ਵਿਚਾਰ ਅਨੁਸਾਰ ਯੂਨਾਨ ਹੀ ਸਥਾਨਕ ਦਰਸ਼ਨ ਦੀ ਜਨਮ ਭੂਮੀ ਹੈ। ਜ਼ੇਲਰ ਇਕ ਵਿਚਾਰ ਦਾ ਸਭ ਤੋਂ ਵੱਡਾ ਸਮਰਥਕ ਹੈ। ਭਾਵੇਂ ਯੂਨਾਨੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕਾਂ ਦੇ ਪੂਰਾ ਨਾਲ ਸੰਬੰਧਾਂ ਕਾਰਨ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਲੱਭਤਾਂ ਦੀ ਸਮਾਨਤਾ ਪਾਈ ਜਾਂਦੀ ਹੈ ਪਰ ਤਾ ਵੀ ਯੂਨਾਨੀ ਦਰਸ਼ਨ ਨੂੰ ਨਿਰੋਲ ਪੂਰਬ ਦੀ ਦੇਣ ਕਹਿਣਾ ਗਲਤ ਹੋਵੇਗਾ। ਪੁਰਾਤਨ ਯੂਨਾਨੀ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕਾਂ ਦੇ ਸਿਧਾਂਤਾਂ ਵਿਚ ਮੁੱਢਲੀ ਅਵਸਥਾ ਦੀ ਸਾਦਗੀ ਅਤੇ ਆਜ਼ਾਦੀ ਮੌਜੂਦ ਹੈ ਅਤੇ ਮੱਧਯੁਗ ਤੱਕ ਇਸਦੇ ਮਗਰਲੇ ਵਿਕਾਸ ਵਿਚ ਐਸੇ ਨਿਸ਼ਾਨ ਨਹੀਂ ਮਿਲਦੇ ਜਿਨ੍ਹਾਂ ਨਾਲ ਇਸ ਦਾਰਸ਼ਨਿਕ ਪੱਧਤੀ ਨੂੰ ਨਿਰੋਲ ਵਿਦੇਸ਼ੀ ਸਾਬਿਤ ਕੀਤਾ ਜਾ ਸਕੇ। ਬਾਹਰਲੇ ਪ੍ਰਭਾਵਾਂ ਵਾਲੇ ਦਿਸਦੇ ਅਸਰ ਵੀ ਯਵਨ ਸਭਿਅਤਾ ਦੀ ਹੀ ਦੇਣ ਹਨ।⁹

ਯੂਨਾਨ ਵਿਚ ਪੁਰਾਤਨ ਬਸਤੀਆਂ ਦੇ ਵਸੇਬੇ ਦੀ ਸ਼ੁਰੂਆਤ 10 ਹਜ਼ਾਰ ਈ. ਪੂ. ਤੋਂ ਲੈ ਕੇ 3 ਹਜ਼ਾਰ ਈ. ਪੂ. ਦੌਰਾਨ ਹੋਈ। ਯੂਨਾਨੀ ਸਮਾਜ ਲੰਮੇ ਇਤਿਹਾਸਕ ਵਿਕਾਸ ਵਿੱਚੋਂ ਲੰਘਦਾ ਹੋਇਆ, ਯੁੱਗ-ਗਰਦੀਆਂ ਹੰਢਾਉਂਦਾ, ਜਨਜਾਤੀ ਸੰਗਠਨ ਤੋਂ ਵਿਕਾਸ ਕਰਕੇ ਰਾਠਸ਼ਾਹੀ ਤੱਕ ਪਹੁੰਚਦਾ ਹੈ। ਕੁਲੀਨ ਤੰਤਰ ਦੇ ਵਿਕਾਸ ਨੇ ਜਨਮ ਦੇ ਮੁਕਾਬਲੇ ਯੋਗਤਾ ਨੂੰ ਰਾਜ-ਕਾਜ ਲਈ ਮੁੱਢਲਾ ਨਿਯਮ ਬਣਾ ਦਿੱਤਾ। ਰਾਜਤੰਤਰ ਤੋਂ ਕੁਲੀਨਤਾ ਅਕਤੇ ਕੁਲੀਨਤਾ ਤੋਂ ਨਿਰੰਕੁਸ਼ਤਾ ਤੱਕ ਦੇ ਸਫ਼ਰ ਦੌਰਾਨ ਸਾਧਾਰਣ ਬੰਦੇ ਦੀ ਯੋਗਤਾ ਅਤੇ ਹੌਸਲਾ ਅਹਿਮ ਤੱਤ ਬਣੇ। ਵੱਡੀਆਂ ਤਾਕਤਾਂ ਨੇ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋ ਰਹੇ ਯੂਨਾਨੀ ਰਾਜਾਂ ਵੱਲ ਮੂੰਹ ਕੀਤਾ। ਫ਼ਾਰਸ ਨਾਲ ਹੋਏ ਭਿਆਨਕ ਯੁੱਧਾਂ ਨੇ ਨਾ ਸਿਰਫ਼ ਰਾਜਾਂ ਜਿਵੇਂ ਸਪਾਰਟਾ ਅਤੇ ਏਥਨਜ਼ ਆਦਿ ਦੇ ਸੁਮੇਲ ਨੂੰ ਉਤਸ਼ਾਹਿਤ ਕੀਤਾ ਬਲਕਿ ਸਾਂਝੇ ਰਾਜ ਲਈ ਸ਼ਾਸਕ-ਵਿਵਸਥਾ ਵਜੋਂ ਲੋਕਤੰਤਰ ਸਭ ਤੋਂ ਸੁਖਾਵਾਂ ਬਦਲ ਬਣ ਗਿਆ। ਲੋਕਾਂ ਨੇ ਵਿਸ਼ੇਸ਼ ਕਰਕੇ ਸੰਕਟ ਦੌਰਾਨ ਸ਼ਾਸਨ-ਵਿਵਸਥਾ ਨੂੰ ਆਪ ਚੁਣੀ ਹੋਈ ਸੰਸਦ ਦੇ ਹੱਥਾਂ ਵਿਚ ਦੇਣ ਦੀ ਪਿਰਤ ਪਾ ਲਈ। 481-479 ਈ. ਪੂ. ਤੱਕ ਫ਼ਾਰਸ ਨਾਲ ਹੋਏ ਤਬਾਹਕਾਰੀ ਯੁੱਧ ਵਿਚ ਯੂਨਾਨ ਦੀ ਹੋਣੀ ਨੇ ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਵਿਧੀ ਨੂੰ ਪੱਕੇ ਪੈਰੀਂ ਕਰ ਦਿੱਤਾ। ਲੋਕਤੰਤਰ ਸਿਰਫ਼ ਇਕ ਰਾਜ-ਕਾਜੀ ਵਿਧੀ ਨਾ ਹੋ ਕੇ ਜਨ-ਸਾਧਾਰਣ ਦੀ ਪ੍ਰਤੀਨਿਧਤਾ ਦਾ ਤਰੀਕਾ ਵੀ ਹੈ। ਲੋਕਤੰਤਰੀ ਵਿਧੀ ਸਾਰੇ ਲੋਕਾਂ ਨੂੰ ਆਪਣੇ ਵਿਚਾਰਾਂ ਨੂੰ ਘੋਖਣ ਤੇ ਉਨ੍ਹਾਂ ਦੀ ਪਰਖ ਦੀ ਕਸੌਟੀ ਵੀ ਆਪ ਨਿਰਧਾਰਤ ਕਰਨਾ ਸਿਖਾਉਣ ਵਾਲੀ ਕਲਾ ਸੀ। ਯੂਨਾਨ ਦੀ ਸਾਂਝੀ ਰਾਜਧਾਨੀ ਵਜੋਂ ਵਿਕਸਿਤ ਹੋਇਆ ਏਥਨਜ਼ ਸ਼ਹਿਰ ਵਿਚਾਰਾਂ ਦੇ ਭੇੜ ਦਾ ਮੰਚ ਵੀ ਬਣਿਆ। ਜ਼ਿੰਦਗੀ ਬਾਰੇ ਵੱਖਰੇ-ਵੱਖਰੇ ਦ੍ਰਿਸ਼ਟੀਕੋਣ ਰੱਖਣ ਵਾਲੇ ਵਿਚਾਰ ਆਪਸ ਵਿਚ ਭਿੜੇ ਅਤੇ ਕਿਸੇ ਅੰਤਮ ਸੱਚ ਦੀ ਖੋਜ ਦੀ ਇੱਛਾ ਨਾਲ ਇਕ ਸੰਵਾਦ ਦਾ ਹਿੱਸਾ ਬਣੇ। ਏਥਨਜ਼ ਵਿਚ ਏਸ਼ੀਆ ਮਾਈਨਰ ਤੋਂ