جاں

سدیآں تیکر مےرے کولوں مُکنا نایں

اےنا وِرسا مےرے کول پںجابی دا

 

ماں بولی نُوں بولن لّگا سںگاں کِاُں

پايا تے نایں بابا کھول پںجابی دا

جاں

اُّچا کرن لای آپنا سملا, مَےں پںجابی لِکھدا نهیں

ماں بولی دے هّک دی کھاتر لوکاں اّگے ڈٹِآ واں

(اّکھراں وِّچ سمُںدر-65)

بابا نجمی آرٹ دی سماجک جِںمےواری بارے پُوری ترھاں چَوکس هَے تے اُه سارے راجسی ورتارِآں گھٹناواں, وِاکتیآں, هاکماں, دوستاں تے دُسمناں نُوں اےسے نجریاے دے انُسار پرکھدا هَے۔ اُس دی ساِاری من-پرچاوے دا وسیلا نهیں, تے نا هی هلکے سُگل دا بهانا۔ اُس دی کلم هّک سّچ دے پّکھ وِّچ تے لُّٹ-کھسُّٹ اتے جبر-جُلم تے تسّدد دے برکھِلاپھ چّلدی هَے۔ ِاه ساِاری ترپھتاری دی ساِاری هَے تے وچن-بّدھتا دی پَےداوار هَے۔ اّج دے دَور وِّچ کوای پھنکار نِرپّکھ نهیں رهِ سکدا۔ بابا کھُد وی آپنی ساِاری دے ِاس کھاسے بارے سُچےت اتھوا چےتنّ هَے۔

سُولی چاڑھ تے بھاوےں چمڑی لاه دےویں

جُلماں اّگے چُّپ رهِن دا آدی نایں۔

(اّکھراں وِّچ سمُںدر - 109)

پّتھر نُوں مَےں سیسا کِسراں لِکھ دےواں

جھُوٹھے نُوں مَےں سّچا کِسراں لِکھ دےواں

(اّکھراں وِّچ سمُںدر - 109)

مےری سوچ اوامیں تےرا کِںجھ کسیدا لِّکھاں مَےں

مےرے جهے پھنکار نایں آاُںدے جاگیراں دے چّکر وِّچ

(پنّا 140)

مےرے سِاراں وِّچ هّےاتی لوکاں دی

مےری ساِاری مسلے وی هّل کردی اے۔

ترّکی پسںد ساِاری مسلِآں دی گںبھیرتا وّل ساِارانا اںداج وِّچ سںکےت اتھوا ِاسارا کردی هَے تاں کِ اوام دی جِںدگی نال جُڑے