ਸੰ. अपवादिन्. ਵਿ- ਨਿੰਦਕ। ੨. ਝਗੜਾਲੂ। ੩. ਕੌੜੇ ਬਚਨ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ. "ਮਹਾ ਬਿਖਾਦੀ ਦੁਸਟ ਅਪਵਾਦੀ." (ਆਸਾ ਮਃ ੫)

slanderer; slanderous