ਅਨੁਯਾਯੀ
anuyaayee/anuyāyī

Definition

ਸੰ. अनुयायिन्. ਵਿ- ਪਿੱਛੇ ਤੁਰਨ ਵਾਲਾ. ਅਨੁਗਾਮੀ। ੨. ਨੌਕਰ. ਸੇਵਕ.
Source: Mahankosh