Definition
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਗਾਥਾ. ਕਥਾ. "ਹਰਿ ਕੈ ਰੰਗ ਸਦਾ ਗੁਣਗਾਹਾ." (ਜੈਤ ਮਃ ੪) ੨. ਗਾਯਨ. ਗਾਨ."ਗੁਣ ਗੋਪਾਲ ਪ੍ਰਭੁ ਕੇ ਨਿਤ ਗਾਹਾ." (ਸੂਹੀ ਮਃ ੫) ੩. ਇੱਕ ਛੰਦ, ਜੋ ਦੋ ਤੁਕਾਂ ਦਾ ਹੁੰਦਾ ਹੈ. ਪ੍ਰਤਿ ਤੁਕ ਦੋ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ ਦੇ ਹਿਸਾਬ ਚਾਰ ਪਾਦ ਹੁੰਦੇ ਹਨ. ਪਹਿਲੇ ਦੀਆਂ ਬਾਰਾਂ ਮਾਤ੍ਰਾ, ਦੂਜੇ ਦੀਆਂ ਅਠਾਰਾਂ, ਤੀਜੇ ਦੀਆਂ ਬਾਰਾਂ ਅਰ ਚੌਥੇ ਪਾਦ ਦੀਆਂ ਪੰਦ੍ਰਾਂ ਮਾਤ੍ਰਾ ਅੰਤ ਗੁਰੁ. ਇਸ ਦਾ ਨਾਉਂ "ਆਰਯਾ" ਭੀ ਹੈ.#ਉਦਾਹਰਣ-#ਗੁਰੁ ਨਾਨਕ ਪਦ ਪਦ੍ਮੰ#ਸੁਰ ਨਰ ਮੁਨਿ ਵ੍ਰਿੰਦ ਵੰਦਨੀਯੰ ਭੋਃ। ਵੰਦੇਹੰ ਸੁਖਹੇਤੋਰ੍ਮਠ੍ਸਾ ਵਾਚਾ ਸ਼ਰੀਰੇਣ।#(ਅ) ਦੇਖੋ, ਗਾਹਾ ਦੂਜਾ.
Source: Mahankosh
GÁHÁ
Meaning in English2
s. m, Taking a thing forcibly as compensation for what is due, seizing and holding under restraint persons or property belonging to a debtor, in order to compel payment; detaining the person or property of any one on account of a debt due from a third person (generally practised by people in the Sikh reign); i. q. Gahiá; c. w. karná.
Source:THE PANJABI DICTIONARY-Bhai Maya Singh