ਕਮਲ-ਬੰਧ, ਧਨੁਖ, ਚੌਰੀ ਇਤਿਆਦੀ ਚਿਤ੍ਰ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ । ਪਰ ਅਜੇਹੀ ਰਚਨਾ ਦੇ ਅਰਥ ਕਰਨੇ ਨੂੰ ਕਠਿਨਾਈ ਪੈਂਦੀ ਏ ਸੋ ਕਵੀ ਅਜੇਹੀਆਂ ਰਚਨਾਆਂ ਤੋਂ ਬਚਦੇ ਈ ਹਨ । ਅਸਤੂ ਭੂਸ਼ਨ ਜੀ ਦਾ ਕਾਮ ਧੇਨੂੰ ਦਾ ਉਦਾਹਰਣ : (ਇਹ ਇੱਕ ਛੰਦ ਦੇ ੭x੪=੨੮ ਛੰਦ ਬਣ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ।)
ਧੁਵ ਜੋ |
ਗੁਰਤਾ |
ਤਿਨ ਕੋ |
ਗੁਰੂ ਭੂਸ਼ਨ |
ਦਾਨਿ ਬੜੋ |
ਗਿਰਜਾ |
ਪਿਵ ਹੈ |
ਹੁਵ ਜੋ |
ਹਰਤਾ |
ਰਿਨ ਕੋ |
ਤਰੂ ਭੂਸ਼ਨ |
ਦਾਨਿ ਬੜੋ |
ਸਿਰਜਾ |
ਛਿਵ ਹੈ |
ਭੁਵ ਜੋ |
ਭਰਤਾ |
ਦਿਨ ਕੋ |
ਨਰੂ ਭੂਸ਼ਨ |
ਦਾਨਿ ਬੜੋ |
ਸਰਜਾ |
ਸਿਵ ਹੈ |
ਤੁਵ ਜੋ |
ਕਰਤਾ |
ਇਨ ਕੋ |
ਅਰੂ ਭੂਸ਼ਨ |
ਦਾਨਿ ਬੜੋ |
ਬਰਜਾ |
ਨਿਵ ਹੈ |
ਹੀਰ ਮਃ ਫ਼ਜ਼ਲ ਸ਼ਾਹ 'ਚ ਦੋ ਚਿੱਠੀਆਂ ਹਨ। ਇੱਕ ਹੀਰ ਵੱਲੋਂ ਰਾਂਝੇ ਨੂੰ ਤੇ ਫੇਰ ਰਾਂਝੇ ਵੱਲੋਂ ਹੀਰ ਨੂੰ । ਇੱਕ ਤੁਕ ਫਾਰਸੀ ਜ਼ਬਾਨ ਦੀ ਹੈ ਤੇ ਦੂਜੀ ਪੰਜਾਬੀ । ਸਰਲ ਪੜ੍ਹਦੇ ਜਾਓ, ਚਾਹੇ ਇਕੱਲੀ ਫਾਰਸੀ ਦੀ, ਭਾਂਵੇ ਪੰਜਾਬੀ ਦੀ । ਤਾਤ ਪਰਯ ਇਕੋ ਰਹਿੰਦਾ ਹੈ, ਚਿੱਠਿਆਂ ਤਿੰਨ ਬਣ ਜਾਂਦੀਆਂ ਹਨ ।
ਨਮੂਨਾ ਇਹ ਹੈ :- ਰਾਂਝਾ । ਐ ਯਾਰ ਦਿਲਦਾਰ ਗ਼ਮਖਵਾਰ ਦਿਲਬਰ ਵਫਾਦਾਰ ਮਹਰਮ ਇਸਰਾਰ ਦਿਲਬਰ ਪਯਾਰੇ ਪਯਾਰੇ ਸੋਹਨੇ ਸਾਰੇ ਸਾਰੇ ਪੀਰਾਂ ਤਾਰੇ ਤਾਰੇ ਤਾਰ ਰਾਂਝਾ ।
ਐ ਮਾਹ ਰੋਸ਼ਨ ਵੈ ਗੁਲਿ ਗੁਲਸ਼ਨ ਐ ਸਰੂਏ ਰਵਾਂ ਜੂਇਬਾਰ ਰਾਂਝਾ ।
ਤੇਰੇ ਰੂਪ ਸਰੂਪ ਅਨੂਪ ਵਾਲੀ ਰਹੇ ਸਦਾ ਬਹਾਰ ਬਹਾਰ ਰਾਂਝਾ ।
ਹਮਹ ਸਾਲ ਹਮਹ ਰੋਜ਼ ਹਮਹ ਸਾਅਤ ਹਮਹ ਹਾਲ ਬਾਸ਼ੀ ਕਾਰਗਾਰ ।