ਅਨਾਹਿਤ ਅਨਾਹਤੁ
anaahit anaahatu/anāhit anāhatu

Definition

ਵਿ- ਅਨ- ਆਹਤ. ਬਿਨਾ ਆਘਾਤ। ੨. ਅਵਿਨਾਸ਼ੀ. ਕਾਲ ਰਹਿਤ. "ਆਦਿ ਅਨੀਲ ਅਨਾਦਿ ਅਨਾਹਤਿ." (ਜਪੁ) ੩. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਜੋ ਹਤ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ. ਜਿਸ ਦਾ ਵਧ ਨਹੀਂ ਹੋਇਆ. ਕਰਤਾਰ. ਪਾਰਬ੍ਰਹਮ. "ਜੋਤਿ ਸਰੂਪ ਅਨਾਹਤ ਲਾਗੀ, ਕਹੁ ਹਲਾਲ ਕਿਆ ਕੀਆ" (ਪ੍ਰਭਾ ਕਬੀਰ) ੪. ਅਮਰਕੋਸ਼ ਅਨੁਸਾਰ ਉਹ ਵਸਤ੍ਰ ਅਨਾਹਤ ਹੈ, ਜੋ ਕੋਰਾ ਹੈ ਅਤੇ ਧੋਬੀ ਤੋਂ ਪਛਾੜਿਆ ਨਹੀਂ ਗਿਆ। ੫. ਦੇਖੋ, ਅਨਹਤ ਸ਼ਬਦ.
Source: Mahankosh