ਦੇਖੋ, ਝੱਜਰ। ੨. ਸੰ. ਝਰ੍‍ਝਰਿਤ. ਵਿ- ਮੁਰਝਾਇਆ ਹੋਇਆ. "ਤਨ ਝਝਰ ਹ੍ਵੈ ਰਣਭੂਮਿ ਪਰੇ." (ਚੰਡੀ ੨)