ਅਰਥ- ੧. ਦਦੇ ਦੁਆਰਾ ਉਪਦੇਸ਼ ਹੈ ਕਿ ਸਭ ਕਿਸੇ ਨੂੰ (ਦਾਤਾਂ) ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਇਕੋ ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਹੈ। ੨. (ਸ੍ਰਿਸ਼ਟੀ ਦੇ ਸਭ ਜੀਵਾਂ ਨੂੰ ਦਾਤਾਂ) ਦਿੰਦਿਆਂ ਉਸ ਦੇ ਖਜ਼ਾਨੇ ਵਿਚ ਤੋਟ ਨਹੀਂ ਆਉਂਦੀ, ਕਿਉਂਕਿ ਉਸ ਦੇ ਬੇਅੰਤ ਖਜ਼ਾਨੇ (ਦਾਤਾਂ ਨਾਲ) ਭਰੇ ਹੋਏ ਹਨ। ੩. ਉਹ ਦਾਤਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲਾ ਪ੍ਰਭੂ ਸਦਾ ਜੀਵਨ ਵਾਲਾ ਹੈ। ੪. ਹੇ ਮੂਰਖ ਮਨ! ਤੂੰ ਉਸ (ਦਾਤਾਂ ਦੇਣ ਵਾਲੇ ਪ੍ਰਭੂ) ਨੂੰ ਕਿਉਂ ਵਿਸਾਰ ਦਿੱਤਾ ਹੈ ? ੫. ਹੇ ਮਿੱਤਰ ! ਕਿਸੇ ਨੂੰ ਦੋਸ਼ ਨਹੀਂ ਦੇਣਾ ਚਾਹੀਦਾ। ੬. (ਕਿਉਂਕਿ) ਇਹ ਮਾਇਆ ਦੇ ਮੋਹ ਦਾ ਬੰਧਨ, ਜਿਸ ਵਿਚ ਕਿ ਇਹ ਜੀਵ ਬੱਝੇ ਹੋਏ ਹਨ, ਪਰਮੇਸ਼ਰ ਨੇ ਆਪ ਹੀ ਰਚਿਆ ਹੈ। ੭. ਤੇ ੮. ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਉਹ ਪ੍ਰਭੂ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਪੁਰਸ਼ਾਂ ਦੀ ਪੀੜਾ ਆਪ ਹੀ ਨਾਸ ਕਰ ਦੇਂਦਾ ਹੈ, ਉਹ ਗੁਰਮੁਖ ਹਨ ਤੇ ਉਹੋ ਤ੍ਰਿਪਤ ਹੁੰਦੇ ਹਨ ॥੩੪॥

ਸਲੋਕੁ।।

(੧) ਧਰ ਜੀਅਰੇ ਇਕ ਟੇਕ ਤੂ ਲਾਹਿ ਬਿਡਾਨੀ

ਆਸ॥ (੨) ਨਾਨਕ ਨਾਮੁ ਧਿਆਈਐ ਕਾਰਜੁ

ਆਵੈ ਰਾਸਿ ॥੧॥

ਅਰਥ- ੧. ਹੇ ਜੀਵ ! ਅਥਵਾ ਹੇ ਮਨ ! ਤੂੰ ਇਕ ਪ੍ਰਭੂ ਦੀ ਟੇਕ ਰੱਖ ਤੇ ਹੋਰ ਬਿਗਾਨੀਆਂ ਆਸਾਂ ਛੱਡ ਦੇ। ੨. ਸਤਿਗੁਰੂ ਜੀ ਕਥਨ ਕਰਦੇ ਹਨ ਕਿ ਪ੍ਰਭੂ ਦਾ ਨਾਮ ਸਿਮਰੀਏ ਤਾਂ ਸਾਰੇ ਕਾਰਜ ਰਾਸ ਹੋ ਜਾਂਦੇ ਹਨ ॥੧॥

ਪਉੜੀ॥

(੧) ਧਧਾ ਧਾਵਤ ਤਉ ਮਿਟੈ ਸੰਤਸੰਗਿ ਹੋਇ

ਬਾਸੁ॥ (੨) ਧੁਰ ਤੇ ਕਿਰਪਾ ਕਰਹੁ ਆਪਿ