ਨਿਮਾਣੀ ਮਾਣੀਆ
nimaanee maaneeaa/nimānī mānīā

Definition

ਵਿ- ਜਿਸ ਨੂੰ ਕੋਈ ਮਾਨ ਨਹੀਂ ਦਿੰਦਾ. ਉਸ ਨੂੰ ਮਾਨ ਦੇਣ ਵਾਲਾ."ਤੂੰ ਨਿਮਾਣੀ ਮਾਣੀਆ." (ਸੂਹੀ ਅਃ ਮਃ ਪ)
Source: Mahankosh