ਸੰ. तरि्य्यक- ਤਿਰ੍‍ਯਕ ਅਤੇ र्तियग्ग- ਤਿਰ੍‍ਯੱਗ. ਵਿ- ਤਿਰਛੀ ਹੈ ਗਤਿ ਜਿਸ ਦੀ. ਤਿਰਛਾ ਚੱਲਣ ਵਾਲਾ, ਜੋ ਸਿੱਧਾ ਖਲੋਕੇ ਨਾ ਤੁਰੇ। ੨. ਟੇਢੀ ਗਤਿ (ਚਾਲ) ਵਾਲਾ. "ਨਰਪਾਲ ਨ੍ਰਿਪਾਲ ਕਰਾਲ ਤ੍ਰਿਗੰ." (ਅਕਾਲ)