ik oankaar sree vaahiguroo jee kee fatah|

raanaa bhabora

1.

raat kinee hee langh gee, raanaa jee ghar naheen aae| raanee besudh pee hai, goleean baandeean veenee farree baittheean han, vaid jee paas han, davaaee de rahe han, par hans ne parataa naheen khaadhaa| raaje val aadamee te aadamee jaa rihaa hai, par uh aae naheen|

savaa pahir langh gee taan raanaa ude sain mehalee aae, age raanee dee ih dashaa vekhake barre ghabaraae| vaid noo puchhiaa| us dasiaa| koee ddaadtaa sadamaa hoeaa hai, jisadee chott daa asar hai, naazak velaa beet chukaa hai, hun tabeeat vaapas aa rahee hai| nabaz ttheek hai, hosh paratan vaalee hai, hun khataraa nahee| fer raaje ne ik golee ton kaaran puchhiaa, golee bolee

mahaaraau jee| change bhale baitthe ganlaan karade rahe paar jo jang machiaa hai, aus de haal puchhade sunade rahe han| jado kise ne ih khabar dasee ki pahaarreean dee jit ho gee hai te guroo jee ghere vich ghirake ghaaeil ho deh tiaag ge han, tadon aidhar odhar takake chup jihe ho ge, akhaan naheen jhamakeean te fer dharr karade dteh pe| us vele to hosh naheen paratee| vaid jee saaraa zor laa thake han, auho haal hai|

sooraj prakaash ne is noo bibhor te bhabor dohaan tarhaan likhiaa hai|