رُوهاں دُور نایں هُںدیآں

ِاه کِّتھے لِکھِآ بھلاں کِ کِسے نال نجراں مِلا لَےن جاں اَوهنُوں چھُوه لَےن نال هی مُلاکات مُکںمل هُںدی اے ? کِسے نُوں مهِسُوس کرنا وی تاں مُلاکات هی اے نا ..? پھےر ِاه کهِنا تاں گلت هويا نا ?... کِ آپاں ِاّک دُوجے نُوں کدے نهیں مِلے جاں آپاں ِاّک دُوجے توں دُور آں۔ آپاں تاں هر روج مِلدے آں دِنے کھِآلاں وِّچ تے راتیں کھُآباں وِّچ ۔ دِل توں جُڑِآں دیآں رُوهاں کدے دُور نهیں هُںدیآں تے پِںڈِآں دی دُوری مُهّبت وِّچ ماِانے نهیں رّکھدی!

آپنیآں گّلاں

نِّت مِل جايا کر کھُآب بهانے

آجا وے دو گّلاں کریاے کِتاب بهانے