Definition
ਸੰਗ੍ਯਾ- ਪਾਨ ਦੇ ਰਸ ਨਾਲ ਮਿਲਿਆ ਥੁੱਕ. ਸੰ. ਪ੍ਰਕ੍ਸ਼ਿਵ. "ਗਰੇ ਮੇ ਤੰਬੋਰ ਕੀ ਪੀਕ ਨਵੀਨੀ." (ਚੰਡੀ ੧) ੨. ਬਹੁਤ ਬਾਰੀਕ ਰਜ. ਧੂਲਿ। ੩. ਸਿੰਧੀ. ਇਸਥਿਤੀ. ਪੂਰਣ ਵਿਸ਼੍ਰਾਮ। ੪. ਪੀਤਾ. ਪਾਨ ਕੀਤਾ. "ਗਾਵਤ ਸੁਨਤ ਦੋਊ ਭਏ ਮੁਕਤੇ ਜਿਨ੍ਹਾ ਗੁਰਮੁਖਿ ਖਿਨੁ ਹਰਿ ਪੀਕ." (ਪ੍ਰਭਾ ਮਃ ੪) ੫. ਇੱਕ ਪਾਸਿਓਂ ਚੌੜੇ ਮੂੰਹ ਦੀ ਨਲਕੀ, ਜਿਸ ਨਾਲ ਅਰਕ ਆਦਿ ਪਦਾਰਥ ਤੰਗ ਮੂੰਹ ਦੇ ਭਾਂਡੇ ਵਿੱਚ ਪਾਈਂਦੇ ਹਨ. Funnel.
Source: Mahankosh
Shahmukhi : پیک
Meaning in English
pus, suppuration; spittle produced by chewing betel; funnel
Source: Punjabi Dictionary
PÍK
Meaning in English2
s. f, The washings of Kasumbhá separated before the dye is prepared; the spittle discharged when one is chewing páṉ; sheep;—pík dáṉ, pík dáṉí, s. m. f. A spittoon, a spitbox.
Source:THE PANJABI DICTIONARY-Bhai Maya Singh