ਕਾਫਰ
kaadhara/kāphara

Definition

ਅ਼. [کافر] ਕਾਫ਼ਿਰ. ਵਿ- ਕੁਫ਼ਰ ਧਾਰਨਵਾਲਾ. ਨਾਸ੍ਤਿਕ. ਕਰਤਾਰ ਨੂੰ ਨਾ ਮੰਨਣ ਵਾਲਾ। ੨. ਨਾ ਸ਼ੁਕਰਾ. ਕ੍ਰਿਤਘਨ। ੩. ਇੱਕ ਜਾਤਿ, ਜੋ ਅਫ਼ਰੀਕ਼ਾ ਦੇ "ਕਾਫ਼ੇਰਿਯਾ" ਅਸਥਾਨ ਤੋਂ ਨਿਕਲੀ ਹੈ.
Source: Mahankosh

KÁFAR

Meaning in English2

s. m, n infidel, here tic, renegade; c. w. hoṉá:—shakal momináṇ dí te aṇdar káfaráṇ dá. To appear a believer and be a heretic at heart.
Source:THE PANJABI DICTIONARY-Bhai Maya Singh