ਪੁੰਨਿਆਤਮਾ
punniaatamaa/punniātamā

Definition

ਸੰ. पुण्यात्मन. ਵਿ- ਜਿਸ ਦਾ ਮਨ ਪਵਿਤ੍ਰਕਰਮ ਵਿੱਚ ਹੈ. ਧਰਮਾਤਮਾ. "ਪ੍ਰਭੁ ਪੁੰਨਿਆਤਮੈ ਕੀਨੇ ਧਰਮਾ." (ਪ੍ਰਭਾਵ ਅਃ ਮਃ ੫)
Source: Mahankosh