ਦੁਬਾਜਰਾ
thubaajaraa/dhubājarā

Definition

ਵਿ- ਦੋ ਵੀਰਯ ਤੋਂ ਹੋਣ ਵਾਲਾ. ਜਾਰਜ. ਹਰਾਮੀ। ੨. ਜੋ ਇੱਕ ਦਾ ਉਪਾਸਕ ਨਹੀਂ. ਦੋ ਇਸ੍ਟ ਰੱਖਣ ਵਾਲਾ. "ਮੈ ਜੇਹਾ ਨ ਦੁਬਾਜਰਾ ਤਜ ਗੁਰਮਤਿ ਦੁਰਮਤਿ ਹਿਤਕਾਰਾ." (ਭਾਗੁ)
Source: Mahankosh

Shahmukhi : دُباجرا

Parts Of Speech : adjective, masculine

Meaning in English

double-talker, indulging in doublecross, betrayer; bastard, mixed, mongrel; ill-bred
Source: Punjabi Dictionary