ਸਲੋਕੁ ॥

(੧) ਛਾਤੀ ਸੀਤਲ ਮਨੁ ਸੁਖੀ ਛੰਤ ਗੋਬਿਦ

ਗੁਨ ਗਾਇ ॥ (੨) ਐਸੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰਹੁ ਪ੍ਰਭ

ਨਾਨਕ ਦਾਸ ਦਸਾਇ ॥੧॥

ਅਰਥ- ੧. ਪ੍ਰਭੂ ਦੇ ਗੁਣਾਂ ਦੇ ਛੰਦ ਗਾਉਣ ਕਰਕੇ ਛਾਤੀ ਠੰਢੀ ਤੇ ਮਨ ਸੁਖੀ ਹੁੰਦਾ ਹੈ। ੨. ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਬੇਨਤੀ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਹੇ ਅਕਾਲ ਪੁਰਖ! ਮੇਰੇ ਤੇ ਐਸੀ ਕਿਰਪਾ ਕਰੋ ਕਿ ਮੈਂ ਆਪ ਦੇ ਦਾਸਾਂ ਦਾ ਦਾਸ ਹੋਵਾਂ ॥੧॥

ਪਉੜੀ॥

(੧) ਛਛਾ ਛੋਹਰੇ ਦਾਸ ਤੁਮਾਰੇ॥ (੨) ਦਾਸ

ਦਾਸਨ ਕੇ ਪਾਨੀਹਾਰੇ॥ (੩) ਛਛਾ ਛਾਰੁ ਹੋਤ

ਤੇਰੇ ਸੰਤਾ॥ (੪) ਅਪਨੀ ਕ੍ਰਿਪਾ ਕਰਹੁ

ਭਗਵੰਤਾ ॥ (੫) ਛਾਡਿ ਸਿਆਨਪ ਬਹੁ

ਚਤੁਰਾਈ॥ (੬) ਸੰਤਨ ਕੀ ਮਨ ਟੇਕ

ਟਿਕਾਈ॥ (੭) ਛਾਰੁ ਕੀ ਪੁਤਰੀ ਪਰਮ

ਗਤਿ ਪਾਈ॥ (੮) ਨਾਨਕ ਜਾ ਕਉ ਸੰਤ

ਸਹਾਈ॥੨੩॥

ਅਰਥ- ੧. ਛਛੇ ਦੁਆਰਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਹੇ ਪ੍ਰਭੂ ! ਜੋ ਆਪ ਦੇ (ਘਰ ਦੇ) ਛੋਟੇ ਜਿਹੇ ਦਾਸ ਹਨ। ੨. ਅਸੀਂ ਉਹਨਾਂ ਦਾਸਾਂ ਦੇ ਪਾਣੀ ਭਰਨ ਵਾਲੇ ਹਾਂ। ੩ ਛਛੇ ਦੁਆਰਾ ਕਹਿੰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਅਸੀਂ ਆਪ ਦੇ ਸੰਤਾਂ ਦੀ ਚਰਨ ਧੂੜੀ ਬਣਦੇ ਹਾਂ। ੪. ਹੇ ਭਗਵੰਤ ਜੀ!