ਤਣਾ
tanaa/tanā

Definition

ਸੰ. ਪ੍ਰਤਾਨ ਅਤੇ ਫ਼ਾ. [تنہ] ਤਨਹ. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਬਿਰਛ ਦਾ ਧੜ। ੨. ਜ਼ਮੀਨ ਵਿੱਚ ਫੈਲੀ ਹੋਈ ਬਿਰਛ ਦੀ ਜੜ। ੩. ਸੰ. ਤਨਯ. ਪੁਤ੍ਰ. "ਹਣ੍ਯੋ ਅਸੁਰ ਰਾਵਣ ਤਣਾ." (ਰਾਮਾਵ) ੪. ਸੰ. ਤਨ੍ਯੁ. ਵਿ- ਗਰਜਦਾ (ਗੱਜਦਾ) ਹੋਇਆ. "ਦੂੜਾ ਆਇਓ ਜਮਹਿ ਤਣਾ." (ਸ੍ਰੀ ਤ੍ਰਿਲੋਚਨ) ਦੇਖੋ, ਦੂੜਾ.
Source: Mahankosh

Shahmukhi : تنا

Parts Of Speech : noun, masculine

Meaning in English

trunk (of a tree), main stem
Source: Punjabi Dictionary

TAṈÁ

Meaning in English2

s. m, The side of the belly (generally used in the plural); stem or root of a tree:—taṉe chaṛh jáṉe, v. a. To have a pain in the side (such as is caused by running or coughing.)
Source:THE PANJABI DICTIONARY-Bhai Maya Singh