ਸੰ. निष्कर्मन. ਵਿ- ਜੋ ਕਰਮਾਂ ਵਿੱਚ ਲਿਪਤ ਨਾ ਹੋਵੇ. "ਕਰਮ ਕਰਤ ਹੋਵੈ ਨਿਹਕਰਮ." (ਸੁਖਮਨੀ) "ਹਉਮੈ ਕਰੈ ਨਿਹਕਰਮੀ ਨ ਹੋਵੈ." (ਮਾਝ ਅਃ ਮਃ ੩) ੨. ਨਿਕੰਮਾ। ਤੇ ਬਦਨਸੀਬ.