ਨਾਜਰੁ
naajaru/nājaru

Definition

ਅ਼. [ناظر] ਨਾਜਿਰ. ਵਿ- ਨਜਰ ਵਿੱਚ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਦ੍ਰਸ੍ਟਾ. "ਸਦ ਹਜੂਰਿ ਹਾਜਰੁ ਹੈ ਨਾਜਰੁ." (ਮਾਰੂ ਮ ਮਃ ੫) ੨. ਸੰਗ੍ਯਾ- ਨਿਗਰਾਨੀ ਕਰਨ ਵਾਲਾ ਕਰਮਚਾਰੀ.
Source: Mahankosh