ਪ੍ਰਭੂਤ
prabhoota/prabhūta

Definition

ਸੰ. ਵਿ- ਜੋ ਚੰਗੀ ਤਰਾਂ ਹੋਇਆ ਹੋਵੇ। ੨. ਪੈਦਾ ਹੋਇਆ. ਉਤਪੰਨ। ੩. ਬਹੁਤ. ਅਧਿਕ.
Source: Mahankosh