ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ, ਉਹ ਆਪਣੇ ਕੀਤੇ ਕਰਮਾਂ ਦੀਆਂ ਰੇਖਾ (ਲੇਖਾਂ) ਅਨੁਸਾਰ ਭਟਕਦੇ ਫਿਰਦੇ ਹਨ। ੨. ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਸੁਖ, ਦੁਖ, ਮੁਕਤੀ ਤੇ ਜੂਨਾਂ ਵਿਚ ਭਰਮਣ ਦੇ ਉਸ ਅਨੁਸਾਰ ਲੇਖ ਲਿਖੇ ਗਏ ਹਨ ॥੧॥

ਪਵੜੀ ॥

(੧) ਕਕਾ ਕਾਰਨ ਕਰਤਾ ਸੋਉ॥ (੨)

ਲਿਖਿਓ ਲੇਖੁ ਨ ਮੇਟਤ ਕੋਊ॥ (੩) ਨਹੀਂ

ਹੋਤ ਕਛੁ ਦੋਊ ਬਾਰਾ॥ (੪) ਕਰਨੈਹਾਰੁ ਨ

ਭੂਲਨਹਾਰਾ॥ (੫) ਕਾਹੂ ਪੰਥੁ ਦਿਖਾਰੈ ਆਪੈ॥

(੬) ਕਾਹੂ ਉਦਿਆਨ ਭ੍ਰਮਤ ਪਛੁਤਾਪੈ॥(੭)

ਆਪਨ ਖੇਲੁ ਆਪ ਹੀ ਕੀਨੋ॥ (੮) ਜੋ ਜੋ

ਦੀਨੋ ਸੁ ਨਾਨਕ ਲੀਨੋ ॥੧੭॥

ਅਰਥ- ੧. ਕਕੇ ਦੁਆਰਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਸਭ ਕਾਰਣਾਂ ਦਾ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਹੈ। ੨. ਉਸ ਦੇ ਲਿਖੇ ਲੇਖਾਂ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮੇਟ ਨਹੀਂ ਸਕਦਾ। ੩. ਉਸ ਦੇ ਕੀਤੇ ਦਾ ਫਿਰ ਦੁਬਾਰਾ ਕੁਛ (ਅਦਲ ਬਦਲ) ਨਹੀਂ ਹੋ ਸਕਦਾ। ੪. (ਕਿਉਂਕਿ) ਉਹ ਕਰਨਹਾਰ ਪ੍ਰਭੂ ਭੁੱਲਣ ਵਾਲਾ ਨਹੀਂ। ੫. ਕਿਸੇ ਜੀਵ ਨੂੰ ਤਾਂ ਉਹ ਆਪ ਹੀ ਠੀਕ ਰਸਤਾ ਦਿਖਾਉਂਦਾ ਹੈ। ੬. (ਅਤੇ) ਕੋਈ ਜੀਵ ਜੰਗਲਾਂ ਵਿਚ ਭਟਕਦਾ ਪਛੁਤਾਉਂਦਾ ਹੈ। ੭. ਆਪਣਾ ਖੇਲ ਉਸ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਕੀਤਾ ਹੈ। ੮. ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਜੋ ਜੋ ਕੁਛ ਉਸ ਪ੍ਰਭੂ ਨੇ ਜਿਸ ਜਿਸ ਨੂੰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ. ਉਹੋ ' ਕੁਛ ਉਹ ਲੈਂਦਾ ਹੈ॥੧੭॥