ਸਾਰਨੀ

ਸੁਖ਼ਨ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਦਾ ਦਾਰੂ ਹੋਵੇ -ਤਾਹਿਰਾ ਸਰਾ

ਨੂਰੀ ਸ਼ਾਇਰੀ ਦਾ ਚਸ਼ਮਾ: ਤਾਹਿਰਾ ਸਰਾ -ਤਰਲੋਕ ਬੀਰ

---------------------------------------------

ਗ਼ਜ਼ਲਾਂ

ਪਹਿਲੀ ਗੱਲ ਕਿ

ਭਾਵੇਂ ਉਹਦੇ ਸਾਹਵੇਂ

ਜਾ ਨੀ ਪਿੱਛਲ ਪੈਰੀਏ

ਫੜ ਕੇ ਹੱਥ ਲਕੀਰਾਂ

ਵਾਦਾ ਕਰ ਕੇ ਆਵਣ ਦਾ

ਖ਼ਤ ਖੋਲ੍ਹਾਂਗੀ

ਨਾ ਕਰ ਏਨਾ ਤੰਗ

ਕਿੰਨੇ ਸ਼ਿਅਰ ਨਿਤਾਰੇ

ਲਾਉਣੇ ਪੈਣੇ ਸੀ

ਹੱਸ-ਹੱਸ ਆਖਣ ਕੜੀਆਂ

ਵਿੰਗੀਆਂ ਸਿੱਧੀਆਂ ਲੀਕਾਂ

ਸੋਚਾਂ ਬਦਲੀ ਜਾਂਦੇ ਉਹ

ਚੰਨ ਦੇ ਵਿਹੜੇ ਆਣ

ਇਹ ਅਜ਼ਲਾਂ ਤੋਂ ਬੀਬਾ

ਦੁਨੀਆਦਾਰੀ ਜਾਣ ਕੇ

ਬੱਸ ਮੈਂ ਆਪਣੇ ਆਪ

ਜੇ ਮਰਜ਼ੀ ਏ ਤੇਰੀ ਬੱਸ

ਚੇਤਾ ਰੱਖੀਂ ਭੁੱਲੀਂ ਨਾ

ਤਿੜਕੀ ਅੱਖ ਦੇ ਸ਼ੀਸ਼ੇ

ਮੈਂ ਜੋ ਜਜਬੇ

ਵੇਖ ਕੇ ਲੋਕੀਂ

ਲੂੰ ਲੂੰ ਰਾਂਝਾ ਰਾਂਝਾ ਬੋਲੇ

ਉਹਦੀ ਮੇਰੀ ਰਹਿ

ਪੀੜਾਂ ਸਹਿਣ ਦੇ

ਹੋ ਗਈ ਤੇਰੀ ਜਿੱਤ ਵੇ

ਮਿੱਟੀ, ਅੱਗ ਤੇ ਪਾਣੀ

ਕੰਧਾਂ ਕੋਠੇ ਡੋਰੇ ਹੋ ਗਏ

ਵੇਂਹਦਾ ਵੀ ਨਹੀਂ

ਦਿਲ ਉਹਦੇ 'ਤੇ ਮਰਦਾ ਏ

ਤੈਨੂੰ ਇੰਜ ਨਿਗਾਹਵਾਂ

ਕਿਸਮਤ ਹੁੰਦੀ ਚੰਗੀ

ਡੋਬ ਜਾ ਯਾ ਤਾਰ

ਘੁੰਮਣ-ਘੇਰਾਂ ਦੀ ਸਰਦਾਰੀ

ਇਸ਼ਕਾ! ਤੂੰ ਜੋ ਚੰਡੇ ਨੇ

ਜਦ ਵੀ ਪੀੜਾਂ ਬੋਲੀਆਂ

ਕੀ ਕਹਿਨਾਂ ਏਂ

ਜਿਹਦੇ ਬਾਝੋਂ ਜੀ ਨਹੀਂ ਲੱਗਦਾ

ਜੀਣਾ ਮਰਨਾ ਤੇਰੇ ਨਾਲ

ਤੇਰੇ ਆਲ-ਦੁਆਲ਼ੇ

ਸੂਰਜ ਵਰਗੀ ਗੱਲ

ਜਿਹੜਾ ਮੈਨੂੰ ਮਿਲਿਆ

ਜਿੰਨਾ ਚਿਰ ਕੋਈ ਸੋਚ

ਮੇਰੀ ਸੀ ਜੋ

ਬੱਸ ਲੋਕਾਂ ਤੋਂ

ਸ਼ੀਸ਼ੇ ਅੱਗੇ ਬੈਠੀ ਆਂ

ਇਹ ਤੇਰੀ ਬੇਦਿਲੀ