattaa pooraa kar deve| main fer dilee hoke ais tarhaan lott jaavaan ki ih jiven piaa hai te ih meraa sir chuk ke aapanee god vich rakhake chihare ton mittee poonjho|
vaid te hakeem hun dauarrake aae ar fottee hoee thaan mere hathon fatan lage, par meraa hath uthon hattadaa naheen see| pitaa ne aake chhetee naal meraa hath chhuddaayaa te jor naal mainoo aapanee galavakarree vich laike aapane kamaraband naal mere chihare ton lahoo poonjhiaa te kihaa raan dee bachee ih keeh ho giaa hai teraa dil taan itanaan kaaeir naheen see par mere te keeh asar hundaa see, hath jorr ke kihaa baapoo jee chhetee lahoo band karaao, main bedoshe noo maariaa hai| meree aavaaz vich kuchh bahaadaree naheen see, kuchh uh see jis noo niaanapunaa aakhade han, kuchh kaanbaa jihaa te barar jehee see, jis naal raatth baapoo daa dil vee ghabaraa giaa| hukam ditaa chhetee zakham noo seevain| vaid jee te hakeem jee ne furatee keetee, mamiaaee te hor davaaeean andar diteean, jakham seetaa, banhiaan| hun main aakhiaa baapoo jee, ghar lai chalo; othe sevaa karaange| meraa kahinaa kauan morr sakadaa see ddole vich paake main us soorat noojis varagaa changaa
maan mainoo vakh lijaake puchhan lageebachee| ih kauan hai kad daa teraa jaanoon hai tainoo is naal enee hath kiven ho aaee ho hain ainaan prem
main ro ro ke kihaa amee aj ton pahile main is noo kade naheen dditthaa| teer maaran vele mainoo pataa naheen see ki ethe sabh ton changaa lagan vaalaa aadamee baitthaa hai| main taan chitaa jaanake teer maariaa te khush saan ki is dee khal baapoo jee de rath hetth vichhaavaangee, par amee teer chalaaun vele mere jee noo kuchh hoeaa zaroor see, pataa naheen uh kee see te jiharraa tuseen mainoo prem aakhade ho, eih kee hundaa hai mainoo taan is daa pataa bee naheen|
maan ne has ke kihaajo aseen tere naal karade haan| main kihaameen uh taan laadd piaar hai| main jad is dee jaanoo naheen saan main is naal laadd piaar kad karanaa see meraa ih bholaapan sunake maan has pee te kahin lagee jo kuchh salook toon is naal kar rahee hain ih prem hai| main kihaa amee| main taan is naal hun bee laadd piaar naheen keetaa| naarr dabee hai, pair ghutte han te chihare ton garad jhaarree hai, laadd taan koee naheen keetaa, auh taan boladaa bee naheen| amee jee ih mainoo ddaadtaa hee changaa lagadaa hai, koee hor eho jihaa changaa kade naheen lagaa| amee bolee keeh mere te tere baapoo jee ton bee changaa lagadaa hai main kihaa haan amee| tuhaathon bee bahut hee changaa lagadaa hai| tuseen naheen dditthaa kis tarhaan daa changaa hai bhalaa tuseen kade age aiho jihaa manakh dditthaa hai hai ki naheen saariaan kolon horaven maan jee main ddaadtaa hee paap keetaa hai jo sabh ton change manakh noo aiddee peerr ditee hai| iho paap hai naa, jis gol noo panddat jee ik din paap aakhade see te main guse hoke utth gee saan te baapoo jee noo
eih sunake amee pahile taan musakaaee, par fer ro pee| main kade maan deean akhaan vich paanee naheen see dditthaa, nauakaraan noo jad maaree taan oeh lok ronde san| main jaanadee saan aseen chaane lok haan, saadde nainaan vich aiho jihaa kachaa paanee hai hee naheen, par aj taan main aap hoee saan, main sochadee saan ki main paap keetaa hai te panddat jee ne paap dasiaa see neech kar dendaa hai, main taa neeveen hoee haan, par amee ne koee paap naheen keetaa see ih kiaun roee eine noo amee bolee bachee kee aakhaan tere piau de hathon larraaeean vich kee aadamee moe| raaj bhaag khabare tere sir aave| aale duaale vairee raae vasade han, je tun takarree naa hoeeo te larr ke fatah paake raan naa baneeon taan raaj keekoo saanbhegee maarraa taan hoyaa par keeh hoeaa ik kangalaa mar giaa taan mar giaa sahee| ih sun ke mereean cheekaan nikal geean, main niaane baal vaangoo roee| maan ne chhaatee naal laake piaar keetaa, par meraa honaa naa tthalheeve, aakhaan amee tereean akhaan noo keeh ho giaa hai auh saariaan kolon changaa aadamee hai, taaheeo taan mainoo changaa lagadaa hai| us noo toon kangalaa aakhadee hain je uh mar giaa taan uh jaanon| amee je uh mar giaa taan eho teer jis naal main sabh ton uche noo maariaa hai, main aapanee chhaatee purevaangee te teree god vich naheen kheddaangee te baapoo jee noo galavakarree naheen paavaangee| amee tainoo kee ho giaa hai jiharreean cheezaan mainoo suhaneean lagadeean san toon chaau naal unhaan noo laindee te kahindee hundee sain ki ih bahut suhaneean han, aj toon mainoo sabh ton changaa lagan vaale noo kangaal mar giaa taan keeh hoeaa aakhadee hai| vaid noo sad khaan vekhe mereean akhaan vich ddore daa jaalaa taan naheen pai giaa jaan tereean
meraa ih haal dekhake ameen aakhan lagee ro naa, auh dangaa taan hai, changaa lagadaa bee hai; tainoo jo changaa lage mainoo kade maarraa naheen lagaa, par kangalaa taan main es karake kihaa see ki je uh koee saau thorraa hai| koee kamee kaadoo lok hoaoo, mar giaa taan toon dukh naa kareen| main kihaameen kaparre ddaadte chitte naheen, par mathaa taan kise saaoo daa aiddaa chauarraa gol te chamakadaa naheen hundaa te je baapoo jee us noo ton te ddangar de den taan ttale bee aape chitte ho jaan| par achhaa, maan jee jis vele us ne akhaan kholheean te tusaan vekheean tuseen aap aakhoge ih taan koee laahauar daa fauajadaar hai|
maan sunake bolee hun toon mainoo ih das jo toon kis gale raazee hai main kihaa je uh mere kol rahave, vaid te hakeem shaahar haazar rahin, main sevaa karaan, auh daaroo karan ik veree raajee ho jaave te main aakhaanho sabh ton uche manakh| main teraa paap keetaa hai, mainoo jo jee aave ddan deh|
maan de jee vich khabar keer aaee kahin lagee ttahilanaan jaandeean bathereean han, par je teraa jeeo aape hee ttahil karanee mange taan changaa, toon sevaa kareen vaid hakeem ethon hee reh painage| so vaid hakeem aa ge, main lagee sevaa karan| jis tarhaan mereean ttahilanaan meree sevaa karadeean san, aus tarhaan meraa jee us dee sevaa vich lagiaa| meraa aapanaa palangh ddaadtaa hee naram see, main us ute us noo paaeaa, saaraa din kol baitthee pakhaa karadee rahavaa chirahe noo takadee rahavaan ton uddeekaan jo kad akhaan khulhan te main vekhaan, kad bulh khulhan te oh s ree vaa hi gu roo fer sunaan|
mandaa mool na keechee de lamee nadar nihaaleeai |
jiau saahib naal na haareeai tovehaa paasaa dtaaleeai|
kichh laahe upar ghaaleeai |21|
aasaa dee vaara474
par main us vele saaree gal naa samajhee, haan inaan samajhee jo kahindaa hai mere naal toon mandaa keetaa hai, eih naheen see karanaa, teer chalaaun vele changee tarhaan vekh taan lainaa see| main uddeekadee saan ki hun aakhegaa ki tainoo main kaid keetaa, eis paap badale| par fer nain khulh ge te mere val take, fer bulh khulhe te kahin lagaa tusaan bahut sevaa keetee hai| teer taan mainoo meriaan paapaan ne laaeaa see, par tuseen barre change ho jinhaan sevaa keetee hai, raajee raho| ih kahike uh sauan giaa| sutaa tak ke main maan kol jaa ke te galakarree paa ke kihaa dekh lai maan uh manakh koddaa changaa ho aakhadaa haiteer toon naheen maariaa, teer mere paapaan ne maariaa hai te toon changee hain jo sevaa karadee pee hai| dekh maan jo paapee noo changaa piaa aakhadaa e; amee keddaa changaa hoeaa main tainoo aakhiaa see naa ki uh baapoo jee ton vadheek changaa lagadaa hai, bhalaa baapoo jee kade paapee noo changaa aakhan, auh taan paapeean noo faahe laa dende han te ih aakhadaa hai toon changee hai| maan has pee te kahin lagaa jaah aj khoonddee dee khedd khel aa| main
eis tarhaan karadiaan kuchh din langhe, change jee daa jee val hundaa piaa dise| ik din raat noo nain kholhe te mainoo kol sadiaa te kahin lagaadekh toon ik paradesee dee sevaa keetee hai te raaje dee dhee hoke keetee hai, main gareeb haan mere kol kee hai jo tainoo devaan par ik gal tainoo dasadaa haan jo tainoo sukh devegee, auh gal samajh lai dhayaan deke uh gal ih hai jotoon eeh sareer naheen hain; toon aatamaa hai| main puchhiaa aatamaa kee hundee hai taan uhanaan daa moonh band ho giaa| doosaree raat fer moonh khulhaa te kahin lag main aakhadaa haan ki toon aatamaa hain, toon sareer ton vakharee hain, toon sareer ton uchee hain, sareer naa rahe toon taan bee hovegee| toon je niraa sareer hoven taan hans khedd khaa pee chhaddiaa kar, par toon aatamaan hain, aap noo pachhaaniaa kar, doojiaan vich aapane varagee aatamaa vekhiaa kara daualat te sareer parade han je aapane aap noo aatamaan disan naheen dinde, einhaan parradiaan noo paarrake aatamaa vekhiaa kara te bahut undee hain, par aapane lee jikoon sukh laindee hain, tik sukh diaa bee kar|
main ghabaraa gee, mere age haneraa aa giaa, mai harayaan ho hakee bakee reh gee, main aakhiaa main naheen jaanadee tuseen kee kihaa hai main aatamaa haan main sareer de moeaan naheen maranaa main sukh denaa hai haae ih sach hai je sach hai taan hor naa kahu, meraa jee baitthadaa hai| main ih sareer hee hovaan te tere sareer dee sevaa karaan, sevaa vich mar jaavaan te fer naa hovaan| bas jee hor main kuchh naa hovaan| uh bolo, bholee| toon aatamaan hain, toon zameen te turan vaalee naheen| toon panchheean vaanjhaan kise hor akaash dee uddanavaalee hain| toon mittee, maas, ddanddee, lahoo naheen, toon chaanane vaangoo jayant saroop hain, niree ron pittan, hasan, kheddan vaalee naheen, par sadaa sukhee, sadaa aanand hai|
eih main ttak banhako, man jorrake bevase hoe suniaa, par sunadiaan sunadiaan aitakee mainoo chakar aa giaa, akhaan band ho geean, jameen asamaan maanon ulatt ge| main behosh hoke us de pairaan te ddig pee| mainoo pataa naheen rihaa ki main haan ki naheen| chir pichhon jaan main unee taan main ddar naal kanb rahee saan| kee mere sir te aitanaan parabat painaa hai ki main aatamaa
main hun tak hasadee kheddadee, laaddaan vich palee khushee khusee rahindee hundee saan| kee ih mere chaau malhaar te khuseean opareean han haae meraa kalejaa fer ttutt giaa| banaan de haran, tthandteean chhaavaan, vagade paanee, sakheean de jhundd, mushakan ghorree ute baitthee main hath vich teer kamaan, taanghaan taanghadee maan ton raah uddeekadaa baapoo, mathe ttekadee parajaa kee e saaraa sansaar mere sareer lee hai oparaa hai kiaun jo eeh aakhadaa hai ki toon sareer naheen hai te je main sareer naheen haan taan eeh sareer noo change lagan vaale saare addanbar bee mere naa hoe| raae| haae taan main ikalee haan| je sareer meraa naheen taan maan te baapoo jee bee mere naheen, ton uh mero naheen taan saare sukh te khusheean, jo uh dende han, saak to sakheean mere naa hoe| haae je main aatamaan haan taan main ikalee haan is vele mereean akhaan age ikal roop banhake aa gee tadon main khusheean de panghoorre jhoottan vaalee alharr te moolon ajaan kee jaanadee saan ki kuchh hor gal vee hai change dee gal sochadiaan mere udaale eikal aa gee| is ikal ne mere ute uh ddar paayaa ki mainoo kuchh naa dise kalejaa kanbo, loon kandde ho ge, revaan te bhubaan maaraan te aakhaan haae main kiven aatamaan naa hovaan| jiaun jiaun main sahim khaavaan te ddaraan tiaun tiaun uh ikal vadhadee jaave te main ttuttadee jaavaan, kine chir magaron mereean akhaan khulheean| hun main utthanaa chaahaan, par hun kon utthe jinhaan mereean lataan ne saaraa saaraa din ban kadte san utthanaa bhul geean| jinhaan mereean baahaan ne sher maare san zameen te ttek dharake aasaraa denaa visaar baittheean|
eih sunake maan noo roh charrh giaa, kahin lagee hune is kamale noo kabarasataan bhejake jeeaundaa dabavaa dendee haan jo meree sukheladhee dhee noo
toon aatamaa hain tere vich moh naheen, tade main aj maan noo guse kar liaa hai change ne kihaa see toon belorr hain, belorr ho, achaah ho par mainoo rottee dee taan lorr hai, eis ton belorr keekoo hovaan ton je meraa koee naheen, fer main rottee kithon khaavaangee| koee bahurre ve mainoo, haae main kiven aatamaan naa hovaan main sukh diaa karaangee, lavaangee naheen, rottee aap pakaavaangee, paanee aap bharaangee, manjaa aap ddaahavaangee, kaparre aap dhovaangee, par ih bee kikoon karaangee main jad deh naheen, taan doh de kam keekoon karaangee aatamaa haan, sabh ton add haan, sareer ton add hoee hun main ise dhun vich ikalee rahaangee te ikal mainoo khaayaa karegee te main sukake mar jaavaangee
main inhaan vahimaan vich rurrh rahee saan, ki change manakh de fer nain khulhe te takake musakraae | bulh musakraae te nain main val bhar ke take taa mainoo jaan
aus ne fer aakhiaa paramaatamaa haradam tere naal hai, toon us val naheen takadee uh tainoo dekhadaa hai| toon sauan jaandee hain uh jaagadaa hai, toon je karadee hain uh dekhadaa hai, jo sochadee hai, auh jaanadaa hai| par toon usanoo naheen dekhadee naa jaanadee| aaha hun mere te hor ddar chhaayaa| main dil noo kahaan, mere naal koee lukake rahindaa hai jo mere saare kamaan noo venhadaa hai, disadaa naheen par dekhadaa hai| so fer naal taan hoeaa, par naa hoe jihaa hoeaa| haae main kiven aatamaan naa hovaan je uh venhadaa, jaanadaa te sunadaa hai; taan main har kam karan lagiaa arakiaan karaangee, bolan lage sochiaa karaangee te sochan lagiaan kee kariaa karaangee ddub jaaeaa karaangee
fer main us noo kihaa he change manakha main paap keetaa hai, mainoo ddan deh, par aiddaa kararraa naa deh| par us deean akhaan band san je fer saaraa din naa khulheean te main ddoladee ddaradee, sochadee, ddubadee taradee par us de kol hee baitthee rahee| pitaa jee aae main bhejake unhaan de gal naal jaa lagee, auh bee kuchh udaas jihe aae| meraa chiharaa vekhake hor udaas ho ge, mainoo gal laaun lagaa taa main rataak ajhakee, par unhaan ne jotee
main supane sunadee hundee saan, par kade aap naheen dekhiaa see, aj pahilaa din see ki main supanaa dditthaa| mainoo raat sirahaane te sir rakhan te savere sir chukan dee khabar hundee see, vichon pataa naheen raat kis tarhaa langh jaandee see aj akh lagee taan main ik vadde chhotte patharaan de rarre vich jaa pahunchee| kee dekhadee haan ki vadde pathar vatto te mittee ret de kinake hee kinake pe han par us tarhaan naheen jis tarhaan main dekhadee hundee saan. sagon hun iaun jaape ki eeh saare jeeaunde han, par aiven pe najinde jaapade han| koee je rataa jinee kalaa varato taan inhaan noo hosh bee aa jaave| ene noo main keeh dditthaa ki othe paanee aa giaa hai te uhanaan kinakiaan noo paanee aakhan lagaa kihe kinakio tuseen taan jind ho, auttho, hosh karo, tusee jarrh pathar naheen ho, tuseen jind ho. utthe, hosh karo| paanee noo boladiaan te kittakiaan noo sunadiaan dekhake main hakee bakee reh gee ki ih kiven ho rihaa hai, eeh kiven bol ate sun rahe han, par ho iven hee rihaa see te meraa shauank vadh rihaa see, so main hor ag hoke sunan lagee, tad chhotte vadde saare kinakiaan ne kihaa, aseen jis haal vich pe haan change haan, he paanee toon age jaaha| tad paanee boliaa bholio tuseen jind hai, aao mere naal main tuhaanoo othe puchaa diaa jithe tuseen aape pe aakho aseen jind haan| apane tturan dee gal sunake ikanaa ne aakhiaa jaah bhaaee aapane rasate ttur, aseen salaah karake tainoo kol utar diaange| taan paanee pichhe hatt giaa| hun kinakiaan dee panchet jurr baitthee| vadde vadde pathar bole aseen barre sukhee haan, sukh naal pe haan. ih paanee koee matalabee hai. saanoo khuaar karegaa| age aseen uche parabataan te vasade saan, eik eho jehee suhanee te vadheek chittee aaee see, jo aapanaa naaun baraf dasadee see, aakhan lagee mere modte te charrh baitthe, tuhaanoo sail
hun jaan uh tturiaa taan uh kinake lage aapo vich ragarreen te hor nike hon| ron vichaare te pachhutaaun ki asaan vaddiaan de aakhe kiaun naa mano| paanee ne uhanaan noo aisaa nikaa keetaa ki apane roop vich ralaa liaa, koee pataa naa lage ki niraa paanee hai ki is vich mittee pathar te dhaataan de ddaadte hee nike kinake vee rale hoe han| is tarhaan karake ant paanee ik khet vich pahunchaa ate zameen de andar varr giaa| age kine saare beej dharatee de vich berree thorree vith te pe san| paanee ne aake aakhiaahe ankur jee aap beej de mantth vich samaadhee laaee baitthe ho,
ankur beej daa uh nikaa hisaa hai, jis vich ugan dee shakatee hundee hai, eih nikaa jihaa kinakaa akasar sire to hundaa hai baakee hisaa beej de us pain te is kinake dee pahilee khuraak banadaa hai|
han, ttheek aseen jind haan| hun pate pate, ttaahanee ttaahanee, ful ful te fal fal vich uh kinake, jo paanee vich ralake aae see, aapane pahile roop noo chete karan, jadon rarre vich muradaa pe san, taan aakhanaseen sach much jind haan, saadde naal paanee ne pitaa vaalaa piaar keetaa hai| kithon chukake saanoo aapane vich samaaeaa te kinhaan de charaneen laaeaa te hun aseen einhaan daa roop hoke vadhe haan, mauale haan, rag rag vich ras rakhade haan, jhoomade haan te anand lainde haan|
hun main kee vekhiaa ki saare fal ful pate aadik ron lag pe te aakhan lagaasaaddee jind udd chalee hai| tad unhaan noo avaaz aaee kinaheen, tuseen uche hon lage ho, jaan banan lage ho, jinoo age hond ton marake jind vich khirre saao, hun jind ton marake jaan vich khirrege, par uh naa samajhe ar sahim ge| is vele kee tarhaan de lok aae hoe san, koee chaar pairaan vaale koee do pairaan vaale, koee panbhaan vaale, koee sidhe tturan vaale, koee jhukake tturan vaale koee patar khaa giaa, koee ddaalaan khaa giaa, kise jarrhaan khaa leean, koee ful te koee fal khaa giaa, par dekho uhanaan de andar jaake oeh kinake aunhaan de sareer daa hisaa ban ge ar jithe bootte hoe eeh ik thaan dharatee vich gaddo kharrote se, eeh dauarran bhajan lag pe, jithe ih chup san jeebh vich aparrake bolan lag ge, jithe ih anhe san, akhaan vich aake dekhan lag ge| jaan main paratake dekhiaa taan inhaan saariaan vich oeh paanee, pauan te dharatee de kinake roop vattaake surajeet hoke jaan banee firade san| ik taan jaanadaar manakh aapane aap noo ik jaan vaalaa samajhadaa hai te aakhadaa hai ki main jaan haan, jaan mere vich jaan hai, dooje main keeh dekhaa ki us de sareer daa harek kinakaa bee jeeaundaa hai|
hun main achanbhaa ho gee ki jis duneean noo moee hoee pathar vaangoon jarrh jaanadee saan saaree dee saaree jeeaundee hai, koee kinakaa bee jarrh naheen hai| is vele ik gareeb dee avaaz boleebholee| jis tarhaan mittee de kinake vich tainoo nirol najind bhaasadee see ise tarhaan kise hor sire
hun main kee dditthaa ki uhanaan jaanadaaraan vich ik hisaa kharraa see| jaan main changee tarhaan dditthaa taan ih mere hee varagaa manakh see| is de sareer de kinake kinake noo main ddinaa us vich jind see, par uh jind ih naheen aakh sakadee see yaa jaan sakadee see ki main jind haan, par is manakh vich kuchh hor aisaa see jo aakhadaa seemain jind haan, main jaan haan, ar uh aapane aap noo hee manakh samajhadaa see ar apane ton chhoott saare kuchh noo apane saahamane muradaa samajhadaa see, par tad see aapane sareer de pauan paanee dharatee de kinakiaan noo aapanee jaan de nerre kuchh jeeaunde jihe samajhadaa see te uny pauan paanee dharatee noo is ton door te jarr jaanadaa see| is de sareer de is bhet noo saaf vekh vekh ke main achanbhaa ho rahee saan
1. 1 adh pandhai hai sansaare vaa| vaddahans m 1|
ki kise hor manakh ne is manakh noo aake aakhiaaoe bhole toon taan budh hain| toon kiaun aap noo nire praan te jind samajhadaa hain toon taan niraa budh hain; je toon budh ho jaaen taan sukhaan noo, jo jhootthe han chhadd deven| tad uh ro piaa ar us jaataa je main jindaa jaan naheen taan mar jaavaangaa| jad uh mauat ton ddariaa taan dasan vaale ne kihaa suniai pohi na sake kaal| par mai naa samajhee kee hai| taan us ne dasiaa bhaliaa tainoo mauat naheen maar sakadee, toon taan nahun ton vaal tak jind hain| maradaa kuchh naheen, roop vattaaundaa hai| manai surat hovai man budh | manai sagal bhavan kee sudh | mano muhi chottaa naa khaae | manai jam kai saath na jaae | aisaa naam niranjan hoe | je ko man jaanai man koe | 13 | japujee main taan us vele is noo pashaton vaanjh oparaa jaataa par us vadde manakh ne kihaaje toon man laven, jo kuchh toon hun maithon jaaniaa hai te naam noo jaane taan toon jaanegaa ki maradaa kuchh naheen| surat man te man budh te budh sudh yaa sidha ho jaandee hai| je toon sareer noo jaanadaa hai ki ih muradaa hai taan uh bee muradaa naheen aapane rang vattaaundaa hai| pauan paanee dharatee de naanaa roop han jo sanjog khacha te viyog dhaka naal palatteede, banade, maualade, failade te sungarrade sukade rahinde han| ih sunake us manakh noo dis piaa ki main budh haan taan uh bahut raazee hoeaa par hun uh baaharon chup, par andaron us noo aapanaa aap uchaa lage, bhulekhaa ghatt khaave| jinoo main teer maar baitthee te magaron pataa lagaa jo maarraa keetaa hai jo pahilaan pataa karake maaranaa see| hun main vekhaan ki us manakh noo pahilon hee pataa lag jaave jo falaanaa kam maarraa hai te falaanaa changaa hai| ih vekhake mainoo chetaa aa giaa ki je mainoo kade meraa changaa manakh eeh aakhadaa ki toon budh hain taan main bee es manakh vaangoo raazee ho jaandee| par aje main tak hee rahee saan ki avaaz aaee tithai gharreeai suraa sidhaa kee sudh| mainoo fer pashate lagee, par us manakh ne us noo kihaa toon budh naheen, toon sudh sidha hain| budh guaa te sidh paa lai, taan oeh ron lagaa jo aiddaa chaananaa
main aje supane vich hee saan, par achanbhaa ho rahee saan ki sabh kuchh akhaan agon door ho giaa, chand dee chaananee see. ik rarraa see te main saan| par hun ttur naheen rahee saan, main sareer samet udd rahee saan te, khush saan, par ih khushee kuchh hor tarhaan dee see, auho jihee naheen see jiharree mainoo roz ghar vich te kheddaan rangaan vich larradee see| ih haualee, tthandtee, madham te andaravaar noo khicheen vaalee see| jaan meree jaag khulh gee, main chhetee naal utthee naheen, par acharaj ho gee, takaan te sochaan ki ih supanaa see jaan saamaratakh jaan saamaratakh kuchh naa disiaa taan main jaaniaan jo ih supanaa see, ar ese tarhaan de dikhaaviaan noo lok supanaa kahinde han, par jine supane main sune san akasar ddar ton udaasee de hunde san te main supane vichon khush utthee saan, audaas sutee saan te anand utthee saan| jaan pooree hosh aa gee taan manje ton madham avaaz aa rahee see jo odon taan mere lee paston hee see par aj meraa jeevan uho hai, auh ih hai
jat paahaaraa dheeraj suniaar|
aharan mat ved hatheeaar|
bhau khalaa agan tap taau |
bhaanddaa bhaau amrit tith dtaal|
gharreeai sabad sachee ttakasaal|
jin kau nadar karam tin kaar|
naanak nadaree nadar nihaal|38| japujee
main utth baitthee| udhar change jee de bul band ho ge, par aje nain khulhe so| main paas gee te takiaa, main us change manakh de hath farr le te aakhiaakee main sachamuch aatamaa haan taan usane kihaahaan| usane musakaake kihaatoon budh hain, toon sidh hain haan toon sudh hain, toon aatamaa hain main kihaaeih taan supane vich suniaan see, taan uh supanaa naheen saamaratakh see fer uh has ke bole tithai seeto seetaa mahimaa maahi| mai naa samajhee par uh boliaatiaar ho jaah, toon teer maariaa see, tainoo teer lagegaa| tere teer ne sareer maariaa see, jo teer tainoo lagegaa uh tainoo sareer ton aatamaan banaaegaa| main fer bee naa samajhee| do gharreean magaron kahin lagaarauanaa naheen| rauanaa sareer daa kam te man daa subhaau hai| budh naheen hondee, sudh naheen hondee, aatamaa naheen rondaa| toon hun naa roveen| main kihaa main kade naheen roee saan, jad niraa sareer saan taan ih bee naheen saan jaanadee ki main sareer haan ki kuchh hor us anagahilee vich bee kade atharoo naheen see kiree, par taan roee haan jaan tainoo maar betthee haan teer jaan toon aakhiaa hai ki toon kuchh hor bee hai| kahin lagehor kuchh hon ne naheen ruaaeaa, sareer de vichhorre de ddar, sahim ne ruaayaa hain, hun toon is bhai ton paar hain, hun naa roveen|
fer bole par toon aje ronaa hai, par ron vich rul naa jaanveen; sun main ttoor jaanaa hai, toon raazee rahu te vasadee rahu|
main kihaa taithon changaa kauan hai par toon jo sabh ton changaa hain jo aakhadaa hain main manadee haan ki uh zaroor changeraa hovegaa te aakhadaa hain ki uh tainoo piaar karadaa hai, eis karake mainoo changaa lag giaa hai, par toon pataa deh jo main bhajee os kol jaavaan te haarre kadtaan ton aakhaan he mere change de changiaa mere change de sareer noo bachaa de| jo main aparaadh keetaa hai uh aiaun bakhasheeve ki saaree umar raj rajake sevaa kar lavaan te chhin naa vichhataan| main usanoo uh karadee haan jo jis noo uh changaa prem dasadaa hai, tuseen bee us naal uho kuchh karade hai| meraa jee naheen karadaa jo uh mare, tuseen kiven us noo maradaa dekh sakade ho tuseen jo sareer ton aatamaa banaa sakade ho, sareer noo bee bachaa sakade ho| aao te saanjhe piaar noo bachaa lau|
meree ih bhole piaar dee tikhee tikhaa dekhake change jee, has pe te bolebholee unhaan daa piaaraa ik hor hai; jo kade sareer vich naheen aayaa, jo saare sansaar daa rachanahaar maalak, paalak te siraadaataa hai, aus dee marazee hai jo main hun ghaliaa jaavaan| aapane piaare dee marazee vich uh raajee han, aunhaan dee marazee vich main raajee haan, tainoo je mere naal sachaa piaar hai taan meree marazee vich toon raajee rahu|
main kihaa kee tuseen marane vich khush ho kahin lagepiaare dee marazee jaanake khush haan main kihaaauee rabaa e tade sabh ton changaa hai naa| saaraa jahaan mauat ton ddaradaa hai| ih mauat vich bee khush hai| main kihaa tuseen kiaun naheen ddarade aakhan lage maradaa kuchh naheen deh mittee vich
eih sunake main ddaree te kanbee te kihaa teraa piaaraa mainoo tere varagaa lagegaa kahin lage hun jo kuchh mere vich tainoo piaaraa lagaa hai uh uho hai| main manakh varagaa haan, par mere vich uho hai jo changaa hai te tainoo piaaraa piaa lagadaa hai| haan. auh tainoo piaaraa zaroor lagegaa, auh hai hee saaraa piaar, auh tainoo piaar karegaa bee, par uh milegaa taan je toon din raat ik kam karengee| main kihaakeeh kahin lage tturade firade, autthade, baitthade har vele vaahiguroo aakhadee rahee| ih aakhake bulh meett le, akhaan band ho geean, pal ku magaron vaahiguroo dee avaaz kinee ver aaee, netoo acharaj dtang khulhe te mitt ge| main jaataa son ge han| hun din ho giaa see, maan aa gee te change jee val takake bolee bachee| ih taa mar giaa hai| meree cheek nikal gee, ro pee, par kise ne kan vich kihaaje toon roee taan main khush naheen hovaangaa| fer mainoo ddar aaeaa, sahimee, sanghaa ruk giaa ki ih mariaa naheen| fer chetaa aayaa ki piaaro daa piaaraa aavegaa| fer chetaa aaeaa ki jo vaahiguroo kahaangee taan aavegaa| so main chup kar gee te vaahiguroo, vaahiguroo karan lag pee| rauan aave, gach charrhe, kalejaa ttutte, hath teer val jaave, par fer piaare daa hukam chete aa jaave te main piaare de piaare noo aapane andar hee andar vaahiguroo, vaahiguroo karake vaajaan maaran lag jaavaan|
eis tarhaan dukh, ranj te us daa aakhiaa manan de jatan vich dilo dil dhake dhorre khaandiaan us sabh ton change, sabh ton uche, sabh ton piaare daa sareer sasakaar ditaa| tadon ih pataa naa lagaa ki ih kis desh daa see, kiaun aayaa see, kis sulakhanee maan te bhaage bhare piau daa put see
0
.
meree amee te baapoo jee noo barraa ddar see ki is change manakh de mar jaan de dukh vich kaakee kite mar hee naa jaave; par mere dheeraj noo vekhake oeh hashaan to khus san| din beet ge, par mereean kheddaan, mere aahar te mauajaan naa murre| inhaan vichon meraa jee kise vich naa rujhaa| baapoo jee ne barre jatan keete par pesh naa gee| rondee main naheen saan par uh khuseean, jo mere lee maataa pitaa de mahilaan vich surag san, band ho geean| uh ddarade mainoo kuchh naa aakhade ki mataan vadhere dukhee naa ho jaave| main kade kade has bee paindee, baapoo jee noo galavakarree paake mil bee laindee, ameen dee god vich jaa bee bahindee, par oh hulaare te oeh chaau, oeh kharramasateean te bainkane supanaa ho ge| mereean akhaan age sabh ton chang dee moorat har velo firadee disadee te jeebh osade piaar noo vaajaan maaradee te man es taangh vich tturiaa chaladaa ki piaare daa piaaraa aavegaa|
meraa jee hun kuchh gharaan, maarreean ton udaas ho giaa| main baapoo jee noo aakhiaa mainoo ban vich ik kotthaa paa dio jithe main jee parachaaun jaaeaa karaan| baapoo jee khush hoe ki kaakee daa jee parachegaa| aakhan lage jithe aakhen ban jaavegaa| main hor kiharree thaan bhaalanee see change jee jis dtatthee hoee dteree te baitthe san, aunhaan de lahoo naal pavitr hoee te aapanee keetee karatoot ton kise hor lagan vich lag jaan de shukar vich main eho thaan pasand keetee| baapoo jee attaahee pavaa den lage so, par main kihaa ki puraaneean ittaan pathar te saamaan dteree vichon kadte to chhottaa jihaa thaan usaare| ddigee vich jaan paa dio te aunaan hee naheen taan use tarhaan daa banaa dio| sau kaareegaraan ne dteree vichon saamaan labhe, kuchh hor paae te is noo usaariaa| meree hun iho rang bhoomee see| tarrake pahir bhar, sanjh noo pahir bhar main ethe aake piaare de piaare noo dil kholhake vaajaan maaradee saan| jee taan karadaa see rahavaan bee ethe hee, par baapoo jee te ameen jee is gal vich dukh manade se|
jad baapoo jee chale ge te main utthee taan ameen dee godee vich jaa baitthee te galavakarree paa ke kihaa piaaree amee je tusaan aj baapoo jee noo aakhiaa hai main sun leetaa hai, main sutee hoee naheen saan| tusaan jo salaah ditee hai mere bhale lee ditee hai te main tuhaaddaa te baapoo jee daa aakhiaa morr bee naheen sakadee, par main is tarhaan vadhere dukhee ho jaavaangee| hun main kuchh sukhee haan| bhaaven kheddadee malhadee naheen haan, par main hondee te kuralaaundee bee naheen haan, ate kade kade aisaa bee hundaa hai ki mere andar ik khushee dee jharanaatt chhirradee hai, jis naal mere loonaan thaanee sukh de fuhaare chhutt painde han, main haualee ful te tthandtee tthandtee ho jaandee haan| aus vele meraa jee ttapadaa burrhakadaa naheen, kuchh kanaa jihaa ho jaandaa hai te ih karadaa hai ki main ese tarhaan baitthee rahaan| is tarhaan daa sukh kade balakaaraa jihaa maar jaandaa hai| us magaron fer main turadee firadee dukhee naheen hundee| je tusaan kaaj kar ditaa taan meraa ih sukh jaandaa rahegaa te pahilaa sukh murran naheen lagaa, tad main hun naalon bee aauakhee ho jaavaangee| is madham te tthandte sukh lee, jo mainoo hun kade kade miladaa hai doosare dee lorr naheen, eih andaron hee ugam paindaa hai ar kee ver mainoo shak paindaa hai, ki ih khushee hee kite aatamaan taa naheen hai, jo change manakh ne aakhiaa see ki toon aatamaan hain ar toon sareer naheen hain mainoo pakaa pataa taan kuchh naheen, aitanaa jaanadee haan ki mainoo apane andaron binaan
kaakeeamee jee bhalaa kade dekhake bee koee mahuraa khaandaa hai
eih sunake main soch vich pai gee, par jamaandaroo meraa subhaav sochaan daa ghatt see, je aaee jhatt samajhee te sidhee gal khiaalee te faah maaree, ose tarhaan hun ik sidhee gal main sochee te maan noo aakhiaa ameen jee je ik veer jee aa jaan taan fer kise salaahutee dee pesh naheen jaa sakadee maan hasake bolee hai taan gal eho, par kaafee ih koee vas dee khedd hai tere veer daa raah takadiaan te sukhaan sukhadiaan noo aah din aa ge, par saaneen dee marazee, saadde bhaagaan vich ih sukh naheen honaa jo aas naa punee, par naa punee| main aakhiaa maan jee tuseen ddole naheen, meraa andaralaa, je khushee de faraatte kade kade maariaa karadaa hai, mainoo aakhadaa hai ki sabh ton change manakh daa jo piaaraa hai; auh bahut bal vaalaa te raatthaan daa koee saradaah raan hai bhaaven main us noo dditthaa naheen par uh uny mainoo kole kole lagadaa hai| uh, auh... haan uh tadon de hee mainoo kade bhule naheen han| mere andar ais tarhaan dee lahir bee vajadee hai ki uh jaanade han jo main uhanaan noo har dam yaad rakhadee haan| je main uhanaan noo aakhaan ki uh ik veer jee saanoo de don, taan pataa naheen kiaun par meraa dil shaahadee dendaa hai ki uh sun bee lainage te de bee denage|
amee sunake has pee bachee toon jihee ku beparavaah hundee main ujihee vahiman ho gee hain| main ro pee te fer galakarree paake
eis tarhaan deean galaan de magaron main aapane matth noo chalee aaee| piaare jee noo ttur giaa te varhe beet ge san| mere andar us dee soorat haradam baitthee disadee see te mere dil vichon us piaare de piaare dee yaad kade naheen see bhuladee| je naam mainoo uh das ge se uh mainoo kise dam bhulanaa taan kite rihaa mainoo is matth vich baitthiaan kade aiaun lagiaa karo jaaneedaa mere saare noo jeetaan ho ge han ar saariaan vichon uhe sand pee vajeedee hai| eik din taan ajihaa jhokaa vajaa jo eis haal vich main akhaan kholhake tak baitthee fer taan bichhaan de patar patar noo jeebh lagee hoee pee dise| jidhar meree nazar jaave sabh paase har shai us piaar de piaare noo oeh naaun laike vaajaan pee maaradee dise| mainoo ise haal vich ik anokhee jihee khushee bhaasadee see, ar sivaa is rang de hor kuchh naheen see os vele disadaa| sagon ise rang dee hosh see, hor sudh koee naheen see| kinaan chir main is rang vich rahee| fer sahije sahije mainoo hosh aa gee, par aj ton ih ho giaa ki mere loonaan ne kise vele jeebh daa kam naheen chhaddiaa; naa baitthiaan, naa tturadiaan naa galaan karadiaan naa sutiaan| main aakhaanhe mere mana ih kee piaa banadaa hai piaar do piaare noo niraa yaad karanaa hee aiddaa suaadalaa hai, milanaa khabare koddaa ku suaadalaa hovegaa| fer main sochaan jindon binaan taan hai hee kuchh naheen. main taan saare sabh kuchh noo jeende vekh chukee haan| sabh kuchh ese piaare de aasare piaa jaapadaa hai, par mainoo aje thahu lage ki pathar taan pe hee hoe han,
eik dihaarre main ese tarhaan is sukh vich saan, jis noo main samajhadee naheen saan jo ih kee hai mainoo amee dee gal dee soch fur pee, mere andar chaah hoee je he piaare de piaare jis dee yaad vich main sukhee haan, meree maan noo meraa ik veer bhej dio jo uh bee sukhee ho jaave| toon jo brichh boottiaan vich jind paake mainoo dikhaaladaa hain ki uh saare tainoo chete pe karade han, kise change jihe noo saadde ghar bhej deven taa tere age kee gal honee hai mainoo pataa naheen par mere andar pak nisachaa see ki meree gal piaare de piaar ne sun lee hai te achhaa aakh ditaa hai| aj main bhajee bhajee ghar aaee| baapoo jee ddiaudtee vich kharre san, main galavakarree paa lee te kan naal moonh laake aakhiaa baapoo jeeo, jeeo jee veer jee aaunde pe han| pitaa jee ne hayaan hoke mere val takiaa te kahin lage kiharre laalee veer jee main aakhiaa jiharre aake tuhaaddee godee mere vaanjh kheddanage te tuhaanoo sukhee karanage| ih sunake uh samajh ge ki main koee vahim dee gal pee karadee haan, par mere vahim te hee mainoo laadd karade andar lai aae| main bhajake maan noo bee galavakarree paaee te aakhiaa amee raazee ho, veer jee pe aaunde han| uh bhee
gal kee din langhade ge meraa suaad piaare dee yaad te us valon piaar te kade meraa aa muhaare has painaa, kade aa muhaare ro
veer jee daa rang roop ddaadtaa suhanaa see te akhaan taan nireean mere hatheen maare hoe piaare varageean san| main veer jee noo bahut lagaaundee saan| kee ver ese man vich liaake paa dendee te lame pe deean akhaan noo vekh vekh ke aakhadee ese thaan te hee main moorakh ne teer naal vinhake eeh net dditthe san, ese thaan te eeh netr mainoo kheddade te hasade fer dis pe han| he naino tuseen oho ho jinhaa noo main band keetaa see te fer meree arazoee te aa khulhe ho, jaan tuseen unhaan nainaan varage ho kiven see hove, hun tuseen mere val laadd naal takade ho, mainoo vekhake khirrade te hasade ho te mainoo piaar karade, meree maan te piau deean aandaraan tthaarade ho| he naino tuseen dhan ho duneean matalab dee main pichhon samajhiaa, tadon main naheen saan ih gal samajhadee| par odon veer jee de aaun dee hor ik khushee mainoo hoee veer jee de aaun ton pahilaan mere maape mere piaar noo, jo anaddatthe piaare naal lag giaa see. khushee naal naheen vekhade san| uh mere piaare noo mangataa saadh te us de piaare noo koee hor oho jihaa samajhade san ate chaahunde san jo main kiven es fer vichon nikal aavaan| par mere dil ttuttan ton ddarade; naa mainoo zor de ke samajhaaunde san, naa daabaa deke horrade san| uhanaa de jee vich jo mere naal attatt piaar see. oho ik rok see naheen taan uh meree ih lagan ddanddiaan de zor torr suttade| hun uhanaan de dil dee ih kirak bee mitt gee| uhanaan de jee vich bee piaare do piaare daa koee piaar upaj piaa ar onhaan noo bee darashan daa
eik din ameen bolee kaakee je tere piaare daa piaaraa kade saadde nibhaag tapo vich aa jaave taan aseen bee jeeve ho jaaeee| teraa piaaraa sachee muchee koee uliyaa see, asaan us dee os vele kadar naa jaatee, tainoo bee us dee yaad valon horrade hee rahe, par hun surat aaee hai ki aseen bhulade rahe haan| hun jee iho tarrafadaa hai ki us tere piaare de piaare de darashan hon taan charanaan te dteh dulaan bakhasaaeee| aiaun mere maape thee meree lag rahee dhun de ulatt hon dee thaan sagon pakhee ho ge| hun saadde ghar vich saariaan noo darashanaan dee khich pain lag pee| ik din main maan noo ih gal bee das ditee ki piaaraa jo parades hove tad piaar karan vaalaa kade us noo bhul naheen sakadaa te es yaad rakhan vich piaar daa ddaadtaa suaad hundaa hai te je tuseen bee us noo aapanaa piaaraa mith lo te fer us noo yaad kariaa karo taan tuhaanoo bee barraa suaad aaeaa karo| gal kee iaun sunake te dil vich purr gee gal naal baapoo jee te maan jee bee us piaare de piaare dee yaad vich lagan lag pe|
eik din main tarrakasaar jo aaee taan dooron mainoo gaun dee avaaz aave, main jaataa ki mere kan bolade han jaan ban noo geetaan vaalee jeebh lagee hai, par jaan main dhiaan deke suniaa taan barree ras bharee sur see te barree hee vairaag dee sad| main kuchh barree matee hoee te piaar dee sik vich hanjhoo karadee aa rahee saan, eis sur ne mainoo hilan jogaa naa chhaddiaa| main jise saan uthe hee rete dee ttibee te beh gee| ih koee gauan see, koee sad see ki katal karan dee chharee see ih raag see ki jind paaun vaalaa amrit see main suaad kee aakhaan naale taan ras bhare, naale saare noo kanban, jharanaatt chhirre, naale viraag bhare, fer suaad aave| tukaan jo main suneean te jo main kade naa bhuleean eeh san
aasaa mahalaa 1|
ek na bhareea gun kar dhovaa |
meraa sahu jaagai hau nis bhar sovaa|1|
eiau kiau kant piaaree hovaa |
sahu jaagai hau nis bhar sevaa|1|rahaau|
aas piaasee sejai aavaa|
aagai seh bhaavaa ki na bhaavaa|2|
kiaa jaanaa kiaa hoeigaa ree maaee|
har darasan bin rehan na jaaee|1|rahaau|
prem na chaakhiaa meree tis na bujhaanee| geaa
su joban dhan pachhutaanee|3|
ajai su jaagau aas piaasee|
bhee le udaasee rhau niraasee|1|rahaau|
haumai khoe kare seegaar|
tau kaaman sejai ravai bhataar|4|
tau naanak kantai man bhaavai|
chherr vaddaaee apane khasam samaavai|1|rahaau|26|
main ese rang vich baitthee rahee te sunadee rahee| main chaahaan kiven e band naa hove, par ant e sur band ho gee| meraa andaralaa panghar rihaa see to nain chhamaachham baras rahe san| piaaro dee soorat akhaan age kharree see te main haarree kaandd rahee saan ki he piaare jee apane piaare noo milaao| is tarhaan de vairaag vich main ho rahee saan piaare de piaaro dee sik bihabal kar rahee see ki ik lame patale biradh purakh dooron aaunde dise| main jaataa ki mataan piaare daa piaaraa aa giaa hai, par main takiaa taan mere piaare naal akhaan taan miladeean san te changaa bee lagadaa see, par bahut khich naa pee| nerre aake is ne puchhiaahe banabaasee kaniaan is ban vich koee saadhoo taan naheen vasadaa main kihaa jee naheen| koee navaan aaeaa main kihaa jee naheen| fer kahin lage eih uraa ban taan naheen jithe chhe ku baras hoe taan raaje dee larrakee ne ik musaafar noo chitthe ki cheetal de bhuleven maar ditaa see main sahim khaake kihaa jee haan, eih uho ban hai| fer vaah aakhake uh ttur pe| main aakhiaa, tthahir jaao kuchh benatee suno, par uh naa tthahire ar kaahalee kaahalee tturee ge| main ethon utthake man vich jaa baitthee| baitthan dee ddor see ki main ddaadee hee kantthee ho gee| uh yaad, piaaree yaad, see taan andare, par
1. jiven kise premee daa vaak hai
veh veh nadeean taaroo hoeean babal chhodde kaahaan| piaaraa meraa firo bidesee kis hath sad ghalaahaan| naa koee aave te naa koee jaave jis hath diaan sunaahaan| je koee us dee khabar liaade pe po pair piaahaan| athavaa chanbe dee mattee vaangoo khirr ful jaahaan|
eis vich meree taangh tikhee ho gee see| mainoo hor tarhaan daa suaad aaun lag giaa see; piaare de piaare jee vadheek kol maloom hon, vadheek piaar karade maloom hon te aamuhaaree ik sugandh sugandh aave fir iho jee kare ki aa jaan te charanaan te dteh pavaan ton uh aakhanakaakee aseen aa ge haan| dupahiraan tak main baitthee rahee, par band nainaan vichon bee anjhooaan dee taar vagadee rahee| jaan main rondee ghar noo tturee taan uh biradh main fer dditthaa, auh bhaal kar rihaa see, jis tarhaan koee guaachee shai labhee dee hai| main aakhiaa he biradh jee aap mere naal chalo, jal an chhako te aaraam karo ar hukam karo tuseen kee ttolade ho aseen bee sahaitaa karee par is de netaraan vichon bee anjhoo kir rahe san te aap keh rahe san bebe kade naheen bhulee, shoso kade naheen bhulee| meree gal uhanaan ne naa sunee ar aapanee dhun vich rahe| jaan main ghar aaee taan age maan ro rahee see| main aake puchhiaa ameen kiaun rondee hain kahin lagee kaakee main bee vahiman ho gee haan meraa aj kalejaa tarraf rihaa hai ki ter piaare de piaare de darashan kadon honage ar mainoo udaas dekhake tere baapoo jee bee aj pahilaa din hai ki ese taangh vich gharen re ke ge han| dekha tere veer jee deean akhaan bee aj kis tarhaan tuk tuk takadeean han| veer ne mainoo dekhake baahaan ucheean keeteea, main chukake gal laa liaa te aakhiaa piaare veera toon das khaan jinhaan ne tainoo ghaliaa hai, auh kadon aaunage niaanaa bholaa veer meree val tak ke upar takiaa, kuchh musakaaeaa te fer ro piaa| main kihaa he mere mana aj keeh hai main saver dee ro ro ke jalahaar ho gee haan, khush rahinee maan ro rahee hai ate pitaa jee de aumaraa vich pahile din nain kire han, eih masoom bachaa bee rendaa hai| aamuhaare meraa kalejaa cheerake ik sur nikalee, main roee ar is darad naal gaanveen ki mahil de saare vaasee ro pe
nainaan chhahibar laaee pache| taangh karade haare|
sikaa sikadiaan aah din aae, hun taan morr muhaarre|
aa payaare sik laah asaaddee khulhe deh didaare,
kulaan maare avaguniaare kookan dtatthe duaare|
aj saaraa din ese tarhaan langh giaa, par uny mere andar tthandt ar sukh see| ik sukh see, eis sukh vich yaad tthaatthaan maaradee see, einhaan naanaan vichon ik aisee taangh utthadee see ki netaraan vich jamaan chham jharree lagake fer chup, shaant, sukh, vadheek tthandt te ras bajh jaandaa see, fer bijalee dee tarhaan taangh daa baraattaa vajadaa see ar loon kandde hoe sir ton hetthaan kuchh autaradaa see jo netaraa ton ttap ttap ddigadaa see| sanjh ho gee ar main aj ban bee naheen gee, sikhar chhat te chand dee chaandanee ton mitthee mitthee pon vich ese haal hee baitthee rahee| raat ddoonghee ho gee| bhinee rain te tel dee fuhaar pave| dhanto akaash vich taaraa manddal naal chhattakee sarad chaandanee naal tthandtee raat us taangh vich neend noo nerre naa aaun deve| main baitthee rahee eso sukh te vairaag vich, pahir lage langhan| kade anand daa jhokaa, kade prem daa hulaaraa, kade shaantee daa tthahiraau, kade chaah te kade chaau, kade rorrh, tade pataa lagaa jaan saveraa ho giaa| kise ne hetthon aake aakhiaaeik fakeer aaeaa kharraa hai, aakhadaa haikhabar dio jo tuhaadde piaare daa piaaraa main aa giaa haan| amee ih saar laike mere paas bhajee aaee te kahin lagee aun kaakee piaare daa piaaraa aa giaa hai| main sunake utth naa sakee, puchhiaa kithe hai maan kahin lagee hetth kharraa hai. te sunehaa bhejiaa su ki main aa giaa haan, chal aap tturake liaaeee| main has pee te aakhiaa amee koee kangalaa makhaual karadaa hai yaa koee chhaleea saanoo ddaladaa hai| bhalaa shaahanasaaeh bee kade ais tarhaan aaunde han amee uh buho te kad attakade han jo kaleje cheerake andar langh jaande han, aunhaan noo darabaan kee rok sakade han fer mainoo dhooh naheen paindee, aape mere kadam bevase ho naheen utth naso| piaaraa taan chunbak vaangoo dhuhogaa| maan harayaan ho ke bolee kaafee ttapalaa naa lage| main kihaa jaah puchh bhejas ki naaun kee hai te kee chaahundaa hai ttahilan gee te khabar liaaee ki uh aapanaa
dupahire pitaa jee aae taan khabar liaae ki uh koee ramataa saadh see, ethe aake kise ttahilan ton tuhaaddee kathaa sunake chhal kheddiaa soo| jis saraan vich utariaa hai, othon daa saradaar aake saaree soonh de giaa hai ar hun uh havaalaat vich hai| amee mere gal lag ke kahin lagee vahiman kurree| toon piaare de piaare noo zaroor milengee| mereean hun cheekaan nikal geean ar piaare de piaare noo milan dee taangh hor bharrak utthee| us tthag noo taan main chhuddaa ditaa, par ghar vich, lageean uddeekaan te darashan dee khich deean galaan hona saaraa din aseen saare viraagee betthe iho jiheean vaarataa karade rahe| jaan sooraj lagaa andar baahar hon taan main ban noo gee| is vele do aadamee hor dditthe jo ik rukh de hetthaan baitthe gaaun rahe san| inhaan daa gaaunaa bahut khichan vaalaa see, ar jo gaaunde
san so ih see
manahu na naam visaar ahinis dhiaaeeai|
jiau raakheh kirapaa dhaar tivai sukh paaeeai|1|
1. eih shabad soohee mahalaa 1 vich hai|
mai andhule har naam lakuttee ttohanee|
rhau saahib kee ttek na mohe mohanee|1|rahaau|
jeh dekhau teh naal gur dekhaaliaa|
antar baahar bhaal sabad nihaaliaa|2|
sevee satigur bhaae naam niranjanaa|
tudh bhaavai tivai rajaae bharam bhau bhanjanaa|3|
janamat hee dukh laagai maranaa aae kai|
janam maran paravaan har gun gaae kai|4|
hau naahee too hoveh tudh hee saajiaa|
aape thaap uthaap sabad nivaajiaa|5|
dehee bhasam rulaae na jaapee kar geaa|
aape rahiaa samaae so visamaad bheaa|6|
toon naahee prabh door jaaneh sabh too hai|
guramukh vekh hadoor antar bhee too hai|7|
mai deejai naam nivaas antar saant hoe|
gun gaavai naanak daas satigur mat dee|8|3|5|
main jithe kharree saan baitth gee| eeh gaaunaa bee band ho giaa, par main hil naa sakee| tade hilee jaan eeh doven manakh, je ddaadte tthandte te sukhee lagade san, aae te puchhan lage kaakee toon kise rikhee dee devee hain ar is ban vich tap karadee hain main kihaa jee naheen, main taan saadhanee naheen haan|
bhalaa koee sant ethe aae han
main kihaa jee naheen|
bhalaa keeh ih oho ban hai jithe panj chhe baras hoe taan ik paradesee noo raaj kanjaan bhuloven sir maar baitthee see
main kanbee, nain bhar aae, sir neevaan karake uchhalade kaleje main kihaa jee haan, par tuseen hukam karo keeh chaaheedaa hai hor lorr naheen kahike uh tur ge, main matth vich jaake baitth gee| pichhalee yaad ne aj barraa ruaaeaa| ih bee samajh naa pave ki eeh trai aadamee keeh puchhade san,
aavahu sajanaa hau dekhaa darasan teraa raam|
ghar aapanarrai kharree takaa mai man chaau ghaneraa raam |
soohee mahalaa 1
main aj ghar jaanaa bee bhul gee saan| baapoo jee noo fikar pai giaa| ddolee goleean te asavaaree masaalaan naal laike mainoo dtoonddade ghar lai jaan vaasate aae| mere ton binaan jaano kuchh manakh pitaa jee de hukam vich maithon door door rahike meree rakhayaa kariaa karade san, oeh mainoo ban vich ikaliaan chhaddake ddere naheen san ge, raat pai jaan karake nerre nerre lukake raakhee kar rahe san| main hun ghar gee te taanghaan ne hor tikhaa rang farr liaa| naven mile lokaan daa haal main maataa pitaa noo dasiaa| aseen saare sochaan te taanghaan vich saan|
haat aseen tue jane eeh tukaan payaar naal parrhade rahe| tarrakasaar main man noo aaee, meree akheen jee te shaapoo jee bee naal aae jo uh ban vich naven aae manakhaan de manohar gauan sunan| age mere matth ton zaraa ku pare vaar chaar manakh kharre utar val tak rahe san ar eeh gaaun rahe san
ham ghar saajan aae| saache mel milaae|
sehaj milaae har man bhaae panch mile sukh paaeaa|
saaee vasat paraapat hoee jis setee man laaeaa|
anadin mel bheaa man maaniaa ghar mandar sohaae|
panch sabad dhun anahad vaaje ham ghar saajan aae|1|
aseen pathar deean moorataan vaanboo kharre de kharre reh ge| jaan akhaan kholheean taan eeh chaare moorataa gaib san| aseen man de baahar tharre te aa baitthe| pal ku magaron mere kaloje noo at dhoo pee aiaun ki jiven mutth bharake
1. raag soohee mahalaa 1 chhantoo ghar 2|
koee kadt lijaandaa hai sareer jhootthaa ho giaa, oparaa ho giaa| main sareer naheen is vele mainoo disiaa, paratakh ho giaa ki main shareer naheen haan| mere andaron bevase nikal giaa amee piaare daa piaaraa aa giaa, taan fer mere netoo band ho ge, hosh naheen rahee, pataa naheen keeh varatiaa maan piau noo main turrhakade dditthaa hai, fer pataa naheen keeh hoeaa
jaan meree akh khulhee meraa sir kise ddaadte hee piaare charanaan te piaa see, mere nain unhaan te hanjhoo ker rahe san. mere sir te koee hath fir rihaa see jo at sukh de rihaa see, meraa jee inaa sukhee see ki sir naheen chuk sakadee saan| is ddoonghe piaar vaale hath ne meraa sir chukiaa, jaan main nazar bharake mukharre val takiaa taan uh ik lishakaaraa vajaa ki bijalee vaalee chakaachoondh ho gee| meraa sir fer dteh piaa te cheek vaanjhoo duhaaee nikal gee piaare daa piaaraa|
aus sukh aanand vaale hathaan ne mainoo fer chukiaa, mainoo bitthaayaa| main fer chihare val naheen tak sakee| amee ne kihaa kaakee piaare de piaare jee aa ge tak|
main keeh takaan kauan aa ge piaare de piaare aae ki mere praan aa ge, jid aa gee, aatamaan aa giaa| pahilaa khiaal uhanaan pavatr te prem bhare hathaan vich mainoo ih furiaa ki ih piaare daa piaaraa piaaraa hai ki piaar aap hai| mere nainaan vich fer jal bhar aayaa, sir fir charanaan te dteh piaa, par uh mainoo sir te hath fer fer ke piaar karade see| main kihaa eeh sach much mere piaare noo piaar karade san jo us pichhe mere naal aiddaa suhanaa piaar karade han| main us vele kee karaan kuchh naa ahurre| sareer kattaan ttotte ttotte karaan te vaar vaar ke ag vich sittee jaavaan, man tan sadake karaan jo hove so luttaa diaan main dhonee ho gee, main je paapan te khoon karan vaalee saan main piaaree jaa rahee haan| jinhaan de piaare noo main teer naal maariaa uh aake mainoo piaar kar rahe han| acharaj see ki at acharaja
aavahu meet piaare| mangal gaavahu naare|
sach mangal gaavahu taa prabh bhaavahu sohilarraa jug chaare|
apane ghar aaeaa thaan suhaaeaa kaaraj sabad savaare|
giaan mahaa ras netree anjan tribhavan roop dikhaaeaa|
sakhee milahu ras mangal gaavahu ham ghar saajan aaeaa|2|
soohee m ank 764
jaan ih dhun band hoee taan amee ne ttunbake mainoo aakhiaa kaakee piaare de piaar jee dee khaatar karo| door ton aae han eishanaan, jal ana ih sunake meraa kalejaa fer kanbiaa, haae main sadaa kuladee hee rahee. main hun vee aapane suaad vich hee pee haan, piaaro jee de sukh val dhiaan naheen ditaa| dil noo ghaatt paike kalojaa karrak karake ttuttaa ar main gash khaake dharram karake ddig pee| meree, besudhee te jad hosh aaee taan ih avaaz kalejaa paarrake nikalee, he paapeean noo piaar karan vaale he aparaadheean noo taaran vaale he khooneean noo piaar naal sachaa karan vaale he aapane sukh mandaraan noo chhadd ke banaan vich keete te kiramaan te mihar karan vaale ho sudho piaar te deaan de roopa main jehee paapan, bhulakat te aapane sukhaan dee piaaree noo bakhash lai, bakhash lai, toon bakhashind hain, main bhulanahaar haan, main niree bhul haan, toon niree bakhashis hai| piaare de piaare main naheen rahee, main ttutt gee haan, main mar chalee haan, main gee, aauah main maree kahindee main dharram karadee fer charanaan te ddig pee, par hoeaa keeh main sareer naa rahee| sareer charanaan te piaa see te main acharaj hoke kee pee vekhaan ki main sareer ton baahar nikalee kharrotee haan te keeh vekhadee haan saaree sundarataa, saaraa piaar, saaraa ras, saaraa aanand, eik taar jihee vich protaa piaa hai, jis daa mainoo hun pataa hai ki uh surat dee taar see| saare sundar, saare rasee, saare piaare, saare aanandee is vich
fer main kee dekhaan ki meree jaag khulhee hai te main utthake baitthee hoee haan, meraa sareer ful naalon halakaa see, ar main vich vakharee saan| piaare de piaare jee mere val tak ke musakraae te kahin lagaa kaakee toon aatamaa hain ki naheen hun sunake mainoo ddar naheen aaeaa shukar naal nain bhar aae te tup tup hanjhoo kiro| aap furamaaun lago kee toon aatamaa hai main piaar te adab naal kihaa sache maalakaa main kujh naheen, toon sabh kujh hain, haan main paapan tere piaare dee bakhashee teree haan, apanaa lai| main keeh haan kuchh naheen haan charanaan vich samaa lai te naa vichhorr, auh vichhorr giaa hai hun tuseen naa vichhorranaa| main moorakh aatamaan daa sunehaa sunake rondee saan aj tere kauatak dekhake acharaj haan| main aapanee mat te keeh itabaar karaan mat meree thorree hai, chaananaan meraa dhundalaa hai, raah meraa mainoo kaanbe
main ih masaan masaan bolee, sangh ruke, nain barasan, loon kandde, maarree maarree tulee pave, vich khushee te nimataa, naal ih lahiraa vaje piaare charanaan vich ghar paa liaa hai ar aapanaa sareer chharrake othe vas gee haan|
mere pitaa jee ne hun hath jorrake benatee keetee he vaahiguroo jee hun kripaa karake daas daa ghar pavit karo ar is kukar do valon an dee sevaa paravaan karo| piaare de piaare jee ih sunake kuchh tubhake te aakhan lage vaahiguroo naaun te mere piaare daa hai| ih sunake main zaraa tubhakee ki hain taan piaaro de piaaro, einhaan suhaniaan ne ih kee aakhiaa hai eih kihee hor aauakhee gal aakh rahe han main aje soch hee kar rahee saan ki aap ne fer aakhiaa vaahiguroo taan main us noo sadadaa haan jis noo ki main aapane aape ton bee vadheek piaar karadaa haan|
hun main hor ddaree ki kite age vaangoo kise hor piaare dee aasaa laake eeh piaare jee bee naa ttur jaan| par uh jaanee jaan kripaaloo aapo hee aakhan lage kaakee ih naveen gal naheen, tainoo change lagan vaale us daa naaun tainoo paramaatamaan bee das ge han, jo toon ddaradee sauan ki lukake mere naal rahindaa hai| taar jis vich ki toon acharaj kauatak naal sabh kuchh putaa te roop aroop dditthaa hai us daa naaun surat hai, aus soorat daa surataa vaahiguroo hai| us daa roop rang rekh bhekh koee naheen hai par uh sabh de ang sang hai sabh de aapane aap de aape daa bee dekhanahaar hai, auh aiaun miladaa hai jinoo hun tusaan us de charanaan noo parasiaa hai| ih vaahiguroo naam us daa hai| tuseen us noo yaad karade rahe ho, auh tuhaaddee yaad daa badhaa tuhaanoo aapanee val khichadaa rihaa hai| ih jo tuhaanoo aanand andaron aaundaa hai ih us daa hai| uh sadaa prem hai aape preet prem paramesur karamee milai vaddaaee te miladaa bee piaar naal hee hai| uh saare hai,
1. eih tuk prabhaatee mahalaa 1 vich hai|
andar baahar hai, andar hon karake baahar dtoonddanaa naheen paindaa| piaar naal yaad karadiaan hee aapanaa aap lakhaa dendaa hai| aus piaare naal jurre rahinaa jeevan hai te os ton vichhurranaa mauat hai| ise mel noo kihaa giaa see ki toon aatamaan hai| eih asalee jeevan hai, sansaar es jeevan ton baahar hai; ese karake dukhee hai| es jeevan binaan jo jeevan hai uh jeevan naheen ih kahike aap khabe paase take te bele maradaaniaa rabaab vajaa ki baanee aaee hai| aap taan kahinde hee liv leen ho ge te maradaane ne ik saaz vajaaeaa jo sarode naal kuchh miladaa juladaa see, mainoo pichhon pataa lagaa ki is daa naaun rabaab hai ar piaare de piaare jee dee viaunt daa hai| saaz ih aiddaa sureelaa see ki chhirradiaan hee jee jurr giaa| ddaadtee hee piaaree sur naal gaavanahaar ne ih gaanviaa
har bin kiau jeevaa meree maaee |
jai jagadees teraa jas jaachau mai har bin rehan na jaaee |1|
rahaau| har kee piaas piaasee kaaman dekhau rain sabaaee |
sreedhar naath meraa man leenaa prabh jaanai peer paraaee |1|
anka1232
jad samaapatee hoee te pitaa jee ne fer aap age ghar chalan lee benatee keetee| piaare de piaaro jee ne aayaa keetee ki aseen es man vich hee change haan ki jithe piaaree putree vaahiguroo noo vaajaan maaradee rahee hai, parantoo mere thirrakade bulaan dee ate maataa pitaa jee dee hath banhaveen arazoee fer hoee te deen diaal jee ne paravaan kar liaa ar saadde paapeean de raajasee makaan vich charan paae|
saadde lee hun chaau khusheean, anand, mangal, binod acharaj rangaan de khulh pe| main keeh aakhaan, saaddaa aj jeevan hee hor ho giaa| piaare de piaare jee dee sevaa de rang vich jo ras see so saanoo hee pataa hai| us rang noo das sakanaa kharaa katthan hai|
1. eih shabad raagoo saarang asattapadeean mahalaa 1 ghar 1 vich hai|
aj din tak mainoo keeh pataa see ki keeh ho rihaa hai mainoo kauan khich rihaa hai main kidhar jaa rahee haan hun saare pate lagaa| bhaaven inhaan patiaan ton binaan jo beej mere andar ugiaa te maual piaa see uh ttheek see, par pate lagake kuchh hor dhiravaas te bharose daa rang ho giaa| mere piaare de piaare sree satigur naanak dev jee san| haan, eik din kise gunmarraaee vich piaare jee de moonhon bee ih naaun nikaliaa see, par main alharr noo tadon koee bahu naa piaa|
hun mainoo pataa lag chukaa see ki rabaab vajaaun vaalaa maradaanaa guroo jee daa nij sevak see jo sree guroo jee daa keerataneean see| de chaar din pahile ton jo change lagan vaale manakh mainoo ban vich gaaunde yaa pate puchhade mile san, auh bhaaee bhageerath, bhaaee seehaan te taaraa jee san jo sree satiguroo jee de piaare sikh san| jo unhaan de pradeshaan ton ghar aaeaan de darashan noo aae san, par uhanaan noo pataa lagaa see ki aap jhanaan val daa rukh laike ge han| uh soonhaan lainde te pate kadtade kuchh age aparr pe san| es thaaven jithe ki oeh aparre oeh jaanade san ki satigur ne pujanaa hai| kiaunk bhaaee tilokemere piaar dee mauat te mere vairaag dee vaarataa guroo jee de sikhaan vich aparr chukee see te bebe jee daa khiaal see ki satigur jhanaaun de rukh noo jo hoe han oeh beebee jee noo zaroor taaran vaasate jaanage| bebe jee de anumaan ton samaadheedarashan ne see sikhaan noo iho pataa ditaa see|
eeh saare piaare darashanaan lee aae san ate guroo jee jad muhaarraan morran taa ih benatee karan ki bebe jee binai karade han ki ghar aparro te darasan dio| sree guroo jee ethe aapane piaare sikh de dite bachanaan noo pooraa karan te saanoo taaran vaasate aae san ate main gholee te sadake haan saaree us jot niranjanee de charanaan ton, piaare sikhaan noo aakhan lage bebe naanakee bhain hai, par ih bhaagavantee bee putree ho disee hai| hun kujh din asaan is paas kattane han fir chalaange te darashan bebe jee noo aj ho jaanage| main is gareeb nivaajataa de piaar noo, jo us nimaaniaan
hun mainoo pataa lagaa ki saadde tape vich firanaa te jodh guramukh do piaare te hor anekaan sikh mere sache pitaa guroo naanak dev de taare ar us jot niranjanee vaahiguroo jee de prem vich mate vasade han| kauan jaanadaa see ki aise heere saajhe raaj vich luke pe han| inhaan piaariaan daa aapanaa satisang see ar inhaan noo milan vaasate mainoo changaa lagan vaalaa manakh saadde nagar aaeaa see| niranjan thaaun vekhake aapane nirankaar de piaar te prem vich uh masat baitthaa see, jadon mere paapee hathaan ne us noo vinh ghatiaa see| us guroo suaare. guroo piaare daa naaun bhaaee tilokaa see ate biradh purakh bhaaee bhageerath daa uh put see| sree guroo jee is piaare noo bahut piaar karade sau ton is noo aap ne chhottee umar vich hee pooran purakh banaa ditaa see| jis din mere inhaan hathaan ne teer maariaa us change ne aje baaee hunaal siaal masaan vekho se| haan, aj pataa lagaa ki jis noo main maariaa uh mainoo aatamaa dee jind vich jivaal giaa hai, jis de putr noo main vichhorriaa uh aj mere ghar mainoo putree dee tarhaan dekh rihaa hai, ar bhaanaa kahindaa hai te meraa aauagun naheen chitaaradaa| jis satiguroo daa laaddalaa sikh main charrhadee javaanee vich vinh ghotiaa uh patit paavan mainoo kaakee aakh rihaa hai| tade taan eh guroo ke sikh bhaaee bhaaee karake ik dooe noo kade han| prem taan saaraa inhaan kol hai, dooee te dukh kite laage nahee fattakadee, amit bakhashis inhaan de ghar hai, dhan ih satisang hai|
mainoo aapane rangaan vich matee noo kee pataa see ki jagat vich dukh bee koee shai hai| hun pataa lagaa ki sristtee bhaar naal dabee pee hai, saaraa desh haahaakaar kar rihaa hai, paap dee kaalee raat pai rahee hai ate us hanere de kattan lee satigur naanak dev jee aae han, jinhaan ne aise guramukh piaare paidaa keete han jo sansaar noo taarade han| saare nagar vich
vaah vaah, piaare satiguroo jee saadde ghar aae han| maan piau taan karan jo kuchh vaddiaan de ghar aaeaan kareedaa hai| main moorakh, jo bhulee rahee te hayaa karadee taaree gee te fer vaddiaaee gee, haan, main alharr, janam ton beparavaah te bekhabar, mugadh ajaan kee jaanaa ki idde vadde daate daa saagat kiny pooraa pooraa kareedaa hai te piaare de piaare dee khushee keekoo chunddeedee hai te adab keekoon kareedaa hai| main taan jo jee aaee piaare satiguroo jee noo keh dendee see| main hath banh ke aakhiaaho taan karataa jee is moorakh noo kuchh akal naheen, saare mere aakhade han ki aj barree khushee karo, main kee khushee karaan ajaan haan, samajh naheen sakadee| eeh daan karo jo mainoo fir visaaraa naa hove| ih jo naam dee bakhashis hoee hai te andar saraa ho ke bhaas rahee hai, eih sadaa milee rahe| ik taan mainoo ih khushee lagadee hai| ih daan karo jo is abhaag par hun subhaag nagaree vich aapane pavitr hathaan naal dharamasaal dee neenh dharo, jithe aap de piaariaan daa satisang hoeaa karo ate deaa karo jo shahir de lok, je mere vaang alharr te anyaane han, aap dee sharanee lagare sikhee de rasate paike tar jaan| doojee mainoo khushee ih lagadee hai|
piaare taan karataa jee meree arazoee sunake khushee hoe| uh daasaan de maan ton anaathaan de taan so, aap jee ne umaah naal dharamasaal dee neenh dharee| jithe dharamasaalaa usaranee see uthe baitthake saare piaariaan noo naam amrit pilaaeaa te sache maarag paa ditaa| saaraa din is tarhaan jeeadaan deke piaare satiguraan ne nagaree taar ditee| sanjh noo sodar dee chauankee lagee| fir uh aaratee sree guroo jee ne aap parrhee ki jis noo sunadiaan saar aatamaa daa lahiraa apane vich lai jaandaa hai|
ho atathee raahee| ih uh thaaun hai jithe piaare jee shaheed hoe se, jithe main piaare de piaare jee noo barasaan araadhiaa see, jithe satigur
sree guroo jee saaraa katak te saaraa maghar saadde nagar hee rahe, tapaa te laage de giraaeen door door tak dhan sree guroo naanak, dhan sree guroo naanaka ho giaa| barre barre adham jeev tar ge| hun aap ne kise hor dharatee noo taaran lee jaanaa see, meraa piaar kad ih seh sakadaa see ki uh vichhurran par hun mere piaar daa akaash te hadaan uchereean ho geean san| uhanaan daa avataar sansaar par praanee maatr lee see te mainoo ih jaapadaa see ki uhanaan dee prasanataa vich prasan ton auhanaan dee aashaa vich haazar ih meraa adab vaalaa prem ho sakadaa hai| jee khusadiaan te kaalaje vich teer vajadiaan is auche bhaav ne mainoo pahile dinaan de had bane vaale piaar vich naheen ghuttiaa| main khush see ar ih aradaas karadee saan
jinh raaheen chalo ho satigura murr unh raaheen aanaa|
dil mere vich vaas rahe jad akh uhale ho jaanaa|
yaad roosaan jo bakhashee aape us noo aap pugaanaan,
eik dam kade na visar saanoo, charanaan vich rahaanaan|
yaad asaaddee pave ji dilee is noo khich rakhaanaan|
aj chale ho je satigur jee murr bee feraa paanaan|
ruladiaan khuladiaan, neeviaan kolon larr naa kade chhuddaanaan|
eis tarhaan de piaar birahon de saadde rangaan vich satiguraan ne tiaaree kar lee| turan de dinaan ton pahile mere viaah dee gal chhirree, pitaa jee ne satiguraan age benatee keetee| jad aap jee ne kirapaa karo netaraan naal meree val takiaa taan main charan pakarrake ro pee te benatee keeteehai jaanee jaan jee sansaar agan ton rakh lavo|
aakhan lage asaan ag vich paanee rakhiaa hai, te bandhan vich mukat rakhee hai, grihasat vich nirabaan sikhalaan aae haan| main kihaa sat bachana jo aap daa hukam hai uh meraa jeevan hai| tad aap bole grihasatee vaahiguroo tak pahunche| vaahiguroo daa piaar te grihasat
fir mere pitaa val tak ke kahin lagaa is laaddalee noo dukh naa denaa, eis de sir vaahiguroo daa hath hai, eih jo karegee uh maarraa naheen bahegaa, eis noo kise gale tang naa karanaa| seh subhaav je ih chaahe, kaaj kar denaa, je ih naa chaahe taan naa karanaa| is de sir saadh sangat dee sevaa daa chokhaa bhaar rahegaa| surat is dee naam de ghar raseea hai chukee hai, eih sukhee hai|
fer mere veer de sir hath ferake har daas naam bakhashiaa, aakhan lage sakhaa toon raaj kareen, teree bhain jog karegee| tere raaj vich us daa jog chalegaa, ar us de jog noo teraa raaj sahaaraa devegaa, aiaun deven raaj jog kamaake sahij pad vich kheddege| keeh dasaan is tarhaan de amat daan dende, badal dee tarhaan vasade piaare jee kise hor ttikaane noo chale ge| aseen shaant te piaar bharee udaasee vich pai ge| par nit daa satisang, sevar vele aasaa dee vaar daa keeratan, sanjh noo sodar dee chauakee te aaratee aad sache para cheven saadde naal san| pitaa jee raaj karade te main sangat dee sevaa karadee saan| eis tarhaan jad veer jee raaj bhaag ton aae taan gur vaak safal hoe| ise tarhaan meree panjaah varhe dee umara jo mainoo dhuron milee seebiteet hoee|
haan, musaafara ethe ik anajaan gareeb sikh musaafar baanee parrhadaa baitthaa see, je ikalaa see ar jis noo koee naheen see jaanadaa, jo moorakh te khuradare hathaan naal ghaaeil keetaa giaa te do akhaan ton binaan kise hee
1. kabeer jau gih kareh ta dharam kar salok kabeera
de neer vage ton binaan sasakaariaa giaa| uh gunm aaeaa ton gunm giaa, par uh gur naanak dev dee kanee vaalaa aadamee aapanee gunm yaatraa vich ik aisaa vaak kar giaa ki jis din sree guroo naanak dev jee saadde tapion tture san, tad tape dee had tak jo sikh chhaddan ge, aunhaan dee ginatee no sau ton vadheek see| ik sikh dee jindarree apanee chupaavaaz naal hazaaraan noo udhaarane daa kaaran hoee| uh piaaree aatamaan ethe baitthee see, par usade khoon de ik ik ttape de badale eithe ik ik sikh paidaa hoeaa| ho musaafara kee toon sikh hain sikh ki sikhee keeh hundee hai ar guroo naanak jee de us sukh suneharre daa, jo us ne deke totte pakh vichon kadt ke laahe pakh vich lokaan noo paa ditaa, aavaajaa sun te sikh ar fer sansaar noo sikhaa, ar dekh ki ik sikh vich kinee samarathaa hundee hai dekh ki sikh savaa lakh kikoo ho jaandaa hai| bhette daa subhaau laahe de ghar kikoo aa vasadaa hai
eih kuchh aakhan magaron uh soorat chup ho gee, mere valon nazar morrake arashaan val takee, fer mere val takee te bolee
manahu na naam visaar ahinis dhiaaeeai|
jiau raakheh kirapaadhaar tivai sukh paaeeai|1|
mai andhule har naam lakuttee ttauahanee|
rhau saahib kee ttek na mohe mohanee|1|rahaau|
ank m 1 ank 752
eih at piaar naal gaaundee mere te tatth tutth ke nazar paaundee fer upar uchee charradee charrhadee akaasaan vich ik kiran vaangoo lasadee lasadee door hundee, madham paindee ant gunm ho gee| mainoo neend vich us de gunm ho jaan daa birahaa piaa te chit kujh kaahalaa piaa| us kaahal vich jaag khulh gee| main saan te uh men see, ekaant te shaant see, par ik sugandhee ton ras fuhaar othe bharee jaapadee see, jis daa chhinakaau mero loonaan noo chhuh chhuh ke andar sinjaradaa see te andaron koee ngaranaatt chhirrake
eih pusang. ih vaarataa barree asacharaj hai| satigur de iho jihe taaranahaar birad de anekaan kauatak hoe, jo shok hai ki likhe naheen ge, likhan vich taan at thorre aae san| haan kauan samen de valootte chitthe khoohale te vaache| mainoo ih suhanee vaarataa disee hai acharaj vaalee hai, sikhayaa vaalee hai; taaranahaar hai| mere te is daa upakaar hoeaa hai|
prabh kee usatat karahu sant meet|
saavadhaan ekaagar cheet|
gaurree m 5
...daa upadesh mere hirade te likhiaa giaa hai| iven ih vaarataa horanaan noo sukh daatee ho sakadee hai. is lee main savere hee supanaa chete kar kar ghokh ghokh ke yaad keetaa te chetaavaneean likh leean jo kiven kise likhat vich aake kise subhaag lekhanee de rasate gur yash de chaatrik nainaan te papeehe kanaan tak aparradee hiradiaan vich amrit dee tthand paave