ਕਹਾਰ
kahaara/kahāra

Definition

ਸੰਗ੍ਯਾ- ਕੰ (ਜਲ) ਨੂੰ ਹਾਰ (ਢੋਣ) ਵਾਲਾ. ਸੱਕ਼ਾ। ੨. ਡੋਲੀ ਪਾਲਕੀ ਆਦਿ ਨੂੰ ਕੰਨ੍ਹੇ ਤੇ ਰੱਖਕੇ ਲੈ ਜਾਣ ਵਾਲਾ। ੩. ਅ਼. [قہار] ਕ਼ਹਾਰ. ਕਰਤਾਰ. ਵਾਹਗੁਰੂ. ਨੀਚਾਂ (ਪਾਮਰਾਂ) ਤੇ ਕ਼ਹਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. "ਸਿਫਤ ਕਹਾਰ ਸਤਾਰ ਹੈ." (ਗੁਪ੍ਰਸੂ)
Source: Mahankosh

Shahmukhi : قہار

Parts Of Speech : noun, masculine

Meaning in English

palanquin bearer
Source: Punjabi Dictionary

KAHÁR

Meaning in English2

s. m, water-bearer, a bearer; a caste of Hindus who draw water and carry ḍolís.
Source:THE PANJABI DICTIONARY-Bhai Maya Singh