ਸੰ, निः शल्प, ਵਿ- ਬਿਨਾ ਘਾਵ। ੨. ਦੁੱਖ ਬਿਨਾ, ਕਲੇਸ਼ ਰਹਿਤ, ਬੇਫ਼ਿਕਰ, "ਸਉ ਨਿਸਲ ਜਨ ਟੰਗ ਧਰਿ,"(ਵਾਰ ਬਿਲਾ ਮਃ੪) "ਹੋਇ ਨਚਿੰਦ ਨਿਸਲੁ ਹੋਇ ਰਹੀਐ." (ਵਾਰ ਵਡ ਮਃ੪)