ਆਸੀਨ
aaseena/āsīna

Definition

ਸੰ. ਵਿ- ਵਿਰਾਜਮਾਨ. "ਸਗਲ ਮਨੋਰਥ ਪੂਰਨ ਆਸੀਨਾ." (ਬਿਲਾ ਮਃ ੫) ੨. ਬੈਠਾ ਹੋਇਆ. ਇਸਥਿਤ.
Source: Mahankosh