ਪੁਜਾਹਾ
pujaahaa/pujāhā

Definition

ਵਿ- ਪਹੁਚਾਉਣ ਵਾਲਾ। ੨. ਪੂਜਕ। ੩. ਪੁੰਜ (ਸਮੁਦਾਯ) ਹੀ. ਸਾਰੇ ਹੀ. "ਸਭਿ ਤੀਰਥ ਵਰਤ ਜਗ ਪੁੰਨ ਤੁਲਾਹਾ। ਹਰਿ ਨਾਮ ਨ ਪੁਜਹਿ ਪੁਜਾਹਾ." (ਜੈਤ ਮਃ ੪)
Source: Mahankosh