ਕ਼ੱਤਾਲ
kaataala/kātāla

Definition

ਅ਼. [قّتال] ਵਿ- ਕ਼ਤਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. "ਸੁਣ ਨਾਨਕ ਕੱਤਾਲ." (ਮਗੋ) ਬਚਨਰੂਪ ਸ਼ਸਤ੍ਰਾਂ ਨਾਲ ਮਾਰਨ ਵਾਲੇ, ਗੁਰੂ ਨਾਨਕ! ਸੁਣ.
Source: Mahankosh