ਅਮਜਦ ਅਸਲਮ 'ਅਮਜਦ'
ਬਾਜ਼ਗਸ਼ਤਾਂ
ਏਸੀ ਹੀ ਸਰਦ ਸ਼ਾਮ ਥੀ ਵੋ ਭੀ
ਜਬ ਵੋ ਮੋਹੰਦੀ ਰਚਾਏ ਹਾਥੋਂ ਮੇਂ
ਅਪਨੀ ਆਹਟ ਕੇ ਖ਼ੌਫ਼ ਸੇ ਲਰਜ਼ਾਂ
ਸੁਰਖ਼ ਆਂਚਲ ਮੈਂ ਮੂੰਹ ਛੁਪਾਏ ਹੂਏ
ਅਪਨੇ ਖ਼ਤ ਮੁਝ ਸੇ ਲੇਨੇ ਆਈ ਬੀ
ਉਸ ਕੀ ਸਹਿਮੀ ਹੂਈ ਨਿਗਾਹੋਂ ਮੈਂ
ਕਿਤਨੀ ਖ਼ਾਮੋਸ਼ ਇਲਤਜ਼ਾਏਂ ਥੀਂ
ਉਸ ਕੇ ਚਿਹਰੇ ਕੀ ਜ਼ਰਦ ਰੰਗਤ ਮੇਂ
ਕਿਤਨੀ ਮਜਬੂਰੀਓਂ ਕੇ ਸਾਏ ਥੇ
ਮੇਰੇ ਹਾਥੋਂ ਸੇ ਖ਼ਤ ਪਕੜਤੇ ਹੀ
ਜਾਨੇ ਕਿਆ ਸੋਚਕਰ ਅਚਾਨਕ ਵੋ
ਮੇਰਾ ਸ਼ਾਨਾ ਪਕੜ ਕੇ ਰੋਈ ਬੀ
ਉਸ ਕੇ ਯਾਕੂਤ ਰੰਗਾਂ' ਹੋਟੋਂ ਕੇ
ਕੰਪਕੰਪਾਤੇ ਹੂਏ ਕਿਨਾਰੋਂ ਪਰ
ਸੈਂਕੜੋਂ ਅਨਕਹੇ 'ਫ਼ਸਾਨੇ ਬੇ
ਸਰਦ ਸ਼ਾਮੋਂ ਮੇਂ ਦੇਰ ਤੱਕ ਅਕਸਰ
ਜਬ ਯੇ ਮੰਜ਼ਰ ਦਿਖਾਈ ਦੇਤਾ ਹੈ
1. ਪ੍ਰਤੀ ਧੁਨੀ, ਗੂੰਜ 2. ਕੰਬਦਾ ਹੋਇਆ 3. ਮੰਢਾ 4. ਸੁਰਖ ਰੰਗ ਦੇ 5. ਕਹਾਣੀਆਂ 6. ਦ੍ਰਿਬ, ਨਜ਼ਾਰਾ