ਫ਼ਾ. [گُداز] ਗੁਦਾਜ਼. ਵਿ- ਪਘਰਾਉਣ (ਗਾਲਣ) ਵਾਲਾ. ਇਕ ਦੂਜੇ ਸ਼ਬਦ ਦੇ ਅੰਤ ਆਇਆ ਕਰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ- ਦਿਲਗੁਦਾਜ਼