ਬਾੱਬ ਡਾੱਯਲ

ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ ਕਿ ਤੁਸੀਂ ਜਾਗਣ ਵੇਲੇ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਮੌਜੂਦ ਦੇਖੋ। ਇਹ ਸਚਮੁਚ ਸਾਕਾਰ ਹੋ ਚੁੱਕੀ ਹੈ। ਜਾਂ ਫਿਰ, ਤੁਹਾਨੂੰ ਅਚਣਚੇਤ ਕੋਈ ਕੰਮ ਕਰਣ ਦੀ ਪ੍ਰੇਰਣਾ ਮਿਲ ਜਾਵੇ। ਤੁਹਾਨੂੰ ਨਿਸਚਿਤ ਤੌਰ 'ਤੇ ਇਹ ਨਹੀਂ ਕਹਿਣਾ ਚਾਹੀਦਾ, "ਦੇਖੋ, ਮੈਂ ਇਸ ਨੂੰ ਇਸ ਤਰ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਕਰ ਸਕਦਾ ਹਾਂ, ਲੇਕਿਨ ਇਹ ਮੈਨੂੰ ਪਸੰਦ ਨਹੀਂ ਹੈ।" ਜੇਕਰ ਹਾਲਾਤ ਇਹੀ ਹਨ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਸਹੀ ਰਾਹ 'ਤੇ ਨਹੀਂ ਹੋ।

ਕਈ ਵਾਰੀ ਕੰਮ ਕਰਣ ਦੀ ਲੋੜ ਵੀ ਹੋਵੇਗੀ, ਲੇਕਿਨ ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਇਸ ਨੂੰ ਉਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਜਿਸ ਤਰੀਕੇ ਨਾਲ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਇਸ ਨੂੰ ਤੁਹਾਡੇ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਾਉਣ ਦੀ ਕੋਸ਼ਿਸ਼ ਕਰ ਰਿਹਾ ਹੈ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਖੁਸ਼ੀ ਦੀ ਭਾਵਨਾਵਾਂ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋਗੇ। ਤੁਸੀਂ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਮਹਿਸੂਸ ਕਰੋਗੇ। ਸਮਾਂ ਜਿਵੇਂ ਰੁੱਕ ਜਾਵੇਗਾ। ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਕੰਮ ਨੂੰ ਬਿਨਾਂ ਥਕੇ ਸਾਰਾ ਦਿਨ ਕਰ ਸਕਦੇ ਹੋ।

ਕਾਰਜ ਦਾ ਮਤਲਬ ਕਈ ਲੋਕਾਂ ਲਈ "ਕੰਮ" ਹੋ ਸਕਦਾ ਹੈ, ਲੇਕਿਨ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਮ ਕੰਮ ਵਰਗਾ ਬਿਲਕੁਲ ਨਹੀਂ ਹੋਵੇਗਾ। ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਮ ਅਤੇ ਕੰਮ ਦੇ ਵਿਚਕਾਰਲਾ ਫਰਕ ਇਹ ਹੈ । ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਮ ਉਹ ਹਨ, ਜਦੋਂ ਤੁਸੀਂ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ। ਜੇਕਰ ਤੁਸੀਂ ਉਸ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰ ਰਹੇ ਹੋ, ਤਾਂ ਤੁਸੀਂ ਪਿੱਛੇ ਨੂੰ ਤਿਲਕ ਗਏ ਹੋ। ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਮ ਜਤਨ ਤੋਂ ਬਗੈਰ ਹੁੰਦਾ ਹੈ ਅਤੇ ਇਸ ਨਾਲ ਅਦਭੁਤ ਮਹਿਸੂਸ ਹੁੰਦਾ ਹੈ, ਕਿਉਂਕਿ ਤੁਸੀਂ ਪਾਉਣ ਦੀ ਫ੍ਰੀਕਊਂਸੀ 'ਤੇ ਹੁੰਦੇ ਹੋ।

ਕਲਪਨਾ ਕਰੋ ਕਿ ਜਿੰਦਗੀ ਤੇਜੀ ਨਾਲ ਵਹਿੰਦੀ ਨਦੀ ਹੈ। ਕਿਸੇ ਚੀਜ਼ ਨੂੰ ਸਾਕਾਰ ਕਰਵਾਉਣ ਲਈ ਕੰਮ ਕਰਣ ਵੇਲੇ ਇੰਝ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਨਦੀ ਦੇ ਵਗਣ ਦੇ ਉਲਟ ਪਾਸੇ ਤਾਰੀ ਲਾ ਰਹੇ ਹੋ। ਇਹ ਮੁਸ਼ਕਿਲ ਹੋਵੇਗਾ ਅਤੇ ਸੰਘਰਸ਼ ਵਾਂਗ ਲੱਗੇਗਾ। ਦੂਜੇ ਪਾਸੇ ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਤੋਂ ਪਾਉਣ ਲਈ ਕਰਮ ਕਰਣ ਵੇਲੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਇੰਝ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇਗਾ, ਜਿਵੇਂ ਤੁਸੀਂ ਨਦੀ ਦੇ ਪ੍ਰਵਾਹ ਨਾਲ ਵਹਿ ਰਹੇ ਹੋ। ਇਹ ਜਤਨ ਬਗੈਰ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋਵੇਗਾ। ਇਹ ਪ੍ਰੇਰਿਤ ਕਰਮ ਹੈ ਅਤੇ ਬ੍ਰਹਿਮੰਡ ਤੇ ਜਿੰਦਗੀ ਦੇ ਪਰਵਾਹ ਨਾਲ ਤਾਰੀ ਲਾਉਣ ਦੀ ਭਾਵਨਾ ਹੈ।

ਕਈ ਵਾਰੀ ਤਾਂ ਕਿਸੇ ਚੀਜ ਨੂੰ ਪਾਉਣ ਤੱਕ ਤੁਹਾਨੂੰ ਪਤਾ ਹੀ ਨਹੀਂ ਚਲਦਾ ਕਿ ਤੁਸੀਂ "ਕਰਮ" ਕੀਤਾ ਸੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਕਰਮ ਕਰਣ ਵੇਲੇ ਤੁਹਾਨੂੰ ਬਹੁਤ ਵਧੀਆ ਮਹਿਸੂਸ ਹੋ ਰਿਹਾ ਸੀ। ਉਦੋਂ ਤੁਸੀਂ