ਵਿ- ਧੋਣ ਯੋਗ੍ਯ। ੨. ਧੋਵਨ ਕਰਾਹਾ. "ਮੈਲ ਪਾਪ ਧੋਵਾਹਾ." (ਜੈਤ ਮਃ ੪)