ਪ੍ਰਣਾਸੀ
pranaasee/pranāsī

Definition

ਵਿ. प्रणाशिन्. ਸੰਘਾਰ ਕਰਨ ਵਾਲਾ. ਵਿਨਾਸ਼ਕ. ਦੇਖੋ, ਪ੍ਰਣਾਸਨ.
Source: Mahankosh