benatee
eih pusatak sree guroo gobind singh jee de pavatar jeevan vichon kujh chamatakaara, bhaaee veer singh saahit sadan, naveen dilee valon dasam paatashaah jee de tin sau saalaa prakaas utasav de mauake te prakaast keetee gee see| is vich bhaaee saahib ddaa. veer singh jee dee likhat sree guroo kalageedhar chamatakaar vichon kujh prasang meraa dudh badtan saaha, kaalasee daa rikhee, bheekhan shaah fakeer, beebee sugharr baaeen te mohinaa sohinaa chhaape ge han|
einhaan prasangaan vich bhaaee veer singh jee ne guroo kalageedhar mahaaraaj jee de pavatar jeevan te gurabaanee prachaaran vich jo vishaal kam keete han unhaan vichon ih keval vanagee maatar hee han| saanoo visvaas hai ki inhaan prasangaan noo parrh ke paatthak guroo saahib jee dee mahaan skhaseeat te uhanaan de mahaan udesaan noo anubhav kar sakanage| sree dasam paatashaah jee daa jeevan visathaar sahit parrhan lee sree guroo kalageedhar chamatakaar doven bhaaga daa adhiain karanaa zarooree hai|
aseen aas karade haan ki paatthak is naveen aiddeeshan daa savaagat karanage|
janavaree, 2012
bhaaee veer singh saahit sadan
naveen dilee
1. meraa dudh badtanashaaha
kalageean vaalaa sree guroo naanaka
samaan tturiaa hee rahindaa hai, so tturiaa hee giaa, adhee sadee lag pag hor beet gee| kharragaan vaale gur naanak jee hun dasaven jaamen aa ge| keeratapur kolon langh ge, agere chale ge, jaa pahaarreean doonaan vich aanand kherriaa, jithe aanandapur nauaven satigur daa vasaaeaa vas rihaa see|
dil taan daseen jaameen nirantar rabee see, te visamaad, eilaahee tej, sadaa roohaanee rang daa andar kherraa see, hath vich maalaa, lak naal kharrag see te hun sees ute kalagee aa lagee| arathaat shaant, autashaah, charrhadeean kalaan daa ikatthaa prakaash ho giaa| saant roop panth vich deen rakhayaa hit beer ras aaeaa see, par beer ras vich rahindiaan kaanp naa khaane lee surat ne charrhadeean kalaan haun rahit kherre daa rang pakarriaa see|
eih prasanga san.g.naa.saa 446 1914 de gurapurab punam par prakaashiaa giaa see| bhaaee budtanasaaeh jee de jeevan de tin bhaag han| pahilaa guroo naanak dev jee de samen varatiaa, jo gu.naa chamatakaar vich hai, doojaa sree guroo haragobind jee de samen varatiaa jo ashatt gur chamatakaar bhaaga3 vich hai, te teejaa dasam paatashaah de samen varatiaa jo ithe ditaa hai| tine bhaag katthe vee bhaaee budtan saaha ttraikatt de roop vich chhap chukaa hai, jo bhaaee veer singh saahit sadan ton mil sakadaa hai|
jadon aanandapur ton naahan jaan dee tiaaree ho rahee see, auhanaan dinaan vich ik din saver saar dasaven satigur naanak jee sataluj de kinaare amrit vele ton baitthe se, eikaant see te aap ikale se; nain, eilaahee jalave vaale nain, band ho ge, ddedt pauane do sau varhe daa pichhalaa samaan andaron khulhe nainaan de age vichh giaa| birad baane daa hulaas aaeaa, jangal vich tadon daa budtaa fakeer, hattheea tapeea, niraas te dukhee dditthaa pachhaaniaan, haan eis noo is udaas dashaa vich piaar keetaa see, genateean vichon kadt, hisaabaan ton chak, sochaan ton uchaa kar vaahiguroo dee sadaa hazooree de chabootare te chaarrhiaa see, kheevaa keetaa see, bekhudeean dee peengh jhuttaaee see te aakhiaa seedadh chheven jaamen peeange te chheven jaamen aapanaa laaeaa boottaa paliaa hoeaa takiaa see, dudh peetaa see, te aakhiaa see, fer peeange, bee fer peeange| uh piaaraa hun pakaa fal hai, bridh umaraa naal dtuk kharrotaa hai, par fal tarotaazaa ras bhariaa paatashaahee mahilaan lee tiaar hai|
jiven pahile jaamen laaeaa see, te chheven jaamen paaliaa see, tiven hun bin kaanp khaadhe pak ge fal noo aapane paalak vaahiguroo dee bhett karee, birad dee laaj paalee| kade naa bhulan vaale te yaadaan de saaneen satigur jee aapane piaare noo chitaarake uthon hee tiaare karake fakeer saanee val ttur pe|
budtan shaah ne aj livaleenataa ton akh khohalee taan upar de daau noo takiaa, piaar de hulaare vich aa ke aakhiosa visamaad hee visamaad hai| aapane aap vich kihaa hee sukh hai, acharaj mauaj hai, vaah vaaha vaah vaaha niree vaah vaah| he vaah vaaha toon vaah vaah| tainoo vaah vaah ih vaah vaah guroo hai jin lekhion kadt visamaad chaarrhiaa, jin sochon kadt ras vich
1. kabeer fal laage falan paakan laage aanb| jaae pahoocheh khasam kau jau beech na khaahee kaanb| |34| salok kabeera pan. 1371
paayaa, jin fikaron chak aanand vich puchaaeaa, jin akalon uchhaal sidh vich sattiaa, eih vaahiguroo hai| he vaah vaah guroo he vaahiguroo vaahiguroo toon dhan hain, dhan hain tere dite ras maanake vaah vaah te he guroo daate toon vaah vaah toon vaahiguroo iho teraa naam hai| jadon man noo us ras daa hisaa lajhadaa hai jo is de deson ucheraa hai taan jeekoon ras daa naam visamaad rakhadaa hai tikoon teraa naam vaahiguroo rakhadaa hai| he vaahavaa de rang visamaad vich lai jaan vaale daate teraa ditaa paake tainoo milan noo jee karadaa hai| toon aa jaah te kise de sadake aa jaah| tere bakhashe sutantr ras naalon, toon aap aa jaah te darashan daa ras de jaah| mukatee.....main mukat naa hovaan, haae main ras ton bee uchaatt ho tainoo lochadaa haan, he ras daate toon aap aa, te meree akheen samaa| main hovaan, eih sareer hove, tere sareer vaale charan hon, main dhovaan, nainaan de neer naal, akheen laavaan, kaleje laavaan....he uche daate aa ar inhaan mittade jaande netraan vich langh jaah| aa jaah preetama praan naath jeeo aa jaah| main sabho sukh paae te tere dite paae, par he sukhadaate toon aap aa ar aake pratakh daras daa sukh dikhaa te charaneen laa| surat noo aapanee surat vich samaaeaa hee, sareer noo bee charanaan vich samaa lai, sareer noo vee darashan dee khair paa| ...meraa dil fer niaanaa ho giaa hee| mainoo mukatee dee lorr naheeon, aj taan ras dee bee lorr chukaa ditee e is lonhade man ne; aa daras dikhaa| aa te aapane komal charan, disade charan, hathaan naal, mere budte maas de hathaan naal farre jaan vaale charan, mere nainaan te rakh, mere seene naal laa| ih trabakadaa dil suhane suhane charanaan dee tthandt noo mangadaa hai, eih trabakadaa mathaa charanaan
1. keh kabeer thudh har lee meree budh badalee sidh paaee| gau kabeera ank 339
punaa tithai gharreeai suraa sidhaa kee sudh| japujee pan. 8
dee chhuh noo tarasadaa hai| mainoo sareeradhaaree noo sareer de darashan deh| he aroop te agama main aroop te areem naheen, main manakh haan te manukhee valavale vaalaa haan, manukhee piaar vich aakhadaa haan; meree khaatar manukh ho ke aa| maualaa, mere maualaa aadamee ban ke aa| selheean vaaliaa kharragaan vaaliaa kalageean vaalaa roop dikhaa, aa charaneen laa te apanaa apanaa budte dee mat naheen hundee| main arashaan de sukh mukatee de ras, budte te satre behatre ne chhadde| mainoo charanaan daa sukh deh, darashanaan dee khair paa| aa daatiaa deh dhaaree ho ke aa| samen palatt chuke han, rang kee aae, kee ge, nadee vich sainkarre ver naven paanee aae, charrhe te veh ge, bahaaraan kee khirreean te jharreean, main puraane borrh vaangoo baaheen add add milan dee taangh vich kharraa haan, aa he aroop ton roopavaan hon vaale roop daa jhalakaa deh|....daate main uthe ravhaan jithe toon ravhen| toon deh dhaaren main sevaa karaan, mainoo naale rakh| main deh vaalaa akhaan meett ke arashee sukhaan noo kee karaan mainoo aa ke mil te charaneen laa|
eis tarhaan bhagatee piaar de akeh te at uche bhaav vich budtanashaah daate de charanaan noo tarraf rihaa see ki achaanak chaananaa ho giaa| fkeer noo tarrake de hanere vich bhaaree liskaar vajaa, aisaa tej ki jhaliaa naa jaave, akhaan tak tak ke pauan noo sungh sungh ke aakhadaa hai
haan, pauan piaare naanak nirankaaree dee khushabo vaalee ho gee hai, ausade pavitr sareer dee lapatt liaa rahee hai| aakaash vich usade nooree sareer daa chaananaa hai| nadee valon malayaagar dee tthandtee sugandh aaundee hai....uparon aa rahe han| jee aae, aavo te charaneen laavo| ine noo maradaane daa jhaaulaa vajaa, saahamane aa baitthaa, rabaab chhirree, ban ilaahee raag naal bhar giaa
1. jeh abigat bhagat teh aap|
teh pasarai paasaar sant parataap| gau, sukhamanee21, ank 282
tudh baajh ik til reh na saakaa kehan sunan na dheeje|
naanakaa priau priau kar pukaare rasan ras man bheeje|2|
sakheeho sahelarreeho meraa pir vanajaaraa raam|
haranaamo vananjarriaa ras mol apaaraa raam|
mol amolo sach ghar dtolo prabh bhaavai taa mundh bhalee|
eik sang harikai kareh raleea hau pukaaree dar khalee|
karan kaaran samarath sree dhar aap kaaraj saare|
naanak nadaree dhan sohaagan sabad abh saadhaare|3| aasaa chhant m. , ank 436
eis shabad ne hor hee rang banhiaa| biradh premee daa kalejaa paatt piaa ki kad darasn hon, sataluj nadee vaang hazaar dhaar ho veh turiaa ki kad preetam dis aave| ine noo sree guroo naanak dev jee sachamach dis pe| dekh jis sareer deean lataan fareedaa inee nikee jangheeai thal ddoogar bhaviom| aj fareedai koojarraa sai kohaan theeom| vaanganirabal san, keekoon sir charanaan te jaa dtatthaa hai, te keekoon sareer piaare de ank samaa giaa hai haan jee preetam de charanaan kamalaan de bhavare keekoon lipatt rahe han preetam noo keekoon bridh daa sees niaane de sees vaangoo piaare de tan lagaa piaariaa jaa rihaa hai| keekoon piaare de mel vich mil rihaa hai| uche aatam sukhaan noo taan giaaneean ne dasiaa hai, par is gur sikh gur preet hai noo kauan darasaae rasee noo ras maanan daa bee chetaa naheen| khich te dhaaee, haan, khich, piaar te chhikave piaar ne preetam milaaeaa, preetam de charaneen lage, preetam de ho ge ki samaa ge ki reh ge, kujh pataa naheen, eih preeta taar hai, eih preet hai| ih mukaton amukat hai, mukaton pare dee preet hai| ih khabare kee hai, akeh hai| sikh hee guroo vich naheen samaa rihaa, guroo noo bee piaar ne banhake aapanaa kar liaa hai, sikha payaar vich maganaa liaa hai| saare sansaar de giaan vaale noo hun hor
koee pataa naheen, sikh dee guroo piaar vich nimaganataa hai| nimaganataa vich kaal dee chaal gunm hai| haan baahar jo kaal dee chaal jaaree hai, disadee hai ki kitanaa hee kaal langh giaa hai; hun chojee piaare ne kan vich aavaaz ditee
meraa dudha
haan jee hun sikh dee hosh paratee, sikh ne nain khuhale| selheean vaale dee god vich sir sattiaa see, chukiaa taan kalageean vaale dee god vich| auh anoopam chiharaa jo selheean naal monhadaa see, hun kalageean naal man bharadaa hai| dhan tere choj han, tere rang apaar han, roop saare tere han, aumaraan sabh tereean han| he suhaniaan, he sundara toon dhan hain naven roop, naven rang ne ik naveen masatee vich sikh magan keetaa, akhaan de chhapar bhar bhar ke, jhuk jhuk ke fer mund ge| aauah sir fir god vich jaa piaa hai te piaare de mel vich fer haan, dohaan baahaan naal ghuttake mil mere beetthulaa lai baaharree valaae fer gurapreet vich sikh leen ho giaa| preetam ne jo kihaa see sikh ton suniaan hee naheen giaa, jisade naal atatt piaar hai uh dudh piaa mangadaa hai, par sikh noo mel vich, gur sangam vich kuchh yaad naheen| chunbak udd uddake
1. satigur naanak deo hai paramesar soee| gur angad gur ang te jotee jot samoee| amaraapad gur angadahun hue jaan janoee| guroo amarahun gur raamadaas amrit ras bhoee| raamadaasahun arajan guroo gur sabad suthoee| harigovind gur arajanahun gurugovind hoee| guramukh sukh fal piram ras satisang aloee| guragovindahun baahiraa doojaa naahee koee |20| vaar bhaa.g.38
sree naanak angad kar maanaa| amaradaas angad pahichaanaa| amaradaas raamadaas kahaayo| saadhan lakhaa mujh neh paayo |9| bhin bhin sabhahoon kar jaanaa| ek roop kinahoon pahichaanaa| jin jaanaa tin hee sidh paaee| bin samajhe sidh haath na aaee|10| bachitr naa.dhiaau5
preetam noo chanbarr rihaa hai| hun yaad shakatee bhee ayaad ho gee hai| chiteh chit samaa rihaa hai| kaisaa piaaraan vaalaa leen kar lain vaalaa, gurasikhasandh daa darashan hai| guroo sikh ras leen hai, sikh gurooras leen hai| kuchh chir baad sadaa jaagatee jot satigur ne fir kihaa
meraa dudha
he trilokee de paalaka he gopaala he dharaanaatha he vich upaae saaeiraa tinaa bhee saar karee 955 vaale daate, he toon daataa, he visvanbhara eeh tere kee choj han, toon bhukhaa hain he toon sadaa raje sadaa aghaae preetapirra de rasee khilaaree he tthaakur, he sir sir rijak sanbaahe tthaakura toon bhukhaa hain haan satigur aakhadaa hain main bhukhaa haan fer aakhadaa hain
meraa dudha
meraa dudh sun ke sikh kanb ke utthadaa hai, kee dekhadaa hai, sir kalageean vaale dee god vich dhariaa see, par chukiaa selheean vaale dee god vichon hai| preetam taan uh hai, sikh kad bhuladaa hai| hun taan sikh ne sahee siyaataa hai, kine roop badal khoob pachhaataa hai| man bhavaraa hai, neele, laal, gulaabee rangaan vich naheen bhuladaa, har rang vich kaval noo pachhaanadaa hai| ise masatee vich fer aavaaz aaee
meraa dudha
fakeer utthiaa, painr naheen tturade, nain piaare ton pare naheen jaande, murr murr ke takade han, fer kalageean vaalaa jhalakaa vajaa, fer dhooh pee, fer sir dtatthaa te god vich, fer gurasangam vich sikh leen te guroo noo dudh den dee sudh naheen rahee, aisee leenataa chhaaee ki bas puchho naan| jee haan
gurasikh sangat milaap ko prataap at
prem kai parasapar bisam sathaan hai|
drisatt daras kai, daras kai drisatt haree
herat hiraat sudh rehat na dhiaan hai|
sabad kai surat, surat kai sabad hare, kehat sunat
gat rehat na giaan hai|
asan basan tan man bisimaran hoe
deh kai bideh unamat madh paan hai |263| kabat bhaaee guradaasadoosaraa sakandha
....kuchh samen magaron hun fer aavaaz aaee,
meraa dudha
trabakake sikh jee utthe, sanbhale, kadam chaan lage ki fer chiharaa takiaa, kalagee dee lishakaar vajee, fer magan ho god vich hee dteh pe| he kalageean vaale preetama hun sikh ton ik kadam daa vichharran naheen hundaa, hun apanee sadaa haree god vich ih boottaa samaa lai, eih sikh hun chihare takan dee taab bee naheen rakhadaa| birad baaniaan vaaliaa rakh lai, hun naa vichhorr ar aapane hee sadake naa vichhorr|
acharaj ne aacharaj hai acharaj hovandaa|
visamaade visamaad hai visamaad rahandaa|
hairaanai hairaan hai hairaan karandaa|
abigatahu abigatee hai neh alakh lakhandaa|
akathahun akath alekh hai nit net sunand|
guramukh sukh fal piram ras vaahu vaahu chavandaa||18| vaa.bhaa.guradaasa38
satiguroo ne fer kihaa
meraa dudha
hun hor khel varatee| priy ras protee surat ne parataa khaadhaa, haan, ause daate dee sad naal parataa khaadhaa
1. lochan anoop roop dekh murachhaat bhe
seee mukh bahirio bilok dhayaan dhaar hai|
2. amrit bachan sun sravan bimohe aalee
taahee mukh baitth sun surat samaar hai|
3. jaapai benatee bakhaan jihabaa thakat bhee
taahee ke bulaae pun benatee uchaar hai|
4. jaise mad pee gayaan dhayaan bisaran hoe
taahee mad achavat chetan prakaar hai |666| kabat bhaaee guradaasadoosaraa sakandha
baabaa budtan jee hun utthe taan bakaree paas aaee kharree hai, ar kudarat de rang, prem de rang tako, chhanaan bee paas piaa hai| masataane rang sikh ne utth ke dudh choeaa| pataa naheen choeaa ki aap cho ho giaa| sikh ne inaa dditthaa hai ki kattoraa uchhalan lagaa hai, kattoraa uchhal piaa hai, labaa lab ho ddulh ddulh pai rihaa hai| sikh de hath han, vich chhanaa hai, guroo de gulaab naalon komal te suhane bulh han jo chhane noo lag rahe han| ese dhiaan yog gurasikhasandh mooratee de darashan ho rahe han, eise rang vich sikh te guroo piram rasaan vich masat alamasat han|
eise rang de anoopam jhaake keeratapur han, keerat pure vich gurasakhasandh daa iho darashan hai| meraa dudh meraa dukh daa piaaraan vaalaa nakashaa hai| kalam naal kauan nakasaa khiche kauan moorat utaare haan, arashaan te is prem daa nakasaa utar rihaa hai| uthe akas pai rihaa te moorat ban rahee hai
sadaa jeeo sikha guroopreet vich guroo naal peaund ho ge| sikha guroo nauanihaal dee ddaalee ban ge sikha sadaa jhoolo, sadaa
1. kabit bhaaee guradaas, doosaraa sakandh
2. labaalab kuno dam badam nosh kun|
game har do aalam faraamosh kun| paa. 10
jhoomo, sadaa fulo, sadaa prafulat raho, sadaa lapattaan dio, sadaa khirro, vaah vaah meraa dudh daa nakashaa vaah peen haare preetama vaah pilaaun haare sadake ho chuke premee peeo te pilaao| koee ghutt, kataraa, koee boond, koee tupakaa, koee ttepaa, koee chhitt, koee kanee, koee kanee dee kanee|
asaan gareebaan val bee|
he sikha guroo de sir de sadake, he sikh guroo de charanaan de sadake koee ik kinake dee kanee|
asaan anaathaan noo bee....|
eis prem moorat de sadake, eis preet darashan de sadake haan koee ik boond dee boond, koee nikarree jehee amrit boond suhaavanee asaan ajhaaniaan noo bee daan ho jaae, tere dar de suaalee haan, deh ik boond is piaar bhare chhane vichon prem piaale vichon ik boond daat mil jaae, mangate noo khair pai jaae, gusataakh mangate haan, tere prem rang de bajhe nakashe vich mang dee avaaz kanee paa rahe haan, moorakh bhikhaaree haan, par daataa svaalee kee te akalaan kee haan daataa paa deh khair, sadake birad baane de, deh daat, teraa prem raaj jug jug salaamat rahe, deh ik tupakaa asaan noo bee deh, haan
deh ik boond suraaheeon saanoo iko hee deh saaneen
adhee, adhapachadhee de de nikee hor gusaaeen
eik ver ik kanee divaa deh, soofee aseen na rahee
eik ver dar khaliaan taaneen, saanee svaad chakhaaeen|
2. kaalasee daa rikhee
raajaa medanee prakaash naahan daa raajaa aapane aaraam kamare baitthaa see ki vazeer harajee aa giaa te dohaan dee gal baat aiaun chhirree
raajaa koee naveen khabar harajee
vazeera mahaaraaja khabaraan bhaleean naheen, fatah shaah dee dhee daa saak bheem chand de larrake naal ho giaa hai|
raajaa ho giaa disadaa hee see, asamaanaan val tak ke tthanddaa saah laike age taan putr dee anahond baavaliaan karadee see te hun raaj kaaj daa bhee sansaa pai giaa hai|
harajee main bee ddaadtaa fikar khaadhaa hai ki age hee fatah shaah jeeaun naheen see dendaa te hun taan uh hor bhaaroo ho giaa|
raajaa fer koee tadabeer
vazeera inasaanee tadabeer taan aje koee naheen sujhee koee rabee madad mile taan vakharee gal hai|
raajaa rabee madad devee devate dee taan kuchh saaradee naheen, putr namat saariaan dee poojaa pratishatthaa, paatth poojaa, jag karake vekh chuke haan koee naheen pukaradaa| te jaan jiven koee aakhade han devataa hai hee naheen, bharam hee hai| baakee rahee peer fakeer kise dee madad, sadtauare budhoo shaah suneendaa hai, jo musalamaan hai, te doonaan vich raam
raae suneendaa hai jis deean karaamaataan age aauarangazeb bee jhukiaa hai, so uh saadde vairee fatahashaah daa mitr te poojay hai| so asaan lee sabh rasate band han| hun taan iko sujhadee hai ki hor fauaj bharatee karee te jang lee tiaar rahee, jad samaan aa bane, maidaan vich sanamukh joojhade larr maree| lok taan jaanaa hai, paralok vich taan svarag mile|
vazeera jang lee tiaar rahinaa sadaa sukhadaaee hai, sagon aise samen taan har chhin sanadhabadh rahinaa hee raajaneetee hai| maidaan vich sanamukh joojhake maranaa bee beeraan daa dharam hai par udaasee te niraasataa naheen chaahee, kuchh hor bee karee| raajaa kee kuchh
vazeera saadde raaj dee sarahad vich jamanaan kinaare ik barraa bridh braahaman tap kar rihaa hai kiaun naa us dee sahaaeitaa leee| meree jaache uh jogee hai ar sidheean daa maalak hai, nirajan ban vich rahindaa hai, din raat tap vich leen hai, kise naal sanbandh naheen| ik chelaa sevaa karadaa hai| doodhaadhaaree hai| do chaar gaaeean han jo ban vich char laindeean han te mahaatamaan noo dudh de chhaddadeean han, aus dee asees zaroor koee sahaaeitaa karegee, eidhar aapanee sainaa hor vadhaaunee chaahee| maataa jee noo aap manaao ki hun samaan aa giaa hai ki uh vadde puraatan khazaane deean kunjeean aap noo de den, jo aauakarraan vaasate, pichhale raaje sanbhaalake jamhaan kar ge han| is ton upar aauakarr daa samaan hor kiharraa hai|
raajaa hai ttheek, par treemataan te fer biradh, ghatt hee aakhe lagadeean han| achhaa vekhee jatan hee karanaa hai, karade haan, maan hai, man jaavegee| haan haan, mantree fer braahaman val kadon
mantree tuseen aj maataa jee naal gal baat karo; main bakhashee jee naal fauaj vadhaaun te saamaan jang vadhere karan dee tajaveez karadaa haan| us val kal tarrake ttur peee| sikaar de bahaane
chalaange te fer shikaar vich hee us noo milane daa avakaas kadt lavaange| dasake jaanaa ttheek naheen|
raajaa kithe ku
mantree koee 25 yaa 26 koh par saadde shahir ton poorab utar val jamanaa kinaare kaalasee pindd hai uh kuchh charrhaaee charrhake| use ton koh ddedt koh ku ure vaar, par saadde paase de kinaare te; jithe ku pahaarree nadee ttauansaa jamanaa daa sangam hai, othe ku vaar kuchh padhar jehee hai thorree othe ban vich ik kuttee hai te girade chhaapiaan daa barraa takarraa vaarraa hai vich barraa khulhaa viharraa hai|
raajaa ttheeka bahut door naheen|
eis prakaar galaan baataan karake raajaa ton vazeer jee vidaa hoe te bakhasheekhaane jaake aapanee riaasat dee rakhiaa de vadhere saamaan dee ddaual ddolade rahe| udhar raajaa jee ne aapanee maataa naal jatan laa ke puraane bhanddaare vichon chokhee maaeaa riaasat dee rakhiaa dee naveen tajaveej par kharach lee kadt lain dee gal manaa lee|
2.
agale din raajaa medanee prakaash sikaar charrhiaa, naale vazeer te kuchh sipaahee charrhe| rasate vich bakhashee naal naveean tajaveejaa te bahis te vichaar hundee gee| vajeer ne dderaa us ttikaane ton koh ku dee vith ute ure lavaayaa| lodtaa pahir hoyaa taan raajaa te vajeer ghorre charrh sair noo nikale te sane sane braahaman dee kuttee paas jaa nikale| raajaa ure tthahir giaa te vajeer ghorraa brichh naal banhake andar giaa, braahaman jee us vele vaarre de viharre vich ik pathar dee shilaa te ghaas dee saf vichhaaee baitthe san| umaraa koee sau baras ton upar dee see, sareer bas haddeean jaapadaa see, maas taan vichon gunm hee labhadaa see, par chihare par aabhaa changee see| pitth vich sidhaapan naheen see, kujh jihaa pai rihaa see te nirabalataaee de poore ddere jame hoe disade san|
vazeer ne age vadhake pranaam keetee, braahaman ne pachhaaniaan, asheerabaad ditee te kihaa aao baittho| vazeer ne binai keetee ki baahar raajaa jee han, aagayaa hove taan aa jaan eih sunake braahaman kanbadaa kanbadaa utthan lagaa te boliaa sree krishan jee daa vaak hai manakhaan vich main raajaa haan aho bhaaga raaje hee ho ke aao, aao sahee| par vazeer ne baanh farrake bahaal ditaa te kihaa aap biraajee, raajaa jee aap aa jaanage| uh aapade duaare raajaa ho ke naheen aae, aasheerabaad vaasate aae han, aap dharam mooratee ho, barre ho|
eih kahike baahar giaa te raajaa noo naal lai ke andar aa giaa| dohaan ne dooron hee sees nivaaeaa te budte, par andarale saahas vaale braahaman ne kihaa aho bhaag, dhanay bhaagaya raajaa hee ho ke aao, jee aaeaan noo
thorraa chir aapo vich aadar satikaar kushal aanand puchhake matalab dee galabaat chhirr pee| braahaman ne saaree gal sunake kihaa he raajana main is raaj vich baitth ke tap keetaa hai, teree raaj haanee main naheen vekh sakadaa| bhagavaan kripaa kare te raaj attal hove| par sansaar vich fatah shaah te bheem chand do rale hoe tere te bhaaroo han te sidhee manddal vich raam raae jogee hai, sidheean vibhooteean te us daa pooran vaseekaar hai| main gareeb taan darashan dee aas vich budtaa ho giaa haan, vibhooteean ton mere guroo ne mainoo horriaa see te main aap bee is paase ruchee naa keetee| saaraa bal ise gal val lagaa ki pratakh bhaave antar aatame darashan paavaan, chaahe darashan dekhaan chaahe darasn samaavaan| par meree aas naheen pugee eih keh nain bhar aae|
vazeera khimaan karanee, asaan aap de keval brahamadarashana namat lag rahe samen vich vighan paayaa hai| aseen lorravand lok haan, birathaavant apane lee kaahalaa hundaa hai|
braahamana kiven aakho| raajaa prajaa daa rakhavaalaa hai, raaj vich vasadiaan raaj dee rakhiaa sabh daa dharam hai| main is raaj vich sukh paaeaa hai, aap daa aaunaa vighanakaaree naheen hai| bhagavaan sahaaeitaa kare, meree asheeravaad hai, par haan.....
eih kahike budte daa chiharaa damak aaeaa, dtilakade maas deean jhureean vich ik chaanan jihaa feraa paa giaa, sir hilaave te akhaan meett meett jaave, jinhaan akhaan vich ki hun ik damak aa gee see| fer nain bhar aae te fer kuchh chir chup rahike boliaa raajana ih kalookaal hai te kaloo de bee trai pair khise han, eis vele ik bhaaree avataar daa aagam hai, haan, auh aaeaa hai te vichar rihaa hai, par mainoo pataa naheen, je kadaap toon us de darashan karen taan nisache kaliaan hove|
raajaa binaan pate keekoon paaeee
braahamana he raajana mainoo uny thahu koee naheen main pahilee umare mooratee daa dhiaan dharadaa rihaa haan| fer mainoo raah paaun vaalaa miliaa main us de dhiaan magan rihaa, aus ne mainoo fer chaturabhuj mooratee de dhiaan vich laaeaa| meree aarabalaa taan ise tarhaan guzaree| sik ih rahee ki jo mooratee main aapane khiaal vikhe banhadaa haan uh kade jeeaundee ho ke mile, chaaho manukhaan vaanjh, chaaho kise aatam tareeke vich, par aas naa pugee| hun kuchh din hoe taan main baitthe baitthe ik svapan dditthaa, eik koee divay mooratee hai, auhanaan mainoo aakhiaa kiaun moorataan banh banhake khapadaa hain| manukh roop vich jagat par aae hoe han te jagat de rakhayak ho rahe han| judh jang rachaaun de aaharaan vich han, jodhe te rajogunee disade han; par hain dhuron, aap, avataar te jagat rakhayak| he raajana je main vekhaan taan pachhaan lavaan, aunhaan dee nav umaraa hai| divay mooratee hai, prakaash hai, ras hai, par shasatradhaaree han te tthaatth raajasee hai|
raajaa naam
braahamana ih pataa naheen, mainoo us din ton ihee jhaaulaa paindaa hai te roz paindaa hai| main taan ik din bee ithe paanee naa peendaa, dtoonddan tur paindaa, par mereean janghaan vich taakat naheen, baalakaa modte laa kharradaa hai jaan bahutee veree chaa kharradaa hai taan ithe nadee taaneen jaa ke ishanaan karadaa haan| je mere vich taakat hundee taan main kade chau karake naa baitthadaa meree aas pooree hoee hai taan mere vich aasang naheen rahee| hun mere paas keval man dee aaraadhanaa hai, jo kiven nain band hon ton pahilaan darashal paa lavaan te uh kuchh anubhav kar lavaan jis noo paramaanand, param ras aakhade han, te jo keval milaap naal, darashal naal hee praapat hundaa hai| raajaa tere paas bal hai; padaarath hai, toon khoj kar| je labh laven taan teraa vee kaaraj savare te dekho, tthahirake aho bhaaga mere bee bhaag jaag pain| kee jaanee bhagavant jee ne tuhaanoo prerake aandaa hove jo main pataa diaan te tuseen ttol karo, labh ke lai aao, jaan is budte braahaman noo paalakee paan us de charan kamalaan de vich chal sutto jo ih bee param padaarath paa lave mangat jana ju hoeaa|
braahaman dee ih piaar bharee te sadhar sik vaalee aasaa, par uny niraasaa vaalee aasaa dee dashaa par raajaa vazeer doven drav ge te vadhere sauak vich ho ke puchhan lage, koee ataa pataa devo
braahamana asee saal de tap baad dhiaan te tiaag viraag de jeevan vich reh ke aah jhaaulaa hee piaa hai, hor kee dasaan nvaumaraa han, sundar han, nain haranaan vaang han, baahaan goddiaan tak palamadeean han; sareer lameraa te patalaa jihaa hai, tej hai ajhal, shasatradhaaree han, rajo saamaan hai, hain pooran, pooran| dhuron aae sade aae saadde, ghale aae jot nirabaan de, aap han pooran avataar|
eih sunake raaje vazeer deean aapo vich akhaan larreean, koee sainataan hoeean|
raajaa uh kahiloor vaale ttikaane taan naheen bheemen de shataroo braahamana shataroo oeh naheen staroo, auh sabh de piaare, sabh de premee, shatarooaan noo avataar staroo lagadaa hai| aapane karam straoo hunde han, aape keete aape paae| dhuron aaeaa niraa prem hundaa hai|
raajaa mahaaraaja bhalaa avataar aave taan aap varagee brahamadehee vich aave, shasatradhaareean vich brahamajotee kiven
braahaman tthandtaa saah lai ke bee mottee gal hai, raam jee khatree shasatradhaaree, krishan jee khatree ssatradhaaree| khabare avataar kiaun is roop vich aaundaa hai hor suno, saadde braahamanaan paas taan karam kaandd hai, asaan taan ved deean richaan gaaunde yag hee karade karaaunde rahe, eih braham vidiaa tadon bee khayatree mahaaraajiaan par utaradee rahee| raam te utaree, asaan ved paatthee raavan banake vair hee keetaa|
tuseen sansakrit parrhe naheen bhaaee aad samiaan vich jo asal brahamavidiaa see so gujhee rahee, aseen taan karamakaanddee rahe| guhay vidiaa, braham vidiaa, ras vidiaa, vekho naa bee, saadde vaddiaan noo bhinak pee ki khatreean paas hai, eih naale raaj karade han naale jeevan mukatee dee mauaj maanade han| fer vekho naa saadde vaddiaan ne inhaan khayatreean mahaaraajiaan de duaare jagayaasaa dhaarake ih vidayaa, sikhee tusaan suniaan hoaoo sukadev braahaman jee ne raajaa janak dejo khayatree sana duaare jaa ke ih vidayaa lee see|
fer vekho panj braahaman udaalak arunee paas vaishavaanar aatamaan dee vidayaa vaasate ge| udaalak apanee samarathaa te sansaa dasadaa hai, fer uh ashvaapatee kaikey paas jaande han, authon unhaan noo braham vidayaa praapat hundee hai par kaikey unhaan noo unhaan dee pahilee vidayaa saabat kar dendaa hai ki agayaan mee haisee2| fer vekho kaanshee de raajaa ajaatasatraoo noo gaarage balaakee braham deean 12 vayaakhayaa
1. chhand ..| 2. brih 2,1 te kauashee 4 |
sunaaundaa hai, par raajaa, jo khatree hai, aus braahaman noo saabat kar dendaa hai ki uh bhul te hai| fer aap braham daa darusat niroopan karadaa hai te us vele aakh bee dendaa hai ki dekha main khayatree haan ar braahaman noo braham vidayaa den lagaa haan| ithe sapashatt dasiaa hai ki braham aatamaa dee vidayaa raajaa paas hai jo khayatree hai, ar braahaman paas naheen hai| fir vekho raajaa parivaahin jaivalee ne, jo khayatree rajogunee kam vaalaa see, do braahamanaan noo aakaash niroopan keetaa hai jis vidayaa dee unhaan noo khabar naheen see2| eis ton pahilaan at dhanavaan naame khatree ne udarashaanddalay braahaman noo ih vidayaa ditee see| fer naarad noo jo barraa braahaman te prasadh rikhee see sanat kumaar ne, jo yudh daa devataa hai, braham vidayaa sunaaee|3 braahaman arunee noo raajaa parivaahan jaivalee ne jad sikhayaa ditee taan raajaa braahaman noo aakhadaa hai he gauatama jis tarhaan toon mainoo aakhiaa hai ki ih vidayaa aj tak braahamanaa vich prachur naheen hai, eis karake trai lokaan daa raaj te jang karane vaalee jaatee paas hee rihaa hai4| iho gal hor thaan aiaun likhee hai eise tarhaan nishache hai ki aj de din tak ih vidayaa braham vidayaa kise braahamanaan de hath naheen see aaee| geetaa jo sarab saasatraan daa tat te ved daa darajaa rakhadee hai jang karan vaale krisn dev ne maidaan jang vich jang kar rahe arajan noo upadesee see te mahaanbhaarat de braahaman likhaaree ne apane pusatak vich likhee see| so he raajaa ih galaan dharam pusatakaan vich niroopan han, jis ton pataa lagadaa hai ki jang karan vaale rajogunee kamaam vaale manakh yaa devataa khayatree raaje mahaaraaje is braham vidayaa de gayaataa te rasee te braahamanaan noo daate hoe han| bhaaven mool vich ih akaash baanee khayatree noo hoee hove ki braahaman noo, par dharam pusatak dasade han ki khayatree is vidayaa
1. koshee 6| 2. chhand 1 8 9 | 3. chhand 7|
4. chhand ..7| 5. brih 6..8 |
de aagoo san| is vidayaa daa naaun akasar upanakhad karake aayaa hai| bhaaven is pad de kee arath han par puraane lekhak upanikhd noo rehasay aakhade han, jis daa arath hai bhet dee gal, guhay gal| choonk dasee adhikaaree noo keval jaandee see te anadhikaareean noo dasanaa manhe see, eih guhay gal hee rahee1 jo jaananahaare aapane putr te pooran vishavaas yog cheliaan noo dende likhe han| so raajaa braham daa gayaan te braham daa prakaas rajo rang vaalaa sareer lai ke us daa prakaasnaa acharaj gal naheen| toon hindoo hain, ved shaasatr te bharosaa rakhadaa hain, so ih bharam naa kar ki avataar aaeaa hai taan shasatradhaaree kiaun hai hor suna mainoo dasiaa giaa hai ki i avataar pichhale saariaan ton vaddaa hai, vazanadaar hai, bhaaraa hai, aunhaan daa guroo hai, sareshatt hai|
braahaman tapee de moonhon guroo sahisubhaa vadde de arath vich nikaliaa see ki raaje vazeer dohaan de man te fer uho ishaaraa vaj giaa ki us noo saare guroo aakhade han, te is noo uny kakh pataa naheen, par pate uho dendaa hai te hun akhar bee shudh bol giaa hai|
braahamanaso bee jaao dtoonddo, mile taan mainoo bee budte tthere noo yaad rakhanaa, darashan karaa dene| bhagavaan tuhaaddee manon kaamanaa pooree kare|
vazeer rikhee jee bhalaa avataar de kes bhee hunde han braahamana kes taan saare rikhee te avataar rakhade se, ved vich taan parameshar noo lame kesaan te suhane daaharre vaalaa likhiaa hai| budh jee de samen tak unhaan samet sabh kesdhaaree san, eih kes naa rakhan dee kureetee magaron turee see|
vazeer raaje val sainat karake hauale jihe kesaan daa bee pataa chaladaa hai|
braahamana avataar de naal sadaa sakhaa gan aaunde han| usade naal jiharre aae han uh bee kesaan vaale hone han, main jhaulaa bee dditthaa hai|
raajaa hachhaa jee, jidhar saaddaa anumaan chal rihaa hai, aap taan keshaan vaalaa hai, par saathee saare keshaan vaale naheen|
braahamana naheen taan ho jaanage, jhaaulaa ih see ki uh satijugee kam karegaa te fer main dditthaa hai ki uh ik hai, par ik roopeea naheen, das roop usade jhalakaare han, dase anoopam kesh smashoo kes daarre vaale han|
hun dohaan daa hor rukh us paase vadhiaa, eis das roop vaalee gal ne hor pataa laa ditaa|
raajaa rikhee jee asaan anumaan dhaar liaa hai, hun jaande haan te jatan karade haan| je thahu pai giaa taan aapanee peerraa bee kahaange te jatan karaange ki uh ithe aaun, fer pachhaan tusaan kar lainee|
braahamana umaraa de dhayaan te hun de painde jhaanvaliaan ne mere andar aisee koee soonh laaee hai ki je darashan hon taan main pachhaan lavaangaa| avataar bee kade gujhaa rahindaa hai par haan jo akh trishanaa naal mailee hai usanoo parradaa hai, auh taan avataaraan naal jang rachaaunde rahe han, naheen taan raavan kiaun bhul karadaa|
raajaa kee ih raamakrishan daa aautaar han
braahamana ih mainoo jhaaulaa naheen piaa, eih sad suneedee see ki uhanaan ton bhaaree hai| guroo avataara main suniaa see, main.. lokaan ton naheen, par main aapane dhiaan vich suniaa see|
raajaa he rikhee kee uh avataar raam raae ton sidheean vich bhaaroo hovegaa kee usadee asees karake mere satraoo dab jaanage kee usadee asheeravaad naal mere putr ho jaaegaa|
braahamana he raajaa avataar jogeean vaangoo sanyam sidh karake jatan naal dhayaan banhake karaamaat naheen karade, aunhaan daa vaak sute sidh sire charrhadaa hai| uh janam ton sidh hunde han te uhanaan dee vaak sataa safal hundee hai, jo uh moonhon kadtade han te chiton chaahunde han ho jaandaa hai| je kaho karaamaat karo taan uh sagon naheen karade, parameshar dee ichhaa vich aapanee ichhaa rakhade han, par sahij subhaa jo uhanaan de moonhon nikale ho jaandaa hai| raamaraae, haan main jaanadaa haan; eik vaaree paarale pindd aae, eidhar bee aae se, main vekhe se, haan uh vibhooteean de vaseekaar vaale sidh jogee han, par uh, zo main tusaan noo dase han, dhuron aae avataar han| uh karaamaat naheen karade, naa dikhaaunde han, par unhaan ton aapoon jo kuchh sahij subhaa hundaa hai karaamaataan ton vadh hundaa hai| hankaar hee hai naa raajaa par unhaan vich naheen hundaa, aunhaan vich shudh kalaa hundee hai doojiaan hamaatarraan tapeean vich hankaar te ikaagrataa ton upajeean ridheean sidheean hundeean han| dhiaan hee hai naa raajaa, jithe laaeaa lag giaa, jithe lag giaa uthe sidhee ho gee|
eis prakaar galaan baataan karade is sidhaant te aparre ki je rikhee jeede jhaaule darusat han, taan uh anandapur vaale guroo jee avataar han, ate pate saare milade han te je naheen bee taan bee saanoo rasataa mil giaa hai uh shasatradhaaree han, soorabeer han, auhanaan de beeraan dee bahaadaree dee dhaak hai| je saadde mitr ho jaan taan paasaa zarooree bhaaree ho jaaegaa| jis gadee daa raam raae hai use gadee de khud ih maalak han| ihanaan de pichhe maajhaa, maalavaa, darrap, nakaa, dhanee, potthohaar, audhar sindh te idhar dakhan tak aishavaraj hai, auhanaan noo aapane raaj vich lai aaeee, eih chaal zaroor suhanee hai jo aj rikhee jee de darashan ton sujhee hai|
3.
naahan pahunchake raajaa ne aapane ik chhotte mantree sobhoo noo kee nazaraane guraan lee de ke chup keete aanandapur val tor ditaa| jithe aparrake vazeer ne yathaa yog aadar, autaaraa, aaraam paaeaa| vazeer dee marazee aapanaa sandesaa gupat den dee see, par nirabhai satigur jee ne agale din lage deevaan vich patrakaa lee te aap sunee ar saare darabaar ne sunee| vazeer noo agale din javaab den lee aakhiaa giaa te satiguroo jee ne maame kripaal chand, munashee saahib chand te hor nikattavarateean naal salaah masvaraa giniaan| maataa jee ton salaah puchhee, saariaan dee marazee eho banee ki chalanaa hee ttheek hai| salaahageer te mashavaraa den vaale taan is nukate ton tturanaa chaahunde san ki bheem chand naal jang chhirran vaalaa hai, chale giaan auh ttal jaaegaa| par guroo jee koee agam dee dhooh khaa rahe san, jisanoo unhaan daa birad hee pachhaanadaa see| uhanaan noo koee dilee tarrap jharanaattaan de rahee dee jharan chhirradee see, kise piaar valavale dee khich paindee see| so sabh tarhaan sabh paasiaan ton salaah pakee tthahir gee| mauasam bee hun hachhaa see, barasaat ho hattee see te ucheean doonaan vich ih rut ttikaveen hundee hai| guroo jee ne asoo de maheene samat 1741 bi vich kooch kar ditaa| 500 sanadhabadh jvaan naal leetaa, baakee dee sainaan aanandapur dee raakhee vaasate rakhee| maataa gujaree jee te mahil vee naal tture, hor piaare te dilee sevak bee naal chale| pahile keeratapur aae, guroo harigobind saahib de dehure karraah prashaad karaaeaa te roparr val kooch keetaa| vazeer siropaau te munaasab javaab lai ke age vidaa ho giaa jo raaje noo khuskhbaree sunaave te aguvaanee dee tiaaree ho jaave| idharon satiguroo jee vee chhetee hee aparr pe| aae sunake medanee prakaash agon lain vaasate aaeaa| aap de naal riaasat de ahudedaar shiron age lain vaasate vadhe| darasn jad hoe tad raaje ne darabaareean samet
charanaan te sees dhariaa, asees lai ke prasan hoeaa te rakaab de naal naal chalake apane nagar lai aaeaa| nagar de daravaaze age shahir de saadhoo, braahaman, pujaaree, chauadharee te vadde vapaaree sabh kharre san| vadde prohat ne aap dee aaratee utaaree te sabh ne guroo naanak dee gadee de maalak jaanake aadar satikaar charan bandanaan karake shahir vich praves karaaeaa, te us thaan te dderaa karaaeaa jithe hun guradavaaraa mauajood hai|
satiguroo jee de naahan aavan dee te raajaa dee is prakaar dee sharadhaa vaalee khaataradaaree te nagar nivaaseean dee parajaa satikaar dee khbar jamanaan de uraar paar doon vich aiaun dhunmee jeekoon doonaan, vaadeean vich uchee aavaaz goonjadee hai| raam raae jee noo bee ih khabar aparree| us ne fatah shaah, sree nagar de raaje, noo keh ghaliaa ki bhaaee hun us gadee de maalak aa ge han jis gadee daa main ik sevak haan| chaahe meraa virodh rihaa hai; par sach sach hai te sach ih hai ki oeh chashame samaan agamee taakat vaale han te main sar dee tarhaan us chasme de jal daan naal jal vaalaa hoeaa haan| so hun main koee aatam bal yaa sareerak bal raaje medanee prakaas de virudh naheen lagaa sakaangaa| doosare toon meraa hitoo hain, main tainoo mat diaangaa ki hun virodh chhadd deh te jitanaa ilaakaa toon jabaree raaje naahan daa maar liaa hai uh morr deh, naheen taan uh tainoo chhaddanaa pavegaa, kiaunk dooje paase oeh aa ge han, jinhaan daa birad deenaabandhoo te sharanaagataan noo paalan vaalaa hai| raajaa fatahasaaeh bee sun chukaa see ki guroo mahaaraaj jee sainaan samet naahan aa ge han, te uhanaan de aisvaraj deean dhunmaan sun chukaa see, raamaraae daa sandesaa bee suniaan| ih bee jaanadaa see ki meraa saaraa ilaakaa, sagon tteharee daa khaas ilaakaa bee saare raam raae de magar han, je raam raae jee dee raae badalee taan meree parajaa vich te aandt guaandt vich sukh naheen varategaa| so us ne medanee prakaash de jabaree dabe hoe ilaake
noo chhadd ditaa| medanee prakaash ih pratakh karaamaat vekhake te aapane naa keval ge ilaake dee morree ne, balak raaj saaj saare hee chale jaan de bhai dee naviratee ne hor khushee ditee te satiguroo jee dee sevaa hor chaau naal karan lagaa| fatesaaeh valon bee guroo jee de hazoor ik elachee aaeaa te kuchh najraanaa liaaeaa, te ik hit dee patrakaa liaaeaa, jis vich aapane man dee shudh bhaavanaa te guroo jee naal piaar daa ikaraar see| is elachee de aadar naal vidaa hon magaron satiguroo jee ne maamaa kripaal chand jee noo fatesaaeh paas ghaliaa| maamaa jee ne raajaa jee noo guroo jee daa aasaa bahut achhee tarhaan samajhaaeaa ki uh raajiaan daa parasapar larranaa pasand naheen karade, tuhaaddaa mil baitthanaa te mil varatanaa desh te parajaa lee sutantrataa daa hukam rakhadaa hai| tuseen des vich kee hazaar aise ho jo raaje mahaaraaje raane te raau sadaaunde ho, shasatr te sainaa rakhade ho, naa mil baitthan karake aapo vich fatte pe ho te saare gulaamee vich pe ttake bharade ho| kiaun tuseen piaar naal naa raho jo sabh daa bal vadhe te saanjhaa bal saare desh noo sutantr kare| eis upadesh naal fatesaaeh guroo jee daa premee ho giaa| udhar medanee prakaas noo guraan ne tiaar kar rakhiaa see, jadon fateshaah aapade darasnaan noo aayaa taan melanahaar satiguroo jee ne maamaa jee noo vich pavaake sulhaa karaa ditee| doven aapo vich mitr ban ge te doven aapanee vadhee taakat vekh ke satiguroo jee dee sevaa karan lag pe|
raaje medanee prakaash ne hun satiguraan daa nivaas pakee tarhaan aapane des chaahiaa te dderaa pakaa laaun vaasate ser sikaar karadaa suhane suhane ttikaane dikhaaun lag piaa| ik din sair karade satiguroo jee ne jamanaa de kinaare ik thaan pasand keetee jo at ramaneek see| is jaghaa satiguroo jee de nivaas vaasate ik makaan te sangataan vaasate ddere te ik rakhiaa vaasate kott dee skal daa kilhaa rachane dee salaah hoee| raaje medanee prakaash ne is kaaraj
lee aapane desh de raaj majoor laa dite te imaarataan banan lag peean ar satiguroo jee hun aapanee fauaj te sangat daa dderaa ithe lai aae| es ttikaane daa naaun sree jee ne paaunttaan rakhiaa| maghar de maheene sangaraand noo is dee neenh dharee, jo guraduaaraa hun tak hai te baakee nishaan kuchh kuchh milade han| ih thaanaun barraa ramaneek hon de sivaa ttikaane dee bee bahut utam see| hetthon des dee te ddehare dee sarrak ithe hee aa dtukadeean han| idhar imaarataan jaaree san, audhar desh des deean sangataan ih sunake ki guroo jee ithe jaa ttike han, aumadd aaeean| kathaa keeratan aasaa dee vaar de deevaan sajade, soorame fauajee khelaan kavaidaan de rang jamaaunde, kavee jan kavee samaaj lagaaunde han, jangal vich mangal ho giaa| door door tak ddere tanboo kakh foos de chhapar, shaamiaane, khaime saj ge| sikhee upadesh prachaar aanand de pravaah ttur pe| satiguroo jee jamanaan vich isnaan, taareean, khelaan, jangal vich shikaar, kasarataan, sheraan daa maaranaa te sikhaan noo tiaar baratiaar karanaa acharaj rang laa ge| kalageedhar jee de maanakhanaatt de jeevan vich paauntte de ih din jis rang de guzare han uh barre hee suaadale gujre han| kavitaa bee aap ne bahut ithe jamanaan kinaare uchaaran keetee hai| chonaven sooramen, kavee te vidavaan bee ithe hee ikatthe keete han| silahakhaanaa vee banaaeaa| asoo vich satiguroo jee aae te maghar vich ithe aiaun jaapadaa see ki aanand pur eho hai te sadaa ton bhaag ithe hee lag rahe han| aap vaasate jo mandar kilhe dee ddol daa ban rihaa see, so is trikhee chaal naal ban rihaa see ki poh vich aap de purab din par is vich pravesh daa khiaal bee pak rihaa see| nerre de saadhoo mahaatamaan thee aa rahe san, jeeaadaan te jeean de udhaar daa aatamik vapaar bee barre jobanaan pur see|
eik din saver saar satigur jee utthe taan kuchh kaahale jaapade san| poh hun vadh aaeaa see, saradee bee vadh rahee see| bhaaven aje pahaarraan te baraf naheen see te paalaa chamakiaa naheen see, par age ton paalaa vadheek see| aj savere guroo jee bisatare vichon chirake utthe, deevaan vich bee chirake aparre see, bahut paale dee aavaaz de rahe san te keh rahe san barraa paalaa lagadaa hai, hadd karrakade han| kade kade keh jaande san umar vadderee ho gee hai| sikh aap de is choj noo samajh naheen rahe san par kise naven kauatak dee uddeek zaroor lag pee see, ki aap ne deevaan ton utthade saar vazeer noo naahan ton bulaavaa ghaliaa te aae noo aakhiaa raaje noo aakho panj chhe dinaan lee saadde naal shikaar par chale, pahaarr val noo chalanaa hai te atth kahaar, eik peenas bhee naal lai chalanee hai|
4.
jamanaa uparalee parabat dhaaraa ton nikaladee hai, eis de some noo jamanotree aakhade han par ih uthon turake ajab chakar, gerr khaandee parabataan deean khaddaan vichon langhadee akheer doon vich aa nikaladee hai| jis ttikaane ih parabataan ton baahar aaundee hai uh aj kal de masooree kahilaaun vaale pahaarraan ton pandaraan ku meel pachhon noo hai| us ttikaane idhar de pahaarraan vichon taan ih kaalindaree jamanaa dee suhanee saaf niramal dhaar nikaladee hai te utar rukh ton ik hor iho jihee nadee ttauans naam dee aaundee hai| dohaan daa ik thaaven sangam ho jaandaa hai| ttauans taan aapanaa naam ithe samaapat karadee hai te jamanaa vich milake jamanaa daa roop ho ke tur paindee hai| ithe ih dhaaraa chhotteean chhotteean pahaarreean ttibeean de charanaan de naal naal jaandee paauntte ton langh faizaabaad kol khulhe maidaanaan vich jaa varradee hai|
jis jaghaa jamanaa te ttauans nadee daa asaan sangam dasiaa hai us ton upar kohi ku pare chakraate valon aa rahee nadee de kinaare ik nagar hai, ausanoo kaalasee aakhade han| ih sangam vaalee jaghaa barree sundar hai, auche kharre pahaarraan vichon niramal srotaan daa mel acharaj jhaakaa hai| is thaaun hun pul banavaaeaa giaa hai| chakaraate pahaarr dee sarrak is pul ton guzaradee hai, eithon sahaaranapur 52 meel hai te chakaraataa 25 meel hai| kade ithe raajaa ashok daa lakarree daa pul see| budh mat de rikheean de matth ar tap asathaan ithe san, tadon ih ttikaanaa barraa rauanakadaar see| ithon hee uh sarrak jaandee see jo pahaarraan de pairaan de laage hotee maradaan paas shaahabaaz garrhee kol jaa nikalee hai| ih hee saaeh raah see, kiaunk pahaarraan de pairaan vich nadeean de pravaah chhotte hon karake raajiaan deean sainaa de dalaan noo paar karan dee khechal ghatt hundee see| is karake fauajaan akasar edharon langhadeean san| ise thaaun ik nishaan raaje asok bodhee daa hun tak mauajood hai| nadee de kinaare te nerre pul ton uparale paase ik chittaan kharraa hai, jis par ashok daa hukamanaamaa likhiaa hai| is chittaan par puraaneean imaarataan de yaadagaaraan de rakhayak mahikame ne ik gunbaz banaake jangale daar daravaaje lagaa dite hain| ise tarhaan daa, par isaton chhottaa chattaan raaje ashok de hukam de kutabe vaalaa hotee maradaan de nerre saahabaaz garrhee de paas piaa hai| so kise samen ih uparale ttikaane saahee sarrak de jrooree ttikaane san, par hun oeh mandar, matth, ttope gunm han, haan kudaratee jalavaa, jo inhaan thaavaan noo ramaneek banaaundaa hai uh use tarhaan suhaneean damakaan de rihaa hai| ise ikaant sutantrataa, savachhataa, jal dee niramalataa, ban dee sabazee te suhaau ne rikhee braahaman jee noo ithe ttikaa chhaddiaa see| aseen pichhe das aae haan ki raajaa te vajeer ithe is braahaman noo milan ge san| eeh tapee braahaman jee aapanee kuttee vich kudarat naal galaan karade din
bitaaunde san, dudh pee chhaddade san te koee raah takade rahinde san| aap braham daa khiaal jaanade san, rasataa dhiaan samajhade san, tiaag de poore, tap hatth de takarre san| trishanaa naheen see, see taan darashan dee bhukh see| kade kade aap khiaal karade see ki main piaar karadaa haan, par agon piaar naheen hundaa, par fer aapane andar kuchh khushakapan vekhake niraas ho jaande san, ras mahaan ras daa thahu naheen see paindaa, darashan naheen san hunde, naa leen kar lain vaale naa leen hoke viche rakh lain vaale| hun kuchh samen ton koee jhaaule painde san, koee sad aaundee see, jisadaa haal aseen pichhe parrh aae haan ki raajaa jee te vazeer noo aap ne dasiaa see| raajaa vajeer taan aapanaa kaaraj saar chuke see, aunhaan dee treh, jo aapanee tabaahee de bhai ton upajee see, bhai mittan naal mitt gee see| unhaan dee yaad vichon rikhee jee dee utakantthaa bhul chukee see| haan manakh bhuladaa hai| ttheek lorr vele inasaan daa chetaa saan te charrh jaandaa hai, par lorr langh gee te khundtaa pai jaandaa hai| raajaa noo aapanaa bachan yaad hee naheen, rikhee daa sunehaa chete hee naheen| raajaa noo rikhee daa dasiaa guraavataar taan labh piaa see, raajasee lorr sar aaee see, aunhaan noo guroo jee taakatavar, shakateevaan poojaneek bhee dis pe se, nishache bhee kar liaa see ki aap avataar han, jine jodhe te balee disade han une komal te dayaaloo bee han, khule dil vaale bee han, piaar age jharanaatt khaande te piaar dee jharanaatt chherrade han, jagat daa hanheraa hattaaunde han, maarag paaunde han, murade dilaan noo jivaaunde han| haan jee, han taan ih rab de ghale rabee noor, rabee rau te rabee jharanaattaan laa den vaale, par ih sabh kujh jhalakaare maatr samajhiaa te langh giaa see| unhaan noo taan sahaaeik taakat dee lorr see so mil gee see| sach hai, duneean taan sareerak chaahe maanasak shakatee dee lorravand hai mil pee te raj ge, aatamak khedd taan uh nain dekhade han jo trishanaaloo
naa hon, yaa piaar de kutthe hon, yaa jinhaan noo rab khuhale maapiree dee pachhaan te ttikan vaale nain hor hee han| so raaje te vazeer de dimaag noo sute hee upakaaree khich koee baakee naheen see ki jis naal rikhee chete aaundaa, aapanee lorr pooree ho gee see, bhul ge se| par haae lageean| jis dee sau ton ute aarabalaa hove, jis ne saaree umar moh maayaa tiaag ke gahabar ban te nadee de kandte sachee muchee de tap te saadhan vich guzaaree hove, jisanoo hun koee jhaanvalaa piaa hove, koee sukh svapan aaeaa hove us dee taangh kinee trakhee hovegee| sach hai, grihasat vich grase lokee tiaag noo makhaual taan kar lainde han, satigur de grihasat udaas aadarash age es lee tiaag dee lorr hai bee naheen, par grihasat vich moh maaeaa vich te main meree vich fase grase lanpatt lok zaraa tiaag karake vekhan taan sahee ki tiaag kee arath rakhadaa hai, te te sachaa tiaag kinaa ku katthan hai
raajaa bhul chukaa see, vazeer noo chetaa visar chukaa see, par rikhee noo, jo rukharraa nadee kinaar baitthaa mauat dee dtaah de din gin rihaa see, ddaadtee utakantthaa taangha lag rahee see| rikhee sochadaa see, raajaa bhul giaa, matalab saarake visaare pai giaa ki, aus dee khoj te ttoh ttikaanaa jo banhadaa see khanddat nikalee ki raajaa aje aap dtoondd vich hai bhagavaan jaane kee varatee rikhee ujaarr vich vason ton door baitthaa hai, kauan pataa deve guaalaa ik munddaa hai jo sevaa karadaa hai, so kade ban giaa kade hor kamen rujhaa| rikhee kade khiaal kare, he bhagavaana main biradh ho giaa haan, sareer de ras andaron suk rahe han, meraa magaz vee kuraarraa ho rihaa hai, kee jaanaa jis noo main jhaanvalaa aakhadaa haan, auh asalee ishaaraa koee naheen see, eik dimaag dee kasar see niraa jhaanvalaa, parachhaavaan, bhulevaan hee see, main aiven ant samen piaa shudaa de pair chunmadaa haan| par fer andaron ik aavaaz aave ki naheen meraa jhaanvalaa jhalakaa hai kise
sach daa, kise divayataa daa, jis daa asalee rang, asalee roop dekhan dee taab mere paas naheen hai| aho daiva kiaa daiv bee haase karadaa hai he sirajanahaar visvanbhara aapane budte sevak naal ant samen koee piaar kar, koee dtaaras deh jo chitattikaane karake tturaan, nishachint ho ke maraan| eis tarhaan de haave karake ro pave, ausade hanjhoo dekhake baalakaa kee ver puchhe mahaaraaja aap noo koee maithon dukh hoeaa hai ki aap ro painde ho ausade bholepan te taras khaa ke rikhee jee piaar de ke dilaasaa diaa karan bachaa naheen mere andar koee agamon lag pee hai jis tarhaan koee juaanee de veg vich piaar de hath vich rurrhadaa hai, main kise anaddatthe piaar vich budtaa ho ke rurrhadaa piaa haan, toon chintaa na kar| kade budtaa trabak utthiaa kare te aauah aae keh diaa kare, par uh kise pathar giran dee, kise ban pashoo dee aahatt nikale| kade us noo uh sad suneeve jo usane jurre dhayaan vich sunee see, kade uh svapan din deeveen aa jaave, kade fer niraashaa aave, kade autakantthaa tikhee ho ke nirabal kar sutte, giaan dhiaan parre sune sabh visar jaan, mauat ton bhai aave ki kee main bin dekhe ttur jaasaan eis tarhaan de surat de ttikaau te hilaau vich ik addolataa aave, fir ik kamazoree dhaa jaave, jis naal kuchh sukh te tthandt jaape, par nirabalataaee kee ver nidtaal kar deve| ik din audaas hoke rikhee ne baalake noo kihaa bettaa mere sareer daa pataa naheen, aarabalaa pooree ho gee hai, kise vele chal basanaa hai| toon, jad main mar jaavaan, mere sareer noo jamanaa de veg vich pravaah kar deveen| eeh gaaneean lai ke aapane pindd chalaa jaaveen| kade toon sunen ki koee avataar pragatt hoeaa hai taan usade charanaan vich jaa ke meraa ih sunehaa de deeen ki ik sikadaa tapeea jamanaan tatt, darashanaan deean lochanaan vich ttur giaa hai| us de godde gitte tturade naheen san jo aap labhadaa, ausade paas dhan naheen see jo
ttol karaaundaa, aus de paas manakh naheen san jo soonhaan kadtadaa| us noo jhaaulaa paindaa see, sad sunaaee dendee see, auh tarrapadaa see te sikadaa see, luchhadaa see te sadharaandaa see par aparr naheen see sakadaa| aiaun lonhadaa lonhadaa, raah takaandaa takaandaa aasaan bhariaa ttur giaa hai, aus dee baahurree karanee|
baalakaa sunadaa, audaas hundaa te ro paindaa see, par rikhee jee de hukam daa badhaa ainaa see ki saare akhar yaad karadaa te pakaaundaa rahindaa see, fer unhaan noo sunaaundaa see ki maten main kuchh vichon bhul naa jaavaan| kade baalakaa aap udaas ho jaandaa see, ro paindaa see te keh dendaa see rikhee jee main kee karasaan taan rikhee jee aakhade se toon uhanaan dee ttol kareen| mere bhaag taan naheen| par khabare tere hon te jadon toon meraa unhaan noo sunehaa deven taan tere te trutth pain| baalakaa puchhe; jee koee pataa dio taan main hun jaa ke raateen sute pe chaa liaavaan, manje samet lai aavaan| rikhee jee has pain te aakhan aiaun naa kahu oeh rabee rau vaale rab roop han| baalakaa kahe fer aape aaunde kiaun naheen rikhee kahe mere karama mere bhaaga fer baalakaa nishaaneean puchhan lagaa taan aap ne dasiaa lame han, patale han, ddaadte takarre han, aumaraa vich charrhadee javaanee de kumaar han,shasatradhaaree han, kesaan vaale han, suhanee nikee nikee kunddiaalee daarrhee nikal rahee hai, tej vaale han, jabhe vaale han, piaar vaale mitthe mitthe ras bhinarre han| baalakaa kahe main aineean galaan kithon parakhaangaa taan rikhee ne kihaa unhaan de hath jad palamade han taan uhanaan de goddiaan tak jaande han| is nishaanee te baalakaa khus hoeaa te utthake aapane hath lame karake vekhe; hun tasalee aa gee ki parakh lavaangaa| kahin lagaa rikhee jee hor kise deean baahaan ineean lameean naheen hundeean rikhee ne kihaa, kise deean naheen| baalake kihaa, bhalaa mere aakhe te uh palamaa denage
eis bholepan te rikhee has piaa te kahin lagaa, toon naal naal raheen chechaa, kujh naa aakheen| jadon kade baahaan aape palam pain te toon nishache ho jaaven taan paireen pai ke khimaan mangake meraa sunehaa de deeen| baalake kihaa koee naam bee hai rikhee kihaa naam taan hoaoo, mainoo pataa naheen, par lokee us noo vaddaa avataar ki gur avataara aakhade hosan| baalakaa socheen paike gur gur gur hachhaa gur| baalakabhalaa je mainoo hune ttor dio te main hetthaan jaa ke puchhaan dasaan, bhalaa je pataa lag jaave taan tuseen darashan paa lo| par haan, je main jaavaan taan tusaanoo ishanaan kauan karaave tusaanoo dudh kauan cho deve gaooaan noo kauan chaare, banhe te khohale haan, bhalaa jee kee karaan kujh naheen sujhadee, je meraa koee bharaa hundaa taan usanoo tusaan kol chhadd jaandaa te aap bhaalan ttur jaandaa| par hachhaa, hun main dupahire do gharreean door nerre jaaeaa karaangaa| je koee bandaa mere aakhe lag jaae maheenaa das din tusaan paas tthahire taan main hetthaan vee bhaalan chalaa jaavaan| rikhee ne kihaa bachaa chaandiaa budtiaan ttheriaan hath godde kamazoraan de paas kaun tthahiregaa jithon kuchh labhanaa naheen aunhaan dee sevaa kaun karegaa toon hor kuchh naa kar, do chaar koh dupahire hetthaan noo jaaeaa kar te aae ge raah khahirre milade ton puchhiaa kar koee avataar pragatt taan naheen hoeaa, koee saadh sant mahaatamaa mushakiaa taan naheen je koee soonh lage taan aa dasiaa kar| baalakaa, jo barree chintaa vich see, hun kujh khirr aaeaa; do galaan us noo changeean labh geean, eik pate puchhan dee te eik baahaan pachhaanan dee|
5.
baalake chaando ne hun roz daa kam hor tarhaan karanaa aaranbh kar ditaa| savere rikhee jee noo ishanaan paanee karaa, dhupe takhataposh ddaah, mrigachhaalaa te bitthaa, kanbalee de ke gaooaan de gohe kandde dee sanbhaal ton vihalaa ho ke dudh cho ke rikhee jee noo pilaake aap nhaa dho dudh
pee ke gaooaan lai ke banaan vich chherran naa jaanaa, jeekoon ki age jaaeaa karadaa see, hun gaooaan kuleean ton kadt vaarre vich khule thaan banhake ghaah vadtan chale jaanaa| kuchh ghaah barasaat ton magaron sukaa ke saanbh rakhiaa see, so panj sat gharreean vich gaooaan de khaan jogaa patthaa paa ke aap ttur jaanaa| kade taan upar giraan vich feraa maaranaa, har aadamee deean baahaan dekhaneean ki jad palamadeean han goddiaan tak jaandeean han ki naheen, kade hetthaan de pinddaan val jaa feraa maaranaa| fir kade kise ton puchhiaa bee kare koee avataar paragatt taan naheen hoyaa giraavaan ton niraas ho ke hun do chaar panj koh tak bee kade jamanaan de es kinaare kade os kinaare, kade sarrak te kade aiven fere maariaa kare| kam uho, jo mile us deean baahavaan takaneean kade kise deean baahavaan te shak pe taan kinaa kinaa chir uddeekade kharre rahinaa ki kad baahaan aape palaman taan main sahee karaan ki goddiaan tak jaandeean han ki naheen aise vele ih baalakaa, jo age hee at sidhaa see, baaulaa jihaa disan lag piaa kare| pahilon ih giraavaan sarrakaan val ghatt jaaeaa karadaa see, ban vich hee is daa vakat langh jaandaa see, par hun usadee jhaliaan vaalee feree ttoree noo door door dee vason de lokeen acharajataa naal vekhiaa karan te isadee puchh te hariaan hoeaa karan|
chaando ne kuchh din aapane suaamee dee is ichhaa pooran hit is tarhaan avaaraa fir fir guzaare, par koee soonh naa pee| rikhee jee hun kamazor ho rahe san, paalaa hadd karrakaandaa see, kanbaleean te mrigachhaalaan taan san par nitaane noo paalaa lagadaa bee bahut hai| akheer ghattadiaan ghattadiaan uh din aa giaa ki rikhee jee savere ishanaan naa kar sake, naa utth sake, lame pe hee chaando noo bole bachaa meraa velaa aa giaa jaapadaa hai, dekh, mere hath te pair tthandte han beebaa putara mere magaron toon meraa kam zaroor hee karanaa hai|
chaando ne agon ho ke hath pair vekhe taan sachamuch tthandte san, tthandte vekhake eik saradee dee lahir uhade andar fir gee, audaasee te niraasataa daa ik chakar aaeaa| do baras hoe taan chaando dee maan mar gee see, ausade bee hath pair tthandte hoe san, auh samaan maan de antale suaasaan daa te sadaa de vichhorre daa akhaan age fir piaa| maan is dee kaalasee de giraan vich rahindee see te peehanaa karake pett bharadee see, changee budtee te nirabal see, par aakhar te peehanaa karake pett bharadee see, changee budtee te niramal see, chaando dee aandar see, chaando daa jagat do hee tu muk jaandaa see, eik maan ik inhaan aparas mahaatamaa rikhee jee ute| aj vichaare noo jagat ton aapane baakee rahe iko ik mitr de vichhurran daa din aa giaa| chakar khaa ke chaando baahar aayaa, hanjhoo aae jo usane ghasuneean de de poonjhe| fer ag baalake angeetthaa maghaa ke andar lai aaeaa, kanbal ik do hor valhett dite te baahar ttile te charrh charrh vekhe mataan hune hee aa jaan| fer aave taan hath pair vekh jaave, akheer din sat atth gharreean giaa taan rikhee jee hun bolanon te hath pair hilaaunon reh ge| jad chaandon ne dditthaa ki unhaan de hath pair hun goddiaan te arakaan tak tthandte ho ge han taan ik jaangalee cheek usadee aa muhaaree nikalee, trabakake rikhee jee de nain khul ge te dheemen jihe bole aa ge| chaando ne aa ge suniaa, rikhee jee de nain band ho ge, par chaando de kanaan ne fer suniaa aa ge| chaando tabrak ke baahar aaeaa, aus fer suniaan aa ge; fer ik aavaaz aa ge dee chaando de moonhon aapanion bee nikalee jo patharaan naal ttakaraarake vadde ho ke vaapas aaee aa ge| hun chaando jamanaa de pachhamee kinaare ton pachhon noo vaahodaahee banaan noo bhajaa giaa, aidhar udhar takiaa kise pathar naal paanee ttakaraaun de sivaa koee aahatt naa aaee| vahishat jihee hetth chaando ne chaar chufere takiaa te fer utth natthaa| koee thorrhee vaatt te aadameean de bol chaal dee aavaaz aaee| age vadhiaa
taan ik padhare thaan kuchh ghorre badhe hoe san, jinhaan noo paanee pilaaeaa jaa rihaa see te pare kee manakh san, koee rottee pakaa rihaa see, do aadamee ghaah te shataranjee vichhaaee chauaparr khel rahe san, eiho jihe chihare usane kade naa see dditthe| unhaan vichon ik de chihare te koee aisee prabhaa te tej prataap dditthaa ki us noo shak pai giaa ki khabare iho hai, par uh hun murr murr baanhaan val take te oeh baitthe khedd rahe san| ih aagiaa us noo rikhee jee dee hai naheen see ki vadhake keh deve ki mainoo baanh lamee karake dikhaao| ine noo ik bandookachee age vadhiaa te chaando noo kahin lagaa pare ho jaah, eithe naa kharro| eih chaando lee naveen gal see, aus ne kade naheen see suniaa ki koee kise kharrote noo pare hattaave| hatt taan giaa, par nazar uthe hee rahee, nazar bajhadee bajhadee bajh gee udhar noo, pal pal magaron us khilaarree val take ine noo, baazee muk gee te uh utth kharraa hoeaa, hath palamen par pattaan te hee muk ge, chaando, gareeb chaando daa maanon sarabans rurrh giaa| hun niraasaa, at niraasaa vich us noo hosh aaee ki rikhee jee gareeb meree maan vaangoon mar ge honage, kee jaaneen us vaangoo chaananaa chaananaa mangade hon, main kol hundaa taan deevaa jaan ag taan baal dendaa| main kiaun aa giaa eih kahindiaan chaando noo ik hanere daa chakar aa giaa te fer ik jaangalee cheek nikalee aa ge, te fer pachhon noo ho ke khilaarreean ton vith karake age vadhiaa| is vele kuchh savaar dakhan pachhon dee rukhon aa rahe san| chaar savaar rataa pichhe san, eik agere see| chaando pichhe paratan lagaa see, aus de khiaal rikhee jee de maan varage aakharee hattakoriaan val pai rahe san, kadam pichhere jaa rihaa see te nazar agere jaa rahee see| savaar nerre nerre hunde ge, chaando de kadam tthitthanbar ge, agale savaar te nazar pee taan kadam natth pe te dohaan hathaan ton gidhaa jihaa vaj giaa, aa ge aa ge dee sad sangeet dee lahir vaang aa muhaaree chaando de moonh ton nikalee, par pal magaron fer kaalaa jihaa
badal us de bharavatte te fir giaa, tthitthanbar giaa, socheen pai giaa; khabare kauan han main aje baahaan takeean naheen; khabare ih bee aakhanage, pare hatt jaa, aap hee pare hatt jaavaan| rataa ku pare ho ke neejh paro baitthaa, eine noo oeh aa pahunche, age vadh ge| ghorre ton utare te agale baitthiaan ne utth ke shataranjee ute gadee jihee vichhaa ke aadar naal sir nivaa ke bitthaa liaa| chaandon vee magare aa rihaa see, aa kharraa ho giaa te baahaan val take, nazar naal andaajaa laave kade aapanaa modtaa te modte ton baahaan daa lamaan take, kade unhaan de modte ton baahaan daa lamaan take, kade bemaloomaan jihaa kud pave, kade fer niraasataaee dee ghattaa us de bharavattiaan vich vatt paa jaave, kade kadam pare hatt jaave ki mataan koee aakh deve ki pare ho jaah, te kade at chintaa vich pai ke baahaan ulaar ke dhauan suttake pichhe ttur pave; rikhee jee hattakore lainde honage, chalaan chal ke chaanan karaan, mataan uh kookade pe hon chaananaa chaananaan, haae haneraa haae haneraa| par fer koee khich khaa ke ghar noo tturadaa kadam pichhe murr pave te dil hee dil vich aakhe haae kadon utthanage| kiven utthan| mainoo hukam naheen ju jaa aakhaan kharro jaao jee, main baanh takanee hai| ine noo kise ne aa ke unhaan noo kihaa ki jal tiaar hai| aap utthe te hath dhon lag pe| chaando dee taangh chaando noo hun but banaa rahee hai| nain baahaan te gadd rahe han, moonh khulhadaa te gol hundaa jaandaa hai| doven hath hetthon utthade kuchh guliaaee te sahije sahije uche aa rahe han galhaan ton kuchh vith te aa ke kharro ge han, hetthon hun addeean rataa rataa uchaaveean ho raheean han, nain naheen jhamakade, saaree sareer dee ulaar ulharaveen ho rahee, dam dheemaa, maano aa hee naheen rihaa| udhar hath dhote ge, kharre hee kharre moonh dhotaa giaa; paranaa aaeaa, moonh poonjhiaa giaa, aje hath palame naheen chaando use tarhaan taangh umaid daa roop but baniaa kharraa hai ki aine noo hath palam ge| uha hain hath sachamuch goddiaan tak jaa aparre| chaando dee
eik dam jaangalee cheek nikalee aa ge te do chaar bhuaattaneean vich trap piaa te hathaan ton gidhaa vaj giaa| hun chaando noo chetaa bhul chukaa see ki rikhee ne keeh kihaa see te rikhee kis haal hoaoo| ahilaad andar aaeaa bevasaa age vadhiaa, ddar, bhai sansaa pare hatto daa bee koee naa rihaa| age vadhiaa| ik piaar, eik ahilaad, eik nimakeenee chihare te see, age vadhiaa te godde ttek ke aap daa sajaa hath changee tarhaan farrake uhanaan de godde naal laa ke, rataa khichake fir naal laa ke, maanon minake, vekhake boliaa ttheek hai jee ttheek hai| fer dhauan uchee karake kise ddaadtee sik bharee aavaaz vich boliaa aap ho naa jee aap ho ho naa jee bolade naheen ho jee, aaho jee, asaan siaan liaa jee, tuseen ho naa jee, auh jee a a a a, tuseen ho naa jee, auh jee a aap hain, jee a a a a aap hain jee a a a a aap aap ho naa av vadde vadde vadde jee, naheen tuseen ho naa akhaan neeveean suttake ghutt ghutt ke meett ke tuseen ho naa jee utaar, ataar, jee vadde naa jee akhaan fer piaar bharake upar takake jee tuseen ho naa gu gu gur jee, jeehaan haan haan, haan gur ho naa jee tuseen utaar...naheen jee haan sachee jee gur autaar, tuseen ho jee, daso naa jee gur ataar tuseen ho jee
oeh mridul mooratee jis naal ih sutantrataa lee jaa rahee hai, jis naal inasaanee kudaratee asalee bholepan vich ih piaar ho rihaa hai, sidhee kharree sir rataak jhukaae, hath uhanaan hathaan vich dtile chhadde kharree hai, akhaan vich ik madham masatee te piaar hai, chihare par madham gulaabee bhaah hai, bulh adhamitte nikee musakraaehatt vich han, bharavatte das rahe han ki bhole chaando de piaar te taangh daa ras anubhav kar rahe han|
chaandojeeo daso naa jee, tuseen ho naa jee vadde utaar jee main bhul giaa haan, taan bee daso naa jee daso naa, daso jee main siaan liaa hai uh ... gadhaa paa ke utthake aaho jee haan iho han|
hun achaanak chaando daa chiharaa dtilaa pai giaa, kaaleean ghattaan bharavatte te fir geean, fer godde ttekake, hath jorr ke aavaaz sahim vaalee dheemee ho gee lo jee, sunehaa lai lo jee, kaalasee vaale rikhee jee daa sunehaa hai jee, jee uh tusaan noo jaanade san jee sahikade san jee, darashan jee uh hanjhoo aa ge jee uh hun zaroor jee, auh jee, mar ge jee, meree maan ine chir vich mar gee see jee| uh mainoo keh ge see lameean baaheen vaale goddiaan ton hetthaan palaman jee jis deean, kad lamaa, sareer patalaa, naveen naveen aaee daarrhee jee, te sir te kes jee te naam vaddaa ki gur utaara jee, auhanaan noo ttolake labhee, meraa sunehaa de deen jee| sanehaa lai lo| ik khin akhaan meett ke chaando ne akhar akhar sanehaa chete keetaa| is vele shataranj kheddan vaale te hor do chaar sajan bee paas aa ge| chaando ne doven hath kadte ar mutth meett lee te tthoddee unhaan te ttek lee, nazar chihare vich gadd lee te boliaa,
eik sikadaa tapeea, jamanaa tatt darashan deean lochanaan vich tur giaa hai, aus de godde gitte turade naheen san, jo aap labhadaa| aus de paas dhan naheen see tthahirake jo ttol karadaa| usade paas manakh naheen san jo soonhaan kadtadaajee jee jee haan, aus noo jhaaulaa paindaa see, sad sunaaee dendee see, auh tarrafadaa see te sikadaa see, luchhadaa see, sadharaandaa see, aiaun lonhadaa lonhadaa, raah takaandaa takaandaa, aasaan bhariaa ttur giaa hai usadee baahurree karanee|
mridul mooratee de nain band ho ge, chaando de doven hath unhaan aapane hath vich ghutt le, chiharaa shaant te safaid ho giaa, triputtee vich ik be maloom vatt piaa, eik jharanaatt chaando de badan vich pee, kuchh palaan baad nain khulhe naale sangeetalahir vaale bulh khulhe
bachaa ttheek rikhee jee mar ge
chaando hor kee jeeaunde rahe
mridul mooratee ttheek
chaandai jee meree maan ine chir vich chirokanee mar gee see|
mridul mooratee ttheek
chaando hath chhuddaa ke dhupe jaa kharrotaa, aapane aap noo sooraj de hetthaan karake upar te fer aapane parachhaaven val vekh vekh ke maano minatee laindaa hai, fer nerre aa giaa, jee haan, hun vekho dupahiraan dtal geean, adh pahir teeje pahir daa langh giaa, meree maan ik pahir liaa see jadon hath pair tthandte hoe san te ih velaa taan chirokanaa langh giaa hai| ho jee rikhee jee mar ge, lo main jaandaa haan, main jaa ke sareer paravaah karanaa hosee jee, auhanaan daa hukam see, sunehaa tusaan lai liaa hai jee, aakho naa tuseen hee ho naa jee hain jee
mridul mooratee utar val tak ke naheen oe bholiaa rikhee jee naheen mare| pachhe tak ke raajaa jee chalo tusaadde sir rin hai, chalee, rottee aj rahin dio, dudh peeange|
koocha
raajaa jee taan tiaar hunde hee san, aap ne ghorre te palaakee maaree, jo daas sadaa tiaar kasiaa kharraa rakhadaa see, dooje savaar noo ik sainat keetee, aus ne chaandon noo aapane age bitthaa liaa te us ton rasataa puchhade trikhe veg ttur pe|
6.
ban daa rasataa tai karade aakhar kutteea paas jaa aparre| chaando ghorre ton utar giaa, kanddiaan de vaarre daa, jo jhirree vaang banaa rakhiaa see khirrakaa khohaliaa, age kuttee de vich takhataposh varagaa ik takhtaa ddatthaa piaa see, jis par puraanee, koee barre maaroo sher dee, khal vichhee see, eis ute rikhee jee lame pe san, aute kanbaleean paaeean san; dhup bhaaven siaal dee see, par bajhaveen pai rahee see, mridul mooratee ne age ho ke kanbal chaaeaa, veeneean te pinddaleean
noo hath laaeaa, tthandteean san, mathaan vee sarad see, suaas aaundaa naheen see jaapadaa, marauanee chhaa rahee see| chaando age vadhake akhaan meettake bas uho meree maan vaangoo mar ge| ro ke main rikhee jee noo chaananaa bee naa keetaa, tuseen chaananaa mangade hoso, par jee main sunehaa aparraa ditaa jee, fer ghasuneean de ke ron lag giaa|
eis bholee, nirachhal, dilee, lachhiaan, ttedtaan chaalaan ton khaalee preet noo vekhake mridul mooratee jee sajal netr ho ge, par aap de mathe te aje ik teeaurree see, te hath hun rikhee jee dee chhaatee te see jo aje nighee see| ih nigh dekhade saar aap jhatt takhat posh te charrh ge te sirahaane daau baitth ke rikhee jee de taaloo noo aapaneean ungalaan naal sahilaan lag pe, ki ine noo baakee de saathee bee aparr ge| chaando ddaadtaa asacharaj hoeaa, arakaan chhaatee naal laaee mutthaan meettee tthoddee hetth deee kharraa tak rihaa see|
baaharon aayaaguzar ge aaha barre bhale san|
mridul mooratee raajaa jee naheen, aje praan naheen ge, charanaan val baitth jaao ik charan farro te jhaso| saahib chanda tuseen saare doosaraa charan te doven hatheleean ik ik janaa lai lo te garam kaparre naal sahije sahije jhaso|
eih sevaa jad hon lag pee taan thorree der baad malakarre jihe rikhee jee deean akhaan khulheean par aape band ho geean |
chaando ise tarhaan meree maan ne ik veree kholh ke naheen san fer kholheean|
thorree der baad fer khulheean te bulh vee farake| teejee vaar fer khulheean te aavaaz aaee aa ge|
pair hath jhasan vaaliaan ne dasiaa ki veeneean pineean garam ho aaeean han, hath aje tthandte han| mridul mooratee ne hun ghaas daa sarahaanaa jo rikhee jee de sir hetth see, kadt ditaa te aapanaa patt sir hetth de ke sir jholee vich kar liaa| hun fer akhaan
khulheean, aavaaz aaee chaando bettaa koee aaeaa hain, eih mere sir vich piaar dee sahilaatt kaisee ho rahee hai hain, eih mere sareer vich koee rau kehee rumak rumak ke jaa rahee hai ragaan vich breek lahiraan, chhaatee vich breek lahiraan kithon utth utth ke saare fail raheean han eih keeh ho rihaa hai pairaan hathaan val tak ke tuseen kauan ho kee karade ho, chaandon kithe hai
chaando age ho ke rikhee jee uho je, labh ge, main labh le, gidhaa paa ke|
par rikhee de kan aje sunade naheen se|
chir magaron ik sukhaalaa lamaan saah lai ke rikhee ne akhaan uchaaveean karake upar noo takiaa, eis vele mridul mooratee ne jhuk ke usade masatak noo chunm leetaa|
vaah tere sadake, arashaan de daataa sathar lathiaan, mauat marauanee chhaaeaan de mathe tere bin kauan chunme jis vele maan ar piau noo bee chunmadiaan nafarat aave us vele teraa hee ik bekinaar piaar hai jo uchhaal vich aaundaa hai, teraa hee piaar hai jo roohaan noo bose dindaa te mathe chunmadaa hai| haan jee, mar rahe rikhee de andar, sotr sukaa chukee dehee de andar koee piaar daa uchhaalaa aaeaa, saaree umar tatakhayaa vich rahe, kudarat naal ruse rikhee de andar piaar dee saranaae2 fookee gee daa uchhaalaa aaeaa, mridul mooratee daa khabaa hath, jo unhaan de aapane godde te piaa see, ausane apane hun garam ho ge hath naal farr liaa, haan jee, chunm liaa akhaan te dhar liaa, fer mathe te rakh liaa fer chhaatee te dhar ke jinaan ku taan hathaan vich ho aaeaa see, laa ke hath noo aapane hathaan naal chhaatee te rakh ke ghutt liaa|
o piaaradaivee piaaravich aae rikhee teraa taan pinjar baakee hai, mridul hathaan noo kuraarre haddaan naal kiaun ghuttadaa hai par naheen,
1. amitaa
2. eik prakaar dee turee, f, saranaanafeeree|
aus mridul mooratee noo is valavale daa, jo us ne bujh rahe deeve vich jagaa ditaa hai, suaad aa rihaa hai| aap piaar jharanaattaan chherradaa hai, aap unhaan daa lobhee ho ke aanand vich aaundaa te hor miharaan karadaa hai| dhan hai ih saroop, eih diaal saroop, eih bahurreean karan vaalaa saroop, eih tutthan vaalaa deenaan daa belee, darad ranyaaniaan daa daataa, dukheean daa mitr saroop dhan hai dhan hai, dhan hai sadaa ttike raho, sadaa ttike raho piaar karan vaaliaan de ride vich|
rikhee jee noo suaad aa giaa| hosh parat aaee| taakat murr aaee| haan, ras aa giaa jo saaree umar de tapaan hatthaan vich kade naheen see aaeaa, vidiaa parrhan parrhaan vich naheen see chakhiaa, auh goddiaan tak aparran vaalaa hath ik rikhee de sees te dhariaa taaloo vaale thaan piaar kar rihaa hai, eik chhaatee te dhariaa rikhee de piaar naal piaariaa jaa rihaa te piaararooh fook rihaa hai| vaahavaa piaar daa nazaaraa, vaahavaan bhagatee daa nakashaa is daa ras saare lai rahe han par chaando jeddee khusee kise noo naheen ki aah haa oeh goddiaan ton lame hath doven de doven rikhee jee de sir chhaatee te piaar de rahe han, doven hath rikhee jee de kol han| rikhee jee ne vekh vee liaa hai, jeeo bee pe han| do chaar vaar us daa jee kaahalaa ho ke uchhaliaa hai ki main ehanaan noo chunm lavaan, par fer ruk jaandaa rihaa hai ki ih hath rikhee jee vich jindarree paa rahe han, paa lain, main kaahal naa karaan, par is aapanee kaahal noo rokadaa chaande tharar tharar ik jharanaatt vich kanban lag jaandaa hai|
hun rikhee jee de moonh ton nikaliaa shukar, akhaan fer uchiaa ke takiaa, jo roop us ne dditthaa usadee taab naa liaa ke meett leean par moonh ne fer aakhiaa shukara sukara sukara mridul mooratee ne aavaaz diteenihaala nihaala nihaala kahu vaahiguroo|
bebas hoe suaad, ar is ilaahee darashan de saroop vich panj sikh jo naal se madhur dhun vich gaaun utthe
miratak kau jeevaalahaar|
bhookhe kau devat aadhaar|
sarab nidhaan jaakee drishattee maahi|
purab likhe kaa lahanaa paahi|
sabh kichh tis kaa oeh karanai jog|
tis bin doosar hoaa na hog|
jap jan sadaa sadaa din rainee|
sabh te aooch niramal ih karanee|
kar kirapaa jis kau naam deea|
naanak so jan niramal theea|7| sukhamanee a., ank 8
rikhee jee de loon loon vich vaahiguroo dee dhun ttankaar de rahee hai, ras te khich, suaad te umaah uchhaale maaradaa hai, eik uchiaaee daa rau rumakadaa hai, aakhadaa hai sacheen aa giaa, eih avataar ttheek guraavataar hai, jhaanvalaa naheen see sach see, aho mangate toon dhan ho giaa| vaahiguroo| haan jee hun braahaman noo soch vaalee hosh furee ki meree kutteea vich avataar aave te main pranaam bee naan karaan hamalaa maarake utthiaa par mridul mooratee ne rok liaa, thamh liaa, jafee vich lai ke gale laa liaa te kihaa, aje tthahiro, taakat fir lain dio, samaae raho, piaar vich samaae raho|
rikhee jee de andarale umaah te uchhaale ras te aanand, simaran dee ro te rang, eikaandare aape vich aapegunm jehee haalate pai ge| aap behosh naheen ho ge, ddob naheen pai gee, par ik gunmataa, eikaleenataa, aape vich samaaee jihee aaee| kuchh kaal magaron fer aap noo maano hosh aaee| hun kee rang see eih ki main kise
ddaadte suhane suaad vich ddub giaa saan jis vich ddubiaan pataa naheen rihaa ki uh keeh see| keeh naam dharaan par hun pataa lagadaa hai ki uh sadaa rahindaa, main us ton paratadaa naa| ih jo na paratan dee ichhaa hai dasadee hai ki uh paramaanand see, auh dandaateet ras see, auh haan, auh see jithe bas vaah vaah, vaah vaah vaah vaah toon guroo, vaahiguroo, vaahiguroo, vaahiguroo vaah vaaha
eis vele us miharaan de saaneen de ilaahee gale ton daivee naad hoeaa, jis naal saaraa thaan goonj utthiaa
ek chit jih ik chhin dhiaaeo|
kaal faas ke beech na aaeo| akaal usatat dasam grantha
eih sun rikhee hun moodhaa ho charanaan te dteh hee piaa, daate ne, haan jee kalageean vaale piaare daate ne mathaa aapane hath te lai ke dooe naal sir te piaar ditaa te kihaa rikhee jee jaago, jeevo, jeevan mukatee daa ras lo| ;
vaah daate teree mihara is vele raaje daa dderaa bee aa pahunchaa hai see, rasoeee paas ik ddabee see, jis vich anbar, kesar te kasatooree ralaa ke rakhe rahinde san| raaje ne benatee keetee ki ik ratee ih de deeee jo bal bhar aave|
gur avataar jee, mridulamooratee jee miratak kau jeevaalan haar jee bole
surat morraa khaa aaee hai kashattaan hetthon nikalake khirr ke garam, ho rahee hai| garam shai dee bahut lorr naheen, dudh daa ghutt dio, piaar dee nigh vich hai| dudh daa naam sunake chaando noo chand charrh giaa, auh kine chir daa hathaan noo dekh rihaa see ki jadon vee vihale hoe main chunm laine han, par rikhee jee lee dudh eih aavaaz usadee saaree sudh noo ik uchhaalaa de burrhakaake lai gee, palo palee vich kaalee gaan daa dudh cho ke lai aaeaa| ih kaual
vich paa ke age keetaa, aus aajaanabaahu goddiaan tak lame hathaan vaale piaar saroop ne kaual aap rikhee de moonh naal laa ke kihaa, peeo mere rab de piaare rikhee ne, sau baras de budte ne, kumaar avasathaa de javaan, par maan ton bee vadhere piaare hathaan ton dudh peenaa shuroo keetaa| ik ik ghutt amrit daa ghutt see, eik ik ghutt ras daa ghutt see, jo sahije sanghon hetth utaradaa ik jeevan boottee vaangoo tturee giaa| nighaa nighaa sajaraa, piaare chaando daa choeaa dudh, rabee rau vaale hathaan daa piaaraa dudh rikhee de sareer vich jaan paa giaa| dudh pee ke kuchh chir magaron rikhee utth ke baitth giaa| shukar sukar, shukar, aradaas piaar te khich naal gichee niv niv jaandee hai te suaad te suaad aa rihaa hai raajaa jee ne takeea mangavaake dto luaa ditaa| kalageedhar mahaaraaj jee hun takhat posh ton utth baitthe, taan chaando val tak ke bole bettaa saanoo bee dudh pilaao, aseen os rikhee jee de ghar praahune aae haan| oeh nirabal han toon unhaan dee thaan saaddee khaataradaaree kar, liaa mere bettaa dudha|
chaando taan kise hor taangh vich kharraa see, aus dee tak hathaan te bajhee kharree see| aayaa sun lee see te khush bee hoeaa see dudh bee liaaunaa haan khiaal see par pahile badhee man dee sedh naa hilee, trabak ke saje hath noo jaa piaa, jikoon koee jaangalee pashoo uchhal ke paindaa hai| duhaan hathaan vich hath lai ke chunm liaa, kinee vaar chunm liaa| chaando de godde ttik rahe han zimee te, garadan chuk ke upar val ho akhaan takadeean han| kise sadhar, kise sik, kise naa rukaven sifat salaah de bhaavaan naal jhalaa ho ho fer chunmadaa hai fer use sift salaah, ause keeratan de ras piaar uchhaale vich akhaan uchiaa ke takadaa hai|
miharaan de saaneen ne bee aapanee nazar usadee najr vich gadd rakhee hai, chaando naheen samajhadaa ki us de andar kee hai te uh
kee chaah rihaa hai, par daataa samajh rihaa hai ki is bhole dee rooh apanee chup vich keeh mang rahee hai te us chup bolee vich daataa de rihaa hai| kamalaa hoeaa chaando oh aajaan baahu hath chunmadaa te fer akhaan val takadaa hai te vadheek ton vadheek sifat salaah vich bharadaa hai te payaare hathaan noo naheen chhaddadaa|
eis deenaan bandhoo mooratee de darashan karane| haan, eis piaar mooratee de darashan karane, nikaare, greeb, kangale, guaale de put, sidhe saade neem jhale, par kise sifat salaah de rang vich aa ge greeb te kis tarhaan trutth rahe han jo haraf unhaan rabee nigaahaan ne paae, shabad jo unhaan ilaahee jot vaaleean akheean ne parrhaae, chaando dee saadaa dilatakhatee, chaando dee suchee nikor achhoh aatamaa parrh gee, aus de andar koee jharanaatt aaee, koee ras bhar giaa, loonaan vich gudagudee hoee, koee jeebh noo farakaa vajaa, bulh farak pevaaha vaaha vaaha dee dhunee utthee, chaando de nain band ho ge, sir addol khalo giaa, hath suhane hathaan noo chamarre rahe|
vaah vaah dee dhun goonj rahee hai| raajaa, vazeer, panje sikh jo naal aae san, kauatak vekh rahe han, chaando keh rihaa hai vaaha vaaha vaaha
chaando chup ho giaa, fer bulh farake
vaahiguroo vaahiguroo vaahiguroo
hun daate ne sir hath feriaa, auchaa keetaa, chhaatee naal laayaa| aakhiaa nihaal mere chaando raae is vele saare adab naal kharre san| bevase sikhaan de dil jurr ge te piaaree mitthee sur vich ih shabad gaaviaan
mohi niragun sabh gunah bihoonaa|
deaa dhaar apunaa kar leenaa|1|
meraa man tan har gopaal suhaaeaa|
kar kirapaa prabh ghar meh aaeaa|1|rahaau|
bhagat vachhal bhai kaattanahaare|
sansaar saagar, ab utare paare|2|
patit paavan prabh birad bed lekhiaa|
paarabraham so nainahu pekhiaa|3|
saadhasang pragatte naaraaein|
naanak daas sabh dookh palaaein|4| bilaa.m., ank 805
hun chaando raae de nain khulhe, hath jurre, adab naal kharraa hai te daataa keh rihaa hai bettaa dudh pilaao|
mattakaa lai ke kise ras rang de vich jhoonmadaa te lahiraaundaa, kade andaron uchhaladaa, kade ras rang bhariaa nain bhar liaaundaa aapanee laaddo gaan paas giaa, trai gaaeean daa dudh choeaa, liaa.. ke age dhariaa| srisattee de an daataa ne, saver ton bhukhe rahe tripataavanahaar ne dudh liaa, kattore bhare, sikhaan noo, raaje noo, vazeer noo sabh noo vanddiaa, aap chhakiaa, chaando raae noo chhakaaeaa, rikhee jee noo do ghutt fer ditaa|
hun sooraj lattapattaa giaa see; rikhee hun val ho rihaa see| sanjhaan pai gee| raat raajaa ne taan aapane tanboo vich guzaaree, par sache paatashaah jee ne aapanee raat mrigachhaalaa par kutteea vich rikhee te chaando raae naal kattee| din hoe te lathee hoee jamanaa de niramal neer vich nhaate, ashok raaje de chittaan daa darasn keetaa, nerre terre bauadh matthaan de nishaan dtatthe, ttutte pathar vekhe fer kooch dee aagiaa keetee| rikhee jee noo, hukam hoeaa ki, naal lai chalaange, asaan paanvattaa rachiaa hai, authe rakhaange|
rikhee he daataa aagiaa vich ras hai, par main budtaa aapade duaare sevaa naa karan jogaa ik bhaar hovaangaa|
guroo jee parason saaddee varhe gandt hai| purab sikhaan ne manaaunaa hai, sangat saanoo koee sugaat devegee, aseen saadh sangat noo ik
sugaat dikhaavaange, ar uh sugaat toon hovengaa| toon bhaar naheen, toon sugaat hovengaa, teraa ant saaddeean akhaan saamhane hovegaa, teraa ant saadde hath suaaranage, toon miliaa hain hun vichharrengaa naheen|
charanaan te sir dharake, shukar sukar, loon loon vich bharake naal aaee peenas vich rikhee savaar keetaa giaa| kuttee noo vidaa ditee gee te paanvatte noo kooch bolee|
chaando te satiguraan daa chaando raae kharraa hai, hukam uddeekadaa hai; musakraake daataa jee ne kihaa chaando toon ithe hee rahu, dudh peea kar te bule luttiaa kar| chaando de nain neeven ho ge, chham chham vag pe; hath aape lamak ke jurr ge sir niaun giaa| usadee bhaavanaa jo jeebh de rasate nikalanaa naheen jaanadee see, satiguroo samajhade han, fer bole chaando bettaa kahu too kee chaahundaa hain
chaando noo achaanak pahilaa jaangalee uchhaalaa aaeaa, jaa ke hathaan noo fer chanbarr giaa te nike jihe laaddale baal vaangoo ddaadte laadd vich boliaa tuseen chalo, main gaaneean lai ke magar magar aaundaa haan, paauntte gaaeean chaariaa karaangaa, do vele dudh cho ke aap jee noo pilaaeaa karaangaa, rikhee jee noo pilaaeaa karaangaa, te ehanaan hathaan noo vekhiaa karaangaa| mahaaraaj de hath hathaan vich nap ke chum ke jee vekhiaa karaangaa, kiaun jee...hain...jee
satigur has pe te kahin lage sat bachana dudh teraa hee peeange|
do savaar satigur ne gaaneean dee raakhee vaasate naal dite te kaalasee de rikhee jee dee te os thaanaun de shaaeid aakharee rikhee jee dee kutteea ton kooch ho gee|
satiguroo jee varhe gandt te pahunchiaa lochade san, beant sangataan aaeean san, maataa jee dee taangh daa khiaal bee see, par rikhee jee de kaaran te pandh aauakhaa hon karake raat rasate vich rahe te agale din aparre| age sapatameen daa din langh chukaa see| sangataan
niraas ho raheean san, paanvatte durag vich pravesh daa bee iho din see, saare utashaahaan te udaasee chhaa rahee see ki sooraj de prakaasvat daataa guroo jee miharaan de saaneen aparr ge, sapatamee daa din oho banaa ditaa| sangataan noo bolan lage thitivaar naa jogee jaanai rut maahu na koee jis daate de banaae thit vaar han uh daataa saanoo aapane kaaraj vaasate lai giaa, sapatamee taan, je sapatamee dee koee sugaat hove| so sugaat vaahiguroo ne saanoo parason ditee te lai ke aj aseen aparre| sapatamee rab valon aj hoee, jadon akaal purakh lee, navaan guraan lee, saadh sangat lee sugaat lai ke ik vilapadee rooh charan kamalaan naal jorrake aseen liaa sake| mahaaraaj de is uche piaar valavale pur sangataan ate parivaar nihaal ho ge te paanvatte mandar daa paravesh vaahiguroo de keeratan rang vich us din manaayaa giaa|
3. bheekhan shaah fakeer
karataar de rang, kithe panjaab ar panjaab daa kendr raamadaas puraa, ar is de paas daa pindd guroo kee rauarr, jithe nauamen guroo jee biraaj rahe san, kithe vaahiguroo de gayaan noo prakaash karan daa udam te us udam daa utasaaha
braham giaanee praupakaar umaahaa sukhamanee asattapadee 8
sree guroo teg bahaadar jee noo aasaam desh prachaar karan lee aapane sees par biraajamaan karavaake lai turiaa| is des sree guroo naanak dev jee ne satinaam daa chhattaa ditaa see, auh angooree hun kujh kamalaaundee see, jis noo haree bharee karane namat sree guroo jee tiaar hoe| panjaab chhaddiaa ar aanand bhavan aanand pur bee chhaddiaa| sree guroo teg bahaadar srishattee dee chaadar poorab rukh noo tur pe| thaan thaan dharam upades karade anek teeratheen aparrake teesare jaame de kauatak vaangoo teerath udam satiguroo keea sabh lok udharan arathaa| tukhaam4, anka1116
srishattee noo taarade, bhai bharam vichon kadtade satinaam de pul par charraaunde, jeeaadaan, naam daan, visaah daan, bharosaa daan, sidak daan, an daan, basatr daan, mitthe bachan daan, prem daan dende tribenee pahunchake os thaan de vaaseean noo sachee tribenee daa maarag dasiaa
eih prasang san.g.naa.saa. 437, dasanbar 1906 poh sudee sapatamee de gurapurab par khaalasaa samaachaar raaheen prakaashiaa giaa see|
kabeer gang jamun ke antare sehaj sun ke ghaatt|
tahaa kabeerai matt keea khojat mun jan baatt|152| salok kabeera
anekaan tribenee nadee vich fasiaan noo kadtake is sehaj pad dee tribenee vich puchaayaa te bhaaree pun daan keete
jeea daan de bhagatee laaein
har siau lain milaae|2| soohee m. , ank749
fer aap pattane shahir pahunche| chaache fagoo varage payaare te anekaan sidakee is desh vich vasade se, aus desh noo kritaarath karade hoe pattane tthahir ge|
eis desh ne age ik budheemaan daa darasn keetaa see1, jis ne nekee de chashame2 valon chup rakhake niree nekee prachaaree see, so lorr see ki dharatee dee uh bhukh, jo kaadar vihoone kudarat de premeean vich rahindee hai, pooree hove| hun us dharatee vich us ne avataar lainaa see jo pooran nekee noo jaanadaa see, par jithon nekee nikalee hai usadaa bee pakaa siyaanoon see| jo ih kahin dee lorr naheen see rakhadaa ki parade de baad paradaa hai sagon jo ih keh sakadaa see ki
aad purakh abagat abinaasee|
lok chaturadas jot prakaasee| akaal us.
jis ne hukam daa thahu hee niraa naheen see dasanaa, par hukam de maalak karataar daa bee pooran giaan deke ih dasanaa see
1. mahaatamaa budh jee| 2. rab jee|
fokatt dharam bisaar sabhai
karataar hee ko karataa jeea jaanayo|12| 33 savai.
pun
sidh suyanbh prasadh sabhai jag ek hee tthaur anek bakhaanai|
re man rank kalank binaa har tai kih kaaran te na pahichaane| savai.
haan, aus dharatee noo ih fakhar milanaa see ki sansaar daa sabh ton vaddaa avataar, sabh ton vaddaa mukat daataa, sabh ton vaddaa beer, sabh ton vaddaa sutantrataa daataa, sabh ton vaddaa sansaar vich vattaau paidaa karane vaalaa, guroo avataar, kavee, vidavaan, neeteevetaa, sainaapat, grihasatee, saadhoo, sidh, tayaagee, aupadesh daataa, karanee te kahinee daa sooraa ithe pragatt hoeaa hai| ese namat prakaash de punj sree guroo teg bahaadar jee teg bahaadar see kriaa karee na kinahoon aan is sathal te biraajamaan ho ge san| kuchh samaan rahike parivaar noo ethe chhaddake aap aasaam chale ge hoe san|
eithe hee samat 1723 bikramee 1666 ee daa bhaag bhariaa poh daa maheenaa aa giaa, age bee sat sadeean ton kee poh is bhaarat vich aa rahe se, par zulam daa kakar sadaa hee paindaa rihaa, ar eeh satee hoee bhaarat bhoomee piaare de prem vich maanon aiaun pukaaradee rahee
pokh tukhaar parrai van trin ras sokhai|
aavat kee naahee man tan vaseh mukhe|
man tan rav rahiaa jagajeevan gur sabadee rang maanee|
anddaj jeraj setaj utabhuj ghatt ghatt jot samaanee|
darasan dehu deaapat daate gat paavahu mat deho|
naanak rang ravai ras raseea har siau preet saneho|14| tukhaa. m. 1, baa.maa. ank 1109
par hun kiho jihaa poh aayaa dukh haran vaalaa, piaare noo sansaar par lai aaun vaalaa is poh dee mahimaa aiaun fab rahee hai
pokh tukhaar na viaapee kantth miliaa har naahu|
man bedhiaa charanaarabind darasan lagarraa saahu|
ott govind gopaal raae sevaa suaamee laahu|
bikhiaa pohi na sakee mil saadhoo gun gaahu|
jeh te upajee teh milee sachee preet samaahu|
kar geh leenee paarabrahim bahurr na vichhurreeaahu|
baar jaau lakh bereea har sajan agam agaahu|
saram pee naaraaeinai naanak dar peeaah|
pokh suhandaa sarab sukh jis bakhase veparavaah|11| maajh m. 5, baa.maa. ank 135
aise piaare poh daa jis vich bikhiaa pohi na sakee daa baanhanoo banhanoon vaalaa tejasavee mahaaraaj pragatt hoeaa ik dihaarraa aaeaa jis din sapatamee thit see| is bhaage bhare din savaa pahir raat rahindee sree guroo teg bahaadar, dharam dee chaadar, dharam dhurandhar, pooran gur avataar jee de grihamaataa gujaree jee de sulakhane grihashree kalageedhar jee, meeree peeree de maalak sree guroo gobind singh jee avataar dhaaree hoe| mahaan purakhaan de avataar dharatee te udhaar namit hoeaa karade han, jad kade prithavee par paap at ho jaave tad aatam srishattee vichon koee upakaaree aaundaa hai, par aitakeen taan paraupakaareean de sirataaj aa ge ar iko vaaree aa ke
chale naheen ge, das jaamen dhaare| ih hun dasavaan jaamaan use jayotee ne dhaariaa hai| aatam srishattee vich aatam prakaas hone kudaratee baat see| sreerak sristtee vich koee raajaa, paatashaah kite jaave taan sareerak utasaaeh hunde han, jinhaan noo karane vaalaa sareer vich lukiaa baitthaa man hundaa hai te man noo satayaa aatamaa dendaa hai| jad aatam srishattee de tejasvee mahaan purakh aae taan aatam kauatak pragatt hone zarooree se, te aatam raseean par is daa asar honaa bhee kudaratee baat see| so us vele ik tapee fakeer ne is prakaash noo tak ke sedh keetee ar use sedh te pattane pahunchaa| sree guroo jee de dvaare jaake naven aae daataa jee de darasn vaasate araz gujaaree| age aatam raseean daa is ghar aaunaa taan aiaun kadar paaun vaalaa see jikoo sone chaandee de vapaaree saraaf de ghar aadar paaunde han; daivee baalak noo kuchharr lai ke daaee aaee te saaneen jee ne namasakaar karake aapanaa mathaa safal keetaa| sareer de hundiaan kee ver fkeeraan noo bee parade rahinde te sanse utthade han, hun fakeer saaneen de jee vich sansaa utthiaa, preekhiaa daa shak aaeaa ki dekhee eeh hindoo mat de honage ki isalaam de aunhaan ne ih dekhan dee aashaa dhaar ke, ki je dudh ddohalanage tad musalamaan je paanee ddohalanage taan hindoo samajhaange, do kujeean leeteean| ik vich dudh, dooee vich paanee paake daivee baalak jee de age keetaa| par kauatakahaar baalak ne ik pair naal donon ulattaa diteean tad dekho ki paanee te dudh doven ddulh ke ral mil ke ik ho ge| paratakh upadesh de ditaa ki tasab dee kujee musalamaanaan dee ar varanaasm de hatth dee kujee hindooaan dee torr ke jal dudh noo ik khaalasaa kar diaange, jal dudh dee preet mashahoor hai| sree guravaak hai
re man aisee har siau preet kar jaisee jal dudh hoe|
aavattan aape khavai dudh kau khapan na dee| siree m., pan. 6
aiaun hindoo te musalamaan ik dooe naal piaar karan vaale banaavaangaa| dudh ag te dharo taan paanee sarradaa hai, dudh noo naheen sarran dendaa, dudh apane piaare daa dukh dekh ke uchhaladaa te aap ag te paike usanoo bujhaa dendaa hai, ton uchhalade noo fer paanee mil jaae taan khush hoke murr jaandaa hai| fakeer jee samajh ge ki ih prem avataar duhaan noo ninmrataa dee dharatee te paa ke prem naal gunhegaa| ih tak ke us daa prem hor umagiaa ki sukar hai is dukhee sristtee daa paar utaaraa hovegaa| fir fkeer aapane hor bee dhan bhaag jaanake mathaa ttekake vidaa hoeaa| fkeer dee aayoo ho chukee see, naheen taan vekhadaa ki is vaahiguroo de nivaaje baalak ne kis tarhaan lokaan vichon main kadt ke sees bhettaa leete ar kis tarhaan amrit saaj ke srishattee maatr noo jorran lee maano jorravaan masaalaa tiaar kar ditaa| kis tarhaan hindoo sikh ho ge, ar kis tarhaan budhoo shaah varage musalamaan sikhee dhaarake aapane sapatr bhett kar ke krit krit hoe, kis tarhaan amrit daa daravaazaa praanee maatr lee khulh giaa, kis tarhaan desh noo sutantrataa milee, kis tarhaan sansaar noo sachaa dharam miliaa|
nott poh daa maheenaa sikh kauam vaasate gurapurabaan te shaheedee purabaan daa maheenaa hai| is maheene dee mehatataa baabat bhaaee saahib bhaaee veer singh jee dee ik kavitaa agale pane te hai|
eik bujhaarat
poh khoh poh moh
samat 1722 bikramee daa poh
paale hadd karrakaavan oh
dandaan naal vajende tthake
paapee pauan kauan jaa ddake
raat ikalee boohe band
naa taare naan dise chand
kal mukalee rovaan dhaaeen
payaare haae jhaat naan paaee|
samat 1723 bikramee daa poh
maar hulaare utthayaa moh|
tthandtee pauan piaaree lage
jafee paandee tirakhee vage|
raat ikalee boohe band
andre sooraj taare chand|
khirr khirr hasaan luddee paaee
kin aa ke rut parat dikhaaee
samat 1969 bikramee daa poh
aayaa fer karedaan ttoh|
vich maagh de pair dharaandaa,
roop basantee faban fabaandaa|
puchhadaa daso tuseen sujaan
kiaun hun karade meraa maan
mainoo tusaan basant banaayaa
saareean fabanaan naal fabaayaa
oho tthandtee vagadee pauan
luk luk baitthe andar bhauan
kiaun khusheean kar aakho aave
bhaage bhariaa daras dikhaave
es prashan daa utr bhraavo,
aseen na deeee, aap bujhaavo|
asaan bujhaarat e hai paaee
tusaan baitthake bujhanee aaee|
jo bujhe so khushee manaave,
khushee inaam bujhan dee paave| gurapurab gulazaar, kherraa13
soochanaa is bujhaarat daa darusat hal taan satikaarayog kavee jee hee jaanade han, par aseen apanee tuchh budhee anusaar kuchh is tarhaan samajhade haan ki pahilee kavitaa vich sree kalageedhar jee de avataar dhaaran ton ik saal pahile samat 1722 bikramee yaanee 1665 ee de poh dee dashaa dasee hai jadon guroo jee haale sansaar vich naheen aae san, eik kisam daa sunasaan rrachauma see| kavee jee aapane aap noo kalamukalaa samajhade han te darashan lee tarasade han| doojee kavitaa vich 1723 bikramee yaanee 1666 ee de poh dee gal hai jadon guroo jee daa avataar ho giaa hai te saare brahamandd vich kherraa hee kherraa fail giaa hai, kavee jee khush ho ke luddee paande han| teejee kavitaa vich samat 1969 bikramee de poh dee gal hai jaden ki ih rachanaa rachee gee see yaanee 191213 ee. san. gu. naa. saa.443 44 | eis rachanaa samen satikaar yog lekhak jee aapanee bhar javaanee vich san te uhanaan dee aayoo koee 39 yaa 40 ku saalaan dee see| poh daa maheenaa sangataan noo puchhadaa hai ki hun guroo jee noo jaamaa chhoddiaan vee 200 saal ho ge han, tuseen ih dihaarraa hun kiaun manaande ho te khusheean karade ho satikaarayog kavee jee daa drirr nisachaa hai ki gurapurab vaale din kalageedhar paatashaah jee prem de pusp bibaan te savaar hoke uparale manddalaan vichon maat lok vich sachamuch divay jayotee roop vich aaunde han te gurapurab manaa raheean sangataan te rahimataan varasaande han| is vaasate sangataan gurapurab daa din jo poh de maheene vich aaundaa hai dhoomadhaam naal manaandeean han| so saadde anumaan anusaar poh de maheene de prasn daa utar mil giaa hai| ih bibaan te charrake aaun vaalaa dris kavee jee ne supane vich dditthaa hai| dekho vachitr supane niraguniaaraa naam daa ttraikatt nan 1228 doosaraa supanaa, panaa 29| asaan keval bujhaarat bujhan daa yatan maatr hee keetaa hai| bujhaarat daa asalee utar taan keval satikaarayog kavee jee hee jaanade han| koee bhul ho gee hove taan maafee mangade haan| sanpaadak
4. beebee sugharr baaee
1. eikaant te ikala
thak jaae inasaan taan aaraam chaahundaa hai, ak jaae taan chhuttakaaraa chaahundaa hai akaaun vaaliaan ton, hus jaae taan naa aaraam dee sojhee hundee hai naa chhuttakaare dee hosh, andar baahar ghabaraa chhaa jaandaa hai, par je thakaaun vaale, akaaun vaale te husaa den vaale saare saamaan door ho jaan te ih reh jaae ikalaa taan vahishat aa gheradee hai te sudaa ungalaan dikhaaun lag paindaa hai| ikal buree, eih naa aa vaapare kise noo| ikal sabhanaan ton vadheek ddaraaunee shai hai| ikal udaaseean dee maan te niraasataaeean dee daadee hai| hain kee ikal maarree hai eikal ekaant hai, ekaant noo komal unaraan vaaliaan daaniaan, daarashanikaan te rab de piaariaan ne salaahiaa hai| kiaun kahinde ho ki ikal yaa ekaant maarree hai eis lee ki eikal ekaant naheen hai| eikaant einasaan aap bhaaladaa hai te eikal eisanoo aa vaaparadee hai| eikaant rooh daa aaraam asathaan hai, eikala tanahaaee dee kaid hai| eikaant vich jaa ke thakaan, akeven te hasanaa door hundeean han, par ikal vich jaa ke vahishataan chhaa jaandeean han| ekaant jeevan noo navajoban dendee hai, eikal jeevan noo khaaradee te budtepaa laaundee hai|
eih prasang 7 maagh samat gu.naa.saa. 468 arathaat 19 janavaree, 1937 ee. noo gurapurab sapatameen par khaalasaa samaachaar vikhe prakaashiaa see|
ekaant vich aapaa aapane ttheek tol andaaz vich aaundaa hai, eikal vich aape daa vazan ghatt jaandaa hai| haan, ekaant vich dil vadhaaun vaalee usatut te dil dtaahun vaalee nindaa naheen hundee, eis karake man de tolapalarre neeaunde jhukade kise paase naheen, ain taraajoo tol pooraa rahindaa hai, so inasaan aapanaa mul paaundaa hai ttheek ttheek naa vadh, naa ghatt| ekaant vich tavajo noo baaharale te opare khicheven naheen painde, aapaa ttikadaa te aape vich ttubheean maaradaa hai te kee ver inhaan ttubheean naal aape deean ddoonghaaeean vichon gunaratan labh liaaundaa hai| man de val te ving ekaant vich dis painde han te nikal jaande han| ekaant vich budhee ujal ho jaandee hai te nishache de ghar noo labh laindee hai| ekaant vich dhiaan jurradaa hai ate uh raah dis paindaa hai jo ananta vich jaa khulhadaa hai| ekaant vich rooh rooh naal galaan karadaa hai te ekaant vich hee rab rooh naal galaan karadaa hai| je inasaan chaahe ki jagat noo kuchh deve taan ekaant naal piaar paave, daataa hon lee usanoo ekaant vichon saamaan milegaa|
eikal vich surat de aasare bhaje hoe, opare ho ge te door chale ge disade han, taaheeon ikal vich udaasee ddar te vahishat chhaaundee hai| kise aadamee noo kise nirajan ttaapoo vich chhorr aao, chhe maheene baad usanoo jaa ke puchhe ki tere baab kee varatee taan uh ikal de mahaan bhayaan noo das sakegaa| tuseen ik mandar vich samaadhee laa ke baitthe ho, yaatarooaan dee gahimaan gahim hai te bhauan bhare pe han par jad akh khohalade ho taan jee saaneen daa nazareen naheen paindaa, khayaal kar lo us vele dee ikal daa nakashaa te us daa asar| soch lo ki tuseen kise sikaar ge kee dinaan lee ban vich guaach ge ho, koee piaaraa naal naheen, koee jaanoo siaanoo miladaa naheen, koee oparaa bee nazareen naheen paindaa, jeev maatr akhaan agon naheen langhadaa, aus vele de dilattotte daa andaazaa laa lo| haan jeeo, banaan vich kade
guaache noo ikal de rangaan daa pataa hai te tanahaaee dee kaid vaale noo isadee peerraa daa vadhere thahu hai| baabaa ikal buree|
aunj dekho taan jeev ikalaa hai| ikalaa aaundaa hai te chalaa bee ikalaa jaandaa hai, par is ikal dee soch is noo naheen furadee, fure taan bhai khaandaa hai| kintoo jagat vich vasadiaan is noo je kade eikal aa vaapare taan bahut dukhee hundaa hai| je veechaar karo taan einasaan jagat vich vasadaa rasadaa bee ikal vich hai, par duaale vasade bheerr bharrakiaan karake is noo is aapadee ikal dee veechaar naheen furadee| jiven sau andde naalo naal pe han, sabh aapo aapanee hadabandee vich band han, pe han chaaho kolo kol par hain addo add, eikale ikale| haan sai pinjare nerre nerre pe han, par panchhee vich ikale ikale baitthe han| sai deep kise saagar vich nerre nerre han, vich jal hai, han nerre nerre par han ikale ikale, aapo aapanee hadabandee de andar vakhare vakhare, eisee tarhaan inasaan inasaan de bhaaven nerre hove par hai har koee vakharaa vakharaa, eikalaa ikalaa| harek daa aapaa judaa judaa hai, harek dee andaralee duneean hai aapo aapanee| put noo peerr ho rahee hai, maan paas baitthee ttakor kar rahee hai, javain fakaa rahee hai te vaaree gholee ho rahee hai, par jithe ku putr noo peerr prateet ho rahee hai othe maan dee pahunch naheen hai| kacheecheean laindee hai ki vas hoe taan peerr noo othon dhr kadtaan, par idde hit te hitoo de paas hundiaan bee put peerraamanddal vich ikalaa hai| eis ikal dee sojhee vittrekee vairaagavaan noo paindee hai| ik hor eikal hai, jis vich inasaan khushee khusee vas rihaa hai| har inasaan eikalaa hai te jagat naal us noo seh subhaa jang vaapar rihaa hai| harek aapane laabh de magar hai, dooe noo oparaa jaan ke us de laabh daa kise noo fikar naheen| aapanaa laabh lain vele, aapanaa nafaa kadtan vele, dooe naal darad naheen furadaa, sagon us dee haanee dee bee paravaah naheen rahindee| aiaun bee har koee ikalaa hai te
eikal us de andar vaapar rahee hai| haan jeeo, eih ikal baahar dee naheen andar dee hai| aapanaa laabh te laabh vich jatan kasha makas te is jatan ton praapat hoee jit daa ras is ikal dee sojhee naheen pain dendaa| ik hor ikal hai jo bheerraan vich bee aa vaaparadee hai| kise noo havaaee jahaaz te charrhaake panj hajaar meel te jaa ke kise ghugh vasade nagar vich chhorr aao, jithon de vaaseean dee ki uh bolee bee naheen jaanadaa| us gahimaa gahim vich us opare noo bheerr vich vaaparan vaalee ikal daa thahu pegaa te us noo is ton chhuttakaare daa ras tadon pavegaa jadon ddaanvaan ddol hoe noo ik oparaa hee bhaaven hove, aus dee bolee samajhan vaalaa mil pave|
eik ikal hor hai| jadon bheerraan bee duaale hain, jaanoo siaanoo bee hain, koee darad vanddaaun vaale bee hain, par koee ik piaaraa, jis noo aapanee surat daa aadhaar banaa liaa see, auh binas giaa hai| haan, eis ikalaan vaale jagat vich, jithe baahar bhee vith daa pasaaraa hai te andar bee vith daa khilaaraa hai, eik piaar hai hamadaradee haije is vele kiton uh aa prakaashe taan ikal roopee vith te pul ban jaandaa hai| ise pul srenee de aasare inasaan aapanee kudaratee eikal noo bhulaa rahindaa hai| par jadon kadee ih pul ttutte, jaan koee piaaraa, jis naal ki surat ne ih payaar lagaau daa pul banaa liaa see, vichhurre taan ikal andar aa varradee hai, auh lokaan de paas hundiaan bee ikal dee peerr jharanaatt dendee hai|
2. eikal dee raata
eik potthohaar dee beebee hai, jis daa praanapatee ain javaanee vich sansaar ton ttur giaa hai | beebee aap bee juaan hai, saddaual, suhanee, saroo vaangoon lamee te sugharr bee hai| naam bee is daa sugharro hee prasadh hai| is de peke bee shaahookaar san, dhee iko see, oeh guzar chuke han te padaarath saaraa is sukhe ladhee dhee noo de ge han| patee aap bee chokhe paise vaalaa see| is de putr dhee naa hon karake
auh padaarath bee saaraa sugharre de paas hai| duvalion aaee daualat is de pair chunm rahee hai, par ih hai ikalee| naa han peke, naa sahure, naa pitaa, naa patee, naa maan, naa sas| agon vel vadhee naheen, naa hai put naa hai dhee| sansaar vich baitthee hai ih beebee ikalee, nauakar chaakar hain, door nerre de sanbandhee hain, kushaamatee bee anekaan hain, dhan pichhe jee jee karan vaale bee hain, par uh aap noo ikal vich hee vekh rahee hai| baahar ikal piaaran vaaliaan de binas jaan dee, andar ikal hai surat de aasarepateede viyog dee| adhee raat hai, garamee dee rut hai, dhur chhat te palangh ddatthaa hai, jis ute ih beebee lett rahee hai| haan sugharro lettee taan hai, par hai jaagadee te galaan kar rahee hai taariaan naal
he asagaah neel de taarooo tuseen bee mainoo mere haar ikale ikale dis rahe ho| koee kise de naal naheen| vithaan, khabare keddeean ku peean han tusaan de vich vich, par tuseen fer pe chamakade ho| main kiaun susadee jaandee haan mere paas tusaan haar chamakade javaaharaat han; meree chamak kiaun maaree gee nauakar chaakar baandeean bee han, mahimaan karan vaale bee han, fer main kiaun ikalee ikalee lagadee haan| aine lokaan de paas hundiaan, haae, eih mainoo kiaun khaa rahee hai| sugharro pitaa jee ne tainoo vidayaa parrhaaee see, jagat asaar hai toon parrhiaa see| koee kise de naal naheen, kalaa aaundaa kalaa ttur jaandaa hai| vich vichaale kalaa ho giaa taan ho giaa sahee| par haan, sochaan tadon changeean lagadeean san, par hun kam naheen saaradeean| hirade peerr hai te hattadee naheen| baapoo jeeo, baapoo jeeo aao dekho laaddaan palee kiven vilak rahee hai| mauat, buree mauat, vichhorriaan dee chhuree mauat,maan vichhorree, pitaa vichhorre, patee bee chhorriaa, par haae, mauat rahimat bee hai| tuseen mare baapoo jeeo taan main gam khaadhaa see
ki haae kiaun ttur ge, par main aj dekhadee haan ki tusaan te mauat ne rahimat keetee see| je tadon oeh aap noo naa lai jaandee taan aj tuseen mainoo dukhee dekh ke dukhee hunde te je oeh tadon mainoo bee samett laindee taan main bee pateeviyog daa dukh aj naa dekhadee| mauat rahimataan vaalee hai, par is dee mihar is dee aapanee khushee te hai| mangiaan khair naheen paaundee, apanee khushee naal meharaan de meenh vasaa dendee hai| is de bathere tarale kadte ki mainoo bee lai chal patee de naal, par ik naa sunee is aapanee keetee karanahaar ne
kattadee naheen dukh dee raat,
kiven kattegee dukhadee umar, kiven hoeigee prabhaat
nainaan naheen paindee e neend,
kiven aavegee sadaa dee neend,
neend sulakhee kadon paavegee jhaat
naheen aavoge preetama fer,
sugharro naa dekhegee fer fere firan vaalee o raat|
3. eikal ton nikalan de tarale
viaakulataa te ghabaraa sugharre daa kise kise vele shudaa vaangoo ho ho jaandaa see, par koee kudaratee bal see man vich te kuchh parrhee hoee see, ddaadte ghabaraavaan vele uh koee rasataa ttoladee see us andar vaaparee ikal ton chhuttan daa| din chaalee kahir de beete rondiaan te vilapadiaan| ik raat taare ginendee noo sojhee furee ki uh taan hun giaa te aa naheen sakadaa, koee aad jugaad aayaa naheen; kee main kise shai noo hun morr bee sakadee haan
siaanap vaale te sojhee vaale man ne sochiaa ki patee piaare dee yaad main sanbhaal sakadee haan| us de mel daa sukh ant man noo hee hundaa see naa te jo shai mainoo dukh de rahee hai uh bee hai man vich uhanaan sukhaan dee yaad| main hun rurrhadee haan vijog dee
peerraa vich, kiaun naa jeevaan melaras dee yaad vich| uh chhinaan, auh gharreean, auh vakat de lahiraau jo langhe patee prem de aanand vich, kee main uhanaan dee yaad vich jeeo naheen sakadee| ih sochake sugharro ne aapane man noo lagee chott daa daaroo labh liaa| haan, aakhe he ikal je toon varr gee hain mere man vich, nikal ki ithe main peearas dee yaad vasaavaan hun| is yatan vich lagiaan us noo sukh naal beetan vaalaa samaan aa jaave| par fir viyog peerraa te ikalaapiaan hon daa rau ttur pave| is daa daaroo is ne ih keetaa ki patee dee ik moorat noo ik palangh te sajaa ditaa te isadee but poojaa vaangoo poojaa aaranbhee| jadon dil ttott pave taan moorat de saahamane aa ke aakhe tuseen ho naa tuseen, tusaan de premaras deean chhinaan dee yaad mere ang sang hai, haan tuseen ho naa tuseen | iaun aakhe te nain mund ke baitth jaave te piaar vaaleean chhinaan vich aae ras bhaav yaad kare| iaun surat vichon nikale ikalabhaav daa kuras| aidaan lagaa beetan sugharre daa kaal| aiaun keetaa us ne aapane man naal aapane viyog te ikal daa ilaaj|
4. mooratee poojaa| patee ton sree raama
kise piaare de viyog de lage ghaau daa ilaaj samaan bee karadaa hai| daane kahinde han, ki aise ghaavaan daa bharanaa varhaa taan akasar lai jaandaa hai, par ghaavaan de bharan samen daa hisaab ghaavaan dee ddoonghaaee ute hundaa hai| sugharro de sute hee sugharr man noo ik daaroo taan andaron hee labh piaa see, par us vich uh ttikavaan bharosaa naheen see jo kise satisang ton milee saaneen dee yaad vich upajadaa hai| ise karake us noo mooratee daa bee aasaraa lainaa piaa| is aasare sugharro kuchh ku bach gee rorrhaan te vahinaan ton| jaaeidaad te padaarath daa prabandh bee us daa samaan lainde san, eeh rojhe bee viyog te ikal de dukh noo bhulaaunde san, par us ne ik baaharalaa aasaraa
hor labhaa| aae ge saadhoo mahaatamaan lee kutteean pavaaeean| duaale ik bageechaa bee luaaeaa, te an paanee daa prabandh bee kar ditaa|
kise isatree paas padaarath hove, fer vidhavaa hove ih gal saak sanabandhee, jaanoo ajaanoo sabh noo khich paa dendee hai, ki kise heele havaale is daa dhan muchhee| jadon varhaa ku beet chukaa see te sugharro daa man apanee jaaeidaad de prabandh aad vich lag piaa taan sugharro kujh ku khirree, kise vele khush vee dis paindee taan nerre de sahure saakaan aadikaan vichon jatan hon lage gabharooaan de ki bhaaven hindoo mat vich vidhavaa vivaah dee khulh naheen te uch jaateean vich barree heenataa samajhee jaandee hai, par je itane dhan vaalee vidhavaa hath lag jaae taan izat te biraadaree de nak namooj noo keeh karanaa hai, padaarath dee mauaj taan mil jaaegee| is tarhaan de kee jatan hoe par sugharro te kise daa asar naa piaa| sugharre sute hee us akal dee maalak see jis noo ki saadhaaran paarakhoo budhee kahinaa chaahee, eis karake ih maamaliaan noo binaan bahut sir bhane de chhetee samajh jaandee see| je lorr pave taan vitrek budhee bee rakhadee see te gal dee teh tak aparran vich bhul ghatt khaandee see| brij bhaashaa de kuchh granth parrhan kar ke budhee saan bee charrh gee hoee see, eis kar ke har gal noo parrachh lain vaalee taakat bee is vich kaafee see| so ih aapane unhaan sajanaan de aashe indee taarr gee ki jo isanoo aapane vas vich karake isade padaarath noo apanaaun de heele karade san| hindoo dharam vich palee te khatree gharaane dee hon karake pateeviyog magaron hor purakh daa khiaal is noo priy naheen see lag sakadaa| lok laaj bee ik bhaaree rok see, par pateeprem, jo is noo ishak vaangoo see, auh surat noo ik khich vich rakhadaa see| inhaan te aise kaaranaan karake jis jis ne is noo aapanee banaaun daa yatan keetaa, auh haar giaa te sugharro har aise pesh aae maamale vich jitadee rahee| har jit us de
man noo vadhere mazaboot karadee gee, par naal hee sansaar ton vairaag vadhadaa giaa| aapane dhan de maamale vich ik ghar de puraatan nauakar ton sivaa kise te is noo itabaar naa rihaa te ih vadhere chauakasataaee naal us noo sanbhaaladee rahee| ithon mile vairaag ton us daa jhukaau satisang val pai giaa, jis vich is noo dise ki rooh daa bhalaa hoaoo te padaarath dee safalataa daa avasar miladaa rahoo| kutteean jo puvaaeean san othe nauakar kam karade san, par hun ih aap othe jaan aaun lag pee| vidavaanaan te bhale purakhaan naal veechaar daa othe samaan mil jaandaa see, jis naal us noo aapanee antreev bhukh lee bhojan mil jaandaa te hath naal an paanee dee sevaa karake jo asheeravaadaan miladeean yaa saadhoo lok mahimaan kar jaande uh bee surat noo kuchh aasaraa de jaande|
eis tarhaan karadiaan ik samen koee bairaagee saadhoo aae| eeh change disane pusane te vidavaan bee se| beebee daa haal sunake eeh kuchh vadhere chir lee ttik ge te upadesh aad vich kuchh vadhere samaan den lag pe| jadon us saadhoo noo pataa lagaa ki beebee patee mooratee daa poojan vaang poojan karadee hai taan kahin lage dekh beebee toon ne je patee prem men mooratee poojan aaranbh keea hai yih ttheek naheen| mare ke peechhe us ko yaad karanaa achhaa naheen| aam logon men prachalat baat hai ki mare ko yaad naheen karate| jab jalaa kar aate hain ton vaheen tinakaa torr aate hain, yih keh kar yatr aagataa tatr gataa| sabh mare praanee beetaraag mahaanpurakh naheen hote| maayaavee mare hooon kee yaad karane vaale ke lee kee kaleshon kaa kaaran ban jaatee hai, par tum susheel ho, dharam anuraaginee ho, tum ko jo abhee tak haanee naheen hooee raam kee anugrah hai tum par| aauar hamaare jaane bhalaa hooaa ki aap ko dhayaan kaa abhayaas ho giaa| ab je tum raamamooratee rakh lo, patee mooratee kee jaghaa, to tumaaree kalayaan
ho jaaye| yadee pateebhagatee, sree raam kee bhagatee ho jaae ton janam maran kee baadhaa door ho jaae|
eis prakaar is saadhoo ne sugharro noo aapane mat val prer liaa te patee mooratee dee thaan raam mooratee vich lagaa liaa| hun jo patee prem see yaa pateepremaras dee yaad see, aus khayaal vichon man sute hee nikal giaa te raam bhagatee vich lag giaa| jo jo saadhan saadhoo ne kahe is ne keete, par chit ddaanvaan ddol ho ho jaaeaa kare, ant is noo ik din us saadhoo dee gufatagoo ton sojhee pai gee ki raam avataar dee praapatee dee thaan ih purakh hee raam roop banake mainoo aapane magar laaegaa| sugharro ne hun hushiaar ho ke parrachol aaranbhee taan is sitte te puj gee ki ih saadhoo aap aapaneean manon kaamanaan daa bijee naheen hai te mere padaarath te mere roop karake mainoo bijai karan de uparaaliaan vich hai| ih nisache karake us ne saadhoo noo kutteea ton vidaa keetaa te aap fir vahinaan vich pai gee ki jiven sansaar de melee kise de mitr naheen, keval aapane laabh lee dooe noo milade han tiven eeh ghar baar tiaag ke vichar rahe aise saadhoo bee maayaa de magar hee baavale ho rahe han|
eih tthuhakar khaa ke sugharro daa man pichhe naheen murriaa| uh hun is dhun vich see ki aakhar maranaa hai, dhan padaarath ne naal naheen jaanaa| jeevan noo hun aisaa palattaa dio ki murrake janam naa hove| naa janam aave, naa moh maayaa pitaa patee aadikaan naal pave, naa viyog dee satt sahinee pave| haan koee saadhoo zaroor ttolanaan hai jo aap paaragiraamee hove, jo maayaa ton ateet hove te paramaatamaa vich pahunch rakhadaa hove| so is ne saadhaan santaan noo milanaa naa chhorriaa| jadon sune ki koee saadhoo aayaa hai, aapaneean sakheean noo
naal lai ke usanoo milan jaave| bhettaa poojaa bee lai jaave te changaa lage taan kuchh dinaan lee kutteea vich ttikaa bee lave| harek saadhoo ton isade kaneen ih avaazaa pe ki guroo binaa gat naheen| par ih saadhaan vich ttol kare ki mere man mane daa guroo lajh jaave|
audhar is dee saadhoosevaa dee so door door tak fail gee| bhekh de parade vich jo maayaa de chaahavaan san so sun ke door door ton pujan lage| jo taan achaah lok san uh taan kaahanoo kise kol pujade han sivaa us samen de ki jadon hukam unhaan noo kidhare lai tture, par manon kaamanaan bhekh vich baitthiaan noo bee kadon chau karake baitthan dendeean han sugharron dee so sun ke brindaaban ton ik vaishanav saadhoo tture te potthohaar aa puje| inhaan de naal raas leelhaa daa raajasee saamaan saaraa see, gaaein te nritakaaree daa kamaal see| sugharro de giraan ton nerre kise giraan aa dderaa keetaa, jo giraan ki vadderaa kasabaa see te hindoo vason bahutee see othe| inhaan dee bhagatee raas leelhaa te sankeeratan dee mahimaan sugharro de kanaan tak aparree| aape naheen par aparraaee gee|
pichhale tajarabe ton siaanee hoee sugharr ne chukaniaan ho ke puchh bhaal keetee, jadon tasalee ho gee ki ithe banaavatt naheen taan aapane giraan bulaa liaa| ithe baavaa jee ne krishan karatav dee saaree leelhaa paaunee| baave daa aapanaa naam krisn kumaar see, eis daa gaanaa te nritay is kamaal daa see, ki sugharro kee ver besudh ho gee| paramaarath vich ruchee te man de jurran dee chaahanaan noo is sankeeratan naal laabh hoeaa| sugharro dee sharadhaa krisn kumaar jee vich chokhee vadh gee|
sugharre paas ik nauakar see chokhaa| eis noo isade sahure ne bachapan ton paaliaa see te hun ih panjaahaan de lag pag see| isanoo is ghar naal dilee piaar see, saare maradaan de chal basane magaron ih sugharre daa sachaa visaah yog sevak saabat hoeaa|
sugharro de paramaarath de shauak noo ih kise tauakhale naal takadaa see te akasar ver is de kadte thahu pate beebee noo sahaaee hunde san| eis saadhoo par ih bee tasalee paa giaa ki niralobh hai, par is ne aapanee khoj tiaagee naheen see| ik din sugharro ne is saadhoo ton mantar mangiaa| saadhoo ne kihaa ki pahilon aapane gharon raam mooratee door kar, agon noo raam upaashak saadhooaan daa sang tayaag karen taan aseen upades de sakade haan| jad beebee ne kaaran puchhiaa taan us ne dasiaa ki isatt ik chaahee, do se paar naheen hotaa eko dev keshavo vaa sivo vaa | do milen to siromanee ko chuno| raam jee 16 kalaan sanpooran avataar naheen, krishan 16 kalaan sanpan hain, pooran avataar hain, ein ko chuno| ih gal sugharro de dil lagee, so bairaagee upaasanaa us ne door kar ditee| par mantr aje usane naheen see liaa ki ik din chokhe ne aa ke dasiaa ki beebee ethe bee maayaa varat rahee hai| ik beebee jo falaane pinddon aaundee hundee see uh bahut saaraa gahinaa arapan kar gee hai choree gharadiaan ton te hun usade ghar kupat ho rihaa hai| ih jherraa hun tusaan tak aaun vaalaa hai| gal keeh uh maamalaa sugharro tak saadhoo noo samajhaaun lee pujaa| tadon sugharro ne krishan kumaar noo aakhiaa ki tuseen maayaa ton vairaagee purakh ho, krishan prem vich mate ho, tusaan noo is padaarath dee keeh lorr hai jad ghar de deke khush naheen taan mathe maaro ne| par saadhoo ne kihaa ki beebee ke prem kee is men haanee hai| sugharro ne haahukaa khaadhaa haae khabare ikal hee changee sai hai te tade vidhaataa ne mainoo ditee hai|
manaa dekh jogee suniaan hai ekaant dtoonddade firade han, tainoo milee hai taan toon is ton kanee kataraaee firadee hain|
kee haahuke lai ke sugharro inhaan ton bee upraam ho gee| par har tajarabe naal is daa man chauakas hundaa jaandaa hai| uny har treeke de saadhoo ton mile saadhan sache dilon karan karake isanoo ekaagrataa daa kuchh kuchh jhaaulaa pain lag piaa|
6. giaan
eis ton magaron sugharro noo jis saadhoo te kuchh pateejanaa aaee uh bee krishan upaask see, par uh bhagat naheen see| uh geetaa daa paatthee te kathaa karan vaalaa see| see panddit, gharon gareebee de kaaran bhekh dhaar turiaa see, jo kathaa vaarataa karake bhekh noo poojaa bahut miladee hai| sugharro daa sant sevee te daataa subhaav sun ke ih bee othe pahunchaa| is ton sugharro ne geetaa dee kathaa sunee, jis naal us daa man samajh te giaan dee vaakafee val hor rukh kar giaa| is panddit saadhoo ne us de pichhale haal sun ke usanoo samajhaaeaa ki giaan binaan mukatee naheen te giaan sree krishan daa sromanee hai te jad usadee aapanee geetaa jagat vich hai tad is ton ras te sumat lainee chaahee| ih veechaar us de dil lagee| is saadhoo noo jad sugharro ton kuchh padaarath mil giaa taan uh othe hor ttik giaa| sugharro noo lagan see us de dekhan dee jo maayaa ateetataaee dasadaa hoeaa maayaa ateet hove bee| par saadhoo jad dekhe ki hun ih meree chelee ban hee gee hai taan uh nisachint ho ke aapanee maayaa dee mang paa deve, jis ton chukaniaan hoke sugharro thahu pate laa lave| so is tarhaan jis din is geetaapanddit ne us ton maayaa dee mang keetee taan sugharro ne kihaa main tusaan ton os cheez dee lorr rakhadee saan jo mere paas naheen te main samajhadee saan ki tusaan paas hai| tusaan mere ton us shai dee mang keetee hai ki jo sai tusaan paas naheen te tuseen samajhade ho ki mere paas hai| main taan tusaan noo kuchh ditee bee hai te hor den noo tiaar bee haan, par tuseen mainoo
oeh kuchh naheen de rahe ki jis dee aas main tusaan ton keetee see| saadhoo ne kihaa ki jo granth main tuhaanoo parrhaaeaa hai us te amal karo, jadon adhikaar paidaa hoegaa uh padaarath main tusaan noo diaangaa| sugharro bolee main taan har saadhoo noo binaan us daa adhikaar puchhe de an, basatr, maayaa bhettaa de dendee haan| kuchh naa sare taan main buk aatte daa har fakeer noo paa dindee haan te kade adhikaar naheen puchhadee| tuseen mainoo anadhikaaree noo aapane dhan daa koee buk aatte vaangoo yaa bhoraa bee naheen de sakade eis par saadhoo kichakichaa ke reh giaa| sugharro ne ih sochiaa ki is ne vakat ditaa hai, rottee bee is khaanee hai, eiho is daa kitaa hai, je koee kuchh naa deve taan khaave kithon eis noo kuchh maayaa denee banadee hai, so kuchh gafaa de ke panddat noo sanamaan naal ttor ditaa te fer haahukaa khaadhaa he bhagavaan toon mainoo uh cheez ainee kiven de ditee hai ki jis de vaasate kee grihasatee, kee saadhoo saare mere yaachak aa hunde han, koee sidhaa koee val naal| keeh sachamuch ih dhan koee param sukh daa daataa hai toon mainoo aisaa dhan kiaun naheen ditaa ki jis naal main inhaan dee yaachak naa hundee te eeh mere yaachak naa hunde| nisache, he bhagavaan, teraa koee payaaraa aisaa hoegaa jo teraa yaachak hoegaa ar mere yaa mere dhan lee us vich yaachanaa naa hoegee|
7. khudaa prasatee
samaan beetadaa rihaa, saadhaaran saadhoo turade firade kade kade kutteea vich ttikade te tturade rahe| us noo chelee banaaun de sankalap naal bee kee aae te kee ge| likhiaa haik jis aaunaa tis mahant kahinaa aho hamaare bhaag jo ih hamaaree chelee bane ton barree baat hai| so aise bee kee aae te ge, par sugharro kise de magar naa lagee| ik din kise ne khabar ditee ki laage
de pindd ik fakeer saaneen aaeaa hai, jo pooraa antarajaamee hai te bachan dee satayaa jis dee falavaan hai| ih mahimaa sunake sugharro kuchh sakheean baandeean te chokhe noo naal lai ke gee| age us de chele baitthe san| chokhe ne unhaan noo jaa manorath dasiaa| pahilaan taan oeh khaan noo pe ki saadde fakeer saanee alaa vaale han, kise noo milake khush naheen| par jad ddittho ne ki eeh bahut sradhaa vaale han taan kahin lage ki saadde vich ik baalakaa hai, aj kal saaneen jee us dee sun lainde han, aus noo sad lainde haan, auh tusaan noo saaneen jee paas lai jaaegaa| uh baalakaa sadiaa giaa, chokhe ne ik mohar is age mathaa ttekee| ih sabhanaan noo naal lai ke ttur piaa| age ik vaddaa shaamiaanaa tan rihaa see, eis de andar jaan noo atth das rasate san| baalakaa jad ik daravaaze vichon langhake andar varriaa taan saaneen jee dee aavaaj aaee moonh laaeaa te gavaaeaa| sahuriaa kiddaa deedaa daler ho giaa hain autthanain te sabh kise noo lee aaunaan hain| hain, rab noo khiddauanaa jaataa hai jo main gharrake kise noo de denaa hai| dudh put dee lorr hove asees de diaan, rab main kithon liaavaan| rab marake miladaa hai muradiaan noo; chalaa jaah door hai| ih galaan suneean sugharro ne te us de saatheean ne, saare achanbhaa ho rahe san us dee antarayaamataa ute ki is ne ih kiny bujh liaa ki aseen rab daa raah puchhan vaasate aae haan| ine noo sabhanaan ne paas pahunchake mathaa ttekiaa| pahilaan taan fakeer ne kutakaa chukiaa maaran noo, fer tthitthanbar giaa, aho, eis maaee de mathe te taan bhaag dee ratee hai| ih taan shahanasaaeh dee hai| haan maualaa milegaa ghaal manazoor pee hai| milegaa jee milegaa| sugharro ne panj moharaan mathaan ttekeean| fakeer ne bhuaa ke pare sutteean| ham ko tthagatee hai| is naagan se fkeeron ko kiaa matalab le jaa| maualaa bikataa hai sone ke bhaa maualaa kaa daam sir hai| susaree agar talabe maualaa hai to haath dho duneean se| hain ham
khudaa khaahee o ham duneeae doon| een khiaal asato muhaal asaton janoo| naale rab manganee hain naale kameenee duneean, eih khiaal shudaapane daa khiaal hai is daa sire charrhanaa katthan hai | saaree luttaa de maal daualat, fakeeron se masakharee karanaa chhodd de| kanbalee pahin, fir aa tujh ko alaa milaa den| daualat bee paas rahe, ameeree tthaatth bee rahe| hain, resham ke gadelon par khudaa dtoondtatee hai| parrho kisaa adham ibraaheem kaa| paatasaahee chhorr kar maualaa milaa| bas ab jaao| tere par rahamat jhoonm rahee hai| fakeer ko bee taras hai, par tere aauar khudaa ke daramayaan paradaa haayal hai daualat kaa, paradaa khainch de, khudaa haazar hai, bas jaao| maal daualat se naataa torr kar aao| luttaa ke alaa ke naam par fakeeron ko attak attak ke haajat mandon ko, par jo kuchh degee khudaa ke piaaron ko, khudaa ke payaare ko, sunaan vuh manazoor parregaa daragaah men, jaao, ab jaao|
eih kahike fakeer ne kutakaa rakh ditaa te akhaan meechake ttik giaa| sugharro mathaa ttek ke ttur pee, par neem baavalee ho rahee hai, samajhadee hai ki sant antarayaamee hai, niralobh hai, gal pate dee kahindaa hai te sachee kahindaa hai| maayaa te raam do talavaaraan ik miaan vich kiven fer luttaa diaan dhan dhaam keeh karanaan hai es noo je ih hai paradaa| is prakaar deean sochaan sochadee aapane ghar aa gee| chokhaa bee aj bahut saaree tasalee paa ke aaeaa hai, par us daa man is galon udaas hai ki je svaaman ne maayaa satt paaee taan keeh kangaal ho ke vicharegee te ttuk mang mangake khaayaa karegee aapanee svaaman daa ih darashan us noo bhayaanak lagaa| audhar svaaman daa rukh hun dekhe taan bharose vaalaa ho chukaa see| soch soch ke ik din kahin lagaa beebee jee tuseen udaas ho te meree jaache doosare mat de fakeer te patiaa ge ho| tuhaadde sukh daa main dokhee naheen, par je sabh kuchh luttaa ke age vaangoo ih bee
bhulevaa nikal piaa taan naale gareebee saherree naale jagat daa haasaa| je aagayaa dio taan main das din uthe jaa ke rahaan te tasalee karaan ki sachamuch is antarayaamataa dee kee khel hai othe| sugharro bee sochavaan see, tajarabe kar chukee see, aakhan lagee jaao, par soch samajhake tturanaa, oeh naa hove ki uh hove sachaa te koee saraap lai aao azamaayash karadiaan| fakeer aakhade han naag hunde han| aj taan uh aapane subhaav de ulatt diaaloo ho ke mile han, var dende rahe han| chokhe ne kihaa ih tauakhalaa naa karo, mere aapane andar bee kuchh sharadhaa ho aaee hai, main hosh naal kam karaangaa|
dasaven din chokhaa udaas chihare vaapas aaeaa| aa ke aakhan lagaa savaamanee jeeo rab bakhashe, aseen bhale bache othe taan bhajan ki bandagee, fakeeree ki koee jap tap saadhan daa naam nishaan naheen| age taan saadhoo milade see jinhaan vich ik kamazoree lobh dee hundee see te ethe taan niree te sudhee tthagee hai| fkeer saaneen noo koee sidhaa aape naheen mil sakadaa, cheliaan paas pahilaan jaanaa paindaa hai, auh pairaan te paanee naheen pain dende| jad kuchh unhaan dee bhettaa poojaa ho jaave taan aapane vichon ik noo naal torade han| pahilon us jagayaasoo ton usadee muraad daa pataa abhol hee kadt lainde han jo usane manganee hai| age us shaamiaane de, jis vich fakeer baitthaa hai, kee daravaaze han, har daravaazaa ik ik muraad lee mukarar hai| jihaa ku put dee muraad, daualat dee muraad, adaalataan vich jit dee muraad, beemaaree ton khalaasee, rab daa milaap aad| so jis daravaaze thaaneen jad saayal andar jaandaa hai taan tthag saaneen duhaaee den lag jaandaa hai use muraad dee| jiven o mere paas put gharre pe hana aae ne put mangana aiaun saayal te asar ho jaandaa hai usadee antarayaamataa daa| fer saaneen lok baalake noo guse ho havaa ke var de dende han te baalake fer us ton kuchh hor maayaa aapanee nazar vajon lai lainde han| saaneen lok ateet bane rahinde han| kuchh chir ik thaan rahi
ke fer door kite jaa ddere laaunde han| ethe oeh aae hee tuhaaddee daualat dee maar ute han| ih galaan main kee hikamataan naal vich dhas dhas ke te maayaa kharach ke kadt ke liaaeaa haan te sabh kuchh parataa aaeaa haan| raam vaasate aapaa sanbhaal lo, je tasalee aje bee naa aave taan parataa lo aap bee|
sugharro ghabaraaee, aapane te gusaa aaeaa fer tthitthanbaree, jo amanaa aa giaa see, ausadaa ttuttanaa mandaa lagaa| fir andaron kakheen palaaheen hath paave ki kiven ih tajarabaa galat nikale chokhe daa| ant soch vichaar ke dasaan ku dinaan vich is ne bhes vattaa vattaa fere paae te nishache de ghar aparree ki jo chokhaa kahindaa hai ttheek hai|
8. auparalee gota
eis parataave magaron sugharro de man vich anokhaa vattaau hoeaa| uh ih see ki main kiaun satt khaavaan, main kiaun ttol karaan| je mere bhaag han taan aape milegaa mainoo badal meehaan hanereean daa maalak| main fakeeraan de tarale kiaun karaan| main tthok vajaa ke chhandd fook ke tturaan| main aapanee guddee hetthale daau ton laaundee haan, main uton dee got maariaa karaan| fer man kahe ki chhadd hee de khaan khahirraa es paase daa| fer andaron koee lukee hoee ruchee sir fere ki naheen rab hai zaroor, rab daa rasataa hai zaroor te oeh labhanaa hai jroor| dil dtaah ke dteree naheen dtaa bahinaa|
eik din aapaneean sakheean te baandeean vichon us noo samajh pee ki khemee, jo varhe ku ton naveen rakhee hai, kade kade ik saadh dee mahimaa karadee hai, par jach jach ke, hove naan taan ih kise dee dootanee taan naheen jo mere ghar vich varrake mainoo prer rahee hai| so aapane naven dtaale man de rukh naal ik din ise noo vakhariaan lai gee te kahin lagee toon dditthaa hai ki saadh jagat vich naheen labhadaa, taanheeon kaloo daa zor pai giaa hai te turakaanee hindavaanee
noo khaa gee hai, jagat daa nisataaraa shaasatraan vedaan moojab satipurakh de hath hai, jisadaa kaal pai rihaa hai| uh bolee sach hai, par beej naash naheen| sugharro bolee is karake main khahirraa naheen chhaddadee, par main tainoo dasaan main taan man vich pateea ih rakhiaa hoeaa hai ki jo mainoo aa ke aakhe ki main teraa guroo haan uh antarayaamee hosee te us noo main dhaaran karasaan| par dekheen ih gal kise noo daseen naa| inhaan galaan de kuchh din baad sugharro bageechee vich baitthee see, sakheean bee paas san ki ik lamen patale gore rang de sant achaanak aa nikale| hath vich inhaan de lamaan sottaa see, daarrhaa saboot see kuchh chittaa kuchh kaalaa, sir te ttopee see te kuchh baaureean ttopee ton baahar palamadeean sana nain raseele karake aap aaunde saar bole sugharro uttho namasakaar karo, ham aap ke guroo, taarane namit aae hain| aaj bhagavaan ne samaadhee men yih sandesh deea hai ki jaao paar utaaraa karo meree bettee kaa|
sugharro musakraaee, nain bhar takee, autthee, jaa mathaa ttekiaa, aho dhan bhaag, aaeee| fir satikaar naal aapane rangale peerrhe te santaan noo bitthaa liaa te aap bhunje foorrhee te ho baitthee| kuchh ful fal mangavaaeaa te chhakaaeaa, kutteea vich bisaraam ditaa te aap aapane ghar chalee gee| raat sugharro jaagadee rahee te khemee daa thahu karadee rahee| jad do pahir vajake chaar gharreean beeteean taan khemee malakarre utth tturee| magare hee sugharro ttur pee| pahiredaaraan vichon ik noo pahilon hee tiaar rakhiaa hoeaa see, aus noo naal lai ke, par khemee ton kuchh vith rakhake sugharre magare magar tturee gee| khemee bageechee vich jaa ke us saadhoo dee kuttee vich varr gee te sugharro us kuttee de naal dee kuttee vich ho baitthee| is kuttee dee kandh vich bemaloom jehe jharokhe san, aavaaz aaundee jaandee see khulhee, so sugharro ne duhaan dee gal baat sun lee| jis daa bhaav ih see ki ghar dee saaree gal baat us ne saadh noo das ditee, jis
noo agale din antarayaamataa karake saadhoo ne sugharro naal varatanaa see| hun jad din charrhe sugharro sakheean sane kutteea bane aaee taan sant lage us tarhaan deean galaan karan| sugharro hasee de kahin lagee sat hai aap dee antarayaatamaa, main bee kuchh aap varagee antarayaamee haan| ih sat hai, par raat do paharaa vajan magaron chaar gharreean beetan te aap paas khemee aaee te usadee te aapadee ih vaarataalaap hoee see| daso hun meree antarayaamataa ttheek hai ki naheen eih sunake saadh daa rang peelaa ho giaa te sugharro ne taarree maar ditee, naal hee saareean sakheean ne kihaa bol pakhandd sain kee jai| sharamindaa ho muskal naal aapaa sanbhaladaa saadh ttur giaa te us de tturan ton pahilaan sakhee gan vichon khemee gile saaban dee chaakee vaang tilak chukee see|
9. hatth yog
eis tarhaan daa mashakaree vaalaa rukh banh ke sugharro hun tthuhakar naheen khaandee| har tajarabe ton aapanee budhee dee chatur kaamayaabee daa rajo gunee kherraa lai ke khus rahindee hai| ik ver othe koee hatth yogee jee aa ttike| eeh netee dhotee neaulee basatee aad saareean yog kriaa karade san| sugharro ne inhaan de karatav take| tasalee hoee ki jo kujh kahindaa hai so kuchh ih karadaa hai| is ne dasiaa ki je tuseen ih saadhan sikh lo taan sareer arog rahegaa ate dil bee kuchh halakaa rahegaa| par beebee ne kihaa ki mainoo taan aapanaa man kise jagat de karataa naal melane daa sauak hai, koee uh upaau daso| jogee ne kihaa beebee main jo kuchh jaanadaa haan so kuchh main dasiaa hai, jo gal tuseen chaahunde ho uh raaj yog dee hai| raaj yog dee bhaal vich main aap fir rihaa haan| meraa vishavaas ih hai ki hatth yog sikhake raaj yog sikhayaa param sukh hundaa hai, eise lee main hun raaj yogakaival yogadee bhaal vich fir rihaa haan|
je mainoo praapat ho giaa taan aap noo aa dasaangaa| aap daa bhaau te satisang prem shobhaa yog hai| beebee ne kihaa kee aap noo kujh padaarath chaaheedaa hai jogee kahin lagaa mauasam siaal daa aa giaa hai, eik loee dee lorr hai te agale thaan ttikaanaa karane teek an paanee lee ik do ttheekareean dee| is ton vishes main kade pale naheen badhaa te itanaa mang lainaa main lobh naheen samajhadaa| is dee is saralataa te sachiaaee par sugharro khus ho gee| kahin lagee dekh manaan, jagat sunyaa naheeon, hain naa satay vakataa te niralobh| dekh aapanee praapatee sach sach das ke vadh dee ddeeng is purakh ne naheen maaree te aapanee lorr kahinon bee sharam naheen keetee te vadh dee yaachanaa naheen keetee| fir jogee ne kihaa maaee kaloo kaal hai, dharam dee haanee ho rahee hai| jau tuseen sareer dee ih yog kriyaa sikh ke praanaayaam sikh lo taan kaayaan arog rahegee te kuchh kuchh kaaboo sareer te aa jaaegaa| indare vasee bhoot rahinage| shes chaahe naa karo| mainoo guroo banane dee ichhaa naheen, main aap aje jagayaasoo haan beebee ne kihaa tusaan de sach ton kurabaan haan, par meraa chit kaayaan maanjan te naheen te naa main umar lameree karanee chaahundee haan| jis de naal ralake kaayaan naroee te lamee umar daa sukh lainaa see haahukaa lai ke uh ttur chuke han| main ikalee haan, meraa koee naheen, eikal dee umar naa vadhe taan changee hai| par tuseen je koee halakaa jihaa praanaayaam sikhaa sako ki jis lee naualee dhotee aad karamaan dee lorr naa hove taan kripaa hai| ih sunake jogee ne us noo sute hee praanaan de pravaah noo ik minaveen chaal vich toran dee jaach sikhaa ditee| is ton magaron ik udaasee saadhoo aae te kuchh chir ttike| uh bee hatth yog val rukh kar ge hoe san, sugharro noo is dee lorr naa see|
10. vedaant
eik din ik saadhoo aa ge vishavaa nand| aakhan lage sugharro, shivo hai| sugharro ne namasakaar keetee, aadar naal bitthaaeaa| aap bole sun bettaa, jap tap saadhan daa samaan naheen, gyaan daa samaan hai| kalayaan saroop ik shiv pareepooran hai, main ar uh do naheen| usee daa prabhaav hai, auhee hai naanatv vich dis rihaa ik chidaghan dev| shivo han, shivohan| asaan chumaasaa daualataane kattiaa hai| ahaa kaisaa sundar chhanbh hai borrhaan dee chhaaven, chaar chufere tthandtee ghanee chhaan| othe sunee see asaan tusaan dee jagayaasaa te niraasataa, par tuhaaddaa hatthatreeyaa hatthasat sang daa khahirraa naa chhaddane daa| asaan kihaa eih hai jagayaasoo dekh bettaa jagat saadhoo noo dtoonddadaa hai par asal saadhoo jagayaasoo noo dtoonddadaa hai| usanoo shauak hundaa hai ki ih braham vidayaa jiven mainoo praapat hoee hai kise noo maithon praapat hove| is lee aae haan ki teree haandd muke| toon vedaant de param sidhaant noo samajhake us svaran dee tarhaan ttik jaaen jo kutthaalee vich piaa ghabaraaundaa hai par jadon shudh ho jaandaa hai taan fir ttik jaandaa hai| eih keh ke vishavaanand ne kuchh pad padaarath vedaant de kahe te sidhaant bee sunaaeaa| fir kahin lage ki he devee toon brij bhaashaa parrhee hain, faarasee de kuchh pad padaarath jaanadee hain, kuchh sansakrit de shalok bee tere yaad hain, hun lagake sansakrit parrh te braham sootar te vedaant paribhaashaa aad veechaar lai, fir sukhee ho jaaengee, bas hun saanoo kuchh fal khilaa de ar chhuttee de de, aseen hun jaavaange| tusaanthon lene dene kaa prayojan naheen, jis baat vich lag ke aseen sukhee haan tusaan noo us daa pataa denaa see| saaddaa naam vishavaanand hai, par aseen aap noo bilaasaanand manade haan| vedaant de bachan bilaas vich aanand rahinde haan| eih kahike taaurree maarake hase shivo han ih kahike chup ho ge| beebee ne hun do aadamee sade, eik taan panddit see jo beebee ne nauakar rakhiaa
hoeaa see, jo is noo roz yog vashistt dee kathaa sunaaundaa hundaa see te ik maualavee see jo roj maualaanaa room dee masanavee sunaayaa karadaa see| vishavaanand jee panddat noo dekh ke prasan ho ge us noo kahin lage panddat jee beebee noo yog vasistt sunaake braham sootr te vedaant paribhaasaa parrhaa dio, eis noo aapanaa bodh ho jaae ki sarab shiv hai te main siv haan| panddat ne kihaa ki granth ethe milade naheen, kaanshee kise noo bhejake mangavaa laisaan te jiven aap ne kihaa hai karasaan| aiaun galaan baataan karake visvaanand jee chalade rahe| sugharro noo bhukh see sakhane andar noo bharan dee, niraa galaan baataan daa gayaan taan uh panddat ton roz sun hee laindee see; so saadhoo noo attakaaeaa naa, par sugharro socheen pai gee ki bhaaven eeh saadhoo karanee vaale naheen san, par jo parrhiaa saane oho kihaa ne te koee laalach bee naheen keetaa ne| hai naan jagat vich niralobhataa aae bhee aap han chal ke, tthahire bee naheen| eeh lachhan manaan, samajh lai, hun teree kisamat khulhan de han| ese tarhaan koee aa milegaa| hovegaa diaal taan devegaa bulaake|
11. shakatee
kathaa vaarataa, satisang, aae ge saadhoo dee sevaa tturee rahee| samaan paa ke ik hor saadhoo aae| inhaan ne sumat ditee ki he sugharro toon vedaant sun rahee hain| is se tere man kee chaturataa barrhegee, tujh ko samajh parrhegee ki toon shiv hain, toon hee braham hain, par toon braham hovengee naheen| kiaunk uh te niravikalap, asang, trigunaateet aapane aap men sathit hai| toon use tarhaan us de sang jal men jal vat samaanaheen gee| tere men kriaa aauar satayaa hai, yih kiaa hai| beechaar| yih hai shakatee| veh siv te niragun, ateet, asang hai, haan us kee shakatee hai jo brahamandd kaa khel kar rahee hai| ek lok to skatee ko hee sabh kuchh maanate hain| akasar kahite hain ki skatee hee siv hai, shiv hee skatee hai, par main shakatee ko siv
kee maanataa hoon| so jahaan toon hain vahaan shakatee hai| utapat, pralai, paalan sabh shakatee kaa kaam hai| so toon skatee kee upaasanaa kar| aapane men skatee kaa udeepan kar| skatee paa kar sadaa siv ko paaengee| skatee siv men le jaaegee| sugharro ne puchhiaa ki eisadaa mudt kithon karaan taan us ne dasiaa ki kaalee kee pritamaa kaa asathaapan karo| us kaa mandar banaao usake poojan aauar pratakh karane kee vidhee main bataaoongaa| kuchh din is de upadesh sun ke sugharro dee ruchee is paase val naa vadhee, sagon ghattadee gee| chaahe ih saadhoo aapane mat anusaar galaan dasadaa see, par sugharro noo pahile tajarabiaan karake bharam paindaa see| ik din sugharro ne us noo keh ditaa ki shakatee skate de naal hai, aus ton judaa ho naheen sakadee| je judaa hove taan do sarab shakateemaan yukatee naal sidh naheen ho sakade| meree ruchee skateean de mool sarab skateemaan val hai| is karake mainoo us daa poojan te praapatee vadhere pasand hai| eiaun kahike is saadhoo noo sanamaan naal ttor ditaa, kiaunk sugharro noo nishache naheen see hoeaa ki ih niraa maayaa premee purakh see yaa aapane mat daa prachaarak see| is mat dee pooree vaakafee naa hon karake saadhoo deean galaan ton us noo kuchh hor sk subhe pain lag ge san|
12. dharam ton baahara
sugharro hun chatur ho gee see| mat mataantraan de thahu pai ge san, vidayaa de pad padaarath bee sunan vich aa ge san, par kise shai ne isanoo aapane vich mohit naheen keetaa| budhee manjhadee gee; aacharan drirrh hundaa giaa, par koee bhukh andar lagee rahee, jo iaun dee see ki jo gal samajh lave uh niree jaanane maatar, filasafaa maatar, samajh noo maanjane maatar naa hove uh andarale dee kaayaa palatt kar deve| inhaan samiaan vich ik saadhoo aa giaa jo beebee noo milake us de tajarabe te khiaal sunake barraa hasiaa te kahin
lagaa kiaun aapanaa sundar sareer aauar utam jeevan birathaa vahimaan vich guaa rahee hain kiaun aapanaa padaarath fukariaan te veett rahee hain aanand raho, aanand lo ar aanand de naal yaataraa sanpooran karo| naa guaao vakat sochaan veechaaraan te indaregayaan ton agaleean galaan te| pratakh vich raho| pratakh vich jeevo| indarai gayaan ton pare kuchh naheen hai| khaao peeo mauaj karo| pahilaan taan is deean motteean motteean galaan sugharro noo changeean lageean, par pichhon samajh peeos ki ih dharam daa virodhee is lee naheen ki is noo dharam ton pare kuchh labhaa hai yaa ih jagat de bhale de khiaal naal aapanee koee nishachit keetee baat keh rihaa hai, par ih ki ih is prakaar daa khiaal de ke aapanee sanpradaa ttorake use aishavaraj prataap de banaaun de fikar vich hai ki jis noo doosariaan vich doosn roop karake dasadaa hai| lorravand hai te lorr noo chhipaaundaa hai, par doosaree tarhaan lokaan noo dharam maarag ton ukherrake aapane manorath pooran karane de aahar vich hai| is aadamee de sidhe khiaal, jagat payaar de daave te nekee de prave sunake taan kujh reejhee see, par usade andar bee uho trishanaa, auho eerakhaa, auho aapane ton bhin khayaal rakhan vaaliaan naal dvaikh sugharro noo nazareen pai gee| hun usanoo nishache ho giaa ki dharam de parade hetth yaa dharam ton baahar ho ke lorravand lok naanaa tarhaan de jaal tan rahe han| naa dos hai dharam daa, naa dosh hai aachaarayaan daa te naa dos hai dharam pusatakaan daa| jagat dee kuchh rachanaa hee aisee hai yaa manakh deean lorraan hee kuchh aiseean han ki uh dharam adharam yaa dharam ton baahar jithe daau lage svaarath sidhee de magar lag rihaa hai| je raajasee manddalaan vich svaarathee lokaan noo zor julam karade tako taan raaj noo maarraa kaheedaa hai, par kasoor hai svaaratheean daa| je dharam manddal vich svaarathee aa ghusade te svaarath sidhee lee isade bhekh noo varatade han taan kasoor hai svaaratheean daa te khayaal kareedaa hai
dharam daa pakh hee chhaddo| je bhaaeechaare vich jaao taan svaarathee pradhaan han| vidayaa manddalaan vich bhee inhaan dee chauadhar hai| eeh ttolaa jagat noo kise manddal vich bee sukh naheen lain dendaa| so koee maarag, koee saadhan aisaa hove ki jagat vichon svaarath ghatte te suaarathee kise santokh te deaa vich aaun|
es tarhaan de anek veechaaraan magaron sugharro noo ih gal furee ki hun svaarath daa hee bhekh banaa ke ttol karo| jiven dharam bhaav vich ttol karadiaan svaarathee hee vishes ttakare han, tako svaarath de bhekh vich bhalaa je ttol keetiaan koee belaagabegaraz parasvaarathee ttakar jaae taan| ih veechaaraan us noo chokhaa chir khaandeean raheean| ant us ne man vich faisalaa kar liaa te ih kise noo naa dasiaa ki mere man daa manorath kee hai| aiaun hun uh chup ho gee| kee din bolee naheen| fer panddat maualavee vidaa kar dite, satisang chhorr ditaa, dine raat sir moodhe pee rihaa kare yaa akheen meett ke samaadhee jehee laa ke baitthee rihaa kare| lagapag chaalee din es tarhaan beet ge| nauakar chaakar sakheean bandhoo saare ghabaraa ge ki pataa naheen keeh hon lagaa hai|
13. aap sabh kuchha
sugharro noo udaasee ki soch vich, par chup vich, jad kuchh samaan langh giaa taan ik din us ne chokhe noo kuchh aagayaa keetee te kuchh sakheean noo kihaa| dil daa bhet taan naa ditaa, par kuchh tiaaree dee aagayaa keetee| ik din bageechee vich ik singhaasan bichh giaa| sugharro barre zaree de suhane kaparre pahinake ute aa baitthee| ik sakhee chauar karan lag pee, baakee duaale jhuramatt paa baittheean| age vaar ik bheerr unhaan saadhoo mangatiaan dee beh gee jo us de sadaabrat ton rottee khaande, basatar pahinade te palade san| pahilaan taan chup varatee rahee, fer sugharro zor dee aavaaj naal bolee suno, jinhaan de kan han, main sugharro naheen, main haan sugharrabaaee, jal thal
vich main haan, hetthaan upar main haan, paalanahaar main haan, taaranahaar main haan, ethe othe kalayaan mere naam japan vich hai| japo saare japosugharr baaee, fir bolee
jale sugharr baaee| thale sugharr baaee|
kal sugharr baaee| aj sugharr baaee|
bhalake sugharr baaee| iko sugharr baaee|
hor na sahaaee, binaa sugharr baaee|
jiaun jiaun gaj gajake sugharro rahaa naal parrhadee gee saare magar magar parrhade ge| fer bolee sugharrabaaee hai taarak mantr| ih karegaa kalayaan, aakho sugharrabaaee kee jai suno mere sadaabrat ton bhojan os noo milegaa jo meraa naam japegaa| mere gharon basatar amal us noo dteevegaa jo meraa naam japegaa| kalayaan us dee hovegee jo meraa naam japegaa| arash kuras mere takhat han| zimeen asamaan taare mere han, main haan saare te sabh kuchh| jis ne ih gal naheen mananee sabh ttur jaao| saak naate, sakhee, sahelee, nauakar chaakar, saadhoo, fakeer, atathee, abhayaagata de dio dtanddoraa mere naam daa, aao jo jagat vich dukhee hai ki main sukh diaangee sabh noo, jaao jo manakar han yaa hon mere naam ton| fer us deean sakheean ne us daa sohilaa barre rahaa naal gaanviaan| sugharro de mathe tilak ditaa giaa, gal sihare paae ge, ful pankharreean dee barakhaa hoee, pataase vandde ge te, sugharrabaaee kee jai, de naariaan naal beebee kutteea de agale khulhe veharre vich ik chandan chauankee te aa baitthee, duaale pangataan lag geean| chaandee de thaal vich sugharr baaee age rottee parosee gee| ih khaan lag pee taan fir saare bhojan varatiaa| jadon ih khel bee muk giaa taan sugharr baaee paalakee vich baitthake chahun kahaaraan de modte chukee jaa ke aapane nivaas pahunchee te andaron boohe maarake ttik gee|
eis gal dee saare charachaa fail gee| aapane pindd, doosare laagale giraanee ag dee lanb dee tarhaan so pasaradee gee| sabh paasiaan ton nindaa te upaalanbh aaranbh ho ge| saadhaan santaan sadhaaranaan te lobheean sabh daa aaunaa ruk giaa| sabh aakhan shudain ho gee hai| koee ih bhee aakhe dhan de aghumaan vich fitt geee, rajiaan te fittian| eis tarhaan deean toot bheeteean ttur peean| baaee ne kam kaaj, kaar vihaar sabh chokhe te chhorr dite| chit kare baahar aaunaa, naa kare naa aaunaa| aaunaa taan uhanaan mufat khoriaan ton, ki jo sadaabrat te guzaraan rakhade san, aapane naam daa jaap sunake khush honaa| kuchh samaan aiaun langh giaa| is sansaar vich niramal budhee, trishanaa rahit veechaar te sukh den vaalaa prem ghatt hai| ithe koee chherr chherr dio kaafee moorakh te savaarathee us noo chuk lain vaale aa jaande han| soee gal ethe aa hoee ki hun koee koee jagiaasoo aaun lag piaa, baaee ton paramaahath puchhan vaasate te kee hor suaarathee te at de apasuaarathee aaun lag pe aapane laabhaan lee| suaaratheean noo taan samaan lajhaa ki isade mat de prachaarak banake is ton te jagayaasooaan dohaan ton maayaa milegee| jagiaasoo, anabhol jagiaasoo, dee lorr ton chaalaak suaarathee aapanaa nafaa kadtade han| haan jo bande sree parameshar jee de naheen, auhanaan daa taan aashaa te nem hee ih hundaa hai ki teree lorr te meraa laabh| uy taan garazee sansaar daa taan aadhaar te varaton hee ih hai teree lorr mere nafe daa aauasar hai|
sugharro baaee ne taan ih raualaa paa ke aapane kamaan kaajaan de rujheviaan te aapanee paramaarath dee dtoondd vich pai ke us ton ukasaae suaarathee saadhooaan ton khalaasee paaee see te kise noo naa dase ki kis manatav vich lag rahee see| hun ddittho su ki sagon jagayaasoo lok us paason sikhayaa lain aa rahe han| pahile taan sochaan pai geeo soo| fer us noo is rasate jagayaasoo manaan dee mutaalayaa daa avasar
labh giaa te anek naven tajarabe lage hon| suhanaa danbh dhaar ke uh gadee te baitthee rahee te aae mutalaashee dee nisaa khaatar karadee rahee| anekaan lok yakeen lai aae| saadhaaran naheen, change change vidavaan, change change sarade pujade vaale lok sharadhaavaan hon lag pe| lokaan de ghareen jaa jaa ke mahinmaan pasaaran vaale anekaan ugam pe; jinhaan noo ki uhanaan lokaan ton maayaa milan lag pee, jinhaan noo ki uhanaan de preriaan baaee jee te sidak bajh giaa| baaee de duaare dhan dee kamee naheen see, par hun dhan es rasation bee aaun lag piaa| is dhan daa luttaaunaa bee baaee valon kaafee see| gal kee do trai barasaan vich baaee de bhauan paraseen lag pe| baaee dee dilapeerraa baaee jaanadee see, aus dee mahiram us ne kise noo naa banaaeaa, par jagat vich uh pooj ho gee, aus daa naam japeen lag piaa te us de sharadhaaloo bahut vadh ge| is saare pasaare vich chokhaa apanee svaaman daa angapaal rihaa, par ik uh see jo samajhadaa see ki is khel vich baaee masat naheen, eisade andar kuchh hor hai te ih baaharalaa tthaatth kise horas prayojan daa lakhaayak hai, par uh prayojan us ton bee lakhiaa naheen jaandaa see| kade ddoladaa, kade sochadaa, kade lochadaa, kade mitthat te adab naal mataan dendaa rihaa, par rihaa angapaal| is naven tajarabe vich jad jayaasooaan noo apane banaae saadhan dase yaa charachaavaad karake siaaniaan noo haraa lave taan baaee baaharon hase te andar hee andar rove ki sach kahinde han maayaavaadee ki iko hai braham hor maayaa hai, bhulevaa hai, jagat tin kaal hai naheen, bhulevaa hee bhulevaa hai| so bhuleve ton rache ge jagat vich bhuleve daa hee sikaa tturadaa hai| eeh sabh is bhuleve vich han ki main hee bhagavaan haan| mainoo pataa hai ki main kee haan, par ih naheen jaanade ki main kee haan| ih maayaa hai|
eis tarhaan kuchh samaan langh jaan de baad ik adhee raat jad baaee aapane keerane viralaap aapane man naal kar hattee, aapanee praarathanaa kar chukee, haan aapanee ikal dee fer ddaraaunee soorat anubhav karake fer praarathanaa kar chukee taan hik chamatakaar vajaa andar| aakhan lagee o man mere jhootth sach ho jaaeaa karadaa hai| banaavatt asal daa roop banh liaa karadee hai| baar baar jo jhootth varate oeh aap noo hee sach bhaasan lag jaandaa hai| hushiaar ho, dekh lokaan dee mahimaa daa, auhanaan valon teree poojaa pratishattaa te satikaar daa tere te asar hon lag piaa e| jadon toon ekaant hundee hain, tainoo dis paindaa hai ki toon kee hain te kis aase lee toon pakhandd rach rakhiaa hai, par jad toon aapane satikaar keete jaan vaale thaan hundee hain, jadon teree aaratee utaradee hai, jadon bhauan paraseende te mahimaan hundeean han tadon teraa man vadh jaandaa hai, auchaa ho jaandaa hai, eik chaau te malhaar daa rang vaapar jaandaa hai| haan, kade kade tainoo us vele eho ho jaandaa hai ki ttheek toon uho kuchh hain jo kuchh ki eh lok tainoo keh rahe han| toon sachamuch kee ver us usatutee de manddal vich baitthee prateet karan lag jaandee hai ki toon mahaan uchee hain| tainoo us daa suaad paindaa jaandaa hai| haan, aapanee mahimaan daa ras sabh rasaan ton mitthaa ras hai te is ras vich vadhiaa man kee vadheekeean te aneeteean kar sakadaa hai| aj samajh aaee ki jagat kiaun aapanee mashahooree te mahimaan vich galataan hai| kee raajaa, kee vazeer, kee shaahookaar, kee kiratee, kee mazadoor, kee raahak, kee bhaaeechaare daa chauadharee, kee vidiyaarathee te usataad, kee dharam prachaarak te saadhoo poojay vayakatee, keeh munakir keeh ikaraaree, sabh noo iho ras miladaa hai| is ras daa bhus piaa fer chhuttadaa naheen| virale han jo is dee vitrek samajh rakhade han| virale honage jinhaan noo sojhee hoaoo ki is ras vich man vadhadaa hai te jo kuchh naheen hoeedaa aap noo samajh baittheedaa hai| ih bee ik bhulevaa hai jo
aapanee keemat koot aapane hee man dee takarree vich binaa vadhe vadhaa dendaa hai| he sugharro naheen asugharro aapaa suaaranaa barraa aauakhaa kam hai| main jine jine tarale le uhanaan vichon aape sauaran de rasate deean attakaan nikal hee aaundeean raheean| hun is aapanee mahimaan dee apane satikaare jaanadee nayaa kis tarhaan tarhaan kise kihaa see daualat paradaa hai saaeen te tere vichaale aj samajh aaee ki mahimaa bee ik paradaa hai jo aape noo aape kolon lukaa laindaa hai| haae, par kauan hai jo be satikaariaa jaa ke khush hundaa hai| satikaar kise skal vich rooh dee gizaa bhaasadaa hai| is dee bee lorr hai| hain, eih hai kee aatam vasatoo hai ki maayak haan saadde andar baitthee haun noo lorr hai ki is noo tthuhakar naa lage, haan ih hankaar chaahundaa hai ki mere age attak naa aave; anukoolataa aave| ih anukoolataa satikaar mile taan praapat hundee hai| iaun hain yaan iaunki rooh koee suhanee cheez hai te uh jad maayaa vich aa fasadee hai taan satikaar naal aapane saroop dee prateetee vich aaundee hai, kiharree gal ttheek hai kichakichaa ke naheen samajh paindee| keeh lainaa ee asugharro ih pratakh hai ki toon uh naheen; jo tainoo jaan ke lokeen aadar dende han, so ih aadar nisache hai ki bhuleve vich mil rihaa hai te ih aadar hai ki jisadaa tainoo suaad paindaa jaandaa hai| ih tere lee chikarr ho jaaegaa| is ton bach| bas ih hai budhee daa vitrekee chamatakaar, jo is vele vajaa hai ttheek hai, nisache jaan ki ih ttheek hai| hun jad lokeen mahimaa karan toon hasiaa kar ki kaise murakh han par aap naa kuchh baniaa kar andaron| tainoo pataa hai ki toon uh naheen jo toon aap noo dikhaa raheen hain| lagee rahu apanee dhun vich is parade hetth| dekh, hovegaa diaal taan devegaa bulaake|
hun sugharr baaee jadon cheliaan baaliaan vich baitthe sochavaan ho ke baitthe te dhayaan rakhe andar ki kite inhaan valon mil rahe
piaar te satikaar de bhuleven de chikarr vich fasake ise jilhan vich naa attak jaavaan ki bas iho jag mitthaa te agalaa kinh dditthaa| haan mere mana meree uchee abhilaakh je pooree naheen honee taan meree sik jeeaundee rahe, meree sadhar naa mitte, meree piaas mar naa jaae| haan, haan, he, he, he
toon sadaa chhipe, haan he toon aap chhapane haara
chhapiaa rahu, chhapiaa rahu,
jee sadake chhapiaa rahu|
par toon aapane payaare noo kahu toon naa chhapiaa rahu
haan toon naa chhapiaa rahu|
tere chhapiaan jag rushanaaee gunmadee e,
dunee hanere ghunmadee e|
hai toon aap chhapane haara
14. sadaa
aanandapur vich sree satiguroo, akaal purakh de bheje, guroo gobind singh jee daa darabaar lag rihaa hai| sangataan te singh, jagayaasoo te dtoonddaau aa aa, mil mil, sukhee ho ho jaa rahe han| potthohaar ton aaee ik sangat pesh hoee| mevarre ne sabh dee aradaas keetee| satigur jee ik ik sikh noo piaar naal mile, dukh sukh sune, miharaan keeteean| mushakalaan de hal dase| paramaarath vich peean muskalaan de sulajhaau dase| jadon saare prasan ho chuke taan satigur jee ne us des de hor haal puchhe| udhar turakaane daa zor hon karake aap chaahunde san ki hindoo sikh parajaa daa haal pataa lage| jadon sangat ih galaan das chukee taan aap ne puchhiaa ki koee naveen gal sunaao jo us paase varatee hove taan sangat de mukhee ne dasiaa paatasaaeh othe ik upadar navaan tturiaa hai| ik vidhavaa treemat hai| haisee taan changee sakhee te sant sevee te us de
aachaar hun bee suche han, par us de dimaag noo kuchh ho giaa hai ki koee hor khed hai, auh haranaakash vaangoon aapane naam daa jaap japaa rahee hai| aapanee poojaa karaa rahee hai| paatasaaha hor taan hor, apanaa naam taan haranaakash ton magaron es ne hee japaayaa hai| lokeen moorakh us de magar bee lag pe han| us de duaare palan vaale mangate us dee bahut mahimaan karade han| treemataan, marad, sant us ne daramaahe de ke rakhe hoe ne| treekiaan naal oeh lokaan noo prer fasaa ke udhar lai jaa rahe han, fer jeeo change change siaane te parrhe jan bee jaa fase han| age hee us paas dhan see batheraa te hun taan hor bee dhan aaun lag piaa e, jithe dhan othe anabanatar bee ban jaandee hai|
satiguroo sun ke musakraae te bole koee sikh taan naheen ddoliaa mukhee ne dasiaa naheen paatashaaha sone de paarakhoo te sonaa jinhaan de paas hove unhaan noo rakhan vaalaa toon| sikh saare haasee karade han| fir satiguroo hase te bole fikar naa karo, narad pugan vaalee hai; aapane ghar aparran vaalee hai| bahut ver kachee hoee hai, bahut ver chaale pee hai| jeevan paasiaan vaangoo paindaa hai kee ver| jisadee saaneen rakhe uhadee reh aaundee hai, tuseen jhoraa naa khaao|
eih keh ke satigur ne nain meett le| kuchh chir magaron khuhale taan kalam davaat mangee te us vele aapane suhane hathaan naal ih rukaa likhiaa
aree rind, aree paakhandda antar jagiaasaa paramaatamaa kee, baahar dikhaavaa ulatt rahibaree kaa mat bhutalaa jagat ko aa aa ke maarag mile tujh ko| bilam naan kar, samaa bihaa rihaa hai, haazar ho ki hajooree mile|
eih rukaa satigur jee ne ik kaasad de hath ditaa te kihaa ki sangat de mukhee paason pataa lai ke us beebee de nagar jaa ke patr pahunchaa de te javaab lai ke aao|
15. jee haazara
sugharr baaee de dhur chhat uton adhee raat vele nikee nikee rahaa bharee aavaaz aa rahee hai
kaahanoo ttur giain kalarraa jaanee
naale lai na gion, maar gion na kaanee|
fer chup ho gee| fer aavaaz aaee oho, fer chup ho gee| sugharr baaee man naal galaan kar rahee hai| pahile din yaad aae, auh prem ras chete aaeaa
auche uche pipaleen peenghaa peean,
ral mil saheean jhoottan geean|
baitth muhaatthee rondarree raheean
ttur gion fer naa murrion jaanee|
gion na lai, maar gion naa kaanee|
gaanveen, roee, fer haahukaa lai ke bolee oeh jo beet giaa, giaa| jad naashamaan ton man utth giaa te lag giaa avinaas val, hun jhore us de jhurane paap han| hun keeh gal karee| kise ban bele chal bahee| shobhaa dee jilhan vich kite khubhade khubhade rasaatal naa jaa lagee| kiven, kiven naheen naheen| toon takarree ho| karee chal jo kar raheen hain| uh hai arashaan kurasaan daa saaneen, aus dee soorat hai har range har jaaee, auhadaa raah hai zaroor, milegaa zaroor, auh hai noor, jhalakaa maaregaa| fer gaaveen
aa mere rab saaneen suhaneean loee vaale
chhip chhip bahinaaen toon mere rang rangoee vaale
raat beet gee, din changaa charrh piaa baaee savere aj aapanee varhe gandt karake uddeekee jaa rahee see| darabaar saj rihaa see, eis de sharadhaaloo te padaarath te pal rahe saare ikatr san|
baaee paalakee vich aaee te aapane singhaasan te jaa baitthee| danddauataan pranaam hoe, aaratee utaree, ful charrhe, shihare gale paae ge| fer sabh ne gaanviaan sugharr baaee kee jai| sugharr baaee hai| hor sabh chhai| sugharr baaee hai| fer bhettaan arapan hoeean| bhettaan lai rahee see, var de rahee see, prasan ho rahee see, rajo gunee ras aap noo satikaar mile daa aa rihaa see ki andaralaa naal naal keh rihaa see khabaradaar, eih ras oparaa hai; eih tthandtee suhaavee nain hain, taranee hai ddubanaa naheen| par fer ras aa rihaa see te chokhaa suhanaa rang banh banh ke ras aa rihaa see| is vele ik kaasad aa pujaa| ih ik lamaa suhanee nuhaar vaalaa, sidhee dasataar vaalaa, kesaan vaalaa, daarrhe vaalaa jabhedaar manakh see| dekhadiaan sabh hariaan hoe suhanee soorat te abhai charrhat barrhat te| is halakaare ne abhai kadam dharadiaan, sabh ton age nikal ke rukaa ik khareete vich band baaee jee de hath ditaa te gaj ke kihaa
vaahiguroo jee kaa khaalasaa sree vaahiguroo jee kee fatahi|
dil dahil ge jaikaare dee bharaveen aavaaz naal| sabh ne kanb ke takiaakauan hai ih koee naheen see jaanadaa, par ik ne hauale jihe kihaa eeh aanandapur vaale daa hai| dekho naa tauar, tako naa charrhat barrhat, suaad aa giaa hai| dooje ne kolon kihaa keekoon daa daler hai, kiven saadde guradev bhagavaan paas beadab ho ke chalaa giaa hai| naa danddauat naa mathaa|
eiaun deean lokee galaan kar rahe san|
audhar sugharr baaee ne liaa khareetaa hath vich hariaan ho ke| jadon hath laaeaa khareete noo taan hath vich jharanaatt aaee| jadon kht khuhaliaa taan loonaan vich jhunajhunee aaee, jadon nainaan age keetaa rukaa kaagaz daa taan gol mol chhale aae nainaan age te akhar gol mol ving tarringe cheechakacholiaan vaangoo bethavee shakal lai ke te kee tasaveeraan ban ban ke dise| baaee parrhe, par akhar apanee
soorat naa lain te parrhe naa jaan| jiaun jiaun zor laave nainaan daa tiaun tiaun uh chakar ban ban ke te kee rang lai lai ke uddade uddade bhaasan| siaanee see, nain meett lios| man vich aakhe he mana ddar giaan hain mana kanb giaa hain mana pataa naheeon patr kisadaa hai bin jaane kiaun aape ton hil kharrotaa hain koee ahideea taan naheen aaeaa| eih taan suhanee nuhaar vaalaa koee khirre jurre mathe vaalaa hai jo liaaeaa hai khat, ttik te ttik ke parrh|
band nainaan vich hee khat nainaan naal laaeos taan chhaatee vich seetalataa aaee, dil noo kahin lagee, chitthee kise sabal dee hai, eis vich satayaa hai| mana adab vich aa praarathanaa kar| aiaun ttik ke, suaas te man ttikaa ke fer chitthee parrheeosa hun vaach lee nainaan ne chitthee, samajh liaa arath man ne, par saaraa sareer jharan jharan ho giaa samajh ke| tharar tharar aa gee| kauan hai lekhak chitthee vich naam naheen, par hukam hai| is tarhaan de kee bhaav andar umaahe ki us noo lukaaune mushakal ho ge| barree katthanataa naal aapaa sanbhaal ke jurree bheerr val tak ke bolee main hun ekaant honaa hai, tuseen sabh an paa ke gharo gharee chale jaao| eih keh ke utthee te aapane ddere chalee gee| ik sakhee sainat samajh ke magar gee te naal chupaate hee kaasad noo lai gee| ghar jaa ke puchhios ki patr kis arashaan de maalak ne ghaliaa hai aus ne dasiaa ki ih saahib sree guroo gobind singh jee daa hai jo aanandapur vich biraaj rahe han| baaee ne naam suniaa see, par ainaan ki koee talavareea hai uthe jo sant ho ke talavaar rakhadaa hai| talavaar te paramaarath, kriyaa te akrai eeh kaafee san ausade man noo tadon us paasion morree rakhan vaasate| aj jad khat dee taaseer dekhee, khat dee chhuh vich asar dditthaa, khat de matalab vich ih gal vekhee ki jo usade sivaa koee naheen see jaanadaa,
jis noo us ne parakh dee kasavattee banaa rakhiaa see taan sojhee aaee ki suhanee soorat taan jag vich zaahar baitthee haisee te main andh noo sojhee hee naa aaee| hun kalejaa uchhaliaa ki kiny, jo mere man vich dhaaree hoee gal see, bujhee gee hai| kiny thahu laa liaa ne main pakhandd rachaaeaa hoeaa hai| ki jad saare nikatt varatee jaanade han ki main baavaree ho ke ih kuchh keetaa hai te baahar de saare jaanade han ki main sachamuch dev mooratee haan kinjh pachhaan liaa ne ki main suche aacharan vaalee haan, par rind haan, rab daa shareekaa naheen kar rahee, naa namakar ho rahee haan, par is noo paradaa banaa rahee haan, haan pakhandd noo paradaa banaa rahee haan| fir jad andaralee duneean vich dekhaan taan dhooh paindee hai, maanon vachhee noo gaan vaajaan maar rahee hai te vachhee daa jee bekal ho rihaa hai| dditthe naheen, bhaale naheen, niraa duharafaa khat aaeaa hai, par prabhaau is tarhaan daa paindaa hai ki maanon janamaan dee siaan hai| dil hun kaahalaa pave ki utthaan te utthake charaneen jaa lagaan| sareer taan naa utth sake, par hosh udde te baauree ho ho jaave|
fer baaee ne aapaa sanbhaal ke chando chandr sakhee, jo mukh sakhee see noo aae singh kaasad de ddere te aadar daa hukam ditaa| aaeean bheerraan noo vidaa kar den dee aagayaa keetee te aap aapane andar boohe maar ke ekaant ho gee| uh din te raat baahar naa nikalee| sakhee gan vich chintaa ho rahee hai| chokhaa bee fikar kar rihaa hai| us aae kaasad noo puchhade han ki toon keenh sandesaa lai ke aaeaa hain| par us noo thahu naheen ki khat vich kee hai| us noo taan niraa kht pahunchaa den daa hukam see jo us ne das ditaa|
agalee bhalak hoee, boohaa khulhaa, siaale dee utaree hoee, par niramal neelee neelee dhaaraa vaalee gangaa vaangoo nikhare te ttike hoe chihare vaalee sugharr baaee baahar aaee| saare uddeekavaan baahar
baitthiaan ne shukar sukar keetaa| hasadee hasadee sugharr baaee aa ke vich beh gee| aakhan lagee chokhe noo bulaao| thorre chir magaron chokhaa aa giaa| taan us noo kahin lageechokhe bhaaee toon torr nibaahee, aanandapur vaalaa teraa ethe othe bhalaa kare| aiaun kar lai, eih ghar te zameenaan daa pattaa aapane naam likhaa lai te main dasakhat kar diaan| toon sukhee jee te sukhee vas, mere lee do khacharaan ladade ik muharaan dee ik rupayaan dee, baakee luttaa ke aanandapur vaale de naam te| eeh mereean sakheean nibheean han naal, pahilon rajaa de chandar sakhee noo te fer baakeean noo| dooje hokaraa de de ki main japane yog naheen saan, auh meraa paakhandd see| main dtoondd rahee saan us bahaane taaranahaar noo, oeh mainoo labh piaa hai| naa bee, on mainoo labh liaa hai| jis jis noo kalayaan dee lorr hai os paas jaao| chokhaa bhaaee, chokhaa bhaaee, chauakhaa veer, chokhaa pitaa maataa, chokhaa chaakar nauakar muneeb, sabh kuchh toon| hun kar deh ih meree aakharee manashaa pooree|
sugharr baaee de eeh vaak san ki bijalee daa karraakaa| saare bajhak ho ke reh ge| kuchh chir is sadame hetth reh ke chokhe ne aakhiaa beebee jee tusaan ne bahut rang dekhe han, kee ver kaahalee vele main daleree kar ke rokiaa te tusaan meraa maan rakhake man liaa hai, hun bee meraa maan rakho, karo oho kuchh jo bhaaven, par saanoo kuchh soch lain dio| das, panj, veeh kuchh din dio, kaahalee naa karo|
sugharrabaaeetuseen payaar karade ho, vaddiaan daa ang paalade ho, par main soch vichaar liaa hai, hun kam attakan daa naheen| hor vilam daa velaa naheen| pal pal karake kaal jaa rihaa hai| pal amolak hai| gharree din bahut lame han, hun pal daa vilam naheen| jo main kihaa hai kar dio| naheen taan main due hath jhaarr ke tur jaavaangee hune| hun lageean sakheean samajhaaun| piaar, minataan, tarale karan te ron, par koee asar naa piaa baaee ute| jad
sabh ne bahut vairaag kar karake usanoo vairaagavaan kar ditaa taan baaee roee te iaun gaanveen ik ddaadtee jheenee sur vich te raag jog vicha
vatan duraaddaa, manzal duraaddee ho pee saaddee tayaaree,
vat naheen aaunaa vatan tusaadde vat naheen paanee feree|
angan ho parades ge hun viharre vatan bigaane|
tur vanyanaa hun tur vanyanaa hun tur vanyan de traane|
apane vatan chale nee saheeo dio mumaarak saanoo,
naal aseesaan toro saanoo bhaag laae rab tuhaanoo|
hun naa horro, naa horro nee, jaan dio hun saheeo
kal tuseen vich baitth trinvanaan, kathaa asaaddee kaheeo|
kaang charrhee naheen nain rukadee hai shahu saagar noo jaandee,
soolee charrhanon rukan na aashak painddayon ruke na paandhee|
eih dilavinh geet sunake chup varat gee, fer chandr sakhee ne minataan keeteean taan baaee bolee saheeo saanoo dhur de sade aa ge han, saanoo hor naa samajhaao| saare baaee de subhaa noo jaanade san, thak haar ke chup kar ge| chokhe ne, jiven kihaa see baaee ne, apane naan luaa liaa jo kuchh svaaman ne aakhiaa see| is de jee vich nij daa lobh ghatt see, doorandeshee sochadaa see ki jo de jaaegee isadee amaanat rakhasaan| je kite ih fer rul aauakhee ho ke aaee yaa main sunee taan ethe liaa ke is noo fer maalakee de ke aap nauakaree vich hee hune haar rahisaan| so usane do khacharaan daa bhaar chaandee sonaa taan naal ghalan lee rakh liaa, baakee jiven hukam see sakheean, bandhooaan, lorravandaan noo vanddiaa| ik gal isane te chandr sakhee ne sugharr baaee daa hatth bhanake us noo manavaa hee lee ki ih due te kuchh nauakar aanandapur saahib baaee de naal jaanage te othe us noo sukhee vasaa ke murr aaunage
16. santokhee raajaa
sugharrabaaee ne ik khaas rakam pindd de ghar paratee vanddan lee kihaa see, jad chokhaa uh vandd rihaa te lokeen nain bhar bhar ke lai rahe san ki saadde nagar daa haatamataaee ttur chaliaa hai taan chokhaa ik gareeb darazee de ghar giaa te padaarath den lagaa| us agon hath jorre te kahin lagaa saaneen jeevee mainoo dhan dee ichhaa naheen, main chaar panj aane dee roj kirat kar laindaa haan, meraa roj daa nirabaah ho ke vele kavele lee kuchh mere paas bach bee rahindaa hai| hor mainoo lorr naheen| chokhe ne chokhaa jor laaeaa par us ne naa maniaan| jaan is gal dee khabar baaee noo lagee taan achanbhaa ho gee, ki hain koee hai padaarath ton niralobha so aap tturake usade ghar gee| uh age salone nainaan vaalaa kaparraa seeaundaa seeaundaa aapane rang vich magan ho giaa hoeaa see| jad us nain khuhale te beebee vekhee giraan dee daatee, takios te aakhan lagaa, upakaar dee devee main gareeb de ghar charan paae, mainoo sad ghalade| baaee ne kihaa tere darashan noo aaee haan ki mere hee pindd vich koee vasadaa hai santokh dee nidh te mainoo pataa naheen lagaa| bhale lokaa toon das kithon paaee hai us aakhiaa maataa, main sikh haan| main guroo gobind singh shinasaaeh daa putr haan| main us ton paaee hai surat dee paatasaahee| meraa guroo jag daa maalak hai, usade dar de kinakiaan vich saaheean vasadeean han| baakee rihaa sareer dee lorr, meree jine vich pooree hundee hai, unaan, sagon usaton vadh roj mainoo mil jaandaa hai| saahibaan daa naam sunadiaan baaee usade charanaan te jhuk gee| dhan hai saahib, sachaa saahib, sachaa paatasaaha shijaadiaa mere abhaaga dekh, toon is pindd vasadaa sain, par kangalee noo naa pataa lagaa ki mere daate daa baalakaa ethe hee hai| dekh, aj hun us ne vaaj maaree hai taan teree so bee kaneen pai gee te darasn bee ho ge han| darajee ne kihaa
daatee saahib sandeea kiaa chalai tis naal|
eik jaareede naa lahan ikanaa sutiaa dee utthaal| salok fareed 113, pan. 1384
dhan maataa toon dhan hain, jis noo saahibaan ne taaran hit sadiaa hai| meraa bee mathaa ttekeen, aakheen mihar, mihar, mihar|
keeh sugharrabaaee, keeh sakheean te keeh chokhaa asacharaj reh ge ki hain saadde paas ise pindd vich ik santokh daa putalaa te saaneen de rang rataa mahaan purakh is gareebee ves vich reh rihaa see te us janaaeaa naheen aapanaa aap kise vele kise noo bee| aj taaneen kise noo pataa naheen lagaa ki ih guroo kaa sikh hai te paaragiraamee hai| kirat karadaa te be janaae raseea jeevan guzaaradaa hai, haan ih vasadaa hai ekaant vich| dhan hai ih guroo te dhan hai ih sikhee|
17. darashana
sree satigur saahib guroo gobind singh jee sataluj nadee de kinaare baitthe san ki jis vele ose thaaeen sugharrabaaee aanandapur noo aa rahee aa nikalee| darashan hunde saar sir kise aise aanand naal bhar giaa ki besudh ho ke charanaan te dtai pahee| is vele de us de maganataa de ras noo sant gopaala jee ne bhaaee guradaas jee de is kabat naal upamaa ditee hai
darasan dekhat hee sudh kee na sudh rahee
budh kee na budh rahee mat mai na mat hai|
surat mai na surat aau dhiaan mai na dhiaan rahio
giaan main na giaan rahio gat main na gat hai|
dheeraj ko dheeraj garab ko garab geo
rat main na rat rahee pat rat pat hai|
adabhut paramadabhut bisamai bisam
asacharajai asacharaj at at hai|1|9| kabat bhaaee guradaasa
baaee jee daa shees mahaaraaj jee de charanaan te piaa hai, man maganataa vich besudh hai, taaranahaar daataa de mihar punj hath sees te fir rahe han| aap de nain bee band han, chihare te acharaj aabhaa hai ttikaau te daat den de prabhaau vaalee| baaee de andar uh param ras pravesh karake us de man noo uche manddalee lai giaa| mihar de hath usade andar dee uh kaaee, jo galaan naal lokeen kattanaa chaahunde san, kattade rahe| haan kar hukam masatak hath dhar vichahu maar kadteean buriaaeea| kitanaa chir miharaan daa meenh vasaa ke paatashaah ne sugharro daa sees aap uchaaeaa| sir chaaeos, nain khuhale par khulhan naa| mad bhare, aatam ras bhare nain jhuk jhuk pain| dil chaahe khuhalaan, darashan karaan, jad koe rataa ku khuhale te jhaakaa pave, fer jharanaattaan chhirr jaan te nain mund jaan| kitanaa chir beet giaa taan satigur ne thaaparraa de ke kihaa hosh karo, saavadhaan hove, dekho maaeaa bilaa gee hai| sugharre ne hun nain bhar ke takiaa, aap musakraae te kahin lage lokeen jap tap karake te saral ho ke rab ttolade han, toon pakhandd naal ttoliaa rukade gale te thirrakadee jeebh naal boleepaatashaaha jis ves keetiaan toon milen|...taralaa milane daa|
18. bhagat giaanee
sugharrabaaee aanandapur vich ttik gee| usadee vaarataa saare sikhaan vich fail gee| pakhandd dhaarake us ne nij man noo vaahiguroo praarathanaan vich aisaa jorriaa see ki saahibaan te jaa asar piaa te aap ne aap bulaa ke darashan dite te chhorr katte| ih vaarataa aanandapur vich bee prasidh ho gee see| kise ik din bhaaee nand laal
jee us de darashan noo us de ddere ge| uh bee aap daa naam te mahimaa sun chukee see, adab naal milee| sukh saand te pichhale haalaat dee parasapar gal baat de magaron bhaaee jee ne puchhiaa ki hun keeh dashaa hai| uh has ke bolee hun uh dasaa hai jo nadee dee saagar vich pain vele hundee hai| tthandt, chaau te khushee mil paine dee, shukar milee mihar daa, par naal hai kaahal te ghabaraa vich samaa jaan dee| main paa lee hai man dee muraad, jo ih see ki jo main jaaniaan karadee haan uh ghatt jaae andar| saahibaan de patr noo chhuhadiaan mere man te oeh jharanaattaan de tandan taane pe ki main kade naa se dditthe, darashan ne mainoo bauariaan kar ditaa, charan chhuh ke jharan jharan jharanaa ke charanaan vich sharan ditee hai| main besudh saan, par kise atayant sudh dee bahulataa vich, jiven sujaakhiaan anhiaan ho jaaeedaa hai prakaash dee bahulataa vaale sooraj val takadiaan| pahile din mathe tteke vich piaan mainoo saahibaan ne aap vichhorriaa aapane charanaan ton, jiven maan vichhorradee hai bache noo aapane thanaan ton, jo bahut pee ke aauakhaa naa hove| main vichhurree te ras rang dee jhilamil vich tarrafade nainaan ne fer darashan dditthaa taan main keeh dditthaa ki main naheen haan te uh hai| main de duaalion main daa bhramaandd ttutt chukaa see| main khulhee khulhee ho gee, main vishaal visaal ho gee, main vishaalataa vich bekinaaraa ho gee| bhaaee jeeo pataa naheen ih kuchh keeh see par ih see, ju mere te beetiaa| bhaaee jee ne puchhiaa hun kee haal hai beebee bolee main lahukee ful haan, meraa bhaar tol koee naheen mainoo jaapadaa, main tthandtee tthandtee sukhee sukhee haan, main kuchh ucheree ucheree haan, apanat bhaasadee hai kul naal, par haun naheen bhaasadee| uparaand bee bhaasadee hai jo vichhorradee te ikaliaan naheen karadee, jiven guaachiaa hoeaa labhiaa jaa ke vakharaa bee hundaa hai aapane aap vich, par apanat de ghar bee aa jaandaa
hai| ih kuchh ho ke kuchh aisaa hundaa hai ki maano mere andar kuchh ho rihaa hai, koee shabad daa uchaar, jiven mere andar vaah vaah ki vaahiguroo vaahiguroo aape aa muhaaraa ho rihaa te ras boondaan is vichon jhar raheean han| nand laal jee de nain mund ge, fir khulhe te aavaaz aaee gur govind salaaheeai bhaaee jis te jaapai tath |639 ih vaak panjaven satigur ne kaisaa sundar kihaa see, jadon ohanaan ton puchhiaa giaa see, ki jo karan kaaran te samarath prabhoo hai, jis ne sabh jagat upaaeaa hai te aapanee vath de ke jis ne jeev te sareer noo rachiaa hai, aus karataar noo kikur vekhee te kikur varanan karee kiaunk uh man baanee daa vishay naheen hai, taante, auh akath hai, aus akath noo keekoon daa dekhee te keekoon kahee tad aap ne utar ditaa see ki gobind roop guroo ton tat dee sojhee paindee hai, aus noo salaaho jo akath daa niraa thahu hee naheen dendaa, sagon us dee godee vich bitthaa dendaa hai|
sugharr baaee sach kihaa ne| uh taan paaras hoeaa, gur gobind| tusaan kihaa hai gobind roop guroo|
bhaaee jee haan devee guroo naanak dev govind roop te ih dasamaa jaamaa oho guroo naanak hai te gobind roop hai|
baaee jee musakaa ke te hun taan koee bee paradaa naheen soo rakhiaa| naam bee gobind hee dharaa liaa sooguroo gobind singh|
eih sun ke bhaaee jee musakraae te samajhe ki ih beebee kavee bee zaroor hosee| fer bole beebee tainoo pataa hai ki guroo kiven tat saar de anubhav te lai jaandaa hai kanaan naal sun lainaan, akhaan naal vaach lainaan te man naal sun lainaan ih sanpooran ki safal gayaan naheen| gayaan noo praapat honaa, anubhav daa khulhanaa, prateetee
sabh jag jineh upaaeaa bhaaee karan kaaran samarath|
so.m.5, ashattapadeean, ank 639
vich aa jaanaa ih gayaan haitat daa anubhav| so uh guroo jee ton naam daan naal miladaa hai, naam dukhaan daradaan daakee maanasik kee sareerakasabh daa door karan vaalaa hai| aapane jan noo guroo naam daan dendaa hai, eise naal haree bhagavant noo japeedaa hai, aiaun aparreedaa haitatv de ghar|
baaee main taan hun sukh roop ho gee haan, mainoo mil piaa te loon loon vas giaa hai|
bhaaee jee vasiaa rahe, par man daa subhaav anek chintan vich rukh rakhadaa hai, auh samen naal ik nukate ute ttik ge aape noo fer anek chintan vich lai jaandaa hai| naam daa nivaas man dee is ruchee noo vaagee vaangoon morr morr ke ttikaane liaaundaa hai, eis karake apraapat dee praapatee vaasate te praapat dee rakhayaa vaasate naam aaraadheedaa hai|
baaee jeeo naam vaalaa ausadaa naama hachhaa,...auh kithon leedaa hai
bhaaee jee satisang vich man maanjeedaa hai te naam daa nivaas maanje man vich baitthadaa hai| naam de abhayaas naal agayaan daa anheraa door hundaa hai te andaralaa kanval khirradaa hai, arathaat man jo ulatt ho rihaa hai, jo drishattamaan naal aapane aap noo ralaaee baitthaa hai, auh aapane aape vich sidhaa ho jaandaa hai, arathaat us daa rukh drishattaa ho jaandaa hai| so man kanval de khirr piaan, mer ter daa jo dukh haiaap noo, te deeedaa hai horanaan nooauh mitt jaandaa hai, kiaunk fer nazar khulhadee hai ki ghatt ghatt vich paarabraham vas rihaa hai te saaddaa aapaa us param aape naalon vith vich naheen|
baaee keeh fer prem jo rab naal laaeedaa hai os dee lorr naheen
bhaaee jee prem hee taan melanahaar hai| saadde satigur ne furamaaeaa hai saach khau sun lehu sabhai jin prem keeo tin
hee prabh paaeo te prem keeh vasatoo hai, pancham guroo jee ne furamaayaa hai prem padaarath naam hai bhaaee, arathaat ih naam hee hai prem daa vidat saroop, maaeaa te moh daa iho naash karataa hai| kamal prakaas iho naam karadaa hai te fer dharat aakaas vich saare saaneen maual rihaa prateet ho aanvadaa hai par is avasathaa vich bee panjaven satigur daa vaak hai
rasanaa raam ravai sadaa bhaaee saachaa saad suaau| so.a.m.p, pan. 640
eis naal hazooree vaas ho jaaegaa, dekho furamaaunde han
saas giraas na visarai bhaaee pekhau sadaa hajoor | pan. 640
baaee kurabaan haan, aap dee kathanee de; par main taan darashan dekh ke ik aise jhalakaare vich gee saan ki mere had bane trutte han te visaal hoee haan, main taan satiguroo noo us chhin param vishaal dditthaa hai te us noo braham jaataa hai|
bhaaee jee de naal ik hor satisangee purakh see; auh aakhan lagaa beebee aisaa kahinaa satigur ne varajiaa hai| uh kahinde han main prabhoo daa daas haan; jo mainoo parameshur kahegaa so narak vich jaaegaa|
beebee trahakee, fer musakraaee te kahin lagee;
hachhaa...main kahindee naheen....jo main anubhav keetaa hai oeh rahe meraa.... |
sikhaeih bee ttheek naheen, oeh kahinde han, mokau daas tavan kaa jaanau| haan, kahinde hanajaanau|
beebee hachhaa|...par kal ik sikh parrh rihaa see har hara jan doaoo ek hain binb bichaar kichh naahi eih vaak bee unhaan daa hee hai naa so je daas han taan bee us naal tadaroop han|
sikh sunake chakaraaeaa| bhaaee jee hase te beebee ne kihaa haan satigur chojee hai| mere bazurag bhaaee jeeo je bilaas naal ik vaak aakhaan taan tuseen maarraa taan naa manaso
bhaaee jee tuseen jo kuchh kahinaa hai payaar naal kahinaa hai, kaho|
baaee main ddaadte laadd vich kahindee haan ki je us satiguroo noo, jis noo main loh loh tarrap tarrap te jindarree hool hool ke labhaa hai te gobind karake anubhav keetaa hai, je us noo uh kuchh kahike, ju mere te asar piaa hai, main narak noo jaavaan taan keeh kuchh mahingaa sauadaa hai main darashan daat ton pahilaan narak vich hee saan, darashan karake narak nivar giaa, mainoo parameshar dis piaa| hun je nisache keetee gal noo kahin te mainoo dandd mile te uh narak hove taan mainoo kiaun maarraa hai naarakee narak noo chalaa giaa taan chalaa giaa sahee, pahilaan agayaanavash ho ke narak vich see, hun giaan de kuchharr charrrake narak noo giaa| uh narak hun mubaarak naa hoaoo jithe giaan sanyukat ho ke ge|
eih bachan sunake sikh taan chakaraa hee giaa, bhaaee jee bee us de sidak noo vekh ke kanb ge| beebee bachan bilaas naal keh rahee see, par sidak uhanaan bachanaan vich kutt kutt ke bhariaa piaa see| bhaaee jee aje soch hee rahe se ki is chatur par sidakaan vaalee de vaakaan daa antreev bhaav kee hai ki uh taarree maarake bolee haan jee jadon kharrag sootake sir mangade san kee nitar hee pe san naa sees den noo, par uh talavaar de ghaatt naa utaare ge| oeh amrit de ke amar keete ge| tiven ih bee kharrag hai, jo is age sees bhett karanage oeh narak noo jaande disade hoe tat saar de desh jaanage| meree gal daa gusaa naa karanaa, main beadab naheen|....paanee dee saar us noo hai, jis ne retathale, mahaan maaroo thale vich chaar din tarrap tarrap ke mauat de moonh aparrake khajooraan
dee jhangee te paanee daa chashamaa paaeaa hove| malaahaan noo paanee dee uh kadar naheen eih keh ke chhamaachham ro pee| fer bolee use sur vich; haan kauan hai jis ne is jodhe talavaaree, fauajaan vaale, kavee, fakeer, valee, pikaamar, avataar daa bhed paaeaa hai... einasaan hachhaa inasaan hee sahee| tavan daa daas taan hai| bhalaa kadto khaan ihade naal daa ik hor tavan daa daas| jagat dekhadaa hoyaa fer naheen dekhadaa| daas kahike bee aseen parakh naheen sake, keemat koot naheen paa sake| paao khaan bhaaee jee, tuseen hee mul paao, paao, tuseen aape kahoge mul naheen pai sakadaa, eih amolak hai, niramolak hai, keemat koot ton pare hai te main bhikhaaran ne je keh ditaa ki ih ratan amolak hai, mul dee valaiton paar daa hai, taan main sach hee kihaa hai| asamaanaan val tak ke je main amal noo amal kahike, he narak tainoo vaaj maaree hai, taan aa veeraa aa, sau vereen aa| age main ikalee saan, tere ddang mainoo vadtade san, hun main ikalee naheen, oeh mere naal hovegaa| haan main usanoo ghuttake hirade paro ke naal rakhaangee, oeh mere naal hai| haan, zaroor| fer main dekhaangee tere ddang mainoo keekoon vis chaarrhade han| narakaa main hun ikalarree naheen haan| ikal narak hai, narak ikaliaan noo khaandaa hai| main dekhaangee veeraa ki jis vele main seene vich amalay noo lai ke tere vich aaundee haan us vele toon surag banadaa hain ki main naarakee banadee haan narakaa tere bee bhaag jaag pain je mere gunaahaan badale meraa amulay laal tere dar feraa paave te us de sadake tere sadaa ton sarrade bhaanbarr seetal ho jaan| aa aa ki mere naal teraa paar utaaraa ho jaave| haan ddaraavaniaan main naheen aoon hun ikalee, ddar mere ton|
main hun naheen ikalee maan,
main vich vas piaa main daa maalak,
main hun naheen ikalee maan
toon aa vasee meree main vich
main toon ose malee, maan
eih kee pee tthgauree koee
ke main hoee jhalee maan
jhirrak na mainoo, chhaatee laa lai,
bhaaven al vilalee, maan
eih birahaa te aape ton bebasee de vaak sun sun ke nand laal jee de komal hirade ne uhanaan de nainaan vich neer bhar ditaa| baakee de bee nain neer bhar liaae te loon kandde ho ge| dhan amulay laala, par dhan ho giaa uh bee jinh pachhaan liaa|
bhaaee jee ddoonghee vichaar vich ge te fer ik lamaa saah lai ke bole
anik bhekh ar ngiaan dhiaan
manihatth miliaau na koe|
kahu naanak kirapaa bhee
bhagat ngiaanee soe|1| gau.baa.a. ank 251
beebee toon bhagat giaanee hain| satigur de vaak sadaa sat han, tainoo giaan dhiaan anekaan praapat hoe, bhekh bee toon gazab daa dhariaa par saaneen naa miliaa| jad daate dee kirapaa tere te hoee toon sachamuch dee bhagat giaanee ho gee| bhagatee ar giaan daa tere vich kamaal hai| dhan hai daataa jo tere jaise bande paidaa karadaa hai| beebee ne ih gal gahu naal naheen sunee, auh aapane man de tarang vich drav chukee see| nainaan age kalageean vaale dee manamohan mooratee see, aus vich aapaa samaa rahee see, aiaun naheen ki kise dhiaanee vaangoo ik desh badh dhiaan vich aapaa bhul rahee see, par daate noo desh rahit viaapak prateet kar rahee te aapane had
bane ttutt ttutt ke us vich samaa rahee tak rahee see| nand laal jee us dee maganataa daa anubhav karake malakarre utthake chale ge te chandr sakhee noo keh ge ki jadon utthanage meree bandanaan keh denee te aakhanaa ki saahibaan dee hazooree vich is vele pujanaa hai, eih karake jaa rihaa haan|
19. ekaant
har simaran bahu maeh ikelaa dee sadaa ekaant vaale, so ikaantee jis ridaa thaae dee drirrataa vaale saahib sree guroo gobind singh, jee aj baaharalee ekaant vich baitthe han| sooraj andar baahar hon lagaa hai| pachhon de gaganaan ute sunahiree badalaan de shaamiyaane thaan thaan tan rahe han| inhaan dee sunahiree jhaal nainaan noo sunahiree chamakaar de rahee hai, rab piaariaan noo jalaal de chete aa rahe te surataan khirr raheean han, aupakaareean de dil vadh rahe han| sakheean noo sooraj dee ih sakhaavat dekhake chaau upaj rihaa hai, soom trabhak rahe han ki hain aitanaa sonaa daan karake sooraj kite deevaaleea naa ho jaave| saahibaan de nain band han, nain paradiaan ute sunahiree jhaal pai rahee hai| nainaan de andar te nainaan de pichhe dil vich sadaa jaagadee jot daa noor bharapoor hai| baitthe han rang rate te ras mate| paas vaar nadee veh rahee hai| ddaadtaa ttedteean pai raheean kiranaan daa ho rihaa hai naach jal trangaan de ute; jhilamil ho rahee hai chup chaap veh rahe paaneean de seeniaan ute| nikee nikee te mitthee mitthee rivee aa rahee hai nadee valon, naheen nadee de paaron, autar pachhon valon, tthandte tthandte pahaarraan vichon| kuchh khaalase door kharre han shasatradhaaree, pahiraa de rahe han| is vele aa ge bhaaee nand laal jee, naal do chaar premee hor bee san| saahibaan noo apane rang rave ikelaa vekh ke attak ge door hee| inhaan dee nazar bee pai gee pachhamee sunahiree darashanaan te jo neele aasamaanaan noo rang laa rahee see| kava
man hulaare vich aayaa te saahibaan de roohaanee jalaal de dhiaan vich uchhal piaa| kuchh chir magaron dharatee ar aasamaan deean do jhinmaneean de vich utaradaa utaradaa sooraj gunm ho giaa, par khulh aaeean paavan jhinmaneean, satigur de nain soorajaan deean, te niaun ge nain kamal kavee raaj te uhanaan de sangeean de, te aavaaz aaee namo sooraj sooraje| saahibaan takiaa, te aakhiaa, aao| eih sun ke saare aa baitthe, taan pahilaan kuchh kaavay te baat cheet chhirree te fer sugharrabaaee daa zikar aa giaa| bhaaee jee ne dasiaa ki uh change rasee man vaalee te prabeen mat vaalee jaapadee hai| saahib jeeo main giaa saan milan te galaan baataan bee hoeean san| fir bhaaee jee ne sabhe galaan baataan sunaa diteean taan aap hase te bole bhaav ghunman ghereean jeevan rau deean giaan, bhagatee prema kaavay, aacharan, saariaan daa sangam andar, ar amal vich sangam dee deepatee|
nand laalasaahib jeeo kitanee bahaadaree hai, javaanee te sundarataa dee umar, dhan padaarath de uchhaal vich, anekaan jas karan vaaliaan te roop dhan de yaachakaan vich addol te sachiaan rahike umaraa bitaaunee te vidayaa paa jaanee, dhaaramak parataave kar laine kamaal hai|
saahiba saaneen daa sir hath|
eine noo sugharr baaee chokhe te chandr sakhee sane aa gee te charanaa te sir dhariaa| saahibaan ne sir te hath rakhake dasam duaar vaale ttikaane noo angootthe naal sahalaaeaa taan baaee ik sukh neend varage suaad vich aa ke gunm jehee ho ke khirr gee taan saahibaan use hath naal sees utthaa ditaa, auh adab naal baitth gee te rasanaan ton nikaliaa
toonee toonee, dhan toon, dhan toon|
satigur ne is vele ik nikee dhun vich shabad parrhiaa
kaahe re ban khojan jaaee|
sarab nivaasee sadaa alepaa tohee sang samaaee|1|rahaau|
puhap madh jiau baas basat hai mukar maeh jaise chhaaee|
taise hee har base nirantar ghatt hee khojahu bhaaee|1|
baahar bheetar eko jaanahu ihu gur giaan bataaee|
jan naanak bin aapaa cheene mittai na bhram kee kaaee|2| dhanaasaree mahalaa 9, ank 684
eih shabad parrhake aap chup ho ge te nain meett le| baaee saahibaan de moonh ton nikalade ik ik akhar noo svaantee boond vaang pee rahee see, aus de andar ghatt rihaa see bhaav sapashatt ho ke te anbhau vich satt rihaa see us daa asar| magan ho gee baaee| jad satigur ne nain khuhale taan hun ik jalaalee rang te bharaveen sad vich bole
sugharro toon gayaan paa liaa, toon bhagatee paa lee| tainoo anubhav ho giaa os daa ki jis daa saare nivaas hai| saare pasaare de vich vas ke jo fer alep hai so tere andar bee samaa rihaa hai|
baran chihan jih jaat na paataa|
satr mitr jih taat na maataa|
sabh te door sabhan te neraa|
jal thal maheeal jaeh baseraa|4| paa.
eis noo toon anubhav kar liaa hai| is ghatt ghatt de vaasee naal antar aatame sadaa mile rahinaa| surat us vich laaee rakhanee hai| antar aatame us naal vith naheen pain denee| ih bhagatee hai, eih prem hai, mile rahinaa sadaa mile rahinaa| prem daa saadhan saroopee roop naam hai| naam prem hai| bin har naam na baachan paihai| jadon ih khel andar vaaparagee taan gayaan te
bhagatee due aa ge| yaan dee safalataa ih hai ki chit, man, britee surat vich us vayaapak daa nivaas rahe| ih gal naam naal sute hee praapat rahindee hai| ithe ku pahunch ke hun do rasate han; eik taan ih hai ki koee ekaant dtoondd ke man jorree rakh ke sareer noo ttikaaee rakh ke din bitaa lo| par man othe bee trapegaa, eisanoo rokanaa pegaa| tuseen zor laaoge isanoo ttikaaun daa; chaaho kitanaa bee thorraa| khaanaa peenaa bee, chaaho kinaa ghattaao, rahegaa| so kriyaa karanee banee hee rahoo, chaaho thorrhee| sugharro, eih jeevan saadde pasand naheen hai| akaal purakh udakarakh kar rihaa hai| saaree srishattee noo dhaaran kar rihaa hai, auh isadaa karataa te kaadar hoke isadaa prabandh kar rihaa hai| jis noo kriyaa de sir kriyaa kihaa banadaa hai, auh kar rihaa hai chaaho alep bee hai| saanoo bee lorree ki antar aatame us naal lage rahee, aus naal lage rahin noo aseen aapanee akai avasathaa samajhee, arathaat ih sareerak kriyaa naheen maanasik kriyaa hai| baaharon aseen bee akaal purakh dee chalaaee rau vich kam karee| kam karee fir akai hoeee| jo kuchh karee uh us daa hukam samajh ke karee| hukam samajh ke keetiaan karade hoeaan akai raheedaa hai|
baaee sun rahee see dhayaan banh ke, par ethe ku aa ke ik hor sajan ne prashan kar ditaa ki fer jeevanamukatee praapat mahaatamaa murr ke karam kaandd vich jaa fase
saahib bole
keval karam bharam se cheeno dharam karam anuraago| dasam gurabaanee
jo karam ki keval karam maatr han, auh sabh bharam maatr han, par jo karam dharam daa karam hai us noo payaar karo|
sabh karam fokatt jaan| sabh dharam nihafal maan|
bin ek naam adhaar |sabh karam bharam bichaar|20| a. usatata
sun bhaaee
bin bhagat sakat naheen parat paan|
bahu karat hom ar jag daan|
bin ek naam ik chit leen|
fokatto sarab dharamaa biheen |20|140|
saaneen naal antar aatame lage rahikebhagatee te gayaan aroorr hoke fer karam karane par dharam de karam karane, saaddaa mataa ih hai| keval karam kaandd de karam kise bharam vas ho ke karane birathaa han, saaneen ton ttutte reh ke karam karane bee kriyaa maatr han| safalataa hai taan surat vich naam vasadaa rahe te sareer dharam de karamaan vich safladaa rahe| karam ho jaae dharam; dharam ho jaae bhagatee, bhagatee ho jaae gayaan, yaan ho jaae karamaan vichon safutt disan vaalaa chandramaan|
sugharrabaaee aapadee mihar daa sadakaa puhap vich sureedhee vaang vas rahe dee sugandh aa gee hai, aus vich lagiaan reh ke dharam de karam karane han| ih hai aap dee aagayaa|
par paatashaaha lamaa saah lai ke eeh sooramiaan daa kam hai| antreev ras vich rasee ho ke ekaant noo jee lochegaa, paraviratee chaahe praupakaar dee hovegee, surat noo vikhep devegee thorraa chaahe bahutaa, man keekoon rahegaa andar us rau vich jis noo aap de piaare liv keh ke dasade han kiven rahegee, charan kamal naal lagee preet dee ddoree
1. auhanaan dharamaan ton muraad hai jo naam vihoone han|
2. jeev de amalaan vichon, karanee karatoot vichon giaan piaa dise|
saahib jeeiho hunar hai, eiho kaareegaree hai, eiho sooramagatee hai, eiho varayaamataa hai| baaee tauakhalaa naan kar, toon us par aparr gee hain jithe tere dhur andarale ne uh ro farr liaa hai jo liv kaheedaa hai| hun jo toon andar vaahiguroo anubhav keetaa hai us noo baahar bee dekh| aiven mano kalapit kise khiaal maatr vich naa par amal vichakaranee kriaa vich| jagat dukh vich hai| dukh door karan vich kauan sabal hai, par is vich jinaa bal ho sake laaunaa hai| ih zor laaunaa shubh karam hai| karam kar dharam naal jo sdh hon| karam kar jis ton bhalaa hove| karam kar aise suche ki jinhaan naal andhakaar naa pave murrake| akai ho paap karamaan ton| akai ho, karam dee falavaashanaa tiaag ke| akai ho, lain dee vaashanaa chhaddake, den hee den vich umaah ke| karam vich bharam naa varran de, karam vich muradihaan naa pain de, karam vich adharam noo naa aaun de| karam kar, karam noo pavitr te sabal karake karam kar, karam noo bhagatee banaake, karam kar, karam noo giaan banaake|
baaee sun rahee see, dhiaan lag rihaa see samajhan vich| baaee pichhale baaraan pandaraan baras jagat de parataaviaan te tajarabiaan vichon langh chukee see| us de haddeen vaapar chukaa see jo kuchh ki naatajarabe vaale sunake keval vichaar manddal vich, sanbhaavanaa maatr vich, tak sakade han| us noo sapashatt samajh paindee see ki daataa kis kis ttikaane vadaan deean chottaan de rihaa hai| jadon daataa jee chup ho ge taan hath banh ke bolee naa sareer de ras nibhade han sadaa te naa kaal uhanaan noo lameree rasee dendaa hai| maanasak ras patthan paatthan, veechaaran te umaahan debee kaal vich hee aaunde te jaande han| aatam ras jad aaeaa taan kaal ddariaa ki hun ih giaa mere vaseekaar ton| par sareer kaal vich vasadaa hai| kaal chhin chhin karake tturadaa hai| tusaan chhin chhin ute naam dee
kaatthee puaa ditee hai ki kaal fer visimaran vich naa paa deve chit noo| chete vich rahe uh jo chitaariaa see te chirakaal jisadee anubhav ttubhee milee see, kise us chhin vich ki jadon kaal dee taar torrake aapaa anant dee ttubhee laa aayaa see| hain jeeo jee, jeeo|
satigur hase te rajake bole
ek chit jihee ik chhin dhayaaeo|
kaal faas ke beech na aaeo|
beebeeaap daa aashaa ih hai ki har chhin vich simaran karadiaan kade uh chhin aa jaandee hai jo kaal faas noo katt jaandee hai| hundee taan uh bee chhin hee hai, par kaal dee taar ton upar nikal jaan karake anant ho jaandee hai| so uh chhin jo achhin hai, saaddee us achhinachhin noo anantataa de gee hai| hun aseen kaalapravaah vich hon karake jo simaran kar rahe haan us anant yaad te liv vich jee rahe haan| aseen us anant desh de mel vich haan| iaun hoke, eiaun rahike sareer noo safal karanaa hai karam vich| asaan jarrhataa val naheen jaanaa, par karam vich sabalataa te niralepataa praapat karanee hai te karam karanaa hai dharam daa| shukar hai daataa jo toon mainoo dharam vich rakhiaa...; haan jeeo, dhan tuseen ho tuseen hee ho tuseen kauan hai tusaan tula iko ho tuseen jale thale, gagane| iko he tuseen manakh devataa avataaraan vich shiromanee, jeeo iko...| iaun kahindee baaee chup ho gee, par garajaveen sad utthee saahibaan dee
einahee kee kripaa ke saje ham hai naheen mose gareeb karor pare|2| paa.
baaee kanbee, thar thar kanbee, kror hain ik te kroraan par saahib sachaa hai, sach kahindaa hai| haan meree nihache keetee gal bee sachee
hai kiaunk saahibaan daa sach hee taan mere man te piaa hai ki jis ne mainoo saahibaan varagaa iko uhanaan noo hee karake darasaaeaa hai| so doe sach keekoon sach han, eik bee te kror bee eis vele baaee noo fir chamatakaar vajaa andar, aumaah utthiaa, aapaa roke, par ruke naa| saahibaan de charanaan val takee; eidhar udhar takee, hun sangat kuchh hor bee jurr gee see| fir saahibaan de charanaan te dhiaan banhake baaee bol pee, changee suhanee bharaveen aavaaz vich; haan paatashaaha toon kror, krorraan hee krorr| toon gaganaan vich ik chandamaan krorraan jal bhare gharre pe han prithavee ute toon har gharre vich hain| haan toon krorraan gharriaan vich, tere varage krorraan dis pe| dis pe saanoo bee, par daataa tere jehaa toon gaganaan vich iko toon| tere jehaa iko ik toon| saare sikhaan vich toon, krorraan vich toon, saare tere varage, par toon iko, daataa iko toon, eiko, daataa iko toon
kalageean vaale nazar takaaee,
mitthee jhaat asaan val paaee,
laatt lagaaee, jot jagaaee,
aa vasiaa vich toon, saadde andar toon,
eiko daataa toon|1|
aapaa saadde vich vasaaven,
aape fir toon jhaatee paaven,
aape dekhon te bigasaaven,
saanoo aakhen toon par toon aape toon,
eiko daataa toon|2|
tere jeddaa hor na koee,
fol dditthee main saaree loee,
paarr kalejaa taan main roee
sabh ton vaddaa toon, tere jiddaa toon|
eiko daataa toon|3|
toon saahib main baandee teree,
ghul mil jaave main e meree,
charan sharan vich ho jaae dteree,
eiko hoven toon, tooheeon daataa toon,
eiko daataa toon|4|
eitihaasik pahiloo
gur sikhaan de saare prasang likhataan vich naheen aae| kee kathaa vaarataa vich zubaanee chale aae han| kee, jinheen thaaeen hoe uhanaan sathaanaan ton milade han| ih prasang bee kathaa vaarataa vich saahibaan de samen ton chalaa aaeaa hai| khaas karake lahinde panjaab val| hun kuchh samen ton ghatt giaa hai| saahib sree guroo gobind singh jee de darabaar vich ik vairaagavaan bairaagee saadhoo aae san, einhaan daa naam see sree gopaal jee| vairaagavaan ho ke ghar baahar tiaagake bhekh lai ke ih teerath yaatraa noo nikale| firade firade ih haree duaar vaale paase aa nikale| uthe inhaan de kaneen aavaaz pee ki panjaab vich guroo naanak dev jee dee gadee te aj kal mahaanbalee sree guroo gobind singh jee han te uh uho saroop han| sree gopaal jee noo chauanp lagee ki chalo uhanaan daa darashan karee, jinhaan kaliyug de andhakaar de samen rab dee nooree samaan jagaaee hai| ih veechaar ke gopaal jee aanand pur aae| age aake saaraa tthaatth baatth raajasee dekhake ghabaraa ge ki ethe keekoon ho sakadaa hai bhagavant daa nivaas ki jithe ho rihaa hai maaeaa daa aitanaa vigaas te beer rasee tthaatth| ih veechaar ke murr chale taan soch furee ki aitanee door aa ke darashan keete bagair murr jaanaa ih kee daanaaee hai| murranaa hai taan darasn taan kar chalo| so aap darasnaan lee ge| saahib os vele kise paase dee charrhaaee de udam vich lag rahe san| gopaal jee ne sochiaa ki je kade saahib jee mainoo aap vaaj maar lain te sajee
baanh ton farr lain taan main samajh lavaangaa ki ih avataar han, eih maayaadhaaree jodhaa naheen han te meree kalayaan bee iho karanage| so jad bheerr bharrake vichon langh ke saahibaan de saahamane giaa taan uhanaan dee nazar pee is ute| aap take ghoor ke te takade rahe| fer bole o bairaagarre aa giaa hain, ghunm ghunm ke, bharam bharam ke aao sajee baanh pakarraa dio| jaan gopaal jee age hoe te parakaramaan karake mathaa ttekiaa taan saahibaan sajee baanh ton pakarrake napiaa taan baavaa jee de sareer vich jharan jharan hoee, loon kandde ho ge te chit kise visamaad rang vich jaa ke gunm ho giaa| sudh aaee taan sukh vich ddub rahe san te moonh ton guroo gobind singh, guroo gobingh singh, vaar vaar nikal rihaa see, fer use rau vich vaak moonhon nikaliaa koee guroo tulahaa, koee guroo berree, koee guroo jahaaj, hamaare sree guroo gobind singh jee sansaar sindhoo taarane ke pul hain| fer satiguraan ne bairaagee de modte te raam jangaa dharavaa ditaa| sant gopaal jee dasade hunde san ki raam jange de dharade saar mainoo maayaa pattal ttuttadaa te aatamaa roop dis piaa| so sant noo guroo jee jang vich naal lai tture, judh jit ke vaapas aae taan ih baavaa jee kitanaa kaal aanand pur rahe te satisang laabh lai ke pooran pad noo aparre| fer hukam hoeaa ki pachhon de desh val jaa ke sikhee daa prachaar karo| tadon aap lahinde vich kott eese aa rahe te sikhee daa prachaar karade rahe|
aapane prachaar vich sree gopaal jee saahibaan de duaare varateean saakheean te aapanee akheen dditthe prasang sunaaeaa karade san| ih prasang sugharr baaee daa uhanaan vichon ik hai| iaun ih prasang baavaa jee daa akheen dditthaa prasang hai|
likhatee paase val ttaual karee taan ih prasang sree maan sant shaam singh jee krit bhagat prem prakaas vich likhiaa hai| aap ne guramukh sant bhaaee raam singh jee ton suniaa see| unhaan ne prasidh
addanashaahee sant bhaaee sahaaee singh jee ton sravan keetaa see te aap jee ne ih prasang bhaaee gupaal jee dee rasanaa ton aap suniaa see|
sugharr baaee jee aanand pur aae pooran braham yaanee ho ge| se, te aap change kavee bee se| aap dee rachanaa chokhee hai see, hetthaan namoone maatr ik chhand brijabhaashaa daa dende haan
3 nis din sumat khelahigee horee| bharam anbeer uddaae deeo hai dait ne bhaase bhoree| giaan gulaab atar gatth kholee bodh bhool bhar jholee| samataa bibek basio rid bheetar pun trikuttee bhee ghoree| sugharro baaee achal brit paaee aadh biaadh gee chhoree|
jo idhar potthehaar vich te odhar aanand pur de ilaake vich khoj hove taan acharaj naheen ki aap dee panjaabee te hindee kavitaa daa sangrah yaa koee hisaa hath aa jaave yaa aap de hor haal bee mil sakan|
5. mohinaasohinaan
1. mohanaa te amee jee
asamaan te badalaan dee bhooree bhooree chaandanee ghope vaang tan gee hai| nikeean nikeean boondaan pai raheean han| madham madham veg dee havaa bee rumak rahee hai| rut uny hee mahaan siaale dee hai, par is barakhaa te havaa de rang ne seet noo bahut chubhavaan kar ditaa hai| paale de maare lokeen gharaan de andar nighe hoe baitthe han|
eik sundar ttikaane ik suhaaunaa baag hai, jisanoo inasaanee te kudaratee sundarataa daa ik namoonaa aakh sakade haan, par is vele lahilahaaundaa naheen aakh sakade, kiaunk sutee hoee kudarat de nauanihaal is vele udaas, viraage hoe te apat kharre han| kise vadheek chaturaaee ne koee nukar khoonjaa saavaa kar rakhiaa hovegaa taan vakharee gal hai, uny saare baag daa uho haal hai jo is vele saare utree deshaan de banaan te baagaan daa ho rihaa hai| baag de vichakaar kee jaghaa hauaz han, kee thaan fuhaare han, kee jaghaa sankh maramaree chaadaan te jharane han, par garamee dee tapat naa hon karake inhaan daa baajaar garam naheen rihaa| is baaraandareean te fuhaariaan, sunahiree kalasaan, laaj varadee mahiraabaan te sankhamaramaree sajaavattaan naal saje baag de ik khoonje ik chhottaa jihaa ghar hai, jo baaharon kachee lipaaee daa lipiaa hoeaa hai| ik paase kuchh chholee de bootte
nike nike han, aas paas sarhon te kuchh gongaloo kharre khirr rahe han, par laae aise parracholaven dil vaale de jaapade han ki kache kotthe de udaale is kakaree rut vich sabazee de vichakaar basant khirriaa hai te laaun vaale dee kaareegaree dee saakh bhar rihaa hai|
velaa koee kacheean dupahiraan daa hai, par gharreean de pahire dasan vaale sooraj hureen taan bhoore lefaan vich moonh lukaaee firade han; eiho jaapadaa hai ki pahu futtaalaa hune hee hattiaa hai| is kache kotthe de boohe band han, andar pataa naheen kee hai, par baahar ik barre ganbheer te aatam sundarataa naal bhare chihare vaalee lamee patalee ddaual dee kripaalataa dee devee kharree hai, jo daravaaze noo hath vich farree kripaan dee pitth naal tthakoradee hai| acharaj hai ih kachaa kotthaa, greebaan daa chirreean rain baseraa eis de boohe te ik raaneean ton vadheek jalhe te pushaake vaalee, tejamayamahaaraanee aa ke dar kharrakaa rahee hai| kuchh palaan de magaron daravaazaa khulh giaa ar ih raanee andar langh gee| langhade hee fer boohaa dto ho giaa te baahar dee hadd kurrakaaveen pauan noo andar varranaa naa miliaa|
andar bijarre de aahalane vaang rang lag rihaa hai| ghar is tarhaan daa saaf hai ki kakh kuthaaven naheen piaa disadaa| kandhaan par paanddo varagee chittee mittee daa pochaa hai, hetthaan sutharaa lepan hai; jis par safaan dee vichhaaee hai te ik paase daree vichhee hai| ik khoonje lattalatt karadee ag magh rahee hai|
ag de nerre peerrhee ddaah ke ik prabeen, par saaf te nirachhal nuhaar dee juaan isatree baitthee see, jis ne utth ke boohaa khohaliaa see| hun peerrhee ute aasan vichhaa ke aapanee uchee praahunee de age keeteeos te aap fooharree te baitth ke, mathaa ttek ke prem de veg vich bolee
amee jee meree maataa jee tuseen kedde change ho amee jee aiddee tthandt te meenh vich khechal keetee, daasee noo hukam kar ghalade, daasee haazar ho jaandee|
aimee jee mohinaa main aakh ju gee saan ki aavaangee|
mohinaa fer kiharree gal see main jo ttahilan haazar saan|
amee jee mereean taan saareean vaarreean han, ttahilan meree koee kiaun sagon harasevaa dee mang taan vaahiguroo de dar ton main aap mangadee haan|
mohinaa meree changee changeree amee rukhaa misaa prashaad, bakaree daa dudh, aapane chhatiaan dee maakhion haazar hai, aagiaa karo, haazar karaan
amee bettaa jeeo main prashaad chhakaa ke te aap chhakake aaee haan| chhakaaunaa hai taan uho chhakaao jisadee bhukh mainoo tusaan paas liaaee hai|
mohinaa sat bachan keh ke utthee, eik khoonje kilee naal sarodaa lattak rihaa see, laah liaaee, sur keetaa te lageean us deean trikheean ungalaan madham te kalejaa hilaaveean tthuhakaraan den| pahile malaar daa alaap chhirriaa, par fer saarang dee gat bajh gee| kamare de andar ik baikuntth daa nakashaa ban giaa| is vele aimeen jee peerree ton utarake hetthaan ho baitthe, akhaan band ho geean te shareer aisaa addol hoeaa, maanon shabad dee jhunakaar de vich hee leen ho giaa hai| mohinaa jee daa hun sarode naalon vee sureelaa te mitthaa galaa khuliaa
har bin kiau raheeai dukh biaapai|
jihavaa saad na feekee ras bin bin prabh kaal santaapai|1|rahaau|
jab lag daras na parasai preetam tab lag bhookh piaasee|
darasan dekhat hee man maaniaa jal ras kamal bigaasee|1|
aoonav ghanahar garajai barasai kokil mor baichaagai|
taravar birakh bihang bhueiangam ghar pir dhan sohaagai|2|
kuchil kuroop kunaar kulakhanee pir kaa sehaj na jaaniaa|
har ras rang rasan nahee tripatee duramat dookh samaaniaa|3|
aae na jaave naan dukh paavai naa dukhadarad sareere|
naanak prabh te sehaj suhelee prabh dekhat hee man dheere|4|2| saarang mahalaa 1, ank 1197
shabad dee ih gaayan reet baitthaveen lai vich kuchh aisee dil khichaveen te ras bharee see ki kitanaa chir langh giaa| fir hor sbad chhirriaa| lauadtaa pahir ho giaa| mohinaa dee jalagharree ne dasiaa ki tripahiraa vaj chukaa hai| ine noo kilhe ton tripahiraa vaj ke trai gharreean dee ttunkaar sunaaee ditee| keeratan samaapat ho chukaa see, amee jee jaanaa chaahunde san par mohinaan te piaar bharee mohinaan ne aiven jaan naan ditaa| tthandt de kaaran akharott, badaam te abajosh age liaa dhare te loon vaalee chaah dee ik kattoree naal| amee jee ne prem de rang age naanh naa keetee vaahiguroo toon dhan toon dhan kihaa te moonh cholhiaa|
jadon maataa jee tture taan mohinaan deean akhaan vich paanee bhar aaeaa| chiharaa havaaee vaang udd giaa, chakar khaandee te bahindee bahindee hetthaan dteh pee te nidtaal ho lett gee| aimee jee ne sir te hath feriaa, piaar ditaa, godee vich sir lai ke thaaparre dite taan saavadhaan hoee| aje atharoo naheen kharronde san te kalejaa thaanven naheen see aaundaamohinaan tainoo hun kiaun fikar hai main ju fikar lai liaa hai, saare kaaj suhelarre ho jaasan, toon jis raahe tturee hain turee rahu| iaun dheerajaan te aseesaan dendee daivee aimee ttur gee|
2. mohinaa te sohinaa
amee jee noo giaan kujh chir beet giaa see, din andar baahar val hon lag piaa, sooraj taan charrhiaa hee naheen see par badalaan vichon chhan ke jo chaanan aaundaa see uh bee ghattan lag piaa| is vele mohinaa ne baahar aa ke kooleean kooleean sarahon deean reedalaan torreean te andar jaa ke saag dhar ditaa| thorre hee chir magaron boohaa fer kharrakiaa, rahiraas daa bhog paa ke aradaasaa kar
rahee mohinaa ne aradaasaa ho chukan par boohaa kholhiaa, taan us de praanapatee jee nazar pe, jo kee dinaan de vaandte ge hoe se| is ne sees nivaaeaa, aunhaan ne asees ditee, sukhasaand puchhee te moonh hath dho ke fer ag udaale aa baitthe|
pateemohinaa mere pichhon amee jee de darashan fer tusaan naheen keete
mohinaa jee do ver hoe han, atth din hoe taan main gee saan, aj aap aae san| hune ge ne|
patee dhan bhaaga amee jee kandde diaaloo han kangaliaan noo nihaal karade han|
mohinaa charan paaune hee naheen uh taan keettaan noo thaapade han, main kise vele aapane aap noo daas jaan ttahilan aakhaan taan jhirrak ke aakhade hana main tainoo godee liaa hai, aapanaa bachaa banaaeaa hai, toon kiaun daasee amee aakhaan taan khush hunde han| koee hor vaddiaaee daa naam lai ke sadaan taan sadaa khirre mathe te vatt paa lainde han|
patee sach hai, shukar hai maalak daa jo saadde jehiaan par diaaloo hai| prem vich khichadaa hai| par mohinaa jeeo koee saaddee muskal khulh pain daa nisaan bee nerre nerre aaeaa hai
mohinaa suaamee jee naheen amee jee aje iho aakhade han hukam naheen|
sohinaa hachhaa jiven razaa, priyaa jee tuseen ghabaraaunde taan naheen
mohinaa ttott vaalaa ghabaraa taan hun naheen, par vairaag te prem dee khich taan har gharree hai|
sohinaa iho meraa haal hai, pataa naheen main ih safar keekoo bitaaeaa hai, prem dee khich te birahe dee dhooh ne ik pal naheen chhaddiaa| je kadee ih kam amee jee daa naa hundaa taan main adhavaattio murr aaundaa|
mohinaa patee jee aseen daas jo tthahire, jo maalak dee razaa uh saaddee karanee karatoot te use vich saaddaa bhalaa| saaneen mihar kare, auh karee jo us noo bhaave, par ih karadiaan saaddee dhooh te khich doon savaaee hundee jaave| jinaan chir is dhooh noo man jhale jaree jaave| vaah vaanh, jad jar naa sake te isade bhaar hetth ttutt jaave, tad is ton utam vaseelaa hor kee hosee jis naal kaliaan mile
sohinaa jo maalak kam sauanpe uh karee, jo hukam deve manee, maalak chaahe jhirrake chaahe durakaare, par changaa lagadaa rahave, piaar vadhadaa rahave te prem hulaare laindaa rahave| fer kade aape...
mohinaa haan, priyavar jee darashan daat hai, mihar hai, nadar hai| amee jee aakhade se saadde saadhan muradaa saadhan han, aseen jo murade ho rahe haan| ih taan loolhe pingale de ttundd maaran vaalee gal hai| loolhaa pingalaa parabat te kade pahunch sakadaa hai saaneen dee nadar, saaneen dee mihar us noo khin vich lai jaa sakadee hai| darashan taan mihar hai, mihar daate de vas hai, saadde vas naheen| aseen taan mangate haan, mangataa jholee addee rakhe, aasaa vand rahe, man har vele yaachanaa vich rahe, bas| baakee denaa miharaan vaale de vas hai| usade duaare aasaavand rahinaa, eitanaa hee mangate daa karatav hai| mangataa kaahalaa naa pave, mangataa niraas naa hove, mangataa maan naa kare, mangataa daavaa naa banhe, hankaar na dhaare ki zaroor milasee, par mangataa kade sidak naa haare, nihachaa rakhe ki daataa kade naa kade zaroor tthasee| aasaavand rahe, mangadharam dhaaro, eih amee jee daa vaak see| so patee jee age aapane hatth te haun bhare saadhanaan daa fal vekh hee chuke haan, kee paaeaa hai| hun taan amee jee dee sumat saanoo lage| aseen nauakar rahee te nakharaa chukaaeee, aseen shukar karee ki saanoo amee jee dee mihar mil gee hai| dekho aj kiddee tthandt te meenh daa kanee kanott see, par sukhanaa dee pakee amee, jis
de aseen mul khareede goliaan ton bhee heene daas haan, aap tturake is kakhaan dee kulee vich aaee ar mainoo aatam upadeshaan naal kritaarath karake gee hai|
mohinaa ih keh rahee see te sohinaa jee de netr mittade jaande se ar akhaan vichon koee koee ttepaa tap tap kir rihaa see, hun mohinaa kahindee kahindee aap bee gunm ho gee|
kaisaa adabhoot darashan hai, kaise isatree bharataa ik rang de han, kaisaa ghar daa satisang hai| gur naanak sohile dee kiaa taaseer ghar sukh vasiaa baahar sukh paaeaa| kaisaa mitthaa fal lagaa hai jisadaa beej gur naanak karadaa hai, jis daa pataa satigur aiaun dendaa hai kahu naanak gur mantr drirraaeaa| sach hai gur naanak daa mantr kaaeaan palattadaa hai, man palattadaa hai te aatam jeevan daan karadaa hai| asal rasaaein gur naanak de gaarurree mantr vich hai, jo vis jhaarradaa hai, prem amrit paaundaa hai| te sadaa rahai kanchan see kaaeaan kaal na kabahoon biaapai daa amar sonaan tiaar karadaa hai|
danpatee kinaa chir ise addolataa, britee dee ras bharee ekaagrataa vich baitthe rahe| ag bal bal ke his rahee te saag ubal ubal ke rijh rihaa, deevaa jag jag ke bujh rihaa, par ihanaan noo aapanee mang de shukaraane vich jo tthandtaa tthandtaa ras aaeaa see uh aapane vich inaa garak kar giaa ki pataa hee naheen rihaa ki sathool sansaar keeh keeh rang vattaa chukaa hai| tade akh khulhee jadon boohe ne fer khatt khatt keetee| hit alasaaeean prem naal jurreean akhaan khulheean| mohinaa ne daravaazaa khuhaliaa, taan ik daas see, jis ne barre prem naal kihaa, beebee jee main sache duaaron aaeaa haan, amrit vele tusaan noo dhiaan vichon utthaaeaa hai, par amee jee ne ghaliaa te aakhiaa hai ki raat mahaaraaj jee de samarapan lee ful kiton naheen aae te saadde darashan daa vakat nerre hai, ho sake
taan ik sihare joge ful dio, ar chhetee dio jo saadde nem vich bhang naa pave| raat sunehaa ghalanaa yaad naheen rihaa|
lekhiaan te parracholaan vaaleean samajhaan us khushee noo keeh samajhan jo is sukh suneharre ne ditee prem de begam raah, eilaahee te alel rasate te tturaaoo mohinaa te sohinaa utthe, aapanee saanbh saanbh te khoreean paraaleean naal kaj kaj rakhee fulavaarree vich jaa varre| aakaash vich badalaan daa chittaa te kaalaa roop chhaa rihaa hai, einhaan de pichhe chandamaan hai, badalaan vichon daamanee khiaundee te lishakaaraa maaradee hai| is liskaare vich payaare lee premee ful torr rahe han|
aoopar banai akaas talai dhar sohatee|
deh dis chamakai beejul mukh kau johatee|
khojat firau bides peeo kat paaeeai|
harihaan je masatak hovai bhaag ta daras samaaeeai|9| funahe mahalaa 5, ank 1362
ful torrade han, jee khushee naal uchhaladaa hai, amee jee kedde change han jo aise suhane kam lee saanoo yaad karade han| jinhaan de duaare banaraae hath badhee kharree hai, auh saanoo sevaa de ke vaddiaaunde han| amee, amee, amee toon dhan hain fer fulaan noo ais tarhaan de payaar bhaav naal bulaaunde han, aakhade han
nek naseeb tusaadde, mitaro jinhaan jaae peea gal painaan|
vaah uganaa te sufalaa laganaa, khirr khirr has has rahinaa|
vaah trattanaa, vaah sooee charrhanaa, vaah gunde ral bahinaa|
vaah hasan, vaah ron tuhaadde, jinhaan jaae peea gal painaa|
aiaun prem bhare premeean ne suhane suhane lainde de ful amee jee lee ik suhanee pattaaree vich paa ke ghal dite|
tripahiraa beet chukaa see, hun sauan daa velaa hee naheen see, danpatee ne ishanaan keetaa te aapane paatth simaran vich lag pe|
3. mohinaa te tthaakur jee
mohinaa sohinaa jee kauan han eis gareebee vich kiaun han eine premee kis lee han amee jee aidde piaaraan vaale kauan han
raaeipur de rahin vaale ik rasee ameer ih sohanaa jee han, einhaan dee isatree mohinaa hai| raag vidayaa te kavitaa vich due prabeen se| samaan paa ke kuchh bhagatee vich lag pe se| ik bairaagee fakeer ne inhaan noo tthaakur poojaa sikhaaee te bhagatee dee jaach dasee see, bhaaven ih change gharon baaharon khule se, paise dee tott naheen see, par jad bhagatee ne rang jamaaeaa taan savere khooh ton jaa ke aap ishanaan karake suchaa jal tthaakuraan lee liaaunaa, eishanaan karake aapane laae fulaan dee maalaa puronee, poojaa, arachaa, ddanddaut, saaree reet dev poojaa dee nibaahunee| sankeerataneen vee takarre san| sohinaa noo veenaa vich te mohinaa noo sarode vich prabeenataa praapat see, tthaakuraan de age oeh sangeet te nritakaaree karanee ki avadhee kar denee| ik din doe jane khooh ton suchaa paanee liaa rahe san ki ik sidhe dasataare vaalaa guramukh roop aadamee bhajaa aaeaa, eisade ik karaaraa fatt lagaa see ar teh naal behaal ho rihaa see| inhaan de pairaan paas haf ke ddigaa te paanee paanee kook piaa| us dee lorr ne inhaan noo turrhakaa taan ditaa par nem dharam ne iho mat ditee ki tthaakuraan lee suchaa jal lijaa rahe haan, eih uhanaan de naaunge daa hai; jootthaa kis tarhaan karee auh machhee dee tarhaan tarrafadaa te paanee paanee kookadaa rihaa te ih aapane katthor dharam vich pake ghes maarake kol dee tturee ge| us dee sisakadee akheer avaaz, jo inhaan de kan pee, auh ih see
naale piaar naale do ghutt paanee ton tarasaanaa darashan naheen je den lagaa|
eih sun ke bee eeh doven tturee ge, ghar jaa ke tthaakuraan noo nuhaaliaa, poojaa keetee, par aj kaleje vich chobh paindee hai, poojaa vich man lagadaa naheen| ghabaraa ke utthe te soch ke tture ki chalo bee us noo paanee pilaa aaeee, kite koee maarree asees naa lag jaave| jad paanee daa bhabakaa lai ke aae, taan uh ghaaeil aapane hafe ttutte mittee de sareer noo chhaddake akaashaan noo jaa chukaa see| usadee marrolee pee see te aiaun jaapadaa see ki sadaa lee mitt ge bulhaan ton keh rihaa hai, darashan naheen je den lagaa| dohaan de kaleje dhakr kar ke mutth vich aa ge, dil dee jis chobh noo mettan aae san, auh chobh doon savaaee ho gee| ine noo ik rukhon panj sat aadamee aa ge te bole eiho hai| puchhan ton pataa lagaa ki ih soorabeer mahaan bhajaneek saadhoo hai, jo aanandapur vaale guroo jee daa chelaa see| ban vich sadaa vasadaa see par maalaa de naal talavaar bhee rakhadaa hai see| aj ik gareeb ttole te ddaake pe dee aavaaz sunake kumak noo pahunchaa, eis tarhaan larriaa ki ddaakoo bhajaa dite te ttolaa vaal vaal bachaa ditaa| apane zakham te tapat naal biaakul ho ke bhajaa hai te fer naheen labhaa| nerre terre de kadaraan vaale te premee sunake chaar chufere bhaje han, par ithe aan miliaa hai te eis haal labhaa hai|
darashan naheen je den lagaa ih sbad dohaan de kanaan vich hun hor takarre ho ke goonje| akhaan vich neer bhar aaeaa, aapane aap noo dhikaar ditee, par hun dhikaar keeh karadee hai auh samaan langh giaa jadon tthaakur daa put paanee paanee kookadaa see| us vele daa ik ghutt ditaa hoeaa tthaakur noo uh prasan karadaa ki hun khoohaa arapan keetiaan naheen karanaa, parnaanak samio ram geo ab kiau rovat andh|36| sm91428 raae pur dee raanee noo khabar lagee ki mere nerre hee, jis de darashanaan noo main taras rahee haan, aus daa ik laaddalaa baalakaa
praupakaar vich jaan te khedd giaa hai, taan barraa akulaaee| jadon pataa lagaa ki jis ttole dee rakhiaa vich jaan ditee soo uh naam de rasee guroodarashan noo jaa rahe san, tad hor bee roee| haae abhaag mereean sikaan te umaidaan de maalakaa he jagat taarak satiguraa mere raaj vich tere piaare lee sees denaa hise aayaa| us dee sevaa saathon kuchh naa saree, eik boond tel fattaan te naa ddigaa, eik gitth leer us de pavatr zakham noo naseeb naa hoee| ih haaven kar rahee see ki us dee satisangan maaee aa gee| gurasakhee dee sachee jaanoon maaee aakhan lagee raaneen ih jeeaundee rooha hai see jis noo saadde bole vich jeea daan praapat aakhade han| jadon kise jeeaunde bande noo, jis noo aseen harijan bhee aakhade haan, dukh mile taan saaneen tak peerr jaandee hai| par toon hun dukh naa kar, teraa dosh naheen, tainoo keval marrolee dee sevaa milee hai, so toon dhan bhaag jaan ke kar| is de sareer noo satikaar yog daah deh jo ih mandar, jis vich naamee vas giaa hai, rule naa| ih sunake raanee ne barre satikaar naal us shaheed daa daah keetaa, ar ik chhottaa jihaa matth us ttikaane banaaeaa|
sohinaa mohinaa dee hun acharaj dashaa palattee| tthaakur poojaa karade han, par kaleje vich ashaant te asukh chubhadaa rahindaa hai, jad hath jorr ke baitthade han, auho shabad kanaan vich goonjade hana darasn naheen je den lagaa, akulaake akhaan khohal dende han| jad kise sangeet de uche ras vich aaunde han taan chetaa inhaan shabadaan noo kanaan vich lai aaundaa hai| gal kaahadee unhaan de har rang te har gerr vich is ik vaak dee gunjaar khahirraa naheen chhaddadee| vidiaa ar samajh de saadhan ar tap hatth te daan de taradad de jitane saadhan ho sakade se keete, par is maheen aavaaz de chete ne chit vichon aapanaa nakash naa mittan ditaa, par naa mittan ditaa|
chhetee hee uh bhaage bhariaa din aa giaa sree diaal satiguroo jee ne raaeipur charan paae| raanee te raanee de ahilakaar te paravaar parajaa vichon anekaan tare, sohinaa te mohinaa ne bee suniaan ki us mahaanpurakh de guroo jee aae han, jinhaan ne aapanaa aap kise praupakaar vich hom ditaa see, ar jinhaan noo asaan ik ghutt paanee daa naheen see ditaa| eeh soaan kaneen pai chukeean san ki uh sooraa te pooraa guroo hai| is sikh dee karanee te jeevan samaachaar ne bee nishachaa karaa ditaa see, ar darashanaan dee taangh paidaa kar ditee see| jad guroo jee raaeipur aae ar raanee samet anaginataan noo jeea daan miliaa, tad inhaan dee darashan dee lorr bee karaaree bhukh vich badal gee, par jinee ver eeh darashan lee ge, auneen ver hee darashan naheen hoe| chhekarr jad satigur tture taan sarrak ute adh ku meel agere jaa kharrote| sangataan taan udhar dee hee langheean, par kalageean vaale chojee rasataa hee chhadd ge ar khetaan thaaneen ghorraa paa ke upar aupar dee langh ge| tadon niraasataa ne inhaan noo nishachaa karaa ditaa ki darashan naheen je den lagaa eeh attal vaak han| udaasee te niraasataa hun zor de ke vadhee ar satigur jee de chand mukh darashanaan dee sik at vadhan lagee| jee aakhe ki sikh daa paanee manganaa te saaddaa naa denaa ik us noo maloom see te ik saanoo, chauathe kan kanaso naheen pee, satigur ne saanoo darashan denon kiaun viraviaan rakhiaa saadde ilaake de har ik bande noo khulhe darashan mile te saanoo jo bhagat haan, raag te kaavay de rasee haankadaradaan satiguroo ne kiaun darashan naa dite keval iko kaaran hai ki aus maranahaar de vaak attal vaak san ar aapane asar vich amogh san, jis dee aan tthaakur ne naheen morree| haan, auh tthaakur, jo antarajaamee te daataa hai, jaan taan ise kalageean vaale de roop vich aaeaa hoeaa hai te jaan ih roop us daa nij preetam hai|
enhaan sochaan ne nishache noo hor pakaa keetaa, prem dee khich vadhee, ghar ghar satiguraan dee charachaa, aunhaan de kauatak, aatam satiaa, diaalataa te keeratee ne hor khichiaa te nishache ho giaa ki ih dhuron avataar aaeaa hai| ik paase prem vadhadaa hai, eik paase keete paap yaa anakeete pun dee kamaaee sharam vich dagadh karadee hai| gal kee, samaan paa ke jad ih khich had bane torr ke vadhee, tad dohaan dee ih salaah tthahiree ki aapade kise karam, dharam, gun vidiaa vich ras naheen rihaa, man charanaarabind noo shudaaee ho ho ke tarasadaa hai; tad kiaun naa satigur de duaare jaa ke sevaa karee, darashan paaeee te krit krit hoeee| manakhaa janam koee chhetee chhetee labhadaa hai fer soch pee, darashan naheen je den lagaa te age ghar aaeaa saariaan noo khule didaar dendaa saanoo darasnaan ton vaanj ke giaa hai, duaare giaa birad dee baan kad chhaddan lagaa hai saanoo darashan naheen honage| fer salaah tthahiree ki nauakar ban ke chalee, aapane ameeree gun daa pataa thahu naa devee te chup chaap sevaa karade rahee| par fer jee ne kihaa ki honaa ameer te dasanaa gareeb jadon sareer sevaa karegaa, man ameeree de khiaal vich dtavegaa naheen, kiaunk andar taan ameeree daa pakaa vishavaas rahinaa hai| je surat sach much gareeb ho ke dar te naa dtatthee taan jikoo nimaane sevak sevaa karade han ukar andaron baaharon dtahike sevaa kikoo hovegee so gareebee dhaaran karake hee chalanaa sachaa praayasachit hai| is tarhaan soch saach ke sacheean lochaan vaaliaan ne maal milakh vechak daan keetaa ate lorreendeean thaavaan te pun arathee khooh bee luaa dite jo ik ghutt paanee naa den badale hazaaraan noo sadaa teek paanee mile| iaun dharamasaalaa lee ar hor gareebaan noo daan karake akheer tan te gareebee daave de kaparriaan naal tthaakar de darashanaan noo ttur pe|
4. mohinaa de darashana
mohinaa te sohinaa vidavaan te gunee san| guroo gobind singh jee de darabaar guneean dee barree kadar see| gunee banake gun de gaahak kol jaaeee taan kadaraan naal mil pain, par kadar karaaun lee taan ameeree noo satt ke gareebee naheen lee andar taan prem dee chinag chau naheen karan dindee| prem aakhadaa hai, piaar karanaa hai piaar karaaun dee haumain vich naheen fasanaa| sach much ninmrataa bhaav vich seviaan payaar honaa hai| so sevaa hee hove taan ttheek hai| hun jee vich ih tthaanee ki je satigur de baag vich beladaar jaan chhotte maalee, jaan kaamen, majoor dee jaghaa mil jaave taan kar leee| ih ik hunar see, jis vich dohaan noo changee siaan, samajh te. pahunch see| prashaade kithon chhakee talab manganee naheen te preetam ute aapanee lorr daa koee bojh paaunaa naheen; so ih viaunt sochee ki vihale samen pattaareean te ttokareean banaaeaa karaange ar inhaan dee vikaree upar upajeevakaa ttoriaa karaange te baakee vakat sevaa karaange| is aas te pahunche te aanandapur vaale guroo ke baag de vadde maalee paas jaa arazoee keetee| panj sat din kam karaake maalee ne dditthaa ki siaane han, nauakar rakh liaa| baag dee pichhalee nukare ik kotthaa vasebe lee de ditaa ar kam vanddavaan sapurad kar ditaa| premeean dee sevaa ne baag vich kuchh sundarataa te suaad paidaa karanaa hee see| ik din sree dasamesh jee baag vich firade firade ik sundar kiaare noo dekhake khus hoe| kesaraa singh noo saabaas ditee| tad us ne hath banhake aakhiaa svaamee jee aap dee kripaa dee bhukh taan sadaa hai, par ih kaaraj, jis par svaamee jee reejhe han, daas daa naheen, eih chhotte maalee daa kam hai, jo thorre
dinaan ton sevaa karadaa hai| rottee kirat kar ke khaandaa hai te prem de chaau bhariaa baakee samaan sareshatt sevaa vich laaundaa hai| barraa gareeb te aap de charanaan daa gujhaa premee hai|
satigur sun ke chup ho ge te akhaan upar noo khich geean, fer roh jihaa palattiaa te bole, darashan naheen je den lagaa|
eih gal jad maalee ne sohinaa naal keetee te sohinaan ne ghar jaa ke dasee taan samajhio ne antarayaamee tthaakur iho hai, par achhaa je darashan naheen taan, shukar hai, sevaa hee sahee eeh doven enhaan vichaaraan vich hee san ki kesaraa singh inhaan de ghar aa giaa te aakhan lagaa sohaniaan bee satiguroo dee aagiaa mathe lagan dee naheen, kam karo, sevaa karo, aao jaao, firo sabh khulh hai, par satigur jee de saahamane naheen honaa, jad kite pataa lage, tusaan darashan naheen karanaa te darashan naheen denaa ih hukam hai| je paravaan naheen taan sevaa sukh, jiven chit kare kar lainaa| dohaan ne hath jorr ke kihaa, prabho nauakaree keeh te nakharaa keeh jis rang vich saahib raazee han aseen raajee haan, razaa uho hai, jo saahib dee hai| us vich daas raazee| fer uh taan saahib aap hai| par he upakaaree ik gal saadde vas dee naheen, hukam teree mihar naal manaange, par darashan dee sik andaron ttutt jaave, eih saadde vas dee gal naheen ih sunake kesaraa singh de nain bhar aae, kee ver ddulhe te kee ver bhare| hukam dee jhaal te prem dee aniaalee kanee, te kanee vich jind dekhake vairaag na tthalheeve| chhekarr binaan kuchh bole ttur giaa| hun mohinaa sohinaa jee ne aapanaa navaan jeevan naveen tthaakur poojaa shuroo keetee| jo tthaakur jeeaundaa hai, jo tthaakur sadaa sadaa hajoore tthaakur vich aparraaundaa hai, hun usadee poojaa hai| par kehee anokhee poojaa hai darashan naheen par poojaa karo| sarabans vaar aae, sukh ghol ghate kar dite, gun vidiaa sabh vaare, fer aje sevaa milee hai, par darashan ton khaalee sevaa| sukar hai
eih hai mohinaa sohinaa dee vithiaa|
saaddee maataa jeeto jee itane simaran de premee hoe han ar aise livaleen rahinde san ki akasar lok unhaan noo jogee jee aakhiaa karade se| amrit vele ton pahile hee oeh bhajan vich lag piaa karade se ar mahaaraaj jee jad saver saar deevaan noo tturade se taan maataa jee charanaan te mathaa ttek ke siharaa gale paa ke ttorade se te ise roop noo nainaan vich vasaa ke sooraj charrhe tak dhiaan magan baitthe rahinde se| kesaraa singh is sihare lee ful maataa jee noo aap puchaaeaa karadaa see| ik din bele de ful jo laike giaa, taan maataa jee ne aakhiaa, kesaraa singha tere kalh de inhaan fulaan par sree kalageedhar jee barre prasan hoe han| tad kesaraa singh ne kihaa ameen jee ih meree kaareegaree naheen hai, eik greeb sevak dee mehanat hai jo nishakaam sevaa kar rihaa hai par us noo darasn naseeb naheen|
amee jee kiaun
kesaraa singha satiguroo jee daa hukam iho hai
amee fer kesaraa singha us de hathaan de ful saanoo kiaun dendaa hain
kesaraa singha ameen jee sevaa dee satigur jee valon aagiaa hai par darashan manhe han|
sunake ameen jee bole tad mahaaraaj jee daa unhaan naal ddoonghaa piaar hai, kise avagun dee yaa bhul dee sodh ho rahee hai|
kesaraa singh noo taan ttoriaa te raat jad mahaaraaj jee mahilaan vich aae taan amee jee ne aapane bhagatee te ttikaau naal bhare bachanaan duaaraa mohinaa sohinaa baabat puchhiaa, tad sree mukh ton uchaar hoeaa
eik saanee daa jeeaundaa bandaa ih vaak inhaan lee kar giaa hai, ki tusaan noo tthaakur darashan naheen je den lagaa| guroo maare
taan sikh bakhashaa lainde han, sikh maare noo guroo naheen bakhashade| ih birad dhuraan daa hai| mohinaa sohinaa mainoo piaare han, par sikh daa bachan attal hai, eih tadon ttal sakadaa hai, jadon inhaan dee surat jeeo pavegee, jadon mauat nadee de uraar paar inhaan noo ikasaar gatee ho jaaegee| jaan sikh deh vich hundaa te aapane vaak noo palatt dendaa|
amee jee he satigur jee je main sohinaa jee noo milaan te unhaan dee surat noo jeevan rau naal bharan vich yatan karaan taan sree jee dee keeh aagiaa hai
satigur jee is ton vadh bhaliaaee keeh ho sakadee hai main khush haan ar mainoo bhejan vaalaa is vich khus hai| saaddaa baabaa aakhadaa hai
jan naanak dhoorr mangai tis gurasikh kee
jo aap japai avarah naam japaavai|2| vaar gau, ank 306
kise noo jeeadaan denaa, kise de muradepan vich jeevan dee naveen rooh fookanaan, vaahiguroo noo sabh ton piaaraa kam hai| andarale vich jeevan lahir aake jo jaan paindee hai, aus noo taan jeeaunaa kaheedaa hai; so jeevat jih jeevat japiaa| 260 so jeeviaa jis man vasiaa soe| naanak avar na jeevai koee| 142 jo ih jeevan jeeaunde han, ohee jeeaunde han| baakee hor miratak hai sansaara| jeeaundeean roohaan is jeevan vaale akaal purakh roopee brichh deean ddaaleean han, einhaan dee kahinee karanee dee taar saaneen naal saanjhee gamakaar paidaa karadee hai te aapanee taaseer vich uho asar rakhadee hai| iho kaaran hai ki us jeeaunde sikh de vaak attal rahe|
maataa aap karan kaaran ho, aapadaa birad patit paavan hai| aseen sabh mritak saan, tusaan mihar karake juaaliaa hai| asaaddeean bhulaan te kee acharaj bhulaan taan saaddaa roop hai| meree ih binai naheen ki aapanee pratagiaa bhang karo, par mainoo prasanataa te bal bakhasho jo main is veer bhain noo aap de dar jogaa kar sakaan|
kalageean vaale jeet jee vaahiguroo bal deve, tuseen is jorree daa sankatt haro|
5. pramaaratha khandde dee dhaara
paramaarath noo gurabaanee vich khandde dee dhaar likhayaa hai, eisadaa arath dhaar vaangoo chubhan vaalaa naheen par itanaa breek te sookham hai ki jinee khandde dee dhaar hundee hai| aisee sookham dhaaraa te turanaa aauakhaa hundaa hai, kise naa kise paase ular jaaeedaa hai| kee paramaarathee lok sansaar ton vairaag karade karade aine opare ho jaande han ki unhaan daa subhaav gusailaa te gamaratth jehaa ho jaandaa hai, kee dtatthe jehe man vaale ho jaande han| dooje paase jo lok paramesur pitaa noo bhulade han oeh khudagaraz ho jaande han| khudagarajee de kaaran srishattee lee dukhadaaee te aape lee pair kuhaarraa maaran vaale banade han| par kee aise bee han ki oeh niraa praupakaar karade han| unhaan dee surat khinddaau vich rahindee hai te jinhaan daa bhalaa karade han, aunhaan vich hee rujhake aape ton guaach jaande han| asal vich eeh doojiaan noo payaar naheen karade, apanee haun noo karade han, jo lokaan dee vaah vaah te paladee hai| duhaan tarhaan de aauagunaan ton bachan lee guroo jee daa vaak hai ek pitaa ekas ke ham baarik toon meraa gurahaaee| soratth m5, ank 611
arathaata vaahiguroo noo pitaa samajho, aap noo bachaa te baakeean noo aapane bhiraaun samajh ke bhaliaaee dee varatan karo| aisaa karane vaale, jo srishattee prem karade han, haun lee naheen, par vaahiguroo
de prem te hukam vich karade han| oeh jo bhalayaaee, nekee, pun karam karade han saaneen noo arapade han iaun haun ton bach jaande han| guroo jee daa vaak hai, brahamagiaanee praupakaar umaahaa| arathaat unhaan vichon upakaar chashamen de uchhalan vaangoo aape te sehaj subhaav piaa hundaa hai, haun de dhake dee lorr naheen rakhadaa| jeevan lagaataaree shai hai; eih jeevanaruhaanee zindagee bhee lagaataaree shai hai, aatam jeevan lagaataaree chashame vaangoo lagaa taarataa te sute umaah vich hundaa hai, aap seetal, sukh roop te sukh seetalataa daa daataa|
mohinaa sohinaa is jeevan path te naheen san tture, oeh karamakaanddee poojaa arachaa vich lage hoe se| jeevan ro naheen rumakee see, keval karam kaandd vich man kararraaee farr giaa see| is karake jeeaunde inasaan de kashatt vich surat ne do ghutt paanee den daa uchhaal naa khaadhaa| hun is karr torran daa uparaalaa guroo ke duaare ho rihaa hai|
6. mohinaan te roddaa jalaalee
sree jeet jee daa aapane aatamaan vich addol rahinaa, saaneendhiaan vich saavadhaan rahinaa, jeevan de hulaare ttikaven veg vich jaaree rahine te sahisubhaa unhaan ton piaar te bhaliaaee hundee rahinee, aunhaan daa jeevan see| ise karake payaar naal lok aap noo amee jee sadade san| maataa jee daa mohinaan naal piaar unhaan de prem daa ik namoonaa see| jad ton sree matee jee noo ih pataa lag giaa, tad ton mohinaan noo sad ghalanaa, kade baag sair noo ge unhaan dee kulee vich aap jaanaa, satisang dee vaarataalaap karanee te sabh ton vadheek aapanee chit dee asar vaalee asees te uchee chhuh denee te surat naal surat noo uchiaan karanaa|
hauale hauale maataa jee de prem ne mohinaa vich vaahiguroo jee de simaran daa aisaa nivaas karaaeaa ki tthandt, shaantee, ras, mitthaas
te suaad daa ik madham lahiraau us de andar pai giaa| iho dashaa sohinaa dee ho gee|
dam dam sadaa samaaladaa dam na birathaa jaae|
janam maran kaa bhau geaa jeevan padavee paae| bihaa. vaar, ank 556
oeh jo nij noo sraapat samajhade se, oeh jo saravansh daan karake sukh noo naa pahunche se, oeh jinhaan noo vidiaa te sookham gunaan ne tthandt naheen see paaee; oeh jo saadhanaan te niratakaareean naal bee tthaakur ton atripat rahe se, nimaane ho ke satisang duaare aa dtatthe te jeeo utthe|
kabeera
kabeer muhi marane kaa chaau hai mrau ta har kai duaar|
mat har poochhai kaun hai paraa hamaarai baar|61| s. kabeer, pan. 67
hun duhaan dee chit britee khinddaau vich ghatt jaandee hai, haahuke vich naheen paindee| ik madham veg daa lagaataar ras andar rahindaa hai| simaran vich jaraveen khich lagee rahindee hai, darashan dee sik age naalon bahutee, par us vich niraasaa te ttott naheen hai shukar te aas hai ar aas de hulaariaan vich visvaas hai, nain chhahibaraan laaunde han, par shukar vich
jete saas saas ham lete tete hee gun gaaeaa|
nimakh na bichhurai gharee na bisarai sad sange jat jaaeaa| saarang mahalaa 5, ank 1212
eis tarhaan karadiaan samaan langhadaa giaa, enhaan de andar dee bidh pakiaaee paandee gee, mauatanadee de paar uraar chit gerre laaun lag piaa| aiaun jaapai ki is bhavan daa ik tthaakur
hai, jis dee tthakuraaee mauat nadee de paar uraar hai| uh tthaakur jis noo chaahe paar sade jis noo chaahe uraar sade| mauat koee dukhadaaee shai naheen, naa ih vinaash hai, naa ih pakaa vichhorraa hai| ih bhee bhaase ki jo simaran vich jeeve han, auhanaan lee vichhorraa naheen, saanee naalon ki saaneen de piaariaan naalon, satigur naalon ki satisang naalon simaran vaale kade vichhurrade naheen
kabahoo saadhasangat ihu paavai|
aus asathaan te bahur na aavai| sukhamanee, ank 78
aiaun ik nadee de paar uraar vaahiguroo deean nagareean vich aaunaa jaanaa disake man bhai marabe ton nikal giaa te jeevan at suaadalee te rangeelee daat lagan lag piaa| bin simaran jeevan ik balanaa dise, jis tarhaan chulhe vich lakarraan daa balanaa, eise tarhaan sareer vich an daane falaan aad bhojanaan daa balanaan| par haan jad prabhoo simaran daa nivaas ho giaa, tad jeevan ik at rasadaaeik suaadalaa aatam lahiraa hai| jis daate ne manakh jeevan rachiaa, aus ne is noo peerraa naheen see rachiaa, aus ne ih dukh roop naheen see banaaeaa, sagon asaan, jo rachanahaar noo visaar ke maranahaaraan te vichhurranahaaraan naal piaar paa liaa, dukh uthon jamiaan| mohinaa sohinaa jee noo hun jeevan ras roop nazar aave| surat jeeaundee ho gee hai| jeeaundee surat jidhar takadee hai sundarataa, ras te suaad faraatte maar rihaa hai| jis rachanahaar noo kararraa haakam khiaalake jaan sahimaan vich rahindee see, auh sadaa piaar karan vaalaa dis piaa|
mitth bolarraa jee har sajan suaamee moraa|
hau samal thakee jee ohu kade naa bolai kauraa| soohee m., ank 784
jeeo pee surata rachanahaar noo haakam, te dandd daataa naheen takadee, jeeo pee surat noo uh pitaa, uh maataa, uh bandhap, uh bharaataa, uh piaaraan daa punj, miharaan daa saaneen, bakhashis daa ghar, tutthan te nivaajan daa megh, kaj lain daa parabat te rakh lain vaalaa olhaa dis paindaa hai| iaun de ho ke due tthaakur de chojaan par mohit hunde te keeratan karade han|
har keerat saadhasangat hai
sir karaman kai karamaa| soratth. m. 5, ank 642
vidayaa te gun jithe naheen lai jaande, uthe jeea daana daa ik kinakaa lai jaandaa hai| sukhee han par daate daa piaar kasakaan maaradaa hai| hukam naheen is karake razaa vich kharre hana
sejai ramat nain naheen pekhau
eihu dukh kaa sau khaure| aasaa kabeer, ank 482
einhaan hee dinaan vich ik din ik ramataa fakeer baag vich aa giaa, saare sair karadaa mohinaa de daravaaze aa kharrotaa, kahin lagaa
maalana aalakh, maalana alakh| fakeer saaneen aae han, khair paa deh|
mohinaa andaron lap juaar de aatte dee liaaee| fakeer ne kihaa
dekhadee naheen
e hai rab daa fakeer, e hai roddaa jalaalee|
akh je e fere, deve puttharree bhuaalee|
maalana roddaa jalaalee, e hai roddaa jalaalee|
rab noo je mangen, meloo roddaa jalaalee|
roddaa par laindaa moonh mangee dalaalee|
maalana aaeaa fakeer, ddere roddaa jalaalee|
mango muraad, deve roddaa jalaalee|
duaare te aayaa, jaave roddaa na khaalee|
maalana naagan fakeer, roddaa naagan ee kaalee|
de de ju mange moonhon kadtee na gaalee|
nakhare bahaane kar ihanoo na ttaaleen|
maalana roddaa rijhaa de, teraa jeevegaa maalee|
roddaa mange na dam, roddaa naheeon palaalee|
naal chamiaaraan ihadee naheeon bhiaalee|
maalana sabaraan de hujare daa roddaa jalaalee|
maalan bee tare, naale taregaa maalee|
khaalee je naa ttoriaa e roddaa jalaalee|
maalana aayaa jalaalee, tere roddaa jalaalee|
roddaa guraj bhuaave te nache te ih ttape gaaven| mohinaa jiaun jiaun take hariaan hove, sahim khaave te kuchh bechain hove| jadon fakeer ne chup keetee te neeleean peeleean akhaan karake fereean taan mohinaan ne kihaa, saanee jee mango jo kangaalaan ton saregaa haazar ho jaasee, par mihar karake manganaa, aseen bahut nimaane haan, aseen mangate haan, daate naheen, jo hai aap daa hai|
roddaa maalan ih moteea, bebahaaraa moteea ih harineegul daaudee, eih ruhanee, eih gendaa, eih khattaa gendaa jo lukaa lukaa dhariaa ee, roddaa tak tak ke reejh rihaa hai, eih de deh|
maalan noo sunadiaan hee sunasunee chhaa gee, kalejaa kanbiaa, ras dee taar ttuttee, aakaash te zameen hitthaanh utaanh hoe, nirabal te sun ho ke maalan jithe kharree see, beh gee| roddaa ih kauatak
dekhadaa rihaa, fer roddaa gaaundaa te tapadaa ttur giaa| kuchh chir magaron sohinaa jee aae| isatree noo chhatte maarake hosh aandee te utthaaliaa te puchhiaa mohinaa ih kee gatee hai mohinaa jee ne sahij naal saaraa haal sunaaeaa te aakhiaa, eeh ful sree kalageedhar jee lee paale, amee jee dee khaas aayaa see ki preetam jee dee varhe gandt vaale din aseen motee daa siharaa pahinaaeee| unhaan dee khaatar tusaan ne ih taradad jaal ke eeh kurate bootte tiaar keete san| aj ik fakeer inhaan daa suaalee aaeaa, je main naheen dendee taan age tthaakuraan de naaunge daa paanee tthaakuraan de baalake noo naa den karake darashanaan ton vaanje ge, hun tthaakur daa baalakaa tthaakur jee de naaunge de ful mangadaa hai, naa diaan taan kis haal noo pahunchaan, te je diaan taan ameen jee noo keeh moonh diaan jinhaan ne saanoo muradiaan noo jivaaliaa hai unhaan lee ih tuchh sevaa sire naa chaarrhaan eis duchitaaee vich aisee niraasaa pee ki main taan aapane bhaane mar gee saan, par dekhadee haan ki ih kararree mushakal aje mere saahamane hai te tuseen mere naal is de bhiaal ho|
eih haal sun ke sohinaa jee noo bee barree ghaatt pee| banasapatee vidiaa vich prabeen sohinaa jee ne chaar motee de boottiaan noo ameen jee dee prasanataa lee vaddeean vaddeean chukaatthaan vich sheese jarraake einhaan boottiaan de ate saraposh vaangoo dhar ke kurate fulan lee tiaar keetaa see| din noo sooraj dee tapash seesiaan thaaneen kararree ho ke andar lagadee see te raat noo sheesiaan de udaale vith te dhoonee laaee jaandee see| so boottiaan de udaale sheesiaan de andar saaun dee garamee jinee nighee pauan banee rahindee see| khaad khaas ik tavele dee aroorree ton tiaar kar ke ditee see, sittaa ih see ki chaare bootte hun kaleean naal bhare pe san| ise tarhaan hun harinee guladaaoodee de boottiaan noo paraalee dee chhat paa ke kajiaa see| dine roz paraalee laah ke pooree dhup luaaunee te sooraj aathan
ton pahile fer kaj denee, ate raat girad girad vith te dhoonee rahinee, jis naal havaa dee nigh ghattanee naa| ise tarhaan kache khatte rang de gende noo kakaraan ton kajake ameen jee de chaau lee hun tak sanbhaaliaa see| aj uh vighan aa ke piaa ki jis daa sulajhaa naheen sujhadaa| ih taan mohinaa jee taarr ge san ki ih fakeer us sikh varagaa naheen nazaree paindaa, par aakhar vaahiguroo daa hai, eis dee sevaa naa karanee bee maarree hoaoo| is tarhaan deean ginateean isatree bharataa saaree raat karade rahe| savere hee rodde hureen fir aa ge, auh saaraa geet use tarhaan gaaunde te nahade ttapade se| hun sohinaa jee noo, jo aapanee akal naal kuchh naheen see furiaa, sagon chintaa ne simaran vichon kadtake dukhee kar ditaa. see, saaneen te ttek dharadiaan saar sach daa jhalakaa vajaa| fakeer noo aakhan lage dekho saaneen lok jee ih baag guroo kaa hai, jo is vich hai guroo kaa hai, aseen amale nauakar haan, kise shai de aseen maalak naheen, nauakaraan daa kam naheen ki maalakaan dee shai aape de den| fulaan vaasate tuseen kesaraa singh vadde maalee jee noo aakho, auh maalak de hukam vich de sakade han| aseen, aseen ful beejan vaale, paalan vaale, raakhee karan vaale haan ar ithe saaddaa dharam bas hai| torranaa dharam maalak daa hai, aseen maalak naheen haan| ih vichaarake asaan par khimaa karanee, aseen daas haan| roddaa ih sunake ttapiaa te boliaa
roddaa jalaalee jaave roddaa jalaalee|
tere duaare ton e chaliaa e khaalee|
maalee khaalee na ttor putthee pegee bhaalee|
ful chhaddane na rodde, rodde bharanee e thaalee|
guroo ke ful, denee guroo noo hai ddaalee|
maalee khaalee na ttor roddaa jaae na khaalee|
sohinaa fakeer saaneen main sach araz keetee hai, mere ghar jo kuchh hai sarabans lai jaao, haazar hai| maalak dee shai te maalakaan de hukam vich tiaar hoee sai maalak hee den, jaan vadde maalee noo puchh lo|
roddaa hun saraap dindaa teree jarrh naa mekh ttur giaa| mohinaan te sohinaa ne shukar keetaa aakhan lage aitakee tthaakur de baalake gaalh naheen ditee, asees ditee hai| aseen jagat vich jarrh mekh kad chaahunde haan, eithon puttee hee jaave tad changee hai| dil par jo ddar see so lathaa te man kuchh uchaa ho aaeaa| isatree bharataa andar baitth ke keeratan karade rahe| suratiaan lokaan paas mailee ho gee te dteh pee chit gatee daa daaroo satisang hai jaan keeratan
gun gaavat teree utaras mail|
binas jaae haumai bikh fail|
sukhamanee, ank 89
sanjh vele andarale badalaan ne uddaaree khaadhee, kuheerr utthee te dhund bilaa gee| man niramal hoke chamakiaa, britee daa pravaah tel dee dhaar vaang ik rang vagiaa te surat charrh gee| raat barre aanand naal sute, savere magan utthe, nitanem de dhiaan vich lage| jadon sooraj charre baahar aae taan
bulabul hai baag dekhe, saaraa varaan hoyaa,
zaalam katthor hathaan khich khich tarorr khohayaa|
sheese bhaje pe han te motee de ful ddaalaan naal naheen han| paraalee daa kajan valoondhariaa piaa hai te gulaadaaoodee deean ttaahaneean ton ful ttutt ttutt ke lattak rahe han te khatte gende de fulaan daa kite musk naheen|
mohinaa te sohinaa sharam aa gee, aus amee jee noo keeh aakhaange, jinhaan ne jeevan pad bakhashiaa, aseen unhaan de ik chaau lee inhaan fulaan dee raakhee naa kar sake haa neend hatayaaree
kaleje ik teer vajaa| jeeadaan daataa aimee jee saahamane dise te murrhakaa murrhakaa sareer ho giaa| fer sahisaa jihaa piaa te kalejaa tarrak deke hoeaa, fulattattee harinee dee kiaaree vich dharr karake dtatthe| afal boottiaan vich anahosheean lothaan sathaar ho peean|
7. mohinaa sohinaa te sooraa guroo
kalageean vaale satiguroo daa deevaan lag rihaa hai, chaar chufere dee sangat bharee pee hai| door door de gunee giaanee, mat mataantaraan de saadhoo baitthe han, keeratan ho rihaa hai, jadon bhog piaa taan bhettaa pesh hoeean| ihanaan vichon ik anokhee nuhaar de fakeer ne ik suhane suhane lahilahaande fulaan naal bharee sundar pattaaree satiguroo jee de age takhat par lijaa dharee| age taan siron nangaa rahindaa see; par aj sir te lameen ttopee dharee see| satigur ne puchhiaa
fakeer saaeen toon kauan
fakeera jee main roddaa jalaalee|
guroo jee roddaa palaalee
fakeera naa sache paatashaaha roddaa jalaalee
guroo jee jalaalee je jalaalee taan saadde lee koee nigar shai kiaun naheen liaaeaa
fakeera bhaje gharre neer naheen ttikadaa,
nangaan paas na ttikadaa maal|
maal binaan kee nang liaavan,
khaalee hath sadaa kangaal|
guroo jee fer khaalee hath hee aa jaanaa see, fakeeraan de sakhane hath suhane lagade han|
fakeera mahaan purakhaan kol khaalee hath jaanaa mariyaadaa viradh hai|
guroo jee nang keeh te mariyaadaa keeh
fakeera fkeeraan de rang|
guroo jee rang naheen dtang|
eih kahinde hee kauatakee satiguroo ne ik sikh noo sainat keetee, oeh rodde de laage baitthe se, maalak dee sainat tak ke unhaan ne rodde dee ttopee noo hath maariaa, ttopee hetthaan aa pee te naal hee chhanan chhanan karadeean panj sat moharaan dteh peean| hun saaree sangat has pee, aeh rodde jalaalee daa chiharaa pilaa ho giaa|
guroo jee roddaa jalaalee jalaalee daa roddaa ki jalaal vaalaa roddaa rab de jalaal vaalaa ki sone de jalaal vaalaa roddaa bee eeh lahilahaaunde ful aapaneean ddaalaan ton kiaun torre
roddaa chup|
guroo jee dilaan naal paivand hoe ful kis ton puchhake torre .
roddaa sir neevaan te chup|
guroo jee ufa fulaan vich khushabo naheen sahim dee dhunkaar hai, fulaan vich sundarataa naheen gam dee aavaaz hai| bejaan fariaad karade han| ...keeh friaad karade ho bee
eih kahindiaan nain mund ge, adhee gharree magaron khulhe, sadaa khirre mathe te nikee nikee teeaurree see, bulh ghutteej rahe se, nain badal rahe se, do motee kire te aavaaz aaee
roddiaa ful naheen tutte, do dil tutte ge| dil naheen tutte, do jeeaundeean roohaan tutt geean, roohaan naheen tutteean, vaahiguroo dee god vichon do laal trairre nee| laaddaan vaalaa pitaa dtatthe laalaan val vairaag naal tak rihaa hai| rodde toon jagataadhaar de bhagatee ras vich hath paaeaa hai| toon brichh naal lagee ddaalee noo valoondhariaa te jharanaatt saare brichh noo pahunchee hai| haan haan godeeon dtatthe laalaan val maan kiny takadee hai
aiaun de kuchh vaak kahinde ge, nainaa vich motee bharade ge, daasaan de premee, daasaan noo aapanaa jeevan aakhan vaale bihabal
1. tvaa.khaa. vich bhaaee manee singh likhiaa hai|
2. panj moharaan te do rupe vichon nikal pe| tvaa.khaa.
hunde ge| prem daa veg kaangaan banhee umandd aaeaa| utthe, ture te hun bhaje jaa rahe han, mere laal, mere laala aakhade han, ar sabh mariaadaa de had banhe te vaddiaaeean noo ttapade bhajee jaande han| sangat vairaagee hoee magar magar jaa rahee hai| nij hirade de maharam ik singh jee fulaan dee pattaaree noo kise bhet te hit naal badhaa jaanake hathaan vich lee magare jaa rahe han| aauah dekho daasaan de angapaal, jo sach khandd ton taaran hit maat lok vich aae, aanand pur de aanand darabaar vichon peerrataan dee peerraa haran natthe jaa rahe han, aauah dekho prem de avataar te miharaan de roop baag vich varre| koee agam dee sedh, koee naa disan vaalee khich, koee aroop dhooh kise ik ttikaane val lai jaa rahee hai| baag de chhekarrale khoonje aparre| ttheek hai, jagat rakhayak satiguroo, he traan karataa preetam jee ttheek hai, eithe do lothaan valoondhare chaman vich sisakadeean peean han| maataa jeeto jee hune hee us viraanee vich pahunche san, aus viraanee vich vaahiguroo de baag lee tiaar keetee aapanee vaarree noo viraaniaan piaa tak rahe san ki maavaan ton vadheek utaavale moh vaale daate guroo jee bee aparre| mere laal, mere laala kahindiaan ne doven sees god vich lai le, sir te hath ferade han, akhaan poonjhade han, mathaa tthakorade han te aakhade hana nihaala mere laalo nihaal|
kaisaa adabhut darashan hai, jis de darashanaan dee sik ne janamaan deean treekaan paa rakheean san, shukar te aagayaa sir dhar lain ne kee rang jamaaeaa hai jisade darashanaan dee praapatee saadhoo jan de sraap ne band kar ditee see, oeh deen diaal aap tutth ke piaa darashan dendaa hai| mohinaa te sohinaa jaago piaario hos karo zaraa nain ugherro, jinhaan darashanaan noo tuseen tarasade saao, aj aap khareedaar hoke tuhaadde darashan mul lain aae han, guroo ke laalo dekho taan sahee| darashan naheen je den lagaa vichon naheen audd gee je; par kauan
autthe vaah saaneen de ranga je darashan aae han taan darasnaan vaale haazar naheen han| premaa bhagatee de choj anootthe han|
maataa jee ne mohinaan de hath farr rakhe han te ghuttade han te aakhade han, mere bachio akhaan kholho, darashan dekho|
vichakaar ih ilaahee darashan hai, duaale saaree saadh sangat dee bheerraa hai| aapane tejaan vaale maalak de prem rang noo saare tak rahe han| maalee kesaraa singh paanee lai ke pahunch piaa hai| satigur de pavatr hathaan ne aap unhaan de moonh vich jal choeaa, chhatte maare piaar de de ke aakhiaa mere nihaalo akhaan kholho|
hun malakarre jihe nain khulhe, darashan, eilaahee darashan akhaan vich piaa, par kis vele jad nain nitaane ho chuke han, sareer vich utthan dee aasang naheen darashanaan dee jhaal nain naa jhal sake, fer mund ge, par aapane naal ik khushee dee jharanaatt andar lai ge, pal magaron fer khulhe fer mitte| ise tarhaan kinaan chir khulhade te mittade rahe| hosh paratadee aaee, taakat firadee aaee, surat muhaarraan morradee aaee, tad maataa jee ne kihaa bachiao tthaakur jee de darashan aa ge| ih khusee hun samajh vich pee par man nirabal aiddee khushee de bhaar lee tiaar naheen see, eik dam khushee daa dhakaa vajaa ar fer nidtaalataa jehee ho gee| hun kalageean vaale satiguroo jee ne unhaande chit noo aapane aatam bal naal sahaaraa de ke chukiaa taan hosh paratee, malakarre jihe utthe te moodhe hoke sees bandanaan vich dtatthe| par satiguroo jee ne doven sees god vich fer lai ke sees te piaar ditaa| jiaun jiaun pitaa ne aapane bachiaan dee kandd te hath feriaa surat firee te utth ke baitth ge| amee jee ne piaar naal kihaa bachio safal safl, yaatraa safal|
prem de sikade netr rajade naheen, paraalee te baitthe preetam noo takade amrit chhakade, fer chhak chhak ke jhukade mittade han, sees naal neeaundaa hai, eis tarhaan bhagatee ras daa ih guroo samundar te nadee sikhee
daa sangamadarashan kuchh chir baniaa rihaa| jis jis darasn paae, jee utthiaa|
hun mohinaa sohinaa noo samajh pee ki satigur bhunye baitthe han te biadabee ho rahee hai| sajal netr ho ke kihaa tthaakur jee barree biadee ho rahee hai, mihar karo| hun satiguroo jee dohaan noo naal laike kachee kulee de andar jaa biraaje| jeeto jee naal ge| baakee sangat baahar deevaan laake baitth gee| ghar aae tthaakur daa kee aadar karan oeh keeratan, jis dee tthaakur noo sadaa lorr hai, sarodaa laike doven baitth ge te gaanviaan
jo teree saranaaee har jeeo tin too raakhan jog|
tudh jevadd main avar na soojhe naa ko hoaa na hog|1|
har jeeo sadaa teree saranaaee|
jiau bhaavai tiau raakhahu mere suaamee eeh teree vaddiaaee|1|rahaau |
jo teree saranaaee har jeeo tin kee kareh pratipaal|
aap kripaa kar raakhahu har jeeo pohi na sakai jamakaal |
teree saranaaee sachee har jeeo na oeh ghattai na jaae|
jo har chhodd dooje bhaae laagai ohu jamai te mar jaae|3
jo teree saranaaee har jau tinaa dookh bhookh kichh naahi|
naanak naam salaeh sadaa too sachai sabad samaahi||4|4| prabhaatee mahalaa 3, ank 1333
8. mohinaa te gurapuraba
eih haal samat 175051 bi 169394 ee de lagapag de han| aje amrit shuroo naheen see hoeaa, par hor tthaatth te samaaj saaree srishattee udhaar daa poore jobanaan vich lahiraa rihaa see te des rakhiaa daa saamaan saaraa bajhadaa jaandaa see| uh fulaan dee pattaaree maataa jee ne uhanaan premeean de havaale keetee ki jis neeyat te tiaar hoe han, kal use varatan vich aaun| so dohaan ne
ttheek vakat ute fulaan noo savaar banaa, kee bhaant de sihare maalaa banaa, maataa jee noo dite te unhaan ne kuchh aap te kuchh uhanaan dee hatheen satigur jee dee bhett keete te karavaae| is vele satiguroo jee ne bhare deevaan vich mohinaa sohinaa noo vaddiaaeaa|
fer hor kripaal ho ke kihaa ki he laalo main itanaa prasan haan jo mango so diaan| taan sohinaa jee ne binai keetee ki rodde noo sikhaan ne ddak chhaddiaa hai, bakhashis ho jaave| he daataa jee aseen jeev bhul de sareer haan, saadde aauagunaan lee ik teree bakhashis te ik teraa bakhasiaa simaran, do hee daaroo han| rodde noo bee taaro|
eih komalataa te khimaan dekh ke satiguroo jee ne rodde noo bulaa ke asheeravaad ditee te pitth te hath fer ke kihaa toon fakeer hain jo kasar see hun nikal gee, takarraa hai| haan, jurr husanaan de saravara vaahiguroo naal| hun toon jalaalee daa naheen par jalaal vaalaa roddaa ho giaa| jalaal zul jalaal naal jurr jaah| tad ton magaron roddaa sacheen mucheen jalaal vaalaa ho giaa ar sache saaneen de simaran vich saaneen naal pevand ho giaa|
sangat vich jad inhaan daa asalee pataa lagaa ki kis gun vidiaa te haiseeat de aadamee san, kis tarhaan ghaal te sevaa keetee hai, keekoon kesaraa singh de age kaame ho ke vage han, tad hor bee piaar vadhiaa; par inhaan de shudh aatamaan ne sachee greebee vich hee premee jeevan bitaaeaa2 |
eitee
1. jalaal daa maalaka vaahiguroo|
2. sohinaa jee mahaaraaj jee de vidvaanaan vich shaamal keete ge| sohinaa jee fer amrit jaaree hon magaron sohan singh jee kar ke panth vich prasadh hoe te upades karan vich sevaa karade rahe| mohinaa jee ton isatree jaatee vich jeekoon maataa jee ton sugandhee milee see, parameshar de piaar te naam dee sugandhee failadee rahee|