ਸੰ. ਨਿੰਦ੍ਯ. ਵਿ- ਨਿੰਦਾ ਯੋਗ੍ਯ. ਨਿੰਦਨੀਯ. ਬੁਰਾ "ਜੋ ਅਨਿੰਦੁ ਨਿੰਦੁ ਕਰਿਛੋਡਿਓ." (ਗੂਜ ਮਃ ੫) ੨. ਸੰ. निन्दु. ਉਹ ਇਸਤ੍ਰੀ. ਜਿਸ ਦੀ ਔਲਾਦ ਜੰਮ ਜੰਮਕੇ ਮਰਦੀ ਰਹਿੰਦੀ ਹੈ.