ਕੀਰਤਨੀਆ
keerataneeaa/kīratanīā

Definition

ਵਿ- ਕੀਰਤਨ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਕਰਤਾਰ ਦੇ ਗੁਣ ਗਾਉਣ ਵਾਲਾ. "ਭਲੋ ਭਲੋ ਰੇ ਕੀਰਤਨੀਆ." (ਰਾਮ ਮਃ ੫)
Source: Mahankosh

Shahmukhi : کیرتنیا

Parts Of Speech : noun, masculine

Meaning in English

one who performs ਕੀਰਤਨ
Source: Punjabi Dictionary