ਖ਼ਿਰਮਨੇ-ਜ਼ੀਸਤਾਂ, ਗ਼ਮੋਂ-ਦਰਦ ਕੀ ਆਤਿਸ਼ ਮੇਂ ਤਪਾਂ ਹੈ

ਨ ਸੁਕੂੰ ਹੈ ਨ ਅਮਾਂ' ਹੈ।

 

ਦਿਲ ਪਰੇਸ਼ਾਨ ਹੈ ਕਿ ਮਿਲਕਰ ਯੇ ਬਿਛੜਨਾ ਕਿਉਂ ਹੈ

ਕਾਸ਼ ਤੂੰ ਮੇਰੀ ਨਿਗਾਹੋਂ ਕੇ ਕਰੀਂ ਰਹਿ ਸਕਤੀ

ਤੇਰੀ ਕੁਰਬਤ, ਮੇਰੀ ਹਸਤੀ ਕਾ ਸੁਕੂੰ ਬਨ ਜਾਤੀ

ਤੇਰੇ ਲਬ ਮੇਰੇ ਦਿਲੋ-ਜਾਂ ਕੋ ਸੁਨਾ ਕਰ ਨਗਮੇ

ਮੁਝ ਕੋ ਖ਼ਾਬੋਂ ਕੇ ਹਸੀਂ ਦੇਸ ਮੈਂ ਦਾਈਮਾਂ ਰਖਤੇ

ਔਰ ਮੈਂ ਸਾਏ ਮੇਂ ਜ਼ੁਲਫ਼ੋਂ ਕੇ" ਤੇਰੀ ਸੋ ਰਹਿਤਾ

 

ਮੇਰਾ ਦਿਲ ਔਰ ਮੇਰੀ ਰੂਹ-ਸੁਕੂੰ ਕੇ ਤਾਲਿਬ 

ਕਰ ਰਹੇ ਹੈਂ ਗ਼ਮ-ਦੂਰੀ ਕੀ ਸ਼ਿਕਾਇਤ ਤੁਝ ਸੇ

ਆ, ਕਰੀਬ ਆ, ਗ਼ਮ-ਦੁਰੀ ਕੋ ਮਿਟਾ ਦੇ ਆਕਰ

ਮੈਂ ਕਹਾਂ ਹੂੰ ਮੁਝੇ ਯੇ ਰਾਜ਼ ਬਤਾ ਦੇ ਆਕਰ

ਅਪਨੇ ਬੋਸੇ ਮੇਰੇ ਹੋਟੋਂ ਸੇ ਤੂ ਵਾਪਸ ਲੇ ਲੇ

ਔਰ ਮੁਝੇ ਤੇਰੇ ਲਬੋਂ ਸੇ ਜੋ ਮਿਲੀ ਥੀ ਲੋਰੀ

ਉਸ ਕੋ ਫਿਰ ਅਪਨਾ ਪਤਾ ਦੇ ।

ਮੇਰੀ ਸੁਬਹੇਂ,ਮੇਰੀ ਸ਼ਾਮੇਂ, ਜੋ ਖ਼ੁਦਾ ਜਾਨੇ ਕਹਾਂ ਹੈਂ

ਮੇਰੀ ਨੀਂਦੇਂ ਜੋ ਹਰ ਇਕ ਰਾਤ ਕੀ ਆਂਖੋਂ ਸੇ ਨਿਹਾਂ ਹੈਂ

ਮੁਝੇ ਫਿਰ ਲੌਟਾ ਦੇ !

ਮੈਂ ਭਟਕਤਾ ਹੂੰ, ਕਰੀਬ ਆ

ਮੇਰੀ ਮੰਜ਼ਿਲ, ਮੇਰੀ ਦੁਨੀਆ,

1. ਜੀਵਨ ਰੂਪੀ ਵਿਹੜਾ 2. ਦੁਖਾਂ ਦਰਦਾਂ ਦੀ ਅੱਗ 3. ਤਪ ਜਾਂ ਜਲ ਰਿਹਾ ਹੈ 4. ਪਨਾਹ 5. ਨੇੜੇ 6. ਨੇੜਤਾ 7. ਹੇਠ 8. ਸਥਾਈ 9. ਕੇਸਾਂ ਦੇ 10. ਸ਼ਾਂਤੀ 11. ਇੱਛਕ 12. ਚੁੰਮਣ 13. ਓਹਲੇ ਹਨ