ਵਿ- ਮੋਕ੍ਸ਼੍ (ਮੋਖ) ਦੇਣ ਵਾਲਾ. ਮੁਕ੍ਤਿਦਾਤਾ। ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਗੁਰੂ। ੩. ਆਤਮਗ੍ਯਾਨ.
nan
nan
ਮੁਕ੍ਤਿ ਦਾ ਦਰਵਾਜਾ। ੨. ਗੁਰੂ। ੩. ਸਤਸੰਗ। ੪. ਗ੍ਯਾਨ. "ਮੰਨੈ ਪਾਵਹਿ ਮੋਖਦੁਆਰ." (ਜਪੁ) ੫. ਖੁਲ੍ਹਾਦ੍ਵਾਰ ਬੇ ਰੋਕ ਟੋਕ ਦਾਖ਼ਿਲਾ. "ਐਥੈ ਮਿਲਨਿ ਵਡਿਆਈਆ, ਦਰਗਹਿ ਮੋਖਦੁਆਰਾ." (ਮਃ ੩. ਵਾਰ ਵਡ)
ਮੋਕ੍ਸ਼੍ (ਮੁਕ੍ਤਿ) ਦਾ ਪ੍ਰਯਾਣ (ਆਰੰਭ). ਦੇਖੋ, ਪਇਆਣ ੩.
ਮੁਕ੍ਤਿ ਪਦ. ਨਿਰਬੰਧਤਾ ਦਾ ਅਧਿਕਾਰ.
ਮੋਕ੍ਸ਼੍ (ਤ੍ਯਾਗ) ਅਤੇ ਮੁਕ੍ਤਿ (ਛੁਟਕਾਰਾ). "ਗੁਰ ਬਿਨੁ ਮੋਖ ਮੁਕਤਿ ਕਿਉ ਪਾਈਐ?" (ਮਾਰੂ ਸੋਲਹੇ ਮਃ ੧) ਸੰਸਾਰ ਦੇ ਵਿਹਾਰ ਕਰਦੇ ਹੋਏ ਤਿਆਗੀ ਹੋਣਾ ਅਤੇ ਅਵਿਦ੍ਯਾ ਦੇ ਬੰਧਨਾਂ ਤੋਂ ਛੁਟਣਾ.
ਮੋਕ੍ਸ਼੍ਯ ਮੋਕ੍ਸ਼੍ਣ. ਨਿਰਬੰਧ ਕਰਨ ਯੋਗ੍ਯ ਦਾ ਛੁਟਕਾਰਾ ਕਰਨਾ. "ਜਿਉ ਜਲ ਕੁੰਚਰੁ ਤਦੂਐ ਬਾਧਿਓ, ਹਰਿ ਚੇਤਿਓ ਮੋਖ ਮੁਖਨੇ ." (ਨਟ ਮਃ ੪)
ਇੱਕ ਖਤ੍ਰੀ ਜਾਤਿ. ਭਾਈ ਪੈੜਾ ਸਿੱਖ, ਜਿਸ ਨੇ ਸ਼੍ਰੀ ਗੁਰੂ ਨਾਨਕਦੇਵ ਜੀ ਦੀ ਜਨਮਸਾਖੀ ਲਿਖੀ ਸੀ, ਇਸੇ ਗੋਤ ਦਾ ਸੀ.
ਮੋਕ੍ਸ਼੍ (ਮੁਕਤਿ) ਦੀ ਆਰੋਹਣ (ਪੌੜੀ). "ਮੋਖਾਰੋਹਣ ਪ੍ਰਗਟ ਗਿਰਾ ਅਘ ਖੰਡਣੀ." (ਗੁਪ੍ਰਸੂ) ਗੁਰਬਾਣੀ ਮੁਕਤਿ ਦੀ ਪੌੜੀ (ਸੀਢੀ) ਹੈ। ੨. ਮੁਕ੍ਤਿ- ਆਰੋਹਣ. ਮੁਕ੍ਤਿ ਨੂੰ ਪ੍ਰਾਪਤ ਹੋਣਾ.
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਮੋਕ੍ਸ਼੍. ਛੁਟਕਾਰਾ. ਮੁਕ੍ਤਿ. "ਸੰਤ ਭਾਵੈ, ਤਾ ਉਸ ਕਾ ਭੀ ਹੋਇ ਮੋਖੁ." (ਸੁਖਮਨੀ)
ਦੇਖੋ, ਮੋਖਦੁਆਰ.