Definition
ਵ੍ਯ- ਤ੍ਰਿਸਕਾਰ ਬੋਧਕ ਸ਼ਬਦ. ਦੁਰ ਹੋ। ੨. ਸੰ. दुर. ਇਹ ਸ਼ਬਦਾਂ ਦੇ ਮੁੱਢ ਲੱਗਕੇ ਬੁਰਾ, ਦੁੱਖ, ਨਿੰਦਿਤ ਆਦਿ ਅਰਥ ਦਿੰਦਾ ਹੈ, ਜਿਵੇਂ- ਦੁਰਦਸ਼ਾ, ਦੁਰਗਮ ਅਤੇ ਦੁਰਮਤਿ ਆਦਿ। ੩. ਫ਼ਾ. [دُر] ਸੰਗ੍ਯਾ- ਮੋਤੀ. ਮੁਕ੍ਤਾ. ਗੌਹਰ। ੪. ਮੋਤੀ ਅਥਵਾ ਮੋਤੀ ਦੀ ਸ਼ਕਲ ਦਾ ਕਰਣ ਭੂਸਣ.
Source: Mahankosh
DUR
Meaning in English2
intj, p! stand off! get away:—duráchár, s. m. Misconduct:—duráchárí, s. m. A bad man:—durbachaṉ, s. m. Bad words, abuse:—durbal, a. Weak, lean:—durbaltáí, s. f. Weakness:—durbhág, a. Unfortunate:—durbháu, s. m. Dishonour, affording neither honour nor profit:—dur dasá, disá; dur gatt, s. m. Deplorable or bad state, wretched condition:—dur dur hoṉá, v. n. To be an object of scorn; a prefix:—dur dur karná, v. a. To drive or turn out (generally spoken to turn out dogs):—dur gaṇdh, s. f. Bad smell:—durjaṉ, s. m. A bad man, an enemy:—dur labbh, a. Not obtainable, impracticable, difficult to find; precious:—dur matt, durmattí, a., s. m. Evil-minded; foolish; foolishness, folly.
Source:THE PANJABI DICTIONARY-Bhai Maya Singh