ਪੂਰਵਭਾਸ਼ੀ
pooravabhaashee/pūravabhāshī

Definition

ਸੰ. पूर्वभाषिन्. ਵਿ- ਪਹਿਲਾਂ ਬੋਲਣ ਵਾਲਾ, ਭਾਵ- ਮਿਲਣ ਆਏ ਨੂੰ ਆਪ ਪਹਿਲਾਂ ਸ਼ਿਸ੍ਟਾਚਾਰ ਦੀ ਗੱਲ ਕਰਨ ਵਾਲਾ.
Source: Mahankosh