ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ। ਜਿਵੇਂ ਹੇਠਲੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ-

ਵੀਹ - ਬੀਹ

ਵੀਰ - ਬੀਰ

ਵੱਡਾ - ਬੱਡਾ

3. ਮਲਵਈ ਅਤੇ ਪੁਆਧੀ ਦੇ ਸ਼ਬਦਾਂ ਵਿਚ ਦੋ ਸਵਰਾਂ ਦੇ ਵਿੱਚ ਆਉਣ ਵਾਲੀ (ਵ) ਧੁਨੀ (ਮ) ਵਿਚ ਬਦਲ ਜਾਂਦੀ ਹੈ-

ਤੀਵੀਂ - ਤੀਮੀਂ

ਆਵਾਂਗਾ- ਆਮਾਂਗਾ

4. ਕਿਰਿਆ ਦੇ ਭਵਿੱਖ ਕਾਲੀ ਰੂਪ ਮਲਵਈ ਅਤੇ ਪੁਆਧੀ ਵਿਚ ਮਾਝੀ ਨਾਲੋਂ ਅਤੇ ਮਿਆਰੀ ਪੰਜਾਬੀ ਨਾਲੋਂ ਵੱਖਰੀ ਪ੍ਰਕਾਰ ਦੇ ਹਨ-

ਮਿਆਰੀ ਪੰਜਾਬੀ            ਮਲਵਈ ਅਤੇ ਪੁਆਧੀ

ਜਾਵਾਂਗਾ                    ਜਾਊਂਗਾ

ਜਾਵਾਂਗੇ                     ਜਾਊਂਗੇ

ਜਾਏਂਗਾ                     ਜਾਊਂਗਾ

ਜਾਉਗੇ                      ਜਾਊਂਗੇ

5. ਸਹਾਇਕ ਕਿਰਿਆ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਦੇ ਸਬੰਧ ਵਿਚ ਮਲਵਈ ਅਤੇ ਪੁਆਧੀ ਵਿਚ ਕੁਝ ਅੰਤਰ ਹੈ। ਮਲਵਈ ਵਿਚ ਤਾਂ ਇਕੋ ਹੀ ਸਹਾਇਕ ਕਿਰਿਆ 'ਸੀ' ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਮਿਲਦੀ ਹੈ ਜੋ ਹਰ ਵਚਨ ਅਤੇ ਹਰ ਲਿੰਗ ਲਈ ਰੱਖੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ, ਬੈਠਾ ਸੀ, ਬੈਠੇ ਸੀ, ਬੈਠੀ ਸੀ, ਬੈਠੀਆਂ ਸੀ ਆਦਿ।

ਇਸ ਦੇ ਟਾਕਰੇ ਉੱਤੇ ਪੁਆਧੀ ਵਿਚ ਲਿੰਗ ਅਤੇ ਵਚਨ ਅਨੁਸਾਰ ਸਹਾਇਕ ਕਿਰਿਆ ਦੇ ਰੂਪਾਂ ਵਿਚ ਅੰਤਰ ਹੈ।

ਪੁਲਿੰਗ                               ਇਸਤਰੀ ਲਿੰਗ

ਇਕ ਵਚਨ : - ਤਾ                   -ਤੀ

ਬਹੁ ਵਚਨ : -ਤੇ                     -ਤੀਆਂ

6. ਕਿਰਿਆਵਾਂ ਦੇ ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭੂਤ ਕ੍ਰਿਦੰਤ ਮਲਵਈ ਅਤੇ ਪੁਆਧੀ ਵਿਚ ਮਾਝੀ ਦੇ ਟਾਕਰੇ ਉੱਤੇ ਬਹੁਤ ਹੀ ਘੱਟ ਹਨ। ਇਹਨਾਂ ਉਪਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿਚ ਤਾਂ ਕਿਰਿਆ ਦੇ ਭੂਤ ਕ੍ਰਿਦੰਤ ਰੂਪ ਲਈ -ਇਆ ਅਤੇ -ਈ ਪਿਛੇਤਰਾਂ ਦੀ ਵਰਤੋਂ ਕੀਤੀ ਜਾਂਦੀ ਹੈ।

ਪ੍ਰਾਚੀਨ ਭੂਤ ਕ੍ਰਿਦੰਤ                  ਮਲਵਈ ਅਤੇ ਪੁਆਧੀ ਵਿਚ ਰੂਪ

ਕੀਤਾ                                 ਕਿਰਿਆ

ਖਾਧਾ                                 ਖਾਇਆ

ਧੋਤਾ                                  ਧੋਇਆ

ਪੀਠਾ                                 ਪੀਸਿਆ

7. ਮਲਵੀ ਅਤੇ ਪੁਆਧੀ ਦੋਵੇਂ ਉਪਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਮਾਝੀ ਦੇ ਟਾਕਰੇ ਉੱਤੇ ਵਧੇਰੇ ਵਿਯੋਗਾਤਮਕ ਲੱਛਣ ਵਾਲੀਆਂ ਹਨ । ਮਾਝੀ ਵਿਚ ਤਾਂ ਕਾਰਕੀ ਪਿਛੇਤਰਾਂ ਦਾ ਸੰਜੋਗ ਮਿਲਦਾ ਹੈ ਪਰ ਇਹਨਾਂ ਉਪਭਾਸ਼ਾਵਾਂ ਵਿਚ ਸੰਬੰਧਕਾਂ ਦਾ ਵਿਜੋਗ।