ਪੁਨਿੰਦਾ
puninthaa/punindhā

Definition

ਫ਼ਾ. [پناہنداہ] ਪਨਾਹੰਦਾ. ਵਿ- ਪਨਾਹਦਿਹੰਦਾ. ਆਸਰਾ ਦੇਣ ਵਾਲਾ. "ਪਾਲਕ ਪੁਨਿੰਦਾ." (ਗ੍ਯਾਨ) ੨. ਪੁਣਨ (ਛਾਣਨ) ਵਾਲਾ.
Source: Mahankosh